Εκατό «μήλα» ή εκατό «διαμάντια» έως το Πάσχα;, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Ο μικρός Γιώργος έγραψε έκθεση και εξήγησε γιατί το Πάσχα είναι η αγαπημένη του γιορτή: «Ένας από τους λόγους που μου αρέσει το Πάσχα είναι η ονομαστική γιορτή, καθώς ονομάζομαι Γιώργος. Όταν λοιπόν έχω τη γιορτή μου, οι γιαγιάδες μου μου δίνουν λεφτά τα οποία μαζεύω για να πάρω κινητό όταν μεγαλώσω. Επίσης το Πάσχα μου αρέσει γιατί ψήνουμε και τρώμε αρνί στη σούβλα. Ακόμα μου αρέσει να βάφουμε και να τρώμε κόκκινα αυγά. Ένας ακόμη λόγος που το Πάσχα είναι η αγαπημένη μου γιορτή είναι ότι τα σχολεία είναι κλειστά κι έτσι μπορώ να πάω στο χωριό μου και να παίξω. Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν, το Πάσχα είναι η αγαπημένη μου γιορτή.»

Δεν ξέρω αν πήρε το Άριστα της δασκάλας του, αλλά εμένα με κάλυψε. Τα λόγια του Γιώργου με οδήγησαν να ξεχάσω για λίγο την μελαγχολία των ημέρων αλλά και την κατάθλιψη που έχει ο Ιανουάριος. Με βοήθησαν να ελαφρύνω το βάρος που φορτωθήκαμε με την αρχή του νέου έτους και των στόχων που θέσαμε. Ας κάνουμε το Πάσχα την διέξοδό μας. Άλλωστε απέχουμε μόλις 100 ημέρες για να φτάσουμε στην Κυριακή του Πάσχα. Μπορούμε λοιπόν να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε, να σχεδιάζουμε και να οργανώνουμε τι ακριβώς θα κάνουμε μέχρι τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας.

Σαν παιδιά – είναι αλήθεια – περνούσαμε καλύτερα τα Χριστούγεννα. Έχουμε όμως λόγους να ξεχωρίσουμε και να επαναξιολογήσουμε την Μεγάλη εβδομάδα και την Ανάσταση. Δεν έχει φωτεινά στολίδια και λαμπιόνια, δώρα και μελομακάρονα, κάλαντα και βασιλόπιτα, αλλά έχει κόκκινα αυγά και τσουρέκια, εσωτερικότητα και υπέροχους εκκλησιαστικούς ύμνους, μαγειρίτσα και αρνιά. Κι επειδή – σχεδόν πάντα – έχει καλύτερο καιρό είναι η κατάλληλη ευκαιρία να κάνουμε την πρώτη εκδρομή της χρονιάς ή να επισκεφθούμε το χωριό μας. Μην επικεντρωνόμαστε λοιπόν σε αυτά που δεν έχει το Πάσχα, αλλά ας φροντίσουμε να ακολουθήσουμε και να απολαύσουμε όλα αυτά τα έθιμα και τις ιδιαιτερότητες της Ανάστασης.
Φυσικά – από θεολογικής άποψης – τα Χριστούγεννα είναι σημαντικά. Το μήνυμά τους, για τη γέννηση του Θεανθρώπου, είναι λογικό να το γιορτάζουν οι πιστοί Χριστιανοί. Από ιστορική και θεολογική άποψη όμως και το Πάσχα θεωρείται σημαντική γιορτή με περισσότερα μηνύματα. Ο Χριστός σταυρώθηκε και μετά από τρεις μέρες αναστήθηκε. Είναι Αυτός που φορτώθηκε τις αμαρτίες όλου του κόσμου. Για να αποδείξει, αμέσως μετά, ότι ο θάνατος δεν ήταν η τελευταία λέξη. Μέσα σε τρεις ημέρες βλέπουμε στο Πάσχα όλο το φάσμα της ζωής. Από το θάνατο περνάμε στην Ανάσταση. Την Μεγάλη Παρασκευή και το Πάσχα η ζωή νικάει το θάνατο. Για όλους τους Χριστιανούς αυτό είναι μια προοπτική που μας δίνει ελπίδα.

Μας δίνεται η δυνατότητα με σεβασμό, ταπεινότητα και κατάνυξη, να παρακολουθήσουμε τις Άγιες αυτές ημέρες την πορεία και την κορύφωση του Θείου Δράματος. Θα μπορέσουμε να ζήσουμε τις ιερές στιγμές του Θείου Πάθους, τον πόνο, την ταπείνωση και την οδύνη. Στο τέλος αυτής της πορείας όμως, βρίσκεται το Χαρμόσυνο κι Ελπιδοφόρο Μήνυμα της Ανάστασης. Το μήνυμα της γιορτής του Πάσχα, πάνω απ’ όλα είναι μήνυμα αγάπης προς το συνάνθρωπο και ελπίδας για τη ζωή, που μέσα από τις δυσκολίες ανασταίνεται, αξίες διαχρονικές και τόσο επίκαιρες. Ο συμβολισμός της μεγαλύτερης γιορτής της Χριστιανοσύνης μας διδάσκει πως όσο σκληρά κι αν δοκιμαζόμαστε, αν σταθούμε με δύναμη, αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο, πίστη και αισιοδοξία, θα βρούμε τη διέξοδο από τη δεινή δοκιμασία.
Έτσι, το μήνυμα αυτής της γιορτής είναι πολύ χρήσιμο για τις ημέρες που ζούμε. Αυτό το μήνυμα, αυτή η αλήθεια είναι που πρέπει να κρατήσουμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη στην καθημερινή ζωή μας. Όσες δυσκολίες και αντιξοότητες κι αν υπάρξουν, ακόμα και στις πιο άσχημες στιγμές, υπάρχει πάντοτε στο τέρμα το Φως της Ελπίδας και της Αισιοδοξίας. Για τον καθένα και την καθεμιά ξεχωριστά αλλά και την Πατρίδα μας και ολόκληρο τον κόσμο. Ας ξεκινήσουμε σήμερα να εφαρμόζουμε στην πράξη το μήνυμα της αγάπης και της ελπίδας. Ας υιοθετήσουμε από τώρα δράσεις που μας δημιουργούν εσωτερική ηρεμία και αλληλεγγύη. Όπως δήλωσε στο περυσινό πασχαλινό της μήνυμα η Προέδρος της Δημοκρατίας: «Εύχομαι ολόψυχα η φετινή Ανάσταση να σημάνει το τέλος της πανδημίας, την επούλωση των πληγών στο σώμα της ανθρωπότητας και τον τελικό θρίαμβο του καλού, μέσα στο φως της αγάπης και της αλληλεγγύης».
Αυτές οι 100 ημέρες είναι η καλύτερη ευκαιρία να αφήσουμε τα λόγια και να περάσουμε στις πράξεις. Στο χέρι μας είναι να φτάσουμε στην Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση με λιγότερες πληγές και περισσότερο φως. Έχουμε άπειρες ευκαιρίες να προσφέρουμε αγάπη και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας.

Ας έχουμε στο μυαλό μας τον βασιλιά που για 100 συνεχόμενες ημέρες δεχόταν δώρα από τους υπηκόους του. Το πιο «φθηνό» δώρο το έδινε στον βασιλιά κάθε μέρα ένα ταπεινός γεωργός. Ήταν ένα μήλο, ένα κόκκινο μήλο και ο βασιλιάς, όπως όλα τα υπόλοιπα δώρα, το έδινε στον θησαυροφύλακά του, ο οποίος – λόγω της μικρής του αξίας – το πετούσε στο υπόγειο. Την εκατοστή ημέρα, παραδίδοντας ο γεωργός το μήλο έτυχε δίπλα στο βασιλιά να βρίσκεται ο πίθηκός του, ο οποίος άρπαξε και δάγκωσε το μήλο. Τα δόντια του όμως χτύπησαν καθώς μέσα στο μήλο συνάντησαν ένα σκληρό αντικείμενο. Ανοίγοντας το μήλο διαπίστωσαν πως μέσα κρυβόταν ένα μικρό διαμάντι. Πηγαίνοντας στο υπόγειο βρίσκουν ένα αστραφτερό σωρό από διαμάντια αναμεσά στα σαπισμένα μήλα!
Έχουμε λοιπόν 100 ταπεινές και ήσυχες ημέρες. Κάθε μία έχει το δώρο της που όσο ευτελές και ασήμαντο κι αν το θεωρούμε δεν πρέπει να το απορρίψουμε. Οι ημέρες της ζωής μας είναι τα μήλα με τα διαμάντια. Κάποιοι θεωρούν ότι η ημέρα τους αξίζει όσο ένα μήλο και άλλοι όσο ένα διαμάντι. Από εμάς εξαρτάται τι αξία θα τους δώσουμε.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com