Οικολόγοι Πράσινοι:Τα αποτελέσματα Παγκόσμιας Διάσκεψης για το κλίμα

ΤΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ& Η
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

  Οι
Οικολόγοι Πράσινοι πραγματοποίησαν Συνέντευξη Τύπου στα γραφεία τους, σχετικά
με τα αποτελέσματα της πρόσφατης Παγκόσμιας Διάσκεψης για το κλίμα που έγινε
στο Παρίσι, αλλά και των δυνατοτήτων της κατάλληλης εφαρμογής αυτών των
αποφάσεων στην Ελλάδα. Στη Συνέντευξη Τύπου τοποθετήθηκαν με την σειρά οι: Γιάννης Χαραλαμπάκης, μέλος της
εκτελεστικής Γραμματείας των ΟΠ, Μαρία
Πετεινάκη, συν-εκπρόσωπος Τύπου των ΟΠ, Ζωή Βροντίση, συντονίστρια της Θεματικής Ομάδας Ενέργειας των ΟΠ
και Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος & Αειφόρου Ανάπτυξης, Γιώργος Δημαράς, μέλος των ΟΠ και
Βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Β’ Αθηνών και Κώστας
Διάκος, αναπλ. μέλος της εκτελεστικής Γραμματείας των ΟΠ και νομικός περιβάλλοντος.

 Ο Γιάννης Χαραλαμπάκης, που είχε και τον
συντονισμό της συνέντευξης τύπου, καταρχήν χαιρέτησε εκ μέρους των Οικολόγων
Πράσινων την επίτευξη συμφωνίας στο Παρίσι, κυρίως επειδή τροχοδρομήθηκε επιτέλους
μια οικολογική άποψη για την ανάπτυξη, που δεν θα λειτουργεί εις βάρος του
περιβάλλοντος όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Υπό το βάρος της ορατής κλιματικής
αλλαγής, οι κυβερνήσεις συνειδητοποίησαν ότι η ανάπτυξη δεν συμβαδίζει με την
υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως δεν παραμένουμε
επιφυλακτικοί για το μέλλον της συμφωνίας και της εφαρμογής της.

 Η Μαρία Πετεινάκη αναφέρθηκε στις δύο
αποτυχημένες διασκέψεις για το κλίμα, του Κιότο και της Κοπεγχάγης, τονίζοντας
ότι η διάσκεψη του Παρισιού κατάφερε τουλάχιστον να ενώσει όλες τις χώρες και
κυρίως συμφωνήθηκε ότι οι δεσμεύσεις τους θα αναθεωρούνται ανά πενταετία, ενώ η
πρόοδος των Εθνικών δεσμεύσεων θα παρακολουθείται τακτικά με την χρήση κοινών
επιστημονικών εργαλείων.

Στην
τοποθέτηση της η Μ. Πετεινάκη σημείωσε ότι μια από τις ελλείψεις του τελικού κειμένου
είναι η απουσία συγκεκριμένων στόχων όσον αφορά την χρήση ορυκτών καυσίμων. Ένα
από τα βασικότερα ζητήματα επίσης είναι η διαφοροποίηση Βορρά και Νότου και η
αναφορά στην διαφοροποιημένη ευθύνη. Υπάρχει στο κείμενο, και είναι σαφές, όμως
δεν υπάρχουν νομικές δεσμεύσεις για τον Βορρά.

Τέλος,
αναφορικά με την υλοποίηση των δεσμεύσεων στην Ελλάδα, ανέφερε πως, ιδιαίτερα
μετά την συμφωνία και τους στόχους που πρέπει να επιτύχουμε, η κυβέρνηση δεν θα
πρέπει να συνεχίσει έργα που αφορούν την ενέργεια χωρίς έναν νέο ενεργειακό
σχεδιασμό και συγκεκριμένους στόχους μείωσης των εκπομπών.

 

Η Ζωή Βροντίση αναφέρθηκε κυρίως στην
συγκεκριμενοποίηση των στόχων που απορρέουν από την συμφωνία, παρατηρώντας ότι
οι εθνικοί στόχοι που κατατέθηκαν δεν συνάδουν με τον στόχο διατήρησης της
αύξησης της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας το πολύ έως 2 βαθμούς σε σχέση με τα
προ-βιομηχανικά επίπεδα, ως το 2100. Αυτό σημαίνει πως όλα τα κράτη που συμφώνησαν,
θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε αναθεώρηση των στόχων τους ώστε να θέσουν άλλους,
πιο συνεπείς με τον παγκόσμιο στόχο και με τον μηδενισμό των παγκόσμιων
εκπομπών το 2070 και την εισαγωγή φιλόδοξου στόχου για καθαρή, βιώσιμη ενέργεια
και για 100% καθαρής παραγωγής ηλεκτρισμού μέχρι το 2050.

Σχετικά
με τις ΑΠΕ, η Ζ. Βροντίση σημείωσε πως η Ελλάδα είναι πίσω όσον αφορά τους
στόχους διείσδυσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, ενώ πετυχαίνει την μείωση
εκπομπών όχι λόγω πολιτικών πρωτοβουλιών, αλλά κυρίως λόγω μείωσης της
οικονομικής δραστηριότητας από την κρίση. Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση προχωράει με
την επένδυση 1,4 δις για τη νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5 σε μια περίοδο
οικονομικής ασφυξίας, γεγονός με το οποίο οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι αντίθετοι.

Τέλος, κατά
την τοποθέτηση της τόνισε ότι ως Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε ικανοποιημένοι με την
συμφωνία στο Παρίσι, αλλά κυρίως ενθουσιασμένοι με την κινητοποίηση όλου του πλανήτη,
γεγονός που μας κάνει πιο αποφασισμένους για τους επόμενους αγώνες.

Ο Γιώργος Δημαράς αναφέρθηκε σε
παράγοντες που διογκώνουν την κλιματική αλλαγή και σχετίζονται με δημογραφικούς
και οικονομικούς παράγοντες, όπως η εκρηκτική αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού
(1 δις κάθε 13 χρόνια) που συνεπιφέρει αύξηση της κατανάλωσης, των ρύπων, της
άντλησης φυσικών πόρων αλλά και την δημιουργία περιβαλλοντικών προσφύγων προς
τον ανεπτυγμένο κόσμο, ακόμα και αν δεν έχουν ακόμα απασχολήσει τη δημοσιότητα
όπως οι πρόσφυγες πολέμου.

Έδωσε
επίσης έμφαση στην αλόγιστη δράση των πολυεθνικών οι οποίες, μέσω των συνθηκών
TTIP, CETA κλπ. που προωθούν οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, μπορούν να
προωθούν προϊόντα για την παραγωγή των οποίων οι πρώτες ύλες αγοράζονται από
μία χώρα Α για να κατασκευαστούν σε μία χώρα Β και να επανεξαχθούν στην χώρα Α
με τεράστιο περιβαλλοντικό αποτύπωμα για τη μεταφορά τους. Επίσης μετατρέπουν
χώρες σε παραγωγούς ειδών που επιφέρουν εξάντληση των φυσικών τους πόρων και
επισιτιστική κρίση όταν απομακρύνονται από παραδοσιακές καλλιέργειες.

Τέλος,
ο Γιώργος Δημαράς σημείωσε: «ως Οικολόγοι
Πράσινοι δεν είμαστε απλά κατά της λιτότητας, αλλά κυρίως κατά της φτώχειας και
υπέρ ενός λιτού και αξιοπρεπούς βίου πάνω σε πρότυπα αειφορίας και όχι
αλόγιστου καταναλωτισμού. Δεν θεωρούμε την αύξηση του ΑΕΠ θέσφατο αλλά τον
προσανατολισμό σε ένα διαφορετικό παραγωγικό και ενεργειακό μείγμα που να
εξασφαλίζει διατροφική επάρκεια, θέσεις εργασίας, βιώσιμη και ισόρροπη
οικονομία, κάτι που προτείναμε πρόσφατα στη συζήτηση για τον νέο αναπτυξιακό
νόμο στη Βουλή».

 

Ο Κώστας Διάκος ανέφερε ότι αμφισβητείται
πλέον η παραδοσιακή έννοια της «προόδου» και η νοοτροπία ότι η παραγωγή και η
κατανάλωση αποτελούν την κινητήρια δύναμή της. Είναι αισιόδοξο ότι η
εναλλακτική οικονομία κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερο έδαφος εξασφαλίζοντας μη
ρυπογόνες παραγωγές, συνδέοντας περισσότερο την παραγωγή με τις ανάγκες και όχι
κατ’ ανάγκη με την επίτευξη κέρδους. Τέλος, ο Κώστας Διάκος αναφέρθηκε στα
κοινωνικά αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής και συγκεκριμένα στο θέμα των
περιβαλλοντικών προσφύγων, σημειώνοντας ότι από νομικής πλευράς οι
περιβαλλοντικοί πρόσφυγες θα τείνουν να εξομοιώνονται με τους πολιτικούς
πρόσφυγες, δεδομένου ότι η μετανάστευσή τους οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες
που τους αναγκάζει να απομακρυνθούν από τους τόπους τους.