Ράβε ξήλωνε!

ΠΑΛΜΟΓΡΑΦΟΣ
Ράβε ξήλωνε!
Δεν πρόλαβαν να κλείσουν ούτε μια δεκαετία οι πλάκες στις πρασιές της Λ. Βεΐκου κι ένα μέρος αυτών, μαζί με τα παρτέρια στη συμβολή της με τους κάθετους δρόμους, θα καταστραφούν. Ο λόγος το νέο έργο κατασκευής ποδηλατόδρομου.
Η ανάπλαση στις πρασιές μαζί με την «αποκαθήλωση» των πινακίδων στη Λ. Βεΐκου είχε γίνει το 2004 λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε είχαν τοποθετηθεί και ειδικές πλάκες πεζοδρομίου για τους τυφλούς. Αυτά επί δημαρχίας Θεόδωρου Τούντα. Σήμερα, από τη διοίκηση του κ. Τσίρου κρίνεται ότι ένα μέρος του έργου θα πρέπει να καταστραφεί για να γίνει στο ίδιο σημείο κάποιο άλλο έργο, δηλαδή ένα μέρος των χρημάτων που δαπανήθηκαν θα πάνε στον κάλαθο των αχρήστων. 
Και δεν είναι το μοναδικό φαινόμενο. Στα συντριβάνια που έγιναν στις δύο πλατείες στη συμβολή των οδών Τράλλεων και Βεΐκου, αυτή τη στιγμή έχουν φυτρώσει λουλούδια!
Σ’ έναν άλλο δήμο, στη Ν. Φιλαδέλφεια, επί της Λ. Δεκελείας, ο Παντελής Γρετζελιάς είχε κατασκευάσει τέσσερα συντριβάνια (μανία που έχουν!), τα οποία έμειναν στη θέση τους 16 χρόνια – όσο δηλαδή ήταν αυτός δήμαρχος. Ο επόμενος δήμαρχος Σταύρος Κόντος τα «ξήλωσε» και έστρωσε το χώρο με πλάκες και γκαζόν. 
Τέτοια παραδείγματα είναι αναρίθμητα σε όλους τους δήμους της χώρας. Ο ένας δήμαρχος φτιάχνει, ο επόμενος ξηλώνει. Αυτή, δυστυχώς, είναι η νοοτροπία και η αντίληψη που έχει επικρατήσει. Και τούτο συμβαίνει γιατί στα έργα κρίνεται η νομιμότητα αυτών και όχι η σκοπιμότητα. Η πλειοψηφία ενός δήμου στο Δημοτικό Συβμούλιο μπορεί να πάρει απόφαση για οποιοδήποτε έργο. Θα έπρεπε, όμως, κατά τη γνώμη μου, για έργα με υψηλό προϋπολογισμό, να υπάρχει μια μικτή επιτροπή (τόσες υπάρχουν, μία ακόμα δεν θα πειράξει) από δημοτικούς συμβούλους, την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και πολίτες με ειδίκευση για το κάθε έργο που πρόκειται να γίνει, η οποία να κρίνει την σκοπιμότητα του έργου. 
Δεν γνωρίζω, για παράδειγμα, αν ο Δήμος Γαλατσίου ζήτησε και έλαβε την άποψη της Ποδηλατικής Ομοσπονδίας για την κατασκευή του ποδηλατόδρομου, για τη χρησιμότητα του οποίου αμφιβάλλω. Πώς θα μπορεί ένα παιδί από τα Καραγιαννέικα να κατεβαίνει με το ποδήλατό του στην Λ. Βεΐκου; Κι άντε, διασχίζεις όμορφα κι ωραία τη Λ. Βεΐκου με το ποδήλατό σου και φτάνεις στην Αγ. Γλυκερίας. Μετά τι κάνεις αφού δεν υπάρχει συνέχεια; Για να έχει πρακτικό αποτέλεσμα, θα έπρεπε να υπάρχει δίκτυο ποδηλατόδρομων που να ενώνει τον έναν δήμο με τον άλλον.
Η σημερινή εποχή είναι πολύ δύσκολη οικονομικά και γι’ αυτό τα χρήματα που δαπανώνται για έργα θα πρέπει να πιάνουν σίγουρα τόπο και να είναι προϊόν σοβαρού προβληματισμού και δημόσιας διαβούλευσης.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή