Αυτοκτόνησε λόγω έξωσης

Τα χρέη και η απόγνωση, την οποία φαίνεται πως βίωνε λόγω της δυσχερούς οικονομικής κατάστασής του, φαίνεται πως οδήγησαν τον άτυχο συνδημότη μας στο απονενοημένο διάβημα. 

Το τραγικό περιστατικό συνέβει λίγο μετά τις 10 το πρωί, ακριβώς μία βδομάδα πριν. Τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο 65χρονος συνταξιούχος είχαν ως συνέπεια να χρωστά αρκετά ενοίκια και κοινόχρηστα. Έτσι, η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος όπου εκείνος έμενε, του ζήτησε να φύγει. Η επίσκεψη, όμως, του δικαστικού επιμελητή με το έγγραφο έξωσης ήταν προφανώς αυτό που δεν άντεξε.

Στο χτύπημα του κουδουνιού, ο άνδρας βγήκε στο μπαλκόνι του μικρού διαμερίσματος του τρίτου ορόφου, όπου διέμενε, και απειλούσε πως θα πέσει στο κενό. Οι γείτονές του, που γρήγορα μαζεύτηκαν στο σημείο, προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν φωνάζοντάς του λόγια παρηγοριάς και κατανόησης. Όμως, ο 65χρονος συνταξιούχος ήταν αποφασισμένος: πήδηξε στο κενό και βρήκε ακαριαίο θάνατο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 65χρονος ζούσε μόνος του καθώς πριν λίγα χρόνια είχε χάσει τη σύζυγό του και φέρεται να έχει μία κόρη.

Είναι απογοητευτικός και συνάμα τραγικός ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνονται οι αυτοκτονίες συνανθρώπων μας τα τελευταία δύο χρόνια, που η χώρα βιώνει τη χειρότερη ίσως κρίση στη σύγχρονη ιστορία της. Κρίση όχι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική και θεσμική και βαθιά πολιτική. Έχουν χαθεί πάγιες συντεταγμένες της ελληνικής κοινωνίας, των εργασιακών σχέσεων, του πάλαι ποτέ κράτους πρόνοιας, της θέσης μας… Κι όταν χάνεις τις συντεταγμένες σου, αδυνατείς να προσδιορίσεις το πού βρίσκεσαι. Χάνεσαι. Βρίσκεσαι σ’ένα κενό, σ’αυτό κενό που μοιραία δημιουργείται μεταξύ αλλαγών. Και τότε, χρειάζεσαι δύναμη και ανεξάντλητο κουράγιο για να ξαναβρείς την περπατησιά σου. Δυστυχώς, δεν μπορούν όλοι να το αντιμετωπίσουν… Κι αυτό είναι μεγάλο κρίμα.