Εμβολιασμός: Γέφυρα αλληλεγγύης & αγάπης, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Μια κοινωνία, ένας κόσμος χωρισμένος σε δυο κομμάτια. Μονά ζυγά, αριστερά δεξιά, πίτσα ή σουβλάκι; Προσφάτως, περισσότερα ή λιγότερα μέτρα, εμβολιασμένοι ή ανεμβολίαστοι, υποχρεωτικοί εμβολιασμοί ή ατομική ευθύνη. Για ιατρικά θέματα ρωτάμε τους γιατρούς και τους επιστήμονες ή τους δημοσιογράφους, τους ιερείς και τους τραγουδιστές; Ακόμη κι αν η πανδημία υπήρξε κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας, θα αφήσουμε μια κακή αρχική εκτίμηση, μια λάθος απόφαση να μας οδηγήσει έως το τέλος; Όποιο κι αν είναι αυτό; Θα αρνηθούμε φάρμακα, εμβόλια ακόμη και νοσοκομειακή περίθαλψη; Θα συνεχίσουμε το μοίρασμα και την αντιπαλότητα δημιουργώντας δύο κόσμους που συνεχώς απομακρύνονται; Αφήνοντας στη μέση όλο και μεγαλύτερο χάσμα για να περνάει ορμητικά ο …χείμαρρος του κορωνοϊού;

Πλέον είναι πολλά τα παραδείγματα για αυτή την αντιπαλότητα που γνωρίζουμε όλοι μας. Γονείς και παιδιά, φίλοι και αδέλφια αντιδικούν μεταξύ τους την ώρα που ο κορωνοϊός συνεχίζει το καταστροφικό του έργο. Οι δεσμοί του παρελθόντος, η αγάπη και ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων σπάνε και διαλύονται. Τσακωμοί και αντιπαραθέσεις χωρίς τέλος, ακριβώς όπως τα αδέλφια που ζούσαν σε γειτονικές φάρμες. Για 40 χρόνια, εργάζονταν μαζί ως γεωργοί, μοιράζονταν χωρίς κανένα πρόβλημα τα γεωργικά μηχανήματα, και συνεργάζονταν αρμονικά ώστε να πουλήσουν τη σοδειά τους. Ήρθε όμως η στιγμή που συνέβη το πρώτο σοβαρό ρήγμα στη σχέση τους. Έτσι, η μακρά συνεργασία τους διεκόπη απότομα. Η διένεξη ξεκίνησε από μια μικρή παρεξήγηση, εξελίχθηκε σε μια σημαντική διαφορά, και τελικά κατέληξε σε ανταλλαγή πικρών λόγων.
Ένα πρωί κάποιος χτύπησε την πόρτα του μεγαλύτερου αδελφού. Εκείνος άνοιξε και αντίκρισε έναν ξυλουργό. «Ψάχνω για δουλειά λίγων ημερών» είπε. «Ίσως έχετε ανάγκη για κάποιες μικροεργασίες και θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμος». «Πράγματι», αναφώνησε ο μεγαλύτερος αδελφός. «Έχω μια δουλειά για σένα. Κοίταξε σε εκείνο τον κολπίσκο στο απέναντι αγρόκτημα. Αυτός είναι ο γείτονάς μου. Στην πραγματικότητα, είναι ο μικρότερος αδερφός μου. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα υπήρχε ένα χωράφι ανάμεσα μας. Όμως, έσκαψε με την μπουλντόζα του μέχρι το ανάχωμα του ποταμού και τώρα υπάρχει ένα ποταμάκι ανάμεσα μας. Μπορεί να κατάφερε να μ’ εκνευρίσει, αλλά εγώ θα κάνω κάτι χειρότερο. Βλέπεις αυτή τον σωρό με ξύλα στο στάβλο; Θέλω να φτιάξεις ένα ψηλό φράχτη. Δεν θέλω να ξαναδώ το πρόσωπο του!».
Ο ξυλουργός απάντησε: «Νομίζω ότι καταλαβαίνω την κατάσταση. Πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω και ότι στο τέλος θα ευχαριστηθείς με τη δουλειά μου».

Ο μεγαλύτερος αδελφός έπρεπε να πάει στην πόλη για να τελειώσει κάποιες δουλειές. Έτσι, βοήθησε τον ξυλουργό να μεταφέρει τα ξύλα, και έφυγε για την πόλη. Ο ξυλουργός εργάστηκε σκληρά κατά τη διάρκεια της μέρας. Λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, όταν ο γεωργός επέστρεψε, ο ξυλουργός είχε μόλις τελειώσει τη δουλειά του.
Τα μάτια του αγρότη γούρλωσαν από αυτό που αντίκρισε. Δεν είχε κατασκευαστεί ο φράχτης που είχε ζητήσει. Αντί για τον φράχτη, υπήρχε μια γέφυρα από την μια μεριά του ρέματος μέχρι την άλλη. Εκείνη την ώρα, είδε από την άλλη μεριά της γέφυρας να έρχεται προς το μέρος του ο γείτονας, ο νεότερος αδελφός του. Όταν τον πλησίασε, άπλωσε τα χέρια του και είπε: «Είσαι ο καλύτερος αδελφός που θα μπορούσα να έχω. Μετά από όλα όσα έχω κάνει και έχω πει εναντίον σου, έχτισες μια γέφυρα ανάμεσα μας». Τα δύο αδέλφια αγκαλιάστηκαν, μετανιωμένα για ό,τι είχε συμβεί ανάμεσα τους. Ζήτησαν να μείνει ο ξυλουργός κι άλλο μαζί τους, αλλά τους απάντησε: «Θα ήθελα πολύ να μείνω, αλλά έχω να χτίσω κι άλλες γέφυρες…»!

Μια παρεξήγηση ή μια λάθος εκτίμηση μπορεί να μας οδηγήσει σε δύσβατους δρόμους. Μπορεί να καταστρέψει προσπάθεια και εργασία πολλών ετών. Μπορεί να μας φτάσει σε τέτοιο σημείο που να καθιστά τον γυρισμό αρκετά επίπονο ή ακόμη και ανέφικτο. Με μια λάθος επιλογή, εύκολα μπορεί κάποιος να καταστρέψει ό,τι δημιούργησε για χρόνια. Να χάσει φίλους, εργασίες, περιουσία που δημιούργησε με πολύ κόπο. Είναι πολύ εύκολο να σκάψεις και να δημιουργήσεις ένα ποταμάκι. Το δύσκολο είναι να μειώσεις αποστάσεις, να συγχωρέσεις και να χτίσεις μια γέφυρα που να ενώνει ότι οι συνθήκες το απομάκρυναν. Με τη συμπεριφορά σου και τα λόγια σου να μην χτίζεις τοίχους, να μην μεγαλώσεις τις διαφορές.

Κάποιες φορές είναι περισσότερο αποτελεσματικό να κοιτάξεις την εργασία σου και να πας στην …πόλη για τις δουλειές σου. Να απομακρυνθείς από το πρόβλημα και να επιτρέψεις στους περισσότερο ειδικούς να ασχοληθούν με το δικό σου θέμα. Να εμπιστευθείς την οπτική κάποιου άλλου, ακόμη κι αν δεν συμφωνεί με την δικιά σου. Την οπτική και την γνώμη του ειδικού. Δεν υπάρχει μια ανάγνωση για τα γεγονότα. Ακόμη κι αν η αρχική αντίδραση, που εμπεριέχει τον θυμό και το άγχος για αυτό που συνέβη, η πιο ψύχραιμη ματιά ενός ανθρώπου που γνωρίζει περισσότερα για το θέμα αυτό, θα μας φανεί χρήσιμη. «Την ευθύνη την έχει αυτός που επιλέγει, ο θεός δεν είναι ο υπαίτιος» όπως μας άφησε παρακαταθήκη ο Πλάτωνας.
Μπείτε στην πλατφόρμα χωρίς πολλές σκέψεις. Πέρα από την προστασία της υγείας σας, ο εμβολιασμός είναι πράξη αλληλεγγύης. Το κάνεις για εσένα, αλλά και για τον διπλανό σου. Προστατεύεις εσένα, αλλά και τον «αδελφό» σου. Ακόμη κι αν …φοβάσαι! Σκέψου πως αν ζούσε ο Ιπποκράτης είναι πολύ πιθανό να μας έλεγε: «Αν φοβάσαι να κάνεις το εμβόλιο, πήγαινε φοβισμένος και κάντο!». Δεν είναι σωστό με την δική σου …«παρεξήγηση» να στερηθούν άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας την περίθαλψη που έχουν ανάγκη. Άνθρωποι με χρόνια προβλήματα κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός ΜΕΘ λόγω της επιλογής κάποιων …αδελφών μας να μην εμβολιαστούν.

Ο εμβολιασμός είναι πράξη αλληλεγγύης προς την κοινότητα και τον συνάνθρωπο. Είναι η γέφυρα που πρέπει να χτίσουμε για να μην αφήσουμε τα ορμητικά νερά του χειμάρρου να μας πνίξουν!

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com