Έφυγε από τη ζωή ο ιατρός Παναγιώτης Λιανής

Έφυγε από τη ζωή ο γνωστός στην κοινωνία του Γαλατσίου και ιδιαίτερα αγαπητός ιατρός – χειρουργός Παναγιώτης Λιανής.

Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 1957 στην Κορωνίδα (Κωμιακή) Νάξου και ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Μανώλη Λιανή (Τρυφερομανώλη) και της Στέλλας Χατζοπούλου. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στη γενέτειρα του, όπου ολοκλήρωσε το Δημοτικό Σχολείο και μυήθηκε στην αγροτική ζωή κοντά στον πατέρα του. Στη συνέχεια φοίτησε για δύο χρόνια στο Γυμνάσιο Νάξου ενώ, μετά τη μετακόμιση της οικογένειας στο Γαλάτσι, ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο Γαλατσίου. Υπήρξε άριστος μαθητής ενώ ξεκίνησε να εργάζεται από πολύ μικρή ηλικία.
Το 1981 αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την ολοκλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων προσέφερε για ένα χρόνο τις υπηρεσίες του, ως αγροτικός ιατρός, στο Αγροτικό Ιατρείο Απειράνθου Νάξου. Εκεί γνωρίστηκε με την εκπαιδευτικό Μαρία Ζαφείρη με την οποία αργότερα παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Μανόλη (συνθέτη – μουσικολόγο) και την Πόπη (καθηγήτρια γαλλικών – μεταφράστρια).
Το 1989 έλαβε τον τίτλο της ειδικότητας του Γενικού Χειρουργού και από τότε μέχρι και το τέλος της ζωής του άσκησε την ιατρική επιστήμη με ήθος και σύμφωνα με όσα όριζε ο όρκος του Ιπποκράτη, σε πολλές ιδιωτικές και δημόσιες μονάδες υγείας, μεταξύ των οποίων τα Κ.Υ. Νάξου και Γαλατσίου, φτάνοντας στον βαθμό του Διευθυντή ΕΣΥ. Παράλληλα παρακολούθησε τις προβλεπόμενες μετεκπαιδεύσεις από το Υγειονομικό Στρατού Ξηράς, φτάνοντας στον βαθμό του Εφέδρου Ανθυπολοχαγού.
Πολυσχιδής προσωπικότητα, με ευρεία πνευματική καλλιέργεια είχε βαθιά την αίσθηση της προσφοράς προς τον συνάνθρωπο. Υπήρξε λάτρης και γνώστης της Βυζαντινής Μουσικής, ξεκινώντας παπαδάκι από το αναλόγιο της Θεοσκέπαστης στο χωριό του, ύμνησε τον Κύριο από τη θέση του ψάλτη και του πρωτοψάλτη σε εκκλησίες της Νάξου και της Αθήνας, με τελευταία τον Άγιο Δημήτριο Ψυρή. Εκτός από την αρθογραφία του σε περιοδικά επιστημονικού περιεχομένου, με προσωπική του προσπάθεια είχε καταφέρει την επανακυκλοφορία της πολιτιστικής εφημερίδας του χωριού του «Κορωνίδα», της οποίας την επιμέλεια είχε αναλάβει επί σειρά ετών, ενώ συνέβαλλε στη διάσωση της πολιτιστικής κληρονομιάς της γενέτειρας του συγγράφοντας σε συλλογικούς τόμους που εκδόθηκαν ειδικά για τον σκοπό αυτό. Αγαπούσε πολύ τη φύση και τη ζωή της υπαίθρου και πολύ συχνά καταπιανόταν με αγροτικές εργασίες στα πατρογονικά του κτήματα στη Νάξο.
Ο Παναγιώτης Λιανής έμεινε πάντα απλός, ταπεινός και ανάργυρος εργάτης της επιστήμης και του πνεύματος. Την αγάπη του για τον γενέθλιο τόπο του αποτύπωσε ο ίδιος με τα παρακάτω λόγια: «Με δυό φωνήεντα, το Α και το Ο, και δυό σύμφωνα, το Ν και το Ξ, στόλισε ο Δημιουργός και ονόμασε την ομορφότερη εποχή του χρόνου και το ωραιότερο νησί του κόσμου…. Γενηθήτω η ΝΑΞΟΣ και οφθήτω η ΑΝΟΙΞΙΣ!»