«Η Τέχνη δωρίζεται σε όσους έχουν ανάγκη»

Ο Ξενοφών Κονσολάκης και η Μ. Γκιώνη – Λαρεντζάκη μιλούν για την Έκθεση Ζωγραφικής που θα γίνει στο «Καμίνι» από τις 27 έως τις 29 Σεπτεμβρίου για την «Κιβωτό του Κόσμου»

Φιλοσοφία των ανθρώπων της Ομάδας Φίλων της Ζωγραφικής στο Facebook είναι «ο άνθρωπος προς άνθρωπο τείνει το χέρι βοήθειας όπου και όποτε χρειάζεται» και κάνουν πράξη τον εθελοντισμό ως ένδειξη ανθρωπιάς και αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Ο Ξενοφών Κονσολάκης, εικαστικός διοργανωτής, και η «δική μας» Μαίρη Γκιώνη – Λαρεντζάκη, διοργανώνουν από κοινού Έκθεση έργων ζωγραφικής στο «Καμίνι», στις 27, 28 και 29 Σεπτεμβρίου, όπου 16 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες θα προσφέρουν τα έργα τους και τα όποια έσοδα από αυτά στην «Κιβωτό του Κόσμου». Η μικρότερη σε ηλικία καλλιτέχνης που θα λάβει μέρος στην έκθεση είναι η Μαρία Σοφία Φωκά μόλις 5 ετών.

«ΠΑΛΜΟΣ»: Κύριε Κονσολάκη, είστε Έλληνας που ζει στο Σικάγο. Πώς είναι η ζωή εκεί;
ΞΕΝΟΦΩΝ ΚΟΝΣΟΛΑΚΗΣ: Γεννήθηκα στην Αθήνα και τελείωσα την Ανωτέρα Σχολή Ναυπηγών. Κατόπιν φοίτησα στο Σικάγο Αμερικής και εργάστηκα ως σχεδιαστής μηχανολόγος. Ίδρυσα την εταιρία επισκευών κατασκευών και επενδύσεων σε οικίες και κτήρια του Σικάγου μέχρι το 2018. Σήμερα είμαι αφιερωμένος στην ζωγραφική που αγάπησα από το νηπιαγωγείο και συνεχίζω να αγαπώ μέχρι σήμερα!

«Π»: Πότε ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Ξ.Κ.: Από το νήπιο ζωγράφιζα, ζωγράφιζα σε σημείο που η δασκάλα κάλεσε την μητέρα μου και της έκανε παράπονα ότι είμαι εντελώς αφηρημένος στην τάξη και ζωγραφίζω συνέχεια!

«Π»: Θυμάστε ποιό ήταν το πρώτο σας έργο;
Ξ.Κ.: Το αφηρημένος και η αφηρημένη ζωγραφική έχουν κάτι το κοινό. Άρχισα να ζωγραφίζω σε χαρτοπετσέτες σαν προσχέδιο ενος έργου μου. Έχω εκατοντάδες χαρτοπετσέτες στην συλλογή μου με ζωγραφική! Η στιγμιαία έκφραση, είτε είσαι σε μια καφετέρια είτε σε ένα εστιατόριο είναι η αιτία που ακόμα ζωγραφίζω σε χαρτοπετσέτες.
Έτσι ξεκίνησε και η ιστορία με τη ζωγραφική στην χαρτοπετσέτα.

«Π»: Τί υλικά χρησιμοποιείτε; Ποιούς ζωγράφους θαυμάζετε;
Ξ.Κ.: Μου αρέσει να ζωγραφίζω με μελάνι και ακρυλικά. Mix media και ακόμα υλικά που βρίσκω μέσα από τη φύση. Θαύμαζα πολύ τον Picasso. Εργαζόταν καθημερινώς. Όταν ήταν πια άρρωστος, πήγε να ξαπλώσει και ζήτησε να του φέρουν το μπλοκ ζωγραφικής του. Μετά από μισή ώρα, πέθανε ενώ ζωγράφιζε…

«Π»: Είναι δική σας ιδέα η έκθεση ζωγραφικής στο «Καμίνι» του Δήμου Γαλατσίου με την Ομάδα Φίλων Ζωγραφικής του F/B, ως δωρεά στην «Κιβωτό του Κόσμου» του π. Αντώνιου; Πώς κάνατε αυτή την επιλογή;
Ξ.Κ.: Κάποιος είπε ότι η ζωγραφική είναι μια επαναστική πράξη. Συμφωνώ! Διάβαζα και άκουγα για τον π. Αντώνιο όταν ήμουν στο Σικάγο. Πιστεύω ότι κι αυτός με τον δικό του τρόπο έκανε τη δική του επανάσταση. Χωρίς κρατική βοήθεια έκανε ένα τεράστιο έργο, προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια όσα το κράτος δεν πρόσφερε σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Σκεφτόμουν λοιπόν, πώς να βοηθήσω κι εγώ… Έτσι κάνουμε μια ομαδική έκεθση ζωγραφικής στο «Καμίνι» με σκοπό την δωρεά των έργων μας προς την Κιβωτό. Μια πολύ μικρή πράξη εκ μέρους των φίλων ζωγράφων, ένα χέρι βοηθείας μπορώ να πω, ειδικά σήμερα που βιώνουμε μία ακόμα κρίση. Καλώ τον κόσμο να μας επισκεφθεί και να κάνει μια αγορά – προσφορά προς την «Κιβωτό του Κόσμου».
Πριν χρόνια κάναμε το ίδιο, στο Σικάγο, για το «Χαμόγελο του Παιδιού» με μεγάλη επιτυχία. Χαίρομαι πραγματικά που η ομαδικότητα έδειξε και δείχνει πόσο μεγάλη δύναμη έχει όταν υπάρχει ένας κοινός σκοπός για το κοινό καλό.

«Π»: Σκέφτεστε να επιστρέψετε στην Ελλάδα;
Ξ.Κ.: Ναι, σκέφτομαι να γυρίσω στην Ελλάδα. Είναι μια μαγική χώρα. Η τέχνη σήμερα έχει ανάγκη όσο ποτέ την προώθηση ζωγράφων που στέλνουν το δικό τους μήνυμα, όχι μόνο για να ομορφύνουν τον τοίχο ενός σαλονιού αλλά για να αποτελέσουν θέμα συζήτησης, ερέθισμα κοινωνικό, πολιτικό, φιλοσοφικό.
Σκεφτόμουν επίσης να δημιουργήσω ένα χώρο στην Αθήνα, έναν Τεχνοχώρο, όπου ζωγράφοι θα μπορούν να έχουν ένα χώρο δικό τους, ένα studio, να δημιουργούν τα έργα τους. Υπάρχει πραγματικά ανάγκη για κάτι τέτοιο.

«Π»: Κυρία Μαίρη Λαρεντζάκη, έχετε πιστέψει στην Έκθεση αυτή. Ποιά είναι η αξία της προσφοράς;
ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ: Η ευτυχία αποκτάται με τις πράξεις μας. Αισθανόμαστε πλήρεις και ευτυχισμένοι όταν αγαπάμε και όταν προσφέρουμε ένα δώρο. Η βοήθεια στον συνάνθρωπό μας όταν την χρειάζεται για να συνεχίσει το έργο του ή να συνεχίσει να υπάρχει μετά από καταστροφές. Πολλοί άνθρωποι νικούν την κατάθλιψη με τον εθελοντισμό και την προσφορά, ο χρόνος που είναι τόσο πολύτιμος όσο και το χρήμα, είναι προς όφελος όλων μας όταν υλοποιούνται πράξεις ανθρωπιάς.

«Π»: Η τέχνη δωρίζεται;
Μ.ΓΚ.Λ.: Μεγάλοι σύγχρονοι δημιουργοί – εικαστικοί δωρίζουν τις συλλογές τους με έργα τέχνης σε Μουσεία. Θα αναφέρω ως παράδειγμα τον Γκεόρκ Μπάζελιτς, ο οποίος προσέφερε την αυτοπροσωπογραφία του για τους άστεγους. Εκτιμήθηκε από μεγάλο οίκο δημοπρασιών 12.000 ευρώ. Επίσης, σε μια μεγάλη διαδικτυακή δημοπρασία με τίτλο «Η Τέχνη βοηθάει» 55 καλλιτέχνες διέθεσαν έργα τους για καλό σκοπό. Όπου υπάρχει περίσσευμα ψυχής και δημιουργίας, υπάρχει αλληλεγγύη και προσφορά.

«Π»: Ποιά διαδικασία ακολουθείται για τη δωρεά;
Μ.ΓΚ.Λ.: Οι 16 καλλιτέχνες Έλληνες και ξένοι που προσφέρουν τα έργα τους στην «Κιβωτό» έχουν υπογράψει υπεύθυνη δήλωση ότι είτε πωληθούν είτε ότι τα έργα τους, αυτά ήδη ανήκουν στην «Κιβωτό». Η Έκθεση θα γίνει στις 27, 28 και 29 Σεπτεμβρίου στο «Καμίνι» μας και θέλουμε πολύ να ευχαριστήσουμε τον Δήμο Γαλατσίου αλλά και τον «Παλμό» για τη φιλοξενία και τη χορηγία επικοινωνίας.