Βούλιαξαν τα νησιά, όχι με Έλληνες, γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Καλώς ήρθαμε, καλώς ήρθατε και με το καλό να επιστρέψουν όσοι συνεχίζουν και απολαμβάνουν τα μπάνια τους ή τις βόλτες τους στα πανέμορφα ελληνικά βουνά. Όπως με πληροφόρησαν οι φίλοι περιπτεριούχοι, σας λείψαμε τις λίγες μέρες του Αυγούστου που απουσιάσαμε. Αυτό να ξέρετε ότι εμάς, εδώ στον «Παλμό», μας γεμίζει με ικανοποίηση και ιδιαίτερη χαρά. Όχι βέβαια γιατί ταλαιπωρηθήκατε αναζητώντας σε όλα τα περίπτερα της πόλης κάθε Παρασκευή τον «Παλμό», αλλά γιατί βλέπουμε πως έχουμε χτίσει μια ιδιαίτερη σχέση, η οποία σε λίγο καιρό αισίως κλείνει τα 30 χρόνια.

Ναι, 30 χρόνια! Τα οποία μάλιστα, αν είμαστε καλά και όλα κυλήσουν ομαλά, σκεφτόμαστε να τα γιορτάσουμε! Είχαμε πει να κάνουμε κάθε 10 χρόνια τα γενέθλιά μας αλλά αυτό έγινε μόνο μία φορά αφού τα δεύτερα γενέθλια (το 2013) έπεσαν μέσα στην οικονομική θύελλα που σάρωσε όλη την χώρα.

Η είδηση, αγαπητές φίλες και φίλοι, του καλοκαιριού είναι ότι φέτος τα νησιά βούλιαξαν στην κυριολεξία από τουρίστες. Απ’ ό,τι λέγεται θα ξεπεράσουμε μέχρι τέλος του έτους και τις αφίξεις του 2019 που ήταν και η καλύτερη τουριστική χρονιά.
Τα νησιά, ναι βούλιαξαν, όχι όμως από Έλληνες γιατί ο Έλληνας, και μάλιστα ο οικογενειάρχης, ήταν αδύνατον να κάνει διακοπές όχι στα κοσμοπολίτικα νησιά αλλά ούτε σε αυτά της άγονης γραμμής. Και πώς, αλήθεια, να κάνει όταν τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια μαζί με το αυτοκίνητο για μια 4μελή οικογένεια έφτασαν τα 600 έως 700 ευρώ; Υπολογίστε τώρα άλλα 600 ευρώ το λιγότερο για πέντε διανυκτερεύσεις, προσθέστε και το κόστος του φαγητού και θα φτάσετε τα 2.000 ευρώ και πάνω!
Οι Έλληνες που πήγαν διακοπές στα νησιά ήταν οι πιτσιρικάδες για 2 με 3 μέρες και όσοι «το φυσάνε» το χρήμα και δεν τους καίγεται καρφί ούτε για τα ακτοπλοϊκά ούτε για πόσο θα πληρώσουν για να κοιμηθούν και να φάνε.

Εγώ φέτος, όπως και κάθε χρόνο τον τελευταίο καιρό, πέρασα τις δύο εβδομάδες σε τρεις στεργιανούς προορισμούς: Ιτέα, Πύργο, Αίγιο. Και τα τρία αυτά μέρη ζουν με τον εσωτερικό τουρισμό και με ελάχιστους ξενους. Και στις τρεις πόλεις οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων εστίασης μου είπαν ότι γι’ αυτούς, σε αντίθεση με τους νησιώτες συναδέλφους τους, δεν είναι καλή η χρονιά. Τα μαγαζιά τους σε καμία ημέρα δεν γέμισαν και όσοι πελάτες πήγαιναν για φαγητό ήταν πολύ συγκρατημένοι.
Αυτό το σκηνικό έζησα και εγώ ο ίδιος στον Πύργο όπου, εκτός από την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου που η πλατεία του χωριού γέμισε, τις υπόλοιπες ημέρες τα τρία μεζεδοπωλεία – καφενεία και η μία ψησταριά μετρούσαν τους πελάτες τους.
Στην Ιτέα, ο φίλος μου ο Σταύρος, ο οποίος διατηρεί ένα από τα καλύτερα εστιατόρια, το «Μαϊστράλι», μου έλεγε ότι «το φετινό καλοκαίρι δεν πήγε καθόλου καλά κι αυτό προμηνύει έναν πολύ δύσκολο χειμώνα αφού τα έξοδα θα είναι στα ύψη και δεν θα έχει μείνει ούτε ένα ευρώ για αποταμίευση για να βγάλουμε τον χειμώνα».
Όπως πάνε τα πράγματα, οι Έλληνες θα γίνουμε ξένοι στον τόπο μας. Και οι διακοπές θα είναι όνειρο απατηλό. Και τούτο γιατί οι καλοκαιρινοί προορισμοί στην Ελλάδα έχουν γίνει πανάκριβοι και το εισόδημα του Έλληνα παραμένει πολύ χαμηλό. Η Ελλάδα για φέτος ήταν ο ακριβότερος προορισμός στη Μεσόγειο, πιο πάνω και από την Ισπανία, την Ιταλία, την Τουρκία και όλες τις αφρικανικές χώρες. Πώς είναι δυνατόν να κάνει ο Έλληνας διακοπές σε νησί όταν μόνο για μία ξαπλώστρα θέλει 50 ευρώ;

Από την έρευνα της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, το 28% των εργαζομένων δηλώνει ότι δεν μπορεί να κάνει διακοπές ούτε μία βδομάδα. Η Ελλάδα βρίσκεται στην 2η θέση με 43% των εργαζομένων να δηλώνει ότι δεν μπορύν να ξεκουραστούν ούτε μία βδομάδα το καλοκαίρι.
Το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών αναφέρει ότι το 36% των ερωτηθέντων στη δική του έρευνα απαντά ότι θα διαθέσει τις ίδιες ημέρες για τις διακοπές του καλοκαιριού, το 30% θα κάνει λιγότερες μέρες διακοπές και το 25% δεν θα πάει καθόλου διακοπές. Όλα αυτά δείχνουν ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε τουριστικό προορισμό μόνο για ξένους.
Οι προβλέψεις τώρα για τον χειμώνα που έρχεται είναι δυσοίωνες. Αν η ηγεσία της Ευρώπης, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, δεν λάβουν δραστικά μέτρα ενίσχυσης των νοικοκυριών, τότε οι λαοί θα υποφέρουν.
Ήρθε πλέον ο καιρός, η Ευρώπη αν θέλει να υπάρχει και να είναι ανταγωνιστική, θα πρέπει να μιλά με μία φωνή. Πριν χρόνια ο Κίσινγκερ για να τονίσει την ανυπαρξία της ενιαίας φωνής είχε πει: «Όταν εγώ θέλω να μιλήσω με την Ευρώπη, ποιόν παίρνω τηλέφωνο;» Και είχε δίκιο.

Εύχομαι να περάσουμε τον χειμώνα που έρχεται με λιγότερα προβλήματα και με υγεία για όλους.