Περί αρνητών, γράφει ο Γιώργος Πένταρης

Θα κάνω μόνο μια αναφορά αντί για άρθρο για τον φετινό εορτασμό του Πολυτεχνείου, ο οποίος έχει γίνει γραφικός από τα καμώματα διάφορων ομάδων σοσιαλφασιστών, που δεν έχουν τίποτα να πουν για τα προβλήματα της σημερινής νεολαίας.

Οι νέοι του Πολυτεχνείου και της εποχής του, ακόμη και αυτοί που είχαν τελειώσει μόνο ένα γυμνάσιο, είχαν διαβάσει και 50 βιβλία, γνώριζαν την Ελληνική γλώσσα, γνώριζαν φιλοσοφία και πολιτική φιλοσοφία και είχαν σχηματίσει πολιτική άποψη μέσα από πολύ σοβαρή μελέτη βιβλίων που τότε ήταν δυσεύρετα. Αυτοί που σήμερα καπηλεύονται το Πολυτεχνείο είναι αγράμματοι, εμπνέονται από φασιστικές αντιλήψεις και δεν έχουν τίποτα να προτείνουν στην Ελληνική κοινωνία παρά μόνο άρνηση σε οτιδήποτε προοδευτικό προτείνεται από τις πολιτικές δυνάμεις.
Θέλω μόνο να πω από αυτή τη στήλη, ότι αυτό το τσίρκο θα πρέπει να καταργηθεί γιατί τίποτα δεν προσφέρει στην Ελληνική κοινωνία. Η πρώτη κίνηση λοιπόν θα ήταν να σταματήσει η Βουλή και οι άλλοι θεσμικοί παράγοντες να πηγαίνουν στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν στεφάνι σε μια σκουριασμένη πόρτα και ένα κεφάλι που όλο το χρόνο καλύπτεται από χλωρά ή ξερά χορτάρια. Κατά την αστυνομία, 20 χιλιάδες άτομα ήταν στην φετινή πορεία του Πολυτεχνείου. Εγώ τους ανεβάζω στις 40 χιλιάδες. Πού είναι οι 500 χιλιάδες των χρόνων πριν την κυριαρχία των σοσιαλφασιστών στα πανεπιστήμια; Ο νοών νοήτω…
Το θέμα μου, λοιπόν, σήμερα είναι οι αρνητές που, ως φαινόμενο, εμφανίστηκε απ’ όσο θυμάμαι στην εποχή της κρίσης. Μια οργανωμένη παρουσία των αρνητών ήταν το κίνημα του «δεν πληρώνω» στα διόδια. Το κίνημα αυτό υποστηρίχτηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ – μέχρι που και ο Σπίρτζης, ως υπουργός και εν παρουσία του, ξηλώθηκε μπάρα στην Υλίκη στο 90ο χιλιόμετρο της Εθνική Λαμίας για να μην πληρώνουν διόδια οι οδηγοί. Απ’ ό,τι έχω ακούσει, η εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια και την αποζημίωσε το Ελληνικό Δημόσιο για απώλεια εσόδων και όχι βέβαια ο Σπίρτζης.

Το κίνημα της άρνησης εφαρμογής του νόμου για πρώτη φορά ακούστηκε ως πρακτική από το ΚΚΕ, το οποίο στα πλαίσια της αντιπολίτευσης και «προστασίας» της εργατικής τάξης διακήρυττε και ακόμη και σήμερα διακηρύττει την «Ανυπακοή». Αυτή η αντίληψη ανυπακοής σε ψηφισμένους από δημοκρατικά εκλεγμένη Βουλή νόμους, είναι εκ των πραγμάτων μια τακτική που υπονομεύει το δημοκρατικό πολίτευμα. Βέβαια, το ΚΚΕ και ο σκληρός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ δεν το βλέπουν έτσι, διότι δεν δέχονται αυτό το πολίτευμα και έχουν σκοπό με την πολιτική τους να το ανατρέψουν, άσχετα αν δεν μπορούν. Η καθημερινή όμως πολιτική πρακτική τους και η φρασεολογία τους και κυρίως απέναντι σε νέους νόμους όπως π.χ. το «αντεργατικό νομοσχέδιο» του Χατζιδάκι μας το φανερώνει. Μη ξεχνάτε ότι λέγανε και λένε ότι «θα καταργήσουν τον νόμο στην πράξη».
Από τότε λοιπόν έχει καλλιεργηθεί ένα κλίμα «ανυπακοής» στην εξουσία και κύριος υπεύθυνος για αυτό είναι η αριστερά. Οι άνθρωποι του δεν πληρώνω των διοδίων είναι οι ίδιοι που σήμερα αρνούνται το εμβόλιο και οι ίδιοι που αρνούνται την απογραφή. Έχουμε και αυτό τώρα…

Το ζήτημα της άρνησης έχει αυτή τη στιγμή ξεπεράσει αυτό που λέμε πολιτική στάση και καθοδηγείται κυρίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το φαινόμενο που έχει ανατρέψει τα κοινωνικά δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας. Ο καθένας έχει βρει ένα βήμα και γράφει οποιαδήποτε ανοησία του έρχεται και την μεταδίδει ανέξοδα και ανώνυμα. Την ίδια στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άλλοι ομόλογοί τους που τείνουν ευήκοον ους, πιστεύουν και αναμεταδίδουν αυτές τις ανοησίες και πολλές φορές από την συμπεριφορά τους δημιουργούν κινδύνους στην κοινωνία. Πολλοί από αυτούς επικαλούνται και τον νόμο περί προσωπικών δεδομένων, ο οποίος έχει γίνει καραμέλα στο στόμα τους. Χωρίς να γνωρίζουν τί είναι προσωπικά δεδομένα, τί προβλέπει ο σχετικός νόμος για την συγκέντρωση και χρήση τους, τα επικαλούνται για να έχουν ένα νομικό και ηθικό έρεισμα στις ηλιθιότητες που πιστεύουν και πράττουν.
Από τότε που ψηφίστηκε ο νόμος GDPR (Γενικός Κανονισμός Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων) από την ΕΕ και έγινε αποδεκτός από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία βέβαια δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά, το θέμα των προσωπικών δεδομένων χρησιμοποιείται ακόμη περισσότερο στη φαρέτρα των αρνητών.
Οι αρνητές έχουν κάνει έντονη την εμφάνισή τους από την αρχή της πανδημίας και εντονότατη από την αρχή του εμβολιασμού. Αυτή η άρνηση επηρεάζει και την απογραφή και έχουν εμφανιστεί οι αρνητές που λένε ότι δεν θα απογραφούν γιατί με την απογραφή παραβιάζονται τα προσωπικά τους δεδομένα. Τη συνδυάζουν, δε, και με το εμβόλιο.
Η αγραμματοσύνη φαίνεται και στα ραδιόφωνα όπου οι παρουσιαστές δεν έχουν σοβαρά επιχειρήματα υπέρ της απογραφής για να τα αντιπαραθέσουν απέναντι στους αρνητές. Δεν λένε, για παράδειγμα, ότι η απογραφή γίνεται κάθε δεκαετία και ότι οι λόγοι είναι να έχει η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, πρωτογενή πληροφορία για την κατάσταση του πληθυσμού, ώστε βάσει αυτής να μπορεί να πάρει αποφάσεις και να νομοθετήσει. Για παράδειγμα, αν δεν ξέρει η κυβέρνηση πόσα παιδιά μένουν σε μια περιοχή πώς θα προγραμματίσει να κάνει ένα νέο νηπιαγωγείο ή σχολείο; Τις προηγούμενες δεκαετίες, την εποχή της απογραφής, συνήθως παρατηρούσαμε μαζικές μετακινήσεις σε χωριά ώστε να φανούν ότι αυτά έχουν πληθυσμό γιατί βάσει της απογραφής γίνονται χρηματοδοτήσεις και βέβαια καθορίζεται ο αριθμός των βουλευτών που εκλέγεται σε κάθε νομό. Δεν υπήρχε καμιά διαφωνία, ούτε καχυποψία, ούτε και άρνηση.

Αρνητές εμβολιασμού υπάρχουν και σε άλλες χώρες για πολλούς λόγους, αλλά όχι για τους ίδιους με τους εν Ελλάδι. Για παράδειγμα, στην Γερμανία είναι οι οπαδοί της φιλοσοφικής σχολής της ανθρωποσοφίας, την οποία ίδρυσε ο Ούγγρος Ρούντολφ Στάινερ το 1912 και είναι στην ουσία παρακλάδι της Θεοσοφίας. Ο Στάινερ πίστευε ότι οι ασθένειες έχουν το νόημά τους στο καρμικό γίγνεσθαι. Ο πυρετός μπορεί να βοηθήσει, για παράδειγμα, ένα παιδί, να «εγκατασταθεί» στο σώμα του. Όποιος στην προηγούμενη ζωή του (μετεμψύχωση) έκανε λάθη, θα πρέπει μέσω των συνθηκών της ασθένειας να τα αντισταθμίσει. Και όποιος εμβολιάζεται, γίνεται «κουφός» απέναντι σε αυτό το καρμικό μήνυμα. Με την ένεση, η οποία προστατεύει από την ασθένεια, εκχύνεται στο σώμα το δηλητήριο του πολιτισμού, επιταχύνει τεχνητά, αυτό που κανονικά θα διαρκούσε. Εμποδίζει το σώμα να αναπτυχθεί από μόνο του και να κινητοποιήσει τις φυσικές του δυνάμεις. Αυτό το κίνημα το ακολουθούν πολλοί Γερμανοί στην Νότια Γερμανία όπως στη Βαυαρία, τη Θουριγγία κτλ, αλλά και στην Ελβετία. Αυτοί είναι αρνητές του εμβολιασμού λόγω φιλοσοφικών πεποιθήσεων. Σε αυτές της περιοχές της Γερμανίας, όπως λέει το Spiegel, υπάρχουν και τα μεγαλύτερα ποσοστά κρουσμάτων κορονοϊού.
Επανερχόμενος στην Ελλάδα, θέλω άλλη μια φορά να τονίσω ότι οι αρνητές έλκουν την καταγωγή τους από τους δεν πληρώνω και από την «ανυπακοή» του ΚΚΕ και δεν είναι ανθρωποσοφιστές.

Υ.Γ. Τώρα που γράφω το άρθρο, το πανεπιστήμιο στην Θεσσαλονίκη έχει γίνει ορμητήριο των σοσιαλφασιστών εναντίον της αστυνομίας μετά την πορεία για το Πολυτεχνείο. Το ερώτημα είναι γιατί δεν παρεμβαίνει δραστικά η αστυνομία ώστε να καθαρίσει τον χώρο; Πανεπιστημιακό άσυλο για αυτά τα θέματα δεν υπάρχει, αλλά ούτε και υπήρχε.