ΟΜΙΛΙΑ Θανάση Θεοχαρόπουλου ΣΤΗ  ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ 

“Ο κρατικός προϋπολογισμός πέρα και πάνω από τον προσδιορισμό των εσόδων κι
εξόδων ενός κράτους, αποτυπώνει το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης.

Ο πρώτος Προϋπολογισμός, λοιπόν, της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χαρακτηρίζεται
από απουσία πολιτικού σχεδιασμού και αναπτυξιακών στόχων. Το αποτύπωμα
συνοψίζεται ως εξής: Υπερφορολόγηση, επιστροφή της χώρας στην ύφεση, αύξηση του
δημοσίου χρέους, πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.

Πιο συγκεκριμένα, τα κύρια οικονομικά στοιχεία του Προϋπολογισμού
αποδεικνύουν τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και το πρωτογενές έλλειμμα
πρώτα-πρώτα για το 2015 και την επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση το 2016, η
οποία εκτιμάται στο 0,7% του ΑΕΠ.

Η επιστροφή στα πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και την ύφεση, γίνεται
παρά τη λήψη επαχθών φορολογικών μέτρων το 2015, όπου ήταν ύψους άνω του 1
δισεκατομμυρίου ευρώ. Και ο λογαριασμός αυτός συνεχώς διογκώνεται.

Σε ό,τι αφορά το χρέος. Αναφέρεται η περαιτέρω αύξηση του δημοσίου χρέους
στο 187,8% του ΑΕΠ για το 2016, τη στιγμή που τον Φεβρουάριο η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή το εκτιμούσε για το 2016 στο 159,2% του ΑΕΠ, 30% δηλαδή υψηλότερος. Η
θηλιά του χρέους στενεύει ακόμα περισσότερο για τη χώρα και αν τελικά δεν την
πνίξει, τότε σίγουρα θα την κρατήσει παγιδευμένη σε σκληρές δεσμεύσεις.

Αξιοσημείωτο, εξάλλου, είναι ότι η απόφαση που μνημονεύετε εσείς τώρα στις
διαπραγματεύσεις και αναφέρεται σε νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου
χρέους, είναι η απόφαση του Νοεμβρίου του 2012 η οποία μιλούσε για μείωση των
επιτοκίων και για χρονική μετακύληση των ομολόγων αν επιτευχθούν πρωτογενή
πλεονάσματα και υπάρξει μακροοικονομική ισορροπία.

Με την πολιτική σας κινδυνεύει να αμφισβητηθεί τόσο η ύπαρξη πρωτογενών
πλεονασμάτων όσο και η μακροοικονομική ισορροπία, συνεπώς και η αναδιάρθρωση
του δημοσίου χρέους ακόμα και με την απόφαση του Νοεμβρίου του 2012. Σε αυτό θα
πρέπει να υπάρξει προσοχή το επόμενο έτος.

Για να μην θυμίσω, βέβαια, ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια μιλούσατε για
διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του δημοσίου χρέους, μιλούσατε για επαχθές και
επονείδιστο χρέος, όταν λέγαμε ότι αυτά δεν είναι εφικτά και αυτό το οποίο
πρέπει να γίνει είναι η αναδιάρθρωσή του με χρονική μετακύληση ομολόγων και με
μείωση επιτοκίων.

Όλα αυτά τα έχετε ξεχάσει. Το θέμα είναι αν μπορείτε να διαπραγματευτείτε
αυτήν τη στιγμή αποτελεσματικά την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους που
προβλέπεται σχεδόν στο 190% του ΑΕΠ για το 2016.

Το κόστος αποκατάστασης της δημοσιονομικής ισορροπίας αποτιμάται κατ’ αρχάς
σε 7,2 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά για το 2015 και το 2016, 4,2 δισεκατομμύρια
ευρώ τα έσοδα, 3 δισεκατομμύρια ευρώ περικοπή δαπανών για τα δύο έτη. Είναι
φανερό, όμως, ότι θα είναι μεγαλύτερο.

Για να επιστρέψουμε, λοιπόν, στα πρωτογενή πλεονάσματα, τα πρόσθετα μέτρα
που θα υποστούν οι πολίτες για να γίνει το πρωτογενές έλλειμμα, πρωτογενές
πλεόνασμα, θα είναι ύψους 5,7 δισεκατομμύρια ευρώ, αυξημένα 1,4 δισεκατομμύρια
ευρώ σε σχέση και με το προσχέδιο του προηγούμενου μηνός.

Τα μέτρα αυτά αναλύονται σε 2,5 δισεκατομμύρια στο σκέλος των δαπανών και
3,2 δισεκατομμύρια ευρώ από το σκέλος των εσόδων. Και όταν λέμε για έσοδα,
μιλάμε κυρίως για φόρους. Οι άμεσοι και οι έμμεσοι φόροι ύψους 44,7
δισεκατομμυρίων ευρώ είναι και αυτοί αυξημένοι έναντι των 42,7 δισεκατομμυρίων
ευρώ για το 2015 κι επιβεβαιώνουν πλήρως τον αντιαναπτυξιακό και εισπρακτικό
χαρακτήρα του Προϋπολογισμού.

Σε μια στιγμή, μάλιστα, που τα εισοδήματα των πολιτών έχουν φτάσει στο
ναδίρ, στραγγαλίζονται μισθωτοί του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, συνταξιούχοι
αλλά πλέον και τα μεσαία στρώματα. Πώς; Με την αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ, την
αύξηση των συντελεστών του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, την αύξηση των
συντελεστών ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης, την αύξηση των συντελεστών φόρου
ασφαλίστρων, την αύξηση της προκαταβολής φόρου εισοδήματος στα νομικά πρόσωπα,
την αύξηση των συντελεστών φόρου εισοδήματος στους αγρότες και ο λογαριασμός
συνεχίζεται.

Ο Προϋπολογισμός, δηλαδή, δίνει τη βάση στην υπερφορολόγηση. Λάθος.
Χρειάζονται ρυθμίσεις εξοικονόμησης δαπανών -και δεν αναφέρομαι στο μισθολογικό
κόστος, αλλά στη σπατάλη πόρων- σε πολλούς κλάδους και όχι συνεχή μέτρα
υπερφορολόγησης, που είναι και κοινωνικά άδικα και οικονομικά αναποτελεσματικά,
γιατί πλέον οι πολίτες δεν έχουν να δώσουν πολλά περισσότερα.

Η κοινωνική δικαιοσύνη έμεινε μόνο σε θεωρητικές διατυπώσεις. Η ανεργία
συνεχίζει να παραμένει στα ίδια επίπεδα και στον Προϋπολογισμό του 2016. Για
ποια κοινωνική συνοχή μιλάμε όταν δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για την
καταπολέμηση της ανεργίας; Πώς θα γίνει βιώσιμο το Ασφαλιστικό όταν υπάρχουν
αυτά τα επίπεδα ανεργίας; Για ποια κοινωνική συνοχή μιλάει η Κυβέρνηση τη
στιγμή που λίγες μέρες πριν άνοιξε ο δρόμος σε πλειστηριασμούς ακινήτων κι
έπαυσε η προστασία της πρώτης κατοικίας χιλιάδων δανειοληπτών;

Επικαλείστε τη στήριξη του κοινωνικού κράτους και άκουσα να υπερασπίζεστε
αυτόν τον κοινωνικό προϋπολογισμό. Στ’ αλήθεια; Ο Πρωθυπουργός στις
προγραμματικές δηλώσεις του τον Σεπτέμβριο ανέφερε ότι “Αναπόσπαστος πυλώνας
αυτού που εμείς ονομάζουμε κοινωνικό κράτος είναι κι αυτός που αφορά την
ενίσχυση της εργασίας, την καταπολέμηση της ανεργίας και τη στήριξη της
κοινωνικής ασφάλισης”.

Η ανεργία όμως, για την ανάσχεση της οποίας δεν υπάρχει ένα πρόσθετο
πρόγραμμα με στοχευμένες αναπτυξιακές δράσεις, θα κινηθεί στα ίδια, υψηλά
επίπεδα, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό, τη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή
προέβλεπε τον Φεβρουάριο σημαντική μείωση του ποσοστού.

Στους δε Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης εκτιμάται και προβλέπεται
επιδείνωση στις ασφαλιστικές εισφορές, στη συνταξιοδοτική δαπάνη, στις
απλήρωτες υποχρεώσεις. Αυτό μεταφράζεται σε μείωση κύριων κι επικουρικών
συντάξεων, μείωση των εφάπαξ, αύξηση εισφορών ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, μείωση
κατά 50% του επιδόματος θέρμανσης και δραστική μείωση των δικαιούχων παροχής
ΕΚΑΣ με την αύξηση εισοδηματικών κριτηρίων, που άλλοτε αποτελούσε μια από τις
«κόκκινες» γραμμές τις δικές σας.

Οι ληξιπρόθεσμες, λοιπόν, υποχρεώσεις του δημόσιου προς τον ιδιωτικό τομέα
επίσης διογκώνονται. Χαρακτηριστικά, σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης αυτές
διαμορφώθηκαν πλέον περίπου στα 6 δισεκατομμύρια ευρώ. Αναλαμβάνονται μονάχα
ασαφείς δεσμεύσεις για την μελλοντική, σταδιακή αποπληρωμή τους.

Σε σχέση με τις αποκρατικοποιήσεις για τις οποίες έχει γίνει πολλή συζήτηση
και στην περίφημη διαπραγμάτευση του Αυγούστου, ο στόχος που αγγίζει τα 2
δισεκατομμύρια ευρώ αποτελεί ουτοπία. Από πού ακριβώς εκπορεύεται η αισιοδοξία
ως προς τα τόσο υψηλά έσοδα που αποτυπώνονται στον Προϋπολογισμό από την
αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τη στιγμή που αυτό το έτος, το 2015, οι
εισπράξεις εκτιμώνται σε 268 εκατομμύρια ευρώ με προβλέψεις για 557 εκατομμύρια
ευρώ;

Η Κυβέρνηση, λοιπόν, δεν έχει αυτήν τη στιγμή ένα ολοκληρωμένο σχέδιο
υπέρβασης των μνημονιακών δεσμεύσεων. Τις υλοποιεί με εντελώς πρόχειρο τρόπο
και με μια αναποτελεσματική διαπραγμάτευση. Υπάρχουν αυταπάτες. Και άλλη μια
αυταπάτη είναι η εφαρμογή αυτού του Προϋπολογισμού. Είναι ουσιαστικά
ανεκτέλεστος.

Εύλογα γεννάται το ερώτημα από πού πηγάζει η αισιοδοξία της Κυβέρνησης,
όταν η ύφεση αυτήν τη στιγμή μας χτυπάει και πάλι την πόρτα -0,7% προβλέπεται
για το 2016- όταν ένας στους τρεις συμπολίτες μας που είναι αυτήν τη στιγμή
έξω, βρίσκεται στην ανεργία και για να υπάρξει ολοκληρωμένο πρόγραμμα
καταπολέμησης της ανεργίας χρειάζεται ολοκληρωμένο σχέδιο. Δεν το ακούμε. Έναν
χρόνο τώρα δεν ακούμε καν το ολοκληρωμένο σχέδιο, καταπολέμηση της ανεργίας,
δεν υπάρχει ένας συντονισμός, δεν υπάρχει ένα σχέδιο πώς οι διάφοροι τομείς της
πολιτικής θα συμβάλουν σε αυτό ακριβώς το θέμα.

Από τους Υπουργούς Εργασίας δεν έχουμε ακούσει μέχρι τώρα ένα σχέδιο για
την καταπολέμηση της ανεργίας, όπως βέβαια και για το παραγωγικό σχέδιο της
χώρας, το οποίο δεν περιγράφεται στον Προϋπολογισμό. Δεν περιγράφεται πώς θα
γίνει, σε ποιους τομείς της πολιτικής, πού θα κατευθυνθεί το ΕΣΠΑ, πού θα
γίνουν οι αλλαγές.

Δεν υπάρχουν περιγραφές για όλα αυτά τα ζητήματα. Συνεπώς, δεν υπάρχει
κανένα σχέδιο πέρα του εισπρακτικού χαρακτήρα των μέτρων υπερφορολόγησης.

Έχουμε τονίσει επανειλημμένα ότι η χώρα δεν θα υπερβεί την
κρίση αν δεν υπάρχει άμεσα ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανάπτυξης,
εξυγιαντικές παρεμβάσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής, εξορθολογισμός και
μείωση δαπανών ώστε να σταματήσουν τα μέτρα υπερφορολόγησης που πνίγουν την
οικονομία και οδηγούν σε φαύλο κύκλο ύφεσης και ανεργίας. Με μία αδιέξοδη
οικονομική και κοινωνική πολιτική, με αυτόν τον χωρίς πολιτικό σχέδιο
αντιαναπτυξιακό Προϋπολογισμό το μόνο που μπορεί να γίνει είναι απλώς να
σβηστεί η όποια ελπίδα υπάρχει.”

ΒΙΝΤΕΟ: