Το Κτήμα Βέικου κι εμείς, οι Γαλατσιώτες και Γαλατσιώτισσες, γράφει ο Ηλίας Ανδριόπουλος

Έχουμε την ευλογία στο Δήμο μας να ανήκει διοικητικά το μεγαλύτερο μέρος των Τουρκοβουνίων, που με το Νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας – Αττικής (ν. 4277/2014), η περιοχή από την Καποδιστρίου στην Καλογρέζα μέχρι τον περιφερειακό του Πολυγώνου, έκτασης 2.900 περίπου στρεμμάτων, χαρακτηρίσθηκε σαν Μητροπολιτικό Πάρκο Τουρκουβουνίων – Αττικό Άλσος. Εκκρεμούν μέχρι σήμερα τα Προεδρικά Διατάγματα που θα ορίζουν τις χρήσεις γης εντός αυτού.

Με αφορμή την τελευταία δικαστική απόφαση 1591/2021 του Αρείου Πάγου, που μάθαμε το περασμένο καλοκαίρι, σχετικά με το ιδιοκτησιακό δικαίωμα μιας συμπολίτισσάς μας στο Λόφο Κόκκου, την ανάλυση του «Παλμού» στο τελευταίο φύλλο του και την απόφαση 2528/2020 του Ε΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, της οποίας το περιεχόμενό μάθαμε την προηγούμενη εβδομάδα, θεωρώ σκόπιμο, για πληροφόρηση και ευαισθητοποίηση των συμπολιτών/τριών μας, να αναφερθούμε στα μέχρι σήμερα κύρια δεδομένα που είναι υπ’όψη μας:

1. Με τις αποφάσεις 108424/ 1934 του Υπουργού Γεωργίας αρχικά, και 1147/1994 του Νομάρχη Αθηνών, που ήταν ουσιαστικά επικαιροποίηση της πρώτης, η ευρύτερη περιοχή του Κτήματος Βέικου, 935 περίπου στρεμμάτων, κηρύχτηκε Δασική – Αναδασωτέα.

2. Στο μεταξύ, κατά τη διάρκεια της Κατοχής η ευρύτερη περιοχή αποψιλώθηκε από βίαιη υλοτόμησή της τόσο από τις δυνάμεις της Κατοχής, όσο και από τους κατοίκους του Λεκανοπεδίου προκειμένου να θερμανθούν. Γι’ αυτό κι οι αεροφωτογραφίες του 1945 δείχνουν την περιοχή με χορτολιβαδικό χαρακτήρα.

3. Το 1989 ο Αστικός Οικοδομικός Συνεταιρισμός «Το Προάστιον των Αθηνών» κατέθεσε Αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου και ζήτησε να αναγνωρισθεί η ιδιοκτησία του 201 στρεμμάτων στην περιοχή της Ομορφοκκλησιάς Γαλατσίου. (Πρόκειται για την όμορη με το Άλσος Βέικου πευκόφυτη περιοχή δεξιά από την πεζογέφυρα του Παλαί). Για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου ο δασολόγος Ελ. Φραγκιουδάκης, ο οποίος εξεταζόταν τότε ως μάρτυρας, μετά από ενδελεχή έρευνα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των εκτάσεων της Ομορφοκκλησιάς, δηλαδή του ευρύτερου κτήματος Βέικου, υπέβαλλε ένα υπόμνημα – καταπέλτη, τον Αύγουστο του 1993, κατά των «φερόμενων τότε ιδιοκτητών και των προηγουμένων δικαιοπαρόχων τους» αποδεικνύοντας ότι οι μεταβιβάσεις προς αυτούς ήταν «προϊόντα δόλου, συμπαιγνίας και εικονικότητας, αδικημάτων διαπραχθέντων τότε (1829 – 1853), κοινή συναινέσει αγοραστή (Ανδρέα Κομπατή) και πωλητών. Στη συνέχεια στις 14 σελίδες του Υπομνήματος παραθέτει όλα τα υπόψη του στοιχεία, που αποτελούν μνημείο καταπάτησης Δημοσίου χώρου. Το υπόμνημα αυτό τον 5/2019 που ήλθε σε γνώση μας το κοινοποιήσαμε αμέσως στο Γραφείο του Δημάρχου και στους τότε επικεφαλής όλων των Δημοτικών παρατάξεων του Δήμου Γαλατσίου, προκειμένου να λάβουν και αυτοί γνώση.

4. Τον Δεκέμβριο του 1994 ο «Οικοδομικός και Εξωραϊστικός Σύλλογος Ομορφοκκλησιάς» και 35 φερόμενοι ιδιοκτήτες ισαρίθμων ακινήτων ζητούν με αίτησή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας να ακυρωθεί η 1147/94 του Νομάρχη Αθηνών και η 1146/94 πρόταση της Δ/νσης Δασών Αθηνών περί του Δασικού – Αναδασωτέου της περιοχής. Κατόπιν αυτού το Ε΄ Τμήμα του ΣΤΕ με την 1433/98 σημαντική απόφασή του απορρίπτει την αίτηση αυτή. Να σημειωθεί εδώ το γεγονός ότι στην εκδίκαση, πέραν του εκπροσώπου του Υπουργού Γεωργίας, παρενέβη ενισχυτικά και ο Δήμος Γαλατσίου.

5. Με το ΦΕΚ 2334/1411.2008, ιδρύεται ο Σύνδεσμος για την Προστασία και Ανάπλαση των Τουρκοβουνίων από τους όμορους Δήμους Γαλατσίου, Ν. Ιωνίας και Ψυχικού – Φιλοθέης με εναλλασσόμενη προεδρία και με πρωταρχικό σκοπό, πέραν των άλλων, «την διαφύλαξη των εκτός σχεδίου εκτάσεων των Τουρκοβουνίων και του Αττικού Άλσους στα διοικητικά όρια των Δήμων και η αποτροπή κάθε ενέργειας εντάξεώς τους σε σχέδιο πόλης»

6. Τον Νοέμβριο του 2012, 71 ιδιοκτήτες του Λόφου Κόκκου σαρανταενός (41) αγροτεμαχίων με 28 οικοδομές εντός αυτών, ζήτησαν από το ΣΤΕ να ακυρωθεί η τεκμαιρόμενη απόρριψη της αίτησής τους από 18.7.2012, λόγω παρέλευσης άπρακτης τριμήνου προθεσμίας, και να επανεξεταστεί αρμοδίως από τους Υπουργούς ΥΠΕΚΑ και Οικονομικών, αν είναι τεκμηριωμένες οι αποφάσεις αναδάσωσης του 1934 και 1994, που αφορούν τις ιδιοκτησίες τους και που αναφέρονται παραπάνω. Τον Δεκέμβριο του 2020 το Ε΄ Τμήμα του ΣΤΕ δέχεται με την 2528/2020 απόφασή του την αίτησή των 71 ιδιοκτητών, και αναπέμπει στη Διοίκηση (ΥΠΕΚΑ και Υπουργείο Οικονομικών) την υπόθεση για να αποφασισθεί αν συντρέχουν οι λόγοι αναδάσωσης, πράγμα το οποίο αποδέχεται η προηγούμενη απόφαση 1433/98 του ΣΤΕ, ή σε αντίθετη περίπτωση, να τις ανακαλέσουν.

7. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με την 2374/2019 απόφασή του σε προσφυγή μιας αιτούσας ιδιοκτήτριας του Λόφου Κόκκου δέχεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη αναδάσωσης είναι πλημμελώς αιτιολογημένη και πρέπει να ακυρωθεί όσον αφορά την ιδιοκτησία της. Η απόφαση επικαλείται το παρωχημένο της δασοκάλυψης (1937) και επίσης ότι το 1945 ήταν χορτολιβαδική έκταση, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την υλοτόμηση της Κατοχής, που αναφέρθηκε παραπάνω στην παράγραφο 2.

8. Τέλος, ο Άρειος Πάγος με την 1591/2021 απόφασή του αναγνωρίζει σε μία ιδιοκτήτρια ότι είναι κυρία ενός αγροτεμαχίου στον Λόφο Κόκκου και δεν δέχεται την αναίρεση του Ελληνικού Δημοσίου κατά της 212/2018 απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών.

9. Επίσης, να σημειώσουμε ότι μετά από 34 χρόνια (από το 1988) ο Άρειος Πάγος με την 747/2022 απόφασή του περνά στην κυριότητα του Δημοσίου 242,5 στρέμματα στην ανατολική πλευρά των Τουρκοβουνίων, στην περιοχή Φιλοθέης-Ψυχικού που διεκδικούσε η ΑΕ ΚΕΚΡΩΨ. Ελπίζουμε παρόμοια απόφαση να υπάρξει και για τις εγκαταστάσεις του εγκαταλελειμμένου λατομείου της ΛΑΤΩ στην δυτική πλευρά των Τουρκοβουνίων στην περιοχή του Δ. Γαλατσίου.

Παρατηρήσεις:
– Μάθαμε ότι στις τρεις τελευταίες αποφάσεις (6,7,και 8) δεν παρενέβη ο Δήμος Γαλατσίου στα διοικητικά όρια του οποίου περιλαμβάνεται η περιοχή του Λόφου Κόκκου, ως έχων έννομο συμφέρον.
– Οι 71ιδιοκτήτες του Λόφου Κόκκου οι οποίοι στα πέτρινα χρόνια μετά τον Πόλεμο στις δεκαετίες 1940,1950 και 1960 πιεζόμενοι από τις τότε οικιστικές τους ανάγκες, ζήτησαν μια φθηνή διέξοδο εν γνώσει τους (;) σε περιοχή που είχε κριθεί δασική-αναδασωτέα από το 1934. Κατά την γνώμη μου, οι συμπολίτες και συμπολίτισσές μας θα πρέπει να αναλογισθούν το μέγιστο κακό που θα προκληθεί αν, ο μη γένοιτο, ακυρωθεί το Δασικό – αναδασωτέο χαρακτηριστικό της ευρύτερης περιοχής, πράγμα το οποίο θα υποβαθμίσει το Περιβάλλον και την Ποιότητα ζωής των εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων του Γαλατσίου και των Όμορων Δήμων. Εξ άλλου οι Δήμοι του ΣΠΑΤ, περιλαμβανομένου και του Δήμου Γαλατσίου, έχουν δεσμευθεί στο ιδρυτικό του Συνδέσμου, να μην εντάξουν στο Σχέδιο πόλης τις εκτός σχεδίου περιοχές των Τουρκοβουνίων, απόληξη των οποίων είναι και ο Λόφος Κόκκου.
– Ο Δήμαρχος και το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, θεματοφύλακες της ποιότητας ζωής των πολιτών του Γαλατσίου, συνεπικουρούμενοι από τους φορείς και τους πολίτες του, θα πρέπει να διαφυλάξουν το Δασικό – Αναδασωτέο χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής των Τουρκοβουνίων σαν «τα Άγια των Αγίων τους». Εξυπακούεται ότι στο εξής θα πρέπει ο Δήμος και οι Φορείς της Πόλης να παρακολουθούν και να παρεμβαίνουν στην εκδίκαση των υποθέσεων που αφορούν στην ευρύτερη περιοχή των Τουρκοβουνίων, προκειμένου να μην μας ξεφυτρώσουν ανεπιθύμητες αποφάσεις λόγω ολιγωρίας της Διοίκησης και ελλιπούς τεκμηρίωσης.