Ο λαγός και η χελώνα τρέχουν πάλι, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Μερικές ημέρες πριν, στις 23 Μαΐου, ήταν η Παγκόσμια ημέρα Χελώνας. Κανείς, σχεδόν, δεν ασχολήθηκε. Όλοι όμως ξέρουμε πολύ καλά τον μύθο του Αισώπου. Ίσως τον πιο γνωστό μύθο που έγραψε ή για την ακρίβεια, είπε ο Αίσωπος. Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν έγραψε κανέναν μύθο. Απλά τους έλεγε στις παρέες του. Ο Αίσωπος (620 π.Χ. – 560 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας μυθοποιός και μυθογράφος. Θεωρείται ιδρυτής του λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία. Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Είναι ο διασημότερος από τους αρχαίους μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του αρχαίου μύθου. Θεωρείται επίσης ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτικής μυθολογίας.

Εκείνα τα χρόνια λοιπόν, ο Αίσωπος έλεγε πως μια βαρετή ημέρα ο λαγός κορόιδευε τη χελώνα για το αργό της βάδισμα. Η χελώνα στεκόταν ατάραχη, αλλά ύστερα από λίγο γυρίζει προς το μέρος του και του λέει: «Ας κάνουμε ένα αγώνα δρόμου για να δούμε ποιος είναι ο γρηγορότερος». Ο λαγός έσκασε στα γέλια ακούγοντας τη χελώνα αλλά αποδέχτηκε την πρόκληση. Έτσι, ο αγώνας ορίστηκε για το επόμενο πρωινό. Η αλεπού ήταν η υπεύθυνη της μάχης και έδωσε το σύνθημα. Ο αγώνας ξεκίνησε με την χελώνα να περπατάει αργά αλλά με σταθερά βήματα προς το τέρμα.
Ο λαγός βλέποντας τον αργό ρυθμό της αντιπάλου του, σίγουρος για τη νίκη του, στο μέσο της διαδρομής, ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο να ξεκουραστεί και κοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε, ήταν ήδη αργά, αφού η χελώνα είχε φτάσει στο τέρμα κερδίζοντας τελικά τον αγώνα. Αυτό που ήθελε να δείξει ο Αίσωπος ήταν πως συχνά η κοπιαστική προσπάθεια νικάει το φυσικό χάρισμα, όταν αυτός που το έχει δεν το καλλιεργεί. Το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Η προσπάθεια είναι απαραίτητη αν επιδιώκεις θετικά αποτελέσματα.
Πολύ αργότερα από τον Αίσωπο, δυο Γάλλοι συγγραφείς έχουν πολύ εύστοχα πει πως «δεν υπάρχει αυτό που λένε μεγάλο ταλέντο χωρίς μεγάλη δύναμη θέλησης», αλλά και πως «o καλλιτέχνης δεν είναι τίποτα χωρίς το ταλέντο, αλλά το ταλέντο δεν είναι τίποτα χωρίς τη δουλειά». Στις μέρες μας κάποιοι προχώρησαν τον μύθο του Αισώπου λίγο πιο πέρα. Έτσι, επειδή ο λαγός κατάλαβε το λάθος του και στεναχωρήθηκε πολύ, ζήτησε από τη χελώνα να επαναλάβουν τον αγώνα.
Η χελώνα, γεμάτη αυτοπεποίθηση, δέχθηκε και έτσι ξεκίνησαν τον αγώνα. Αυτή τη φορά ο λαγός ήταν προσεκτικός, έτρεξε όλη τη διαδρομή πολύ γρήγορα χωρίς να σταματήσει πουθενά. Η χελώνα τερμάτισε αρκετή ώρα αργότερα. Σε αυτή την περίπτωση διαπιστώνουμε πως αν έχεις ικανότητες και ταλέντο, δεν πάρουν τα μυαλά σου αέρα και αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα κάθε μάχη που θα χρειαστεί να δώσεις, τότε τα αποτελέσματα θα είναι αυτά που θέλεις.
Μετά την ήττα της ήταν η σειρά της χελώνας να είναι στεναχωρημένη. Σκέφτηκε, ξανασκέφτηκε και αποφάσισε να προτείνει στο λαγό να τρέξουν ακόμη μια φορά αλλά σε άλλη διαδρομή. Ο λαγός, χαρούμενος όπως ήταν, δεν άργησε καθόλου να αποδεχθεί την πρόκληση. Ξεκίνησαν και ο λαγός, θέλοντας να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντος, έτρεξε με όλες του τις δυνάμεις. Ξαφνικά όμως συνάντησε ένα ποτάμι, που έπρεπε να διασχίσει. Ο λαγός σταμάτησε να σκεφθεί τι πρέπει να κάνει για να περάσει απέναντι. Ύστερα από αρκετή ώρα τον έφτασε η χελώνα που εύκολα συνέχισε τη διαδρομή μέσα στο ποτάμι. Πέρασε απέναντι και όπως ήταν φυσικό τερμάτισε πρώτη. Ο λαγός παρέμενε στην απέναντι όχθη αφού δεν κατάφερε να βρει λύση…

Αυτό που καταλαβαίνουμε είναι ότι ακόμη και αν είσαι κάλος σε κάτι, πρέπει να μπορείς να προσαρμόζεσαι διότι οι συνθήκες αλλάζουν. Οι αλλαγές που συμβαίνουν στην διαδρομή της ζωής μας απαιτούν ευελιξία και προσαρμοστικότητα. Πολλές φορές στη ζωή μας θα χρειαστεί να αλλάξουμε τρόπο σκέψης, ιδέες, επιλογές και συμπεριφορές. Ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να προσαρμοστούμε αν θέλουμε να ξεπεράσουμε εμπόδια και να τα καταφέρουμε.
Κι επειδή τώρα πια κανένας δεν μπορεί να πει ότι η γενιά μας ζει τα καλυτέρα χρόνια η ιστορία του λαγού και της χελώνας δεν τελειώνει εδώ. Σε καιρούς με την οικονομική κρίση που βιώσαμε, με συνθήκες πανδημίας για όλο τον κόσμο και τώρα με τον πόλεμο στην δική μας ήπειρο, σίγουρα ο λαγός και η χελώνα θα μπορούσαν να μας προσφέρουν χρήσιμα διδάγματα. Αρκεί να προσαρμοστούν και να σκεφτούν διαφορετικά!
Ο λαγός και η χελώνα, μετά και τον 3ο αγώνα δεν ήταν στεναχωρημένοι. Τώρα πια ήταν δυο καλοί φίλοι. Έτσι, σκέφθηκαν πως ο τελευταίος αγώνας θα μπορούσε να είχε καλύτερο τέλος. Αποφάσισαν να ξανατρέξουν, αλλά να το κάνουν όχι σαν ανταγωνιστές. Να τρέξουν την ίδια διαδρομή σαν ομάδα. Ξεκίνησαν και ο λαγός πήρε στην πλάτη του τη χελώνα, έτρεξε αρκετά γρήγορα μέχρι να φτάσει στην όχθη του ποταμιού. Εκεί άλλαξαν ρόλους και η χελώνα κολύμπησε μέσα στο ποτάμι έχοντας στην πλάτη της το λαγό. Όταν βγήκαν στην απέναντι όχθη ξανά ανέβηκε η χελώνα στο λαγό και τερμάτισαν μαζί.
Τώρα ήταν και οι δυο πιο χαρούμενοι από ποτέ! Διότι καλό είναι να έχεις ταλέντο και ικανότητες, αλλά αν καταφέρεις και συνεργαστείς, αν μπορέσεις να συνδυάσεις τα δικά σου ταλέντα με τα ταλέντα των υπολοίπων μελών της ομάδας, τότε σίγουρα θα έχεις καλύτερα αποτελέσματα. Άλλωστε ακόμη και ο ίδιος ο Αίσωπος είχε πει το γνωστό μας «η ισχύς εν τη ενώσει». Ενώ ο Βρετανός φυσιοδίφης, Κάρολος Δαρβίνος είχε πει: «Στη μακρά ιστορία της ανθρωπότητας, αυτοί που έμαθαν να συνεργάζονται και να αυτοσχεδιάζουν πιο αποτελεσματικά, είναι αυτοί που έχουν επικρατήσει». Ας το σκεφτόμαστε πιο συχνά διότι οι ημέρες και οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε μόνο έτσι μπορούν να ξεπεραστούν.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com