Δύο ξεχωριστοί νέοι από τη Ναύπακτο, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Ένα χρόνο πριν – στο άρθρο μου «Ζήσε κάθε χρονιά σαν μαθητής της Γ’ Λυκείου!» – έγραφα: «Ο Δημήτρης Καρακώστας, από τη Ναύπακτο, την χρονιά που πέρασε έδωσε Πανελλήνιες Εξετάσεις. Ήταν όμως μια δύσκολη χρονιά αφού έχασε και τους δυο γονείς του από κορωνοϊό. Παρόλα αυτά δεν το έβαλε κάτω και τα κατάφερε. Όπως είπε: «Ό,τι κι αν γίνει στη ζωή, ακόμα και αν φαίνεται πολύ άσχημο, αν προσπαθήσεις αρκετά και χρησιμοποιήσεις όλη τη δύναμη που κρύβεις μέσα σου και ίσως να μην το ξέρεις, ακόμα και δεν τα καταφέρεις, σίγουρα θα είσαι πολύ περήφανος για την προσπάθειά σου».

Είχαμε εντυπωσιαστεί όλοι με την προσπάθεια του Δημήτρη να νικήσει κάθε τι που παρουσιάστηκε στη ζωή του, να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες ώστε να φτάσει στον στόχο του. Αυτή τη χρονιά είναι πάλι η Ναύπακτος που μας δίνει μια ανάλογη περίπτωση. Ο Κωνσταντίνος Μαλιάρης, όχι απλώς θα γίνει δεκτός στο Χάρβαρντ, αλλά θα του δοθεί και πλήρης υποτροφία! Η Ναύπακτος, μια μικρή παραθαλάσσια πόλη των 13.000 κατοίκων, ετοιμάζεται να αλλάξει όνομα! Λέγεται ότι πήρε το όνομά της από τις λέξεις ναυς και πήγνυμι, που σημαίνει «κατασκευάζω πλοίο». Στις ημέρες μας φαίνεται ότι κατασκευάζει, διαμορφώνει και δημιουργεί ξεχωριστούς νέους!
Αυτό που με εντυπωσίασε στον Κωνσταντίνο είναι η δική του προσέγγιση, η επιλογή του δικού του δρόμου που θα τον οδηγούσε στην επιτυχία. Σε αντίθεση με ό,τι συνήθως ισχύει, ο δρόμος του μαθητή από τη Ναύπακτο προς ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια δεν πέρασε μέσα από τα θρανία κάποιου φροντιστηρίου ή μέσα από πολύωρα ιδιαίτερα μαθήματα. Ο Κωνσταντίνος και οι σημερινοί νέοι, η «Γυάλινη γενιά», όπως έχουν ονομαστεί, αφού με το που γεννήθηκαν η ενασχόληση με κάθε είδους οθόνη ήταν στην καθημερινότητα τους, δεν θα μπορούσαν παρά να επιτρέψουν «στην οθόνη» να τους καθοδηγήσει και στο θέμα αυτό.
Επέλεξε, λοιπόν, την οθόνη του υπολογιστή του, διάλεξε να προετοιμαστεί διαβάζοντας μόνος στο σπίτι, βουτώντας στον ωκεανό γνώσεων του παγκόσμιου ιστού. Με το διαδίκτυο και τα βιβλία του, κατάφερε να πετύχει αυτό που για πολλούς φαντάζει ακατόρθωτο. «Έδωσα όλη την ενέργεια και όλο μου τον χρόνο σ’ αυτό. Ήταν ένα ρίσκο που είχα υπολογίσει και τελικά άξιζε τον κόπο», δήλωσε ο νεαρός μαθητής. «Αν δεν το πίστευα έστω και λίγο ότι θα τα καταφέρω δεν θα το προχωρούσα. Είχα μία ελπίδα», εξηγεί ο 17χρονος. «Δεν ένιωσα την ανάγκη να πάω σε κάποιο φροντιστήριο. Με τη μελέτη στο σπίτι, τα πήγα πολύ καλά».
Το κοινό χαρακτηριστικό και των δυο νέων, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε, είναι πως πριν ξεκινήσουν την προετοιμασία για τις Πανελλήνιες, αλλά και για κάθε άλλη «εξέταση», ώστε να το συνδέσω με το περυσινό μου άρθρο, είχαν ξεκάθαρο στόχο. Ήξεραν τι ακριβώς επιδίωκαν! Πρέπει να γνωρίζεις καλά για ποιό λόγο αγωνίζεσαι και πού θέλεις να φτάσεις. Όσο πιο συγκεκριμένα γίνεται. Αν το κάνεις, τα πράγματα γίνονται ξεκάθαρα και απλά. Πρέπει να ακολουθήσεις το δικό σου δρόμο. Δεν υπάρχουν προκαταλήψεις και θέσφατα. Θα τα καταφέρεις, αν η προσπάθεια σου εκμεταλλευθεί τα προσωπικά σου χαρακτηριστικά και προτερήματα.
Είτε δίνουμε Πανελλήνιες εξετάσεις είτε ακόμη και αιματολογικές, η προετοιμασία παίζει καθοριστικό ρόλο. Σε όλη μας τη ζωή δίνουμε εξετάσεις και μάχες. Σε όλη μας τη ζωή οφείλουμε να είμαστε προετοιμασμένοι κατάλληλα. Η σωστή προετοιμασία αποβάλλει το άγχος, αρκεί να έχεις πάντα στο μυαλό το στόχο σου. Με αυτό τον τρόπο θα περάσεις πάνω από κάθε εμπόδιο, θα ξεπεράσεις κάθε δυσκολία και θα αντέξεις κάθε κούραση. Έχει μια μαγεία ο στόχος ώστε κάθε φορά που κουράζεσαι με την υπερπροσπάθεια, σε κάνει να τα ξεχνάς όλα και να συνεχίζεις με αμείωτο ρυθμό και ένταση.

Ο Κωνσταντίνος, μεγαλώνοντας στη Ναύπακτο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί προνομιούχος. Ζει σε μια επαρχιακή πόλη με μεγάλη ιστορία αλλά όχι με όσα ερεθίσματα θα ήθελε ένα παιδί. Έτσι, άρχισε από τα πρώτα του χρόνια να εξερευνά το διαδίκτυο για να αντλήσει περισσότερες πληροφορίες για τα θέματα που τον ενδιαφέρουν. «Στην πρώτη γυμνασίου άρχισα να μαθαίνω μόνος προγραμματισμό στο σπίτι. Το ίντερνετ είχε ό,τι πληροφορία χρειαζόταν. Όλοι οι πόροι ήταν διαθέσιμοι δωρεάν. Ήθελα ν’ ασχοληθώ με την πληροφορική περισσότερο απ’ ό,τι στο σχολείο. Στη συνέχεια ανέπτυξα κάποιες εφαρμογές (παιχνίδια) και ασχολήθηκα με την ανάπτυξη αυτών των εφαρμογών ως μαθησιακή εμπειρία -πάντα μόνος, χωρίς τη βοήθεια κάποιου φροντιστηρίου, μόνο με τη συντροφιά των βιβλίων και του ίντερνετ», εξηγεί ο 17χρονος.
Δεν είναι τόσο δύσκολο τελικά, ούτε είναι υποχρεωτικό να προετοιμαστεί ένας μαθητής στο «καλύτερο» και «ακριβότερο» φροντιστήριο. Μεγάλο μέρος της γνώσης είναι δίπλα μας και μάλιστα δωρεάν. Ακόμη θυμάμαι τον ιδιοκτήτη φροντιστηρίου να μου εξηγεί τη σημασία του εξεταζόμενου και του ξεκάθαρου στόχου του για την επιτυχία στις Πανελλήνιες Εξετάσεις. Όταν στο τέλος τον ρώτησα επίμονα: «Γιατί τότε όλοι οι μαθητές κάνουν ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια», μου απάντησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Δεν σημαίνει ότι βοηθούν το μαθητή, αλλά βοηθούν τους γονείς ώστε να μπορούν να είναι ήσυχοι πως οι ίδιοι έκαναν ότι περισσότερο μπορούσαν για το παιδί τους!»
Αναφορικά με τις οθόνες και την «γυάλινη γενιά» είναι και εδώ θέμα επιλογής. Κάποιοι θα επιλέξουν την οθόνη του Τικ Τοκ κι άλλοι την οθόνη των δωρεάν βιβλίων των μεγάλων πανεπιστημίων. Κάποιοι θα είναι συνδεδεμένοι για να μαθαίνουν τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την επόμενη ομάδα του Κώστα Φορτούνη και κάποιοι άλλοι θα συνδέονται για να μαθαίνουν τις τελευταίες εξελίξεις στη Ρομποτική, πεδίο που ασχολείται ο Κωνσταντίνος Μαλιάρης από τη Ναύπακτο. Είναι θέμα επιλογής…

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com