Επίθεση από αγνώστους στο Στέκι «παίρνω Αμπάριζα»

Κατεβασμένες τις τζαμαρίες βρήκαν τα μέλη του κοινωνικού – πολιτιστικού χώρου «παίρνω Αμπάριζα» όταν επισκέφθηκαν το στέκι τους την περασμένη Κυριακή και Δευτέρα. Δύο συνεχόμενα, απανωτά χτυπήματα, που δύσκολα κάποιος μπορεί να χαρακτηρίσει τυχαία, σε όποιον πολιτικό ή ιδεολογικό χώρο κι αν ανήκει.

Τα μέλη του «παίρνω Αμπάριζα» έδωσαν συνέντευξη τύπου το απόγευμα της Τρίτης 17 Ιουλίου, καλώντας και εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων αλλά και τοπικών δημοτικών κινήσεων, συλλόγων και άλλων φορέων, προκειμένου να κοινοποιήσουν το θέμα και να δηλώσουν πως «ο φόβος δεν θα κάμψει την ελπίδα». Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν η βουλευτής Β’ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλή Κατριβάνου και το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπαλάφας ενώ από το Γαλάτσι το παρών έδωσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι Νίκος Μαγκανάρης, Ελένη Αυλωνίτου και Γιώργος Καπέλης.

Κοινός τόπος όλων ήταν πως οι πράξεις βίας είναι σαφώς καταδικαστέες καθώς αποσκοπούν στην τρομοκρατία και αποβλέπουν στον εκφοβισμό των πολιτών.

Η ανακοίνωση που εξέδοσε η δημοτική παράταξη Γαλατσίου «Άλλος Δρόμος» για το συμβάν αναφέρει τα εξής:

«Ο κοινωνικός – πολιτιστικός χώρο “παίρνω Αμπάριζα” δέχθηκε διπλή επίθεση τα ξημερώματα της Κυριακής και της Δευτέρας με πέτρες και όπλα. Κύκλοι των γνωστών φασιστικών ομάδων έβαλαν στο στόχο τις τζαμαρίες του χώρου μας προκαλώντας σημαντικές ζημίες. Είχε προηγηθεί “επίσκεψη” τριών ανθρώπων (δύο άντρες μια γυναίκα) που, επικαλούμενοι τους αστυνομικούς, προσπάθησαν να αλιεύσουν πληροφορίες και κατόπτευσαν το χώρο. Οι οποίοι άνθρωποι ταιριάζουν με την περιγραφή των δραστών, σύμφωνα με τους γείτονες.

»Οι φασιστικές συμμορίες στόχευσαν τα τζάμια του κτηρίου. Στην πραγματικότητα, έστω και άθελά τους, στόχευσαν ό,τι αυτά συμβολίζουν: τη διαφάνεια των στόχων μας, τις ανοικτές, φανερές στην κοινωνία διαδικασίες και πρωτοβουλίες μας, τη διαύγεια της αλληλεγγύης και των αγώνων για χειραφέτηση σαν μοναδική έκφραση της ελπίδας των απλών ανθρώπων.

»Οι φασιστικές συμμορίες στοχεύουν στην καλλιέργεια του φόβου απέναντι στην ελπίδα. Είναι το σημείο συνάντησης τους με το πολιτικό σύστημα και τα οικονομικά συμφέροντα που μας κυβερνούν. Είναι και ο μοναδικός λόγος της ύπαρξης τους.

»Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στοχεύει στην εγκαθίδρυση ενός κλίματος φόβου. Φόβο μπροστά στις αγορές και τις τράπεζες τοκογλύφους που καταδικάζουν έναν ολόκληρο λαό και μια ολόκληρη κοινωνία στον αφανισμό. Φόβο μπροστά στους μεγαλοεπιχειρηματίες που επιβάλουν μισθούς πείνας, κατάργηση κάθε δικαιώματος επιστροφή στο μεσαίωνα.

»Φόβο μπροστά στην Μέρκελ, το Σόιμπλε και το ιερατείο της Ε.Ε. του ΔΝΤ που για να εξασφαλίσουν αλλά και διευρύνουν τα μέχρι τώρα κέρδη τους έχουν επιβάλλει ένα καθεστώς επικυριαρχίας καταλύοντας κάθε έννοια αξιοπρέπειας, λαϊκής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.

»Όταν το σχέδιό τους είναι η πιστή εφαρμογή των εντολών της τρόικας, όταν ετοιμάζεται το ξεπούλημα της χώρας, όταν καταληστεύεται κάθε παραγωγική ικμάδα και πρώτα και κύρια ο ίδιος ο μόχθος των εργαζόμενων, όταν η οριστική χρεοκοπία είναι το, επίσημα ομολογημένο, όριο της πολιτικής τους δεν μένει τίποτα άλλο από την επιβολή της ωμής βίας και την καλλιέργεια ενός κλίματος τρόμου σαν έσχατη λύση.

»Όσο και αν φαίνεται δύσκολο θα ηττηθούν. Είναι αναπόφευκτο. Θα ηττηθούν γιατί οι απλοί άνθρωποι δεν έχουν άλλο δρόμο από το να θωρακιστούν. Και η θωράκιση δεν είναι τίποτα άλλο από την επιμονή των πρωτοβουλιών για αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια.

»Το δυνάμωμα της συμμετοχής των απλών ανθρώπων, η μεγαλύτερη συστράτευση και η βαθύτερη αίσθηση της κοινής ευθύνης είναι ο δικός μας “θώρακας” μπροστά στο τρομερό παρόν και το χειρότερο αύριο που απροκάλυπτα μας ετοιμάζουν. Η ελπίδα θα νικήσει το φόβο.»