Ηλίας Παπανικολάου, ζωγράφος: «Καταπιάνομαι με τη δημιουργία γιατί δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά»

Ο Ηλίας Παπανικολάου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974. Σπούδασε ζωγραφική (1991-1996) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Νίκο Κεσσανλή. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε 15 ατομικές εκθέσεις: γκαλερί ARTIO, γκαλερί Ζουμπουλάκη, γκαλερί Titanium, γκαλερί Αστρολάβος, γκαλερί Melanythros, γκαλερί Cube , γκαλερί Καπλανών 5, γκαλερί Μεταμόρφωση, γκαλερί Εικαστικός Κύκλος, Σταθμός μετρό Σύνταγμα, Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, Εικαστικός Κύκλος ΔΛ και σε πολλές άλλες ομαδικές εκθέσεις (Λονδίνο, Κύπρος, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη) καθώς και σε αρκετές δημοπρασίες. Έχει εικονογραφήσει ποιητικές συλλογές, μουσικούς δίσκους, εξώφυλλα βιβλίων κ.λπ.
Το 2014 ξεκινά τη συνεργασία του με την «Ομάδα σημείο μηδέν» για σκηνικά και κοστούμια. Έργα του περιλαμβάνονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές σε άλλες χώρες (Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, Δημοτική Πινακοθήκη Πατρέων, Δημοτική Πινακοθήκη Καλαμάτας, Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου, Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας, Πινακοθήκη Βογιατζόγλου, Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος, Μετρό Αθηνών, Εταιρεία Heineken, Μουσείο Κοπελούζου, Μουσείο Βορρέ, ENIA Gallery-DL gallery, Felios collection, συλλογή Λογοθέτη, συλλογή Δράκου, συλλογή Καρέλια, συλλογή Αμερικανού σκηνοθέτη Oliver Stone, συλλογή Kaan Terzioglu και σε πολλές άλλες συλλογές).
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ

«ΠΑΛΜΟΣ: Σε ποιό περιβάλλον μεγαλώσατε και πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
ΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ: Μεγάλωσα στην Αθήνα και τα παιδικά μου χρόνια ήταν ένα άθροισμα από πολλές και ποικίλες καταστάσεις που στο τέλος τα αφομοίωσα ως πλούτο προσωπικό.

«Π»: Πότε ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
ΗΛ.Π.: Με την υπόθεση της ζωγραφικής ουσιαστικά ξεκίνησα να καταπιάνομαι συνειδητά από όταν μπήκα στην Καλών Τεχνών.

«Π»: Η ζωγραφική ως εικαστική τέχνη, εικάζει κάτι από την πραγματικότητα;
ΗΛ.Π.: Η ζωγραφική μου αντλεί από το πώς αφομοιώνω την πραγματικότητα εκεί έξω.

«Π»: Ως δημιουργός, τί σας εμπνέει στο ξεκίνημα ενός έργου;
ΗΛ.Π.: Για να καθίσω να ζωγραφίσω κάτι χρειάζομαι πάντα παραπάνω λόγους από το να κάνω απλώς κάτι ωραίο με ωραία και ταιριαστά χρώματα. Χρειάζομαι αυτό που θα κάνω να έχει κάτι να πει ως περιεχόμενο.

«Π»: Ποιές οι αγαπημένες σας τεχνικές;
ΗΛ.Π.: Δεν διακρίνω τις τεχνικές σε αγαπημένες και μη. Θέλω να φτάνω σε ένα αποτέλεσμα. Ό,τι μου ζητάει η διαδικασία, θα το ακολουθήσω.

«Π»: Πώς επικοινωνείτε με το κοινό;
ΗΛ.Π.: Ο κορυφαίος τρόπος νομίζω είναι η κουβέντα πέρα από την επαφή του θεατή με το έργο αυτό καθ’αυτό.

«Π»: Στα έργα σας βάζετε τίτλους;
ΗΛ.Π.: Στα μεγαλύτερων διαστάσεων ναι. Στα μικρών διαστάσεων όταν χρειάζεται να παράξω πολλά, δεν έχει νόημα.

«Π»: Πώς βλέπετε το έργο σας όταν τελειώσει και πώς το αποχωρίζεστε;
ΗΛ.Π.: Με ικανοποίηση ή και ανακούφιση πολλές φορές. Έχει προ πολλού αυτοματοποιηθεί μέσα μου η πραγματικότητα του να φεύγει ένα έργο για όποιον προορισμό. Μα, αυτός είναι ο σκοπός από τη στιγμή που τα εκθέτεις και αυτό διαρκώς ανοίγει και πολλαπλασιάζεται.

«Π»: Τί κάνει τον ζωγράφο να ξεχωρίζει;
ΗΛ.Π.: Εδώ είμαστε στο πώς το εννοεί ο καθένας το «ξεχωρίζει». Προσωπικά, ξεχωρίζει μια ζωγραφική που κάτι έχει να μου πει ως προς το περιεχόμενό της – και επιμένω σ’ αυτό.

«Π»: Τα έργα σας έχουν εκτεθεί σε 15 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (Λονδίνο, Παρίσι, Κωνσταντινούπολη). Σας αρέσουν τα ταξίδια;
ΗΛ.Π.: Σε 15 ατομικές στην Ελλάδα. Στο εξωτερικό μέχρι στιγμής σε ομαδικές εκθέσεις. Συνήθως τα έργα ταξιδεύουν. Όχι εγώ. Ναι, τα ταξίδια μόνο γνωστικό και εξελικτικό ας το πω, υλικό κρύβουν αρκεί να το αφομοιώνει ο καθένας με έναν τρόπο αυτό το υλικό. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ταξιδέψει σε πολλά διαφορετικά μέρη αλλά αυτό δεν τους έχει απαραίτητα εξελίξει κιόλας.

«Π»: Είστε εργασιομανής;
ΗΛ.Π.: Όχι, δεν είμαι εργασιομανής. Αγαπώ να καταπιάνομαι με τη δημιουργία απλώς γιατί δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Με αυτόν τον τρόπο αντέχω καλύτερα τον πραγματικό κόσμο.

«Π»: Αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
ΗΛ.Π.: Ένας που με ακουμπάει είναι ο Hockney. Ένας άλλος είναι ο Hopper. Και πολλοί άλλοι. Αδύνατον να τους σημειώσω όλους. Παραδόσεις πολλές βέβαια. Μοντερνισμός επίσης. Ποτέ σε όλα αυτά το υλικό δεν εξαντλείται.

«Π»: Έργα σας βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ποιά τα συναισθήματά σας;
ΗΛ.Π.: Οι συλλογές έχουν τον ρόλο να προστατεύονται εκεί τα έργα, να αλληλεπιδρούν με τα υπόλοιπα και να βγαίνουν με κάθε ευκαιρία στο φως μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Ικανοποίηση είναι το συναίσθημα. Το ζητούμενό μου, μεταξύ άλλων, είναι να πηγαίνουν τα έργα σε συλλογές.

«Π»: Τί είναι η ζωγραφική;
ΗΛ.Π.: Αποτύπωση σε δύο διαστάσεις του κόσμου όλου με τ’ αστέρια του μαζί.

«Π»: Πώς αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος την Τέχνη;
ΗΛ.Π.: Επηρεασμένος από την πολυσύνθετη πραγματικότητά του. Επηρεασμένος από έναν ατελείωτο όγκο ερεθισμάτων, ψευδαισθήσεων, νευρώσεων και γενικά μέσα από έναν θόρυβο λίγο πολύ όπως τον βιώνει στη ζωή του στο σήμερα.

«Π»: Πώς βιώσατε τα lockdowns λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού;
ΗΛ.Π.: Μπορώ να πω με θυμό, γιατί καταλάβαινα ότι δεν συνοδεύονταν από ενδιαφέρον για τους ανθρώπους όλα αυτά.

«Π»: Τί σας στενοχωρεί;
ΗΛ.Π.: Οι συμπεριφορές. Και κυρίως εκείνες που επιμένουν να είναι αρνητικές.

«Π»: Σας βρίσκουμε στο Μουσείο της Αυστρίας να εκθέτετε έργα σας;
ΗΛ.Π.: Εδώ σε αυτήν τη φάση δημιουργώ έργα για το μουσείο. Ήδη εκτίθενται στους τοίχους του μουσείου.

«Π»: Τί ετοιμάζετε;
ΗΛ.Π.: Τον Νοέμβριο του ‘22 είναι προγραμματισμένη ατομική έκθεση στον Εικαστικό Κύκλο ΔΛ. Ετοιμάζονται και άλλα.