Γαλάτσι, ο καλύτερος τόπος να ζεις;, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Επιστροφή στο «κλεινόν άστυ», λέγαμε παλιά. Επιστροφή στην κανονικότητα για πολλούς Αθηναίους από την εβδομάδα αυτή. Με τις άδειες να τελειώνουν σιγά σιγά όλο και περισσότεροι επιστρέφουν στην πρωτεύουσα. Αν και με την τηλεργασία και τις καλοκαιρινές επισκέψεις στα νησιά και στην επαρχία, όλο και κάποιοι αποφασίζουν να παραμείνουν εκεί. Στην πραγματικότητα κάθε τόπος που μπορεί να σου δώσει τη δυνατότητα να είσαι και μυρμήγκι και τζίτζικας, μπορεί να γίνει ο τόπος διαμονής σου. Αν μπορείς να μαζεύεις «σποράκια» και ταυτόχρονα να σου προσφέρει χαρά και διασκέδαση, δεν έχεις παρά να τον επιλέξεις για να περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου.

Αν υπάρχει η δυνατότητα μόνο για το ένα από τα δυο, οφείλεις να το ξανασκεφθείς. Το καλοκαίρι είναι ίσως η περίοδος που οι συζητήσεις για το θέμα αυτό πληθαίνουν. Όλοι είναι έτοιμοι να το συζητήσουν και μάλιστα δηλώνουν πανέτοιμοι για να κάνουν το επόμενο βήμα. Ξαφνικά όλοι οι Αθηναίοι διαπιστώνουν πόσο ωραία είναι μακριά από την πρωτεύουσα και είναι έτοιμοι να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα εκεί που κάνουν τις διακοπές τους, στον τόπο καταγωγής τους ή σε ένα μακρινό νησί! Βέβαια, πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, ούτε τόσο εύκολα. Φυσικά, αν η σκέψη είναι ώριμη και η θέληση μεγάλη, όλα μπορούν να πραγματοποιηθούν!
Ο τόπος που μεγαλώνουμε σιγουρά παίζει καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας. Έτσι, η απόφασή μας για την επιλογή του, ώστε να ταιριάζει και να μας επιτρέπει να αναπτυχθούμε, είναι μια απόφαση που πρέπει να ληφθεί μετά από αναλυτική σκέψη. Ο Θουκυδίδης είχε εντοπίσει τις διαφορές των Σπαρτιατών με τους Αθηναίους και μάλιστα είχε επισημάνει τον πειθαρχημένο και με πλήρη αυτοέλεγχο χαρακτήρα των Σπαρτιατών, σε αντίθεση με την ελεύθερη και επιεική συμπεριφορά των Αθηναίων. Πόσο δύσκολη και κουραστική ζωή θα ήταν εάν ένας πειθαρχημένος και αυστηρός Σπαρτιάτης ήταν αναγκασμένος να ζήσει στην χαλαρή και ελεύθερη κοινωνία της Αθήνας και το αντίθετο…
Είναι αλήθεια πως με την εξέλιξη της τεχνολογίας, με την τηλεργασία, την τηλεεκπαίδευση κλπ., μπορείς πιο εύκολα στις μέρες μας να διαμένεις μακριά από τον τόπο που εργάζεσαι ή σπουδάζεις. Επίσης, οι αποστάσεις που πριν κάποια χρόνια μας φαινόντουσαν μεγάλες, ήδη τώρα δεν θεωρούνται απαγορευτικές. Έτσι, οι επιλογές πολλαπλασιάζονται και μας δίνουν τη δυνατότητα να κάνουμε τον κατάλληλο συνδυασμό. Να διαμορφώσουμε τις τοποθεσίες της ζωής μας, τόσο για την απόλαυση όσο και για τα «σποράκια», με τέτοιο τρόπο που να γεμίζουν απόλαυση οι ημέρες μας.
Στη Μελέτη του Περιβάλλοντος της Α’ Δημοτικού, ζητούν από τους μαθητές να ζωγραφίσουν τον τόπο που ζουν. Από τις ζωγραφιές εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει τα θέλω του κάθε παιδιού, αλλά και αν μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που επιθυμεί. Μήπως θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο; Aν δηλαδή ζωγραφίζαμε τον τόπο που ζούμε, τί θα φτιάχναμε; Το αποτέλεσμα θα ήταν μια χαρούμενη ζωγραφιά που περιλαμβάνει την ικανοποίησή μας ή μια τρομακτική εικόνα που αποτυπώνει την απογοήτευση και την στεναχώρια μας. Τι βρίσκουμε στο μέρος που ζούμε; Tι αντικρύζουμε καθημερινά;
Ακόμη κι αν η ζωγραφιά σου είναι τρομακτική, είσαι σίγουρος ότι έτσι είναι η γειτονιά σου; Μήπως στη γειτονιά σου υπάρχουν άνθη, ζώα, φυτά και δέντρα που ούτε καν τα αποτύπωσες; Μήπως δεν τα έχεις προσέξει; Είσαι σίγουρος πως αποτύπωσες τους ήχους και τα αρώματα; Μήπως πρέπει να αξιολογήσεις πιο σωστά τον τόπο σου, πριν βγάλεις συμπεράσματα; Πολύ εύκολα ο άνθρωπος ξεχνά και αγνοεί αυτά που έχει, καθώς τα θεωρεί δεδομένα και επικεντρώνεται σε αυτά που του λείπουν. Μήπως κάνουμε το ίδιο και με τον τόπο που ζούμε;
Αν όντως ζούμε στην δική μας «Πρέβεζα», καλό θα είναι να δούμε πού αλλού μπορούμε να ζήσουμε. Αλλά πριν καταλήξουμε πως ζούμε σε μια περιοχή που δεν έχει να μας δώσει τίποτα παρά μόνο θλίψη, ας προσπαθήσουμε να δούμε τι θέλουμε και τι μπορεί να μας δώσει ο συγκεκριμένος τόπος. Δεν είναι λίγες οι φορές που μεγεθύνουμε τα αρνητικά ενός τόπου και μικραίνουμε τόσο πολύ τα θετικά του, που ύστερα από λίγο είναι σαν να μην υπάρχουν για εμάς. Επειδή κάποιοι άλλοι τα έχουν εντοπίσει και τα βλέπουν, ας κάνουμε κι εμείς μια προσπάθεια.
Oι άνθρωποί μας, η εργασία μας και ο τόπος που ζούμε είναι αναμφίβολα τρεις από τις σημαντικές επιλογές της ζωής μας. Έχει αξία όμως η αξιολόγηση τους να γίνει με ακρίβεια και ορθότητα. Σχεδόν όλοι έχουμε παράπονα και με τις τρεις αυτές επιλογές μας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να προχωρήσουμε σε αλλαγές. Πρώτα πρέπει να γίνει η σωστή αξιολόγηση και ύστερα να διαπιστώσουμε τι και πως πρέπει να αλλάξει. Καθώς όλοι σχεδόν είμαστε έτοιμοι να μετακομίσουμε για πάντα στο νησί που περάσαμε τις ημέρες των διακοπών μας δείχνει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Κάλος ο ενθουσιασμός, αλλά μάλλον τα πράγματα είναι πιο σοβαρά.
Ας επιστρέψουμε στον τόπο μας μετά τις διακοπές και ας δούμε τη γειτονιά και την πόλη μας διαφορετικά. Βγαίνοντας από την Αττική οδό και πλησιάζοντας στο Γαλάτσι δεν είναι ο στενός δρόμος από τα έργα του Μετρό που συναντάμε. Είναι πριν από αυτά ένα υπέροχο και καταπράσινο Άλσος! Εκτός από τους πολύβουους δρόμους και την έλλειψη χώρων για στάθμευση, είναι και οι πάρα πολλές πλατείες με τα παγκάκια και τις παιδικές χαρές! Εκτός από τη φασαρία και την ταλαιπωρία της γειτονιάς, μπορείς δίπλα σου να βρεις καταστήματα που ικανοποιούν κάθε ανάγκη σου. Μήπως τελικά ζούμε στον καλύτερο τόπο και δεν το έχουμε καταλάβει;

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com