Το ζητούμενο είναι η Ισορροπία!, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Η Φθινοπωρινή Ισημερία είναι αστρονομικό φαινόμενο, κατά το οποίο η ημέρα και η νύχτα έχουν περίπου την ίδια διάρκεια. Συμπίπτει πάντα με την 22α ή 23η Σεπτεμβρίου, για αυτή τη χρονιά ήταν η 23η Σεπτεμβρίου. Φθινοπωρινή ισημερία ονομάζεται στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκουμε και σηματοδοτεί την πρώτη ημέρα του φθινοπώρου. Στη συνέχεια, η ημέρα μικραίνει και η νύχτα μεγαλώνει, ώσπου η νύχτα να φθάσει στο ζενίθ της κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο της 22ας Δεκεμβρίου. Αντίθετα, στο νότιο ημισφαίριο, η ισημερία του Σεπτεμβρίου σηματοδοτεί την έναρξη της Άνοιξης, γι’ αυτό καλείται εαρινή.

Στη Φυσική για να ισορροπεί ένα αρχικά ακίνητο στερεό σώμα στο οποίο ασκούνται πολλές ομοεπίπεδες δυνάμεις, θα πρέπει η συνισταμένη δύναμη και το αλγεβρικό άθροισμα των ροπών ως προς οποιοδήποτε σημείο να είναι μηδέν. Στα Οικονομικά μαθαίνουμε πως η διάθεση ενός αγαθού σε μία αγορά βρίσκεται σε ισορροπία όταν τόσο οι αγοραστές μπορούν να αποκτήσουν όλη την ποσότητα που επιθυμούν σε συγκεκριμένη τιμή στην οποία όλοι οι πωλητές μπορούν να διαθέσουν όλη την ποσότητα. Αυτή η τιμή του αγαθού, όπου πωλητές και αγοραστές συμπεριφέρονται σύμφωνα με την επιθυμία τους, ονομάζεται τιμή ισορροπίας.
Γενικότερα, ως ισορροπία περιγράφουμε μια κατάσταση κατά την οποία ανταγωνιστικοί παράγοντες που την επηρεάζουν συμβάλλουν σε ίσα μέρη. Η ισορροπία είναι το «συστατικό» της ευτυχίας και της ευημερίας. Ισορροπημένος άνθρωπος σημαίνει ότι τα έχεις βρει με εσένα, σε έχεις αποδεχτεί. Όπως είσαι, με τα καλά και τα άσχημα που έχεις. Δεν αρκεί να έχεις μια …ισορροπημένη διατροφή και μια καλή δουλειά. Κυρίως η ισορροπία είναι εσωτερική υπόθεση, διότι έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας.
Εξυπακούεται ότι πρώτα πρέπει να έχεις υπεύθυνες σκέψεις, ώριμα συναισθήματα και θετικές πεποιθήσεις για να αποκτήσεις μια «καλή δουλειά» και να φτιάξεις μια «όμορφη οικογένεια». Να καταφέρεις να έχεις ισορροπία σε κάθε τομέα της ζωής σου και να γίνεις ευτυχισμένος. Θα προχωράς, θα δημιουργείς, θα εξελίσσεσαι, αλλά πάντα θα διατηρείς την ισορροπία σου. Θα μπορέσεις να βρεις τις σωστές σου προτεραιότητες, θα ξεχωρίσεις τα σημαντικά και τα λιγότερο σημαντικά στη ζωή σου και θα καταβάλεις την αντίστοιχη προσπάθεια στους τομείς που επιλέγεις.
Η ισορροπία δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν κατανοήσουμε τον εαυτό μας, αν δεν απαντήσουμε σε δυο ερωτήματα. Ποιος είμαι και τι θέλω. Έχοντας ισορροπία, μπορώ να αφήσω πίσω μου ο,τιδήποτε συνέβη και με πλήγωσε, αλλά και να κατανοήσω τι πρέπει να καταφέρω, ποιος είναι ο στόχος που με εκφράζει περισσότερο. Γνωρίζοντας ποιος είμαι και τι θέλω, ακόμη και μετά από μια πρόσκαιρη ανισορροπία στην προσπάθεια κατάκτησης του νέου, θα καταφέρουμε σύντομα να ξανά ισορροπήσουμε. Στόχος δεν είναι η αδράνεια για την διατήρηση της ισορροπίας, αλλά η πρόοδος και η ισορρόπηση σε ένα νέο σημείο που μας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους.

Ο ισορροπημένος άνθρωπος μπορεί να ξεχωρίσει, μπορούμε εύκολα να τον διακρίνουμε μέσα στο πλήθος. Για παράδειγμα, αναγνωρίζουν κάθε συναίσθημα που νιώθουν, χωρίς να ντρέπονται για ότι νιώθουν. Λένε όχι, όταν θέλουν και δεν έχουν ενοχές για αυτό. Την αλλαγή την θεωρούν ευκαιρία και δεν μένουν κολλημένοι στο συνηθισμένο, από φόβο. Αποδέχονται τον εαυτό τους και δεν παριστάνουν κάποιον άλλον. Με τον ίδιο τρόπο αποδέχονται τους άλλους έτσι όπως είναι αφού ξέρουν το λάθος να απαιτούν την τελειότητα από τους αγαπημένους τους.
Ο ισορροπημένος άνθρωπος γελάει, κλαίει, χαίρεται και στεναχωριέται. Είναι λάτρης της ελευθερίας και την υπευθυνότητας. Τόσο για αυτόν, όσο και για τους άλλους. Είναι ευγνώμων για αυτά που έχει, τα απολαμβάνει, προσπαθεί για περισσότερα, χωρίς όμως να χάσει τη δυνατότητα να χαρεί τη στιγμή και αυτά που έχει ήδη. Καταλαβαίνει ότι διασκέδαση και ωριμότητα μπορούν να συνυπάρξουν. Ένας ισορροπημένος άνθρωπος μιλάει και ταυτόχρονα ακούει τους άλλους. Αγωνίζεται αλλά δεν γίνεται εμπόδιο στον αγώνα των άλλων. Παραδέχεται τα λάθη του και δεν ρίχνει σε άλλους ενδεχομένη αποτυχία του. Θέλει να έχει τον έλεγχο της ζωής του και ποτέ δεν επιτρέπει στους άλλους να καθορίσουν τις επιλογές του.

Ο Δημόκριτος έλεγε πως είναι ωραίο πράγμα να έχεις ισορροπία παντού. Η υπερβολή ή η έλλειψη δεν είναι καθόλου ωραίο πράγμα. Όσο πιο εύκολα όμως λέμε ή περιγράφουμε την ισορροπία, τόσο πιο δύσκολο είναι να επιτευχθεί. Ο Αμερικανός συγγραφέας Jim Rohn ανέφερε ότι «το δύσκολο για τον ηγέτη είναι να είναι δυνατός αλλά όχι αυταρχικός. Να είναι ευγενικός αλλά όχι αδύναμος. Να είναι τολμηρός αλλά όχι παλικαράς. Να είναι προσεκτικός αλλά όχι αδρανής. Να είναι μετριόφρων αλλά όχι ντροπαλός. Να είναι περήφανος αλλά όχι αλαζόνας. Να έχει χιούμορ χωρίς να είναι σαχλός».
Στα Μαθηματικά όλοι θυμόμαστε την δυσκολία της επίλυσης μιας εξίσωσης, εκτός αν ήσουν «μαθηματικό κεφάλι». Να μπορέσεις να μην διαταράξεις την ισότητα και την ισορροπία μεταξύ γνωστών και αγνώστων. Αλλάζοντας θέση και πλευρά σε κάποιον παράγοντα, πολλές φορές αντικαθιστώντας την πρόσθεση με την αφαίρεση ή τον πολλαπλασιασμό με την διαίρεση. Σε κάθε περίπτωση, δεν μας τρομάζουν όλα αυτά, αρκεί στο τέλος να ισχύει η ισότητα.
Τα ίδια συμβαίνουν και στην καθημερινότητά μας. Πολλά μπορεί να αλλάξουν και να μεταβληθούν. Αρκετά μπορεί να προσθέσουμε και να αφαιρέσουμε, θα κάνουμε χρήση της κατάλληλης ταυτότητας, αλλά στο τέλος θα καταφέρουμε να την λύσουμε. Κάποιες φορές θα μας βοηθήσει η απλοποίηση και άλλες η αντικατάσταση. Κοίτα να δεις που είχε δίκιο ο μαθηματικός μας στο Γυμνάσιο, όταν μας έλεγε πως τα Μαθηματικά και οι εξισώσεις είναι απαραίτητα στην επίλυση πρακτικών προβλημάτων. Κοίτα να δεις που τα Μαθηματικά μας βοηθάνε να βρίσκουμε πάντα την …ισορροπία μας!

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com