Αυτό που κρύβει ένας ρινόκερος, γράφει ο Θανάσης Καμπισιούλης

Η 22α Σεπτεμβρίου έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ρινόκερου. Αυτό έγινε το 2010, με πρωτοβουλία της WWF Νοτίου Αφρικής για να ενημερώσει και να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τον κίνδυνο εξαφάνισης και την ανάγκη προστασίας των πέντε ειδών του ρινόκερου, που έχουν απομείνει. Οι ρινόκεροι είναι το δεύτερο πιο ογκώδες χερσαίο ζώο μετά τον ελέφαντα. Ζουν αποκλειστικά στην Κεντρική και Νότια Αφρική και τη Νοτιοανατολική Ασία. Το αδυσώπητο κυνήγι για τα πολύτιμα κέρατά τους και η υποβάθμιση των βιοτόπων τους, έχουν συμβάλει καθοριστικά στον κίνδυνο εξαφάνισής τους.

Τώρα θα μου πείτε γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρει ο εορτασμός ενός τόσο άσχημου ζώου; Φυσικά και δεν υπάρχει λόγος να αγαπήσουμε τον ρινόκερο για την ομορφιά του αλλά για τη δύναμή του. Οι ρινόκεροι είναι σύμβολο επιθετικότητας και δύναμης. Είναι το μοναδικό ζώο που πάει μόνο μπροστά! Δεν στρίβει, ούτε μπορεί να κάνει πίσω! Στην Κίνα συνδέουν το ζώο αυτό με τη μάθηση και είναι ένα σύμβολο καλής τύχης! Στην Πολεμική Αεροπορία των Η.Π.Α. το ανεπίσημο όνομα του αεροσκάφους F-4 Phantom II είναι «Rhino», δηλαδή ρινόκερος, λόγω του τεράστιου μεγέθους του και της ιδιαίτερης αντοχής του.

Δεν είναι λίγες οι στιγμές στη ζωή κάθε ανθρώπου που αρκούν τα παραπάνω χαρακτηριστικά του ρινόκερου για να ξεπεράσει μια δυσκολία, να κερδίσει μια μάχη, να μην το βάλει κάτω στο πρώτο εμπόδιο που θα συναντήσει και να προχωρήσει μπροστά, όσο κι αν κάποιοι επιδιώκουν να τον κρατήσουν πίσω. Η ιστορία μας έχει διδάξει πως αυτός που αποφάσισε να κάνει το επόμενο βήμα, μόνο αν έγινε …ρινόκερος κατάφερε να προχωρήσει. Μπόρεσε να τα καταφέρει. Αντίθετα, όποιος αποφάσισε να κάνει κάτι και στην πορεία λιγοψύχησε, ένιωσε αδύναμος ή δεν προσπάθησε με όλες του τις δυνάμεις, αποτέλεσε ένα παράδειγμα προς αποφυγή.
Η μάχη των Γαυγαμήλων είναι η τελευταία, μεγαλύτερη και πιο αποφασιστική μάχη του Μεγάλου Αλέξανδρου κατά του Δαρείου Γ΄ το 331 π.Χ. Χάρη σε αυτή ο Αλέξανδρος έκαμψε την τελευταία αντίσταση του μεγάλου βασιλέα στην πορεία του για την κατάληψη της αυτοκρατορίας των Περσών. Ο Αλέξανδρος σταμάτησε για λίγο την προέλαση του στρατού και στρατοπέδευσε, οχυρώνοντας το στρατόπεδο, για κάθε ενδεχόμενο. Για τέσσερις ημέρες ξεκούρασε το στράτευμα, μελέτησε τις συνθήκες και ταυτόχρονα προετοίμασε καλύτερα τους στρατιώτες του. Όλοι οι αξιωματικοί του είχαν την άποψη να γίνει άμεσα η επίθεση, εκτός από τον Παρμενίωνα. Ο Αλέξανδρος άκουσε τη συμβουλή του Παρμενίωνα και διέταξε να μείνουν εκεί αλλά παρατεταμένοι σε μάχη. Όταν οι συνθήκες ωρίμασαν και το στράτευμα ήταν πανέτοιμο, ξεκίνησε η μάχη με οργή, δύναμη και αποφασιστικότητα.
Το παράδειγμα αυτό, μας δείχνει ότι η δύναμη και η αποφασιστικότητα είναι απαραίτητη, χωρίς όμως να αγνοούμε την υπομονή, την σκέψη και την προσαρμοστικότητα. Όλα αυτά απαιτούνται για να μπορέσουμε να κάνουμε τις επιλογές μας και να πάρουμε την σωστή απόφαση. Όταν όμως αποφασίσουμε τί και πώς πρέπει να κάνουμε κάτι, τότε είναι η ώρα να γίνουμε …ρινόκεροι! Είναι η στιγμή που στο μυαλό μας υπάρχει μόνο ο στόχος μας και απουσιάζει κάθε σκέψη για οπισθοχώρηση. Τα μάτια μας κοιτάζουν μόνο μπροστά και όλες οι δυνάμεις μας συγκεντρώνονται στο πώς θα ξεπεράσουμε κάθε εμπόδιο.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ρινόκερων είναι το μεγάλο κέρατο πάνω από τη μύτη τους. Τα κέρατα των ρινόκερων, σε αντίθεση με αυτά των βοοειδών, αποτελούνται από κερατίνη και δεν έχουν οστό στο εσωτερικό τους. Η απληστία των ανθρώπων έχει βάλει στο στόχο και τον Ρινόκερο. Το κέρατό του, που από τη φύση του δόθηκε ως μέσο αυτοπροστασίας, γίνεται η αιτία ενός ανελέητου κυνηγητού. Ενός άδικου και θανάσιμου, αλλά πολύ καλά οργανωμένου κυνηγιού, όπου οι θηρευτές χρησιμοποιούν ελικόπτερα και ηλεκτρικά πριόνια. Παρόλο που πολλές οργανώσεις παλεύουν για την προάσπιση του Ρινόκερου, ο αριθμός των δολοφονημένων αυτών ζώων αυξάνεται καθημερινά.
Πολλά από αυτά τα ζώα θα υποστούν το αδιανόητο μαρτύριο του να τους κόψουν το κέρατο, δίχως προηγουμένως να τα σκοτώσουν. Πράγμα που στην ουσία σημαίνει πως τους κόβουν το μισό πρόσωπο μαζί με το κέρατο, προκειμένου να μην χαθεί ούτε ένα εκατοστό του. Τα ζώα αυτά συνήθως επιβιώνουν μέσα σε αφόρητους πόνους για μερικές μέρες, προτού τελικά πεθάνουν. Το κέρατο του ρινόκερου αξίζει περισσότερο από ό,τι το βάρος του σε χρυσάφι! Το κιλό κοστίζει 60.000 δολάρια!
Ακόμη, λοιπόν, και ένα τόσο άσχημο ζώο μπορεί να έχει κάτι που αξίζει τόσο πολύ. Κάτι που ακόμη και το ίδιο, ίσως, δεν το γνωρίζει. Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Αν δεν γνωρίσουμε κάποιον, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πόσο πολύ σημαντικός είναι. Αν μείνουμε στην αρχική εντύπωση και δεν αφιερώσουμε χρόνο με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ποτέ δεν θα διαπιστώσουμε τι πλούτο μπορεί να κρύβει μέσα του. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμη και ο ίδιος δεν γνωρίζει πόσο σημαντικός είναι και πόσα διαμάντια κρύβει βαθιά μέσα του. Πρέπει να συναντήσει τον κατάλληλο άνθρωπο ή να βρεθεί η κατάλληλη στιγμή που αυτά τα πολύτιμα πετράδια θα γίνουν γνωστά στον ίδιο και στους άλλους.
Ο ρινόκερος τελικά είναι ένα υπέροχο και πράο πλάσμα. Εμείς παρόλα αυτά συνηθίζουμε να κοιτάμε μόνο τον όγκο του και όχι τον ψυχικό του κόσμο. Χαρακτηρίζουμε και κατατάσσουμε ανθρώπους με βάση τα εξωτερικά τους χαρακτηριστικά, μόνο με αυτό που φαίνεται. Δεν αφιερώνουμε το χρόνο που είναι αναγκαίος να δούμε τα πνευματικά χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου. Αυτά που δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά, καθώς δεν είναι επιφανειακά. Με την ίδια λογική αφιερώνουμε χρόνο και χρήμα για να βελτιώσουμε τα δικά μας εξωτερικά χαρακτηριστικά, ενώ αυτό που μας κάνει ξεχωριστούς είναι σε αυτό που κρύβει ο καθένας μέσα του. Ας κοιτάξουμε τον ψυχικό κόσμο του ρινόκερου και κάθε συνανθρώπου μας και τότε θα δούμε μέσα τους ένα κομμάτι του εαυτού μας, σε μια αγνή και συναρπαστικά καλοκάγαθη έκφραση.

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com