Και οι ρωσικές βόμβες σκοτώνουν το ίδιο, γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Έχουμε κλείσει ένα μήνα από την ημέρα εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία και φως στον ορίζοντα για κατάπαυση του πυρός δεν φαίνεται. Το αντίθετο θα έλεγα.

Οι ρωσικές δυνάμεις, αφού δεν κατόρθωσαν μέχρι τώρα να υποτάξουν τον ουκρανικό λαό και να τον αναγκάσουν σε παράδοση, έχουν μπει πλέον στο δεύτερο στάδιο των πολεμικών επιχειρήσεων, που είναι οι βομβαρδισμοί πόλεων και χωριών είτε με αεροπλάνα είτε με το πυροβολικό. Βομβαρδισμοί αδιακρίτως σε σχολεία, μαιευτήρια, νοσοκομεία, εμπορικά κέντρα. Με θύματα αθώους πολίτες. Με θύματα γυναίκες, παιδιά και ανήμπορους ηλικιωμένους. Όταν κάποια στιγμή θα τελειώσει αυτή η βάρβαρη και ακατανοήτη επίθεση, η επόμενη μέρα θα βρει μια Ουκρανία πλήρως κατεστραμμένη.
Στη Μαριούπολη, πόλη των 500.000 κατοίκων, απ’ ό,τι λέγεται αυτή τη στιγμή έχει πληγεί το 90% των κτιρίων. Οι 100.000 που έχουν μείνει πίσω ζουν σαν τα ποντίκια στα υπόγεια καταφύγια χωρίς φως, νερό, φαγητό, φάρμακα. Και το ερώτημα είναι μέχρι πού θα φτάσει ο Πούτιν;
Ο αρχικός σχεδιασμός για κατάληψη του Ντόνεσκ με πρόσχημα την προστασία της ρωσόφωνης μειονότητας έχει πια ξεπεραστεί. Αναλυτές λένε ότι ο στόχος του Πούτιν είναι η κατάληψη Μαριούπολης και Οδησσού, ο θαλάσσιος αποκλεισμός της Ουκρανίας και η δημιουργία ενός νέου περίκλειστου κράτους. Σενάρια επί σεναρίων και το αίμα αθώων συνεχίζει να ρέει.
Οι πολίτες όσοι μπορούν εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να σωθούν. Μέχρι τώρα έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς 4 εκατ. Ουκρανοί και άλλοι 10 έως 13 εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Το δράμα του Ουκρανικού λαού έχει συγκινήσει την παγκόσμια κοινότητα και γίνονται διάφορες προσπάθειες για τη συγκέντρωση ανθρωπιστικής βοήθειας.

Δεν θά’λεγα όμως ότι η Ουκρανία στη χώρα μας έχει τύχει της ίδιας συμπαράστασης όπως η Γιουγκοσλαβία το 1999. Τους βομβαρδισμούς στην πρώην Γιουγκοσλαβία τους έχω ακόμα στο μυαλό μου, όπως ακριβώς έχω στη μνήμη μου και τις κινητοποιήσεις των Ελλήνων κάθε ηλικίας για την υπεράσπιση των γειτόνων μας και την καταδίκη των Νατοϊκών βομβαρδισμών. Υπέρ της Γιουγκοσλαβίας και κατά των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ, όπως διαβάζω στον «Παλμό» τον Απρίλιο του 1999, ήταν το 97% των Ελλήνων. Σήμερα με την Ουκρανία τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Σύμφωνα με μια συγκριτική καταγραφή της κοινής γνώμης που έκανε το Politico σε έξι ευρωπαϊκές χώρες, η ευρεία πλειοψηφία των χωρών χαρακτηρίζει απαράδεκτη τη ρωσική εισβολή. Είναι το 88% στην Ολλανδία, το 86% στην Ισπανία, 82% στη Γερμανία, 78% στη Γαλλία, 71% στην Ιταλία και στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι μόνο 60%.
Μια μειοψηφία της κοινής γνώμης των έξι αυτών ευρωπαϊκών χωρών χαρακτηρίζει «απαράδεκτη αλλά κατανοητή» τη ρωσική εισβολή. Είναι το 9% στην Ολλανδία, 10% στην Ισπανία, 11% στη Γερμανία, 13% στη Γαλλία, 19% στην Ιταλία. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό είναι 34%. Αυτό σημαίνει ότι το 34% των συμπολιτών μας λένε ναι μεν είναι απαράδεκτη η εισβολή αλλά έχει, ρε παιδί μου, και ο Πούτιν τα δίκια του. Το ποσοστό αυτό σχεδόν συμπίτπει με αυτό της εταιρείας GPO όπου σε έρευνα κοινής γνώμης στη χώρα μας και στην ερώτηση «ποιός πιστεύετε ότι ευθύνεται κυρίως για τον πόλεμο στην Ουκρανία», οι Έλληνες απάντησαν: «Ο Βλαδιμίρ Πούτιν και η Ρωσία 33,9%», «οι Δυτικές Δυνάμεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε.) 29,7%, «εξίσου και οι δύο πλευρές» 33,1% και ΔΞ/ΔΑ 3,3%.

Στο ρεπορτάζ του «Παλμού» τον Απρίλιο του 1999, διαβάζω ότι με πρωτοβουλία του Δήμου Γαλατσίου είχε πραγματοποιηθεί εκδήλωση συμπαράστασης στο Γιουγκοσλαβικό λαό όπου είχε κληθεί να μιλήσει και η κα Νίνα Κομνένοβιτς, εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Επίσης ο Δήμος Γαλατσίου και τοπικοί μαζικοί φορείς πραγματοποίησαν στις 19 Απριλίου 1999 ολοήμερη καθιστική διαμαρτυρία απέναντι από την Αμερικανική Πρεσβεία. Και στις 7.30 το απόγευμα της ίδιας ημέρας, αντιπροσωπεία των παρευρισκομένων, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Βασίλη Παπαδιονυσίου, θυροκόλλησε ψήφισμα στην πόρτα της Πρεσβείας.
Θα ήθελα να δω και σήμερα ανάλογη καθιστική διαμαρτυρία μπροστά στη Ρωσική Πρεσβεία ως συμπαράσταση στο λαό της Ουκρανίας. Γιατί και οι ρωσικές βόμβες σκοτώνουν το ίδιο.