Τα πρωινάδικα και τα φαστφουντάδικα είναι κακές συνήθειες!, του Θανάση Καμπισιούλη

Tο ραντεβού με τον γιατρό μου ήταν το πρωί της Πέμπτης. Κατηφόρισα λοιπόν προς την Πατησίων, έβγαλα όσο άγχος μπορούσα και δεκαπέντε λεπτά πριν το ραντεβού μας περίμενα στην αίθουσα αναμονής. Ο γιατρός για να κάνει την αναμονή των ασθενών πιο ευχάριστη, είχε ανοικτή μια τηλεόραση, σε ένα γνωστό κανάλι που μάλιστα εκείνη την ώρα είχε την …«πρωινή ενημέρωση». Πού να φανταστεί ότι εγώ για περισσότερα από ένα χρόνο έχω περιορίσει τα πρωιμάδια και τις ειδήσεις των τηλεοπτικών καναλιών. Ο γιατρός προσπαθεί να μου κόψει το αλάτι, αλλά για εμένα αυτές είναι οι απαγορευμένες «τροφές» που μου κάνουν κακό και προσπαθώ να τις κόψω εντελώς.

Εδώ όμως δεν υπήρχε επιλογή και έπρεπε να το υπομείνω. Την ώρα που περίμενα, έκαναν ζωντανή σύνδεση με τα υπέροχα Χανιά, διότι ένας σερβιτόρος, ο Βασίλης Πατελάκης, έλαβε το βραβείο πρώτων βοηθειών από την υπηρεσία 112 της EENA (European Emergency Number Association). Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση της EENA που διενεργεί τη διεθνή αυτή βράβευση: «Κάθε χρόνο, βλέπουμε ήρωες σε όλο τον κόσμο να ξεπερνούν το αναμενόμενο για να βοηθήσουν τους άλλους. Αυτή είναι η τελετή των βραβείων 112, με την οποία βραβεύουμε αυτά τα απίστευτα άτομα και τους οργανισμούς που μας εμπνέουν να συνεχίσουμε την προσπάθεια για την αλλαγή των συνθηκών για την ασφάλεια των ανθρώπων».
Όπως εξήγησε ο Βασίλης, ήταν Μάιος του 2019 όταν ένας Βρετανός τουρίστας με τη σύζυγό του απολάμβαναν τις διακοπές τους στα Χανιά. Γευματίζουν σε εστιατόριο στο λιμάνι των Χανίων όταν ξαφνικά ο άντρας στραβοκαταπίνει και δεν μπορεί να ανασάνει. Αμέσως σηκώνεται όρθιος και η σύζυγος προσπαθεί να τον βοηθήσει, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ευτυχώς, ο κ. Βασίλης Πατελάκης επενέβη και τον έσωσε από πνιγμό με μια κίνηση για πρώτες βοήθειες που είπε που την έμαθε από το διαδίκτυο. Στη συνέχεια, δημιούργησε μια εκστρατεία για να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τη σημασία της γνώσης των πρώτων βοηθειών. Καταφέραμε με αυτό το βίντεο να δει ο κόσμος ότι είναι δυνατό με τη γνώση πρώτων βοηθειών να σώσει κάποια ζωή. Το διαδίκτυο δεν είναι κακό αρκεί να το χρησιμοποιείς σωστά, είπε ο Βασίλης.
Την επόμενη ημέρα, πρώτη Παρασκευή του μήνα, είναι η ημέρα που μετά το σχολείο πάμε με την κόρη μου να πάρουμε το φαγητό της από το γνωστό φαστφουντάδικο. Δεν είναι καλή συνήθεια, το ξέρουμε και οι δυο, αλλά με μια φορά το μήνα δεν χάθηκε και ο κόσμος. Ακόμη και ο γιατρός μου δεν έχει αντιρρήσεις! Στην έξοδο του καταστήματος υπήρχε ένα σταντ με δωρεάν περιοδικά. Παίρνω ένα και φεύγουμε. Όταν φτάσαμε στο σπίτι, η μικρή απόλαυσε το γεύμα της και εγώ ξεφύλλισα το περιοδικό. Διάβασα μια συνέντευξη του Στέλιου Μαλακόπουλου, παγκόσμιου πρωταθλητή στο άλμα εις μήκος ΑμεΑ.
Ήταν τέλη καλοκαιριού, ξημερώματα, πριν από έξι χρόνια, όταν ο Στέλιος επέστρεφε σπίτι του οδηγώντας στην περιφερειακή οδό της Θεσσαλονίκης. Δεν θυμάται λεπτομέρειες για το τι ακριβώς συνέβη. Έχασε όμως τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, προσέκρουσε στις προστατευτικές μπάρες του δρόμου, έχασε τις αισθήσεις του, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και για πέντε μέρες παρέμενε ναρκωμένος. Όταν ξύπνησε, συνειδητοποίησε ότι και τα δυο του πόδια είχαν ακρωτηριαστεί.
«Κατάλαβα ότι σε αυτήν τη ζωή είμαστε περαστικοί. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ακόμα κι αν τα έχεις όλα, από στιγμή σε στιγμή μπορεί να τα χάσεις. Τόσο απλά. Θέλησα, λοιπόν, όταν θα μου δινόταν η ευκαιρία, να ξαναπερπατήσω, να κυνηγήσω όλα τα όνειρα που είχα και με όλες μου τις δυνάμεις. Θεωρώ πως το να περιμένεις μια ευκαιρία να σου χτυπήσει την πόρτα είναι σαν να περιμένεις να κερδίσεις το λαχείο. Το λαχείο το αγοράζουν χιλιάδες άνθρωποι, αλλά ελάχιστοι είχαν τη χαρά να το κερδίσουν. Προσωπικά, δεν πιστεύω καθόλου στην τύχη. Νομίζω πως οι ευκαιρίες πηγάζουν από την ικανότητά μας να τις δημιουργούμε», λέει ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Στο ερώτημα τι χρειάζεται να κάνει ένας άνθρωπος για να πετύχει τους στόχους του, ο Στέλιος είναι ξεκάθαρος: «Να δουλεύει σκληρά και να μην απογοητεύεται ποτέ όταν αποτυγχάνει σε κάποιους από αυτούς. Να είναι αποφασισμένος ότι θα τα καταφέρει, όσες ενδείξεις κι αν έχει για το αντίθετο».
Κάποιος μπορεί να σκεφθεί ότι ήταν άτυχος ο τουρίστας, ο σερβιτόρος ή ο Στέλιος. Να βρεθούν δηλαδή εκείνη τη στιγμή στο συγκεκριμένο σημείο. Ή ίσως και εγώ που επισκέφθηκα τον γιατρό ή το φαστφουντάδικο… Μην τα βάζεις με την τύχη σου. Ό,τι κι αν συμβαίνει, ό,τι κι αν κάνεις, εσύ να πάρεις το θετικό. Οι δυο κακές συνήθειες που αποφεύγω έγιναν αφορμή να γνωρίσω δυο υπέροχους ανθρώπους που μου έδωσαν σημαντικά μαθήματα ζωής. Η ομορφιά της ζωής είναι ότι όλα είναι απρόβλεπτα, καλά και άσχημα, είναι μοιρασμένα παντού γύρω μας. Βάλε κανόνες, τήρησε τους αλλά αν μια φορά χρειαστεί να κάνεις την ατασθαλία σου καν την με χαρά. Πάντα όμως με μάτια και αυτιά ανοικτά. Για να λάβεις τα μηνύματα της ζωής. Να είσαι σαν την μέλισσα που πετά από λουλούδι σε λουλούδι και παίρνει από το κάθε ένα ό,τι γλυκό βρει.
Είναι χρήσιμα και τα λάθη μας και τα σωστά μας. Το διαδίκτυο μπορείς να το χρησιμοποιήσεις όπως εσύ επιθυμείς. Το ίδιο και με την τηλεόραση, τα βιβλία και με τους ανθρώπους που συναντάμε στην πορεία μας. Μην αποκλείεις κανέναν, αλλά από όλους να αλιεύεις τα καλά παραδείγματα. Διδάσκεσαι από τους μεγάλους ηγέτες και από τους «επιτυχημένους» ανθρώπους. Πολλά όμως θα πάρεις και από αυτούς που αγωνίστηκαν, δεν τα κατάφεραν και συνέχισαν να προσπαθούν. Είτε τους συναντήσεις σε μια συνέντευξη ενός ταπεινού περιοδικού, είτε σε μια ζωντανή σύνδεση ενός πρωινάδικου…
Ο Στέλιος λέει: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει ένας άνθρωπος που να διδάχτηκε κάτι νικώντας. Θεωρώ πως είναι στη φύση μας να αναζητούμε τη βελτίωση μόνο όταν κάτι δεν έχει πάει καλά. Οι ήττες και οι αποτυχίες είναι μέρος της διαδικασίας της εξέλιξής μας».

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com