«Να γίνει ο καθολικός εμβολιασμός υπόθεση της εργατικής τάξης», γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος

Με την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά δεν είχα ούτε έχω πολλά «πάρε – δώσε» και ούτε συμφωνώ με τις θεωρίες της για ζητήματα πολιτικο-οικονομικού ενδιαφέροντος. Θα συμφωνήσω όμως με αυτά τα οποία λέει για τον εμβολιασμό σε ένα άρθρο που έπεσε στην αντίληψή μου και το οποίο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα eksegersi.gr με τον παραπάνω τίτλο. Επειδή το κείμενο είναι λίγο μεγάλο, παρακάτω δημοσιεύονται κάποια αποσπάσματα. Όποιος όμως ενδιαφέρεται μπορεί να το βρει ολόκληρο στην ιστοσελίδα που αναφέρεται παραπάνω. Όσοι κατατάσσουν τον εαυτό τους στην Αριστερά (κομμουνιστική, ριζοσπαστική, σοσιαλιστική) ας το διαβάσουν και ας μου πουν πού διαφωνούν.

«Η κατάσταση είναι γνωστή. Μόνο κοινωνικά τυφλοί δεν τη βλέπουν. Το τέταρτο κύμα της πανδημίας, που ξεκίνησε μέσα στο καλοκαίρι, δείχνει τα δόντια του, με έκρηξη κρουσμάτων, εφιαλτική αύξηση των ορφανών κρουσμάτων, καθημερινή αύξηση των διασωληνωμένων (χθες -σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ- ήταν 450) και μια εκατόμβη νεκρών κάθε δύο μέρες.
»Για τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουμε γράψει “άπειρες” φορές και συνεχίζουμε τις αποκαλύψεις σε καθημερινή βάση. Εδώ θέλουμε να εστιάσουμε στο κεντρικό ζήτημα, που είναι ο εμβολιασμός. (…)
»Ομως, από τη μεριά της εργατικής τάξης έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν και αναφορικά με τη διαχείριση της πανδημίας και αναφορικά με τον εμβολιασμό;
»Οταν ξεκίνησε η πανδημία, μερικοί υποστήριζαν την ανοησία της “νόσου των πλουσίων”, εκκινώντας από το γεγονός ότι κάποια μέλη της αστικής τάξης, μη γνωρίζοντας ακόμη τι είναι ο SARS-CoV-2, νόσησαν και μερικοί πέθαναν. Είχαμε και στη χώρα μας αστούς που νόσησαν και πέθαναν, «αρπάζοντας» τον ιό σε κάποια πάρτι ή δεξιώσεις. (…)
«Ο πυρήνας της ιδεολογικής διαστροφής, όμως, δεν εγκαταλείφθηκε. Παρέμεινε εν υπνώσει και εμφανίστηκε στη διαδικασία του εμβολιασμού, ως υπεράσπιση του ατομικού δικαιώματος στον μη εμβολιασμό! Λες και ο μη εμβολιασμός είναι… πράξη αντίστασης!» (…)
«Να σταματήσουν, λοιπόν, τα παραμυθάκια και η βλακώδης σπέκουλα και να σταθούμε στην ουσία. Η ουσία είναι αν είμαστε υπέρ ή κατά του εμβολιασμού.
»Τους θρησκόληπτους, που ο “πνευματικός” τους τους λέει να μην κάνουν το εμβόλιο γιατί είναι η… σφραγίδα του διαβόλου, δεν μπορούμε να τους πείσουμε εμείς.
»Τους “ψεκασμένους”, που εδώ και χρόνια καταναλώνουν θεωρίες συνωμοσίας από ψευδοεπιστήμονες και άλλους αγύρτες του Διαδικτύου, επίσης δύσκολα θα τους επηρεάσουμε.
»Τη μεγάλη μάζα εκείνων που φοβούνται, που έχουν αμφιβολίες, που είναι μπερδεμένοι μπορούμε να την πείσουμε για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού. Τι προσπάθειες έγιναν σ’ αυτήν την κατεύθυνση; Ελάχιστες!
»Αντί να αντιμετωπίσουμε όλοι τον εμβολιασμό ως ταξικό καθήκον, βλέπουμε να αναγορεύεται σε μείζον ζήτημα η υποχρεωτικότητα που έχει επιβάλει σε κάποιους κλάδους η κυβέρνηση Μητσοτάκη ή τα τιμωρητικά μέτρα με τη δαπάνη των ράπιντ τεστ που πρέπει να καταβάλει από την τσέπη του ο κάθε ανεμβολίαστος.
»Αυτό είναι το μείζον ή το το οικτρά χαμηλό ποσοστό εμβολιασμού, που οδηγεί την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα ως πρόβατα επί σφαγή στο τέταρτο κύμα της πανδημίας;
»Η εργατική τάξη αναγνωρίζεται ως τέτοια στο βαθμό που κινείται ως τάξη, ως συλλογικότητα με κοινά συμφέροντα, άμεσα και μακροπρόθεσμα, και όχι ως άθροισμα ατομικοτήτων, με δικαιώματα που υψώνονται πάνω από το συλλογικό συμφέρον της τάξης.» (…)
«Έχουμε μια φονική πανδημία που θερίζει την τάξη και τα σύμμαχα στρώματα της φτωχολογιάς, έχουμε μια επιστημονική κατάκτηση, το εμβόλιο, που μπορεί να βάλει φραγμό στην πανδημία και να γλιτώσει ζωές και συνέπειες βαριών νοσήσεων (όπως έχουν προστατέψει όλα τα εμβόλια στην ιστορία της ανθρωπότητας) κι αντί να πούμε ότι είναι ταξικό καθήκον να υπερασπιστούμε το εμβόλιο ως συλλογική διεκδίκηση της τάξης, ως υποχρέωση για την υπεράσπιση των συλλογικών δικαιωμάτων της τάξης, κάποιοι κρύβονται πίσω από το ατομικό δικαίωμα του κάθε μη εμβολιασμένου.» (…)
«Σταματήστε να κρύβεστε πίσω από το ατομικό δικαίωμα και πείτε μας αν θεωρείτε τον εμβολιασμό υπόθεση της ταξικής πάλης. Μην μπερδεύετε τον κόσμο απλώνοντας μπόλικο τραχανά στο τραπέζι (για την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ, για την ανάγκη να δημιουργηθεί πραγματική ΠΦΥ κτλ). Σ’ αυτά όλοι συμφωνούμε και αν υπήρχαν, ιδιαίτερα μια ΠΦΥ με στενές επαφές με τον κόσμο, θα είχαμε καλύτερα αποτελέσματα στον εμβολιασμό. Ομως δεν υπάρχουν και δεν μπορούν να κατακτηθούν άμεσα, με τους σημερινούς ταξικούς συσχετισμούς. Το ερώτημα είναι σαφές και δεν μπορείτε να το αποφύγετε γενικολογώντας και βάζοντας όλα τα θέματα στο τραπέζι: είστε υπέρ ή κατά του εμβολιασμού;
»Είστε υπέρ ή κατά μιας επιστημονικής κατάκτησης που σώζει ζωές από μια φονική πανδημία; Αφήστε τα παραμυθάκια για τα μονοπώλια του φαρμάκου, λες και οι υπόλοιποι δεν ξέρουμε τι συμβαίνει. Και τα εμβόλια και τα φάρμακα στα χέρια του κεφαλαίου βρίσκονται, από τότε που υπάρχουν. Δεν έπαψαν, όμως, να προστατεύουν. Ειδικά τα εμβόλια, οδήγησαν στον περιορισμό ή και στην εξαφάνιση επιδημικών νόσων που θέριζαν την ανθρωπότητα.
»Για μας είναι ξεκάθαρο πως όποιος/α αναγορεύει σε ύψιστο καθήκον την υπεράσπιση του ατομικού δικαιώματος, απλά έχει βρει έναν εύσχημο, έναν ντροπαλό τρόπο για να κρύψει την υποστήριξή του στο αντιεμβολιαστικό ρεύμα. Γι’ αυτό και ξεχνάει το συλλογικό δικαίωμα της εργατικής τάξης στη ζωή και στην υγεία και τα καθήκοντα που απορρέουν απ’ αυτό το δικαίωμα.»