Τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από τη σημερινή μέρα, του Θανάση Καμπισιούλη

Όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, ένα σωστά ορισμένο πρόβλημα έχει λυθεί κατά το ήμισυ. Το θέμα είναι σε ποια ερώτηση θα αναζητήσουμε την απάντηση. Αν η ερώτηση δεν είναι σωστή, τότε και η απάντηση μάλλον θα είναι λανθασμένη. Η φίλη μου ζούσε στην Ελλάδα και δέκα χρόνια πριν, αποφάσισε να αναζητήσει την τύχη της στο εξωτερικό, όπως πολλοί άλλοι συμπατριώτες μας. Επέλεξε την Νορβηγία, επειδή είχε υπέροχη φύση. Ύστερα από 7 χρόνια αναζήτησε κάποια νοτιότερη χώρα για τον επόμενο της σταθμό. Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά επέλεξε να βρει την σωστή ερώτηση για να απαντήσει.

Η ερώτηση που έκανε στον εαυτό της ήταν: «Aν η επόμενη χρονιά ήταν η τελευταία της ζωής μου, ποια χώρα θα επέλεγα για να τη ζήσω». Έτσι, η επιστροφή της στην Ελλάδα έγινε πολύ απλή υπόθεση. Θέλουν μεγάλη προσοχή τα ερωτήματα που θέτουμε τόσο στον εαυτό μας, όσο και στους άλλους. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτά που ρωτάμε, αυτά που σκεπτόμαστε, με ποιους μιλάμε και ποιους εμπιστευόμαστε. Όλα αυτά και όλοι αυτοί εισβάλουν στη ζωή μας με τη θέλησή μας ή όχι και την επηρεάζουν. Μερικές φορές την καθορίζουν σημαντικά.
Κάθε πρωί λοιπόν πρέπει να αναλάβεις να γίνεις ο σκηνοθέτης της ημέρας σου, της ζωής σου. Εσύ θα επιλέξεις πώς θα ξεκινήσεις τη μέρα σου και πώς θα την διαμορφώσεις. Μόνος σου αποφασίζεις για το πώς και ποιον θα ορίσεις πρωταγωνιστή στην καθημερινή σου ταινία. Έτσι, εσύ θα αποφασίσεις αν ο κύριος που δεν σου έδωσε προτεραιότητα πρωί πρωί θα γίνει πρωταγωνιστής της ημέρας σου ή απλά θα έχει ένα μικρό ασήμαντο ρόλο στη ζωή σου. Αν το κείμενο του σεναρίου θα είναι λόγια αγάπης ή θα ερμηνεύσεις ένα σενάριο με φωνές, ύβρεις και απειλές. Αν οι ηθοποιοί σου είναι ήρεμοι και δημιουργικοί άνθρωποι ή πονηροί και κακοπροαίρετοι. Μόνο εσύ πρέπει να τα αποφασίσεις όλα αυτά.
Στο χέρι σου είναι να επιλέξεις αν η ημέρα σου θα είναι κωμωδία ή τραγωδία. Περιπέτεια ή ταινία δράσης. Δράμα ή μια ευχάριστη, καθηλωτική με υπέροχη πλοκή και τέλος. Σαν σκηνοθέτης, θα επιλέξεις τους ηθοποιούς αλλά και πώς θα εκφραστούν τα λόγια του σεναρίου. Δική σου επιλογή είναι η μουσική και η τοποθεσία της ταινίας σου. Στο κάθε απρόοπτο, μπορείς να δώσεις τη δική σου σημασία, τη δική σου ερμηνεία. Μπορείς ακόμη και να μην δώσεις καμία σημασία σε κάποιες σκηνές που θα έχει η ημέρα σου. Είναι όλα στο χέρι σου και γι’ αυτό η ευθύνη είναι δική σου και μόνο.
Ο σκηνοθέτης είναι αυτός που οριοθετεί ακόμη το περιβάλλον, αποφασίζει τη χρονική διάρκεια της κάθε σκηνής και καθοδηγεί τους ηθοποιούς έτσι ώστε η σκηνή τελικά να παρουσιάζει αυτό που οραματίζεται ο ίδιος. Φρόντισε με τα λόγια και τις πράξεις σου να επηρεάζεις και να αλλάζεις το περιβάλλον. Μην επιτρέψεις στο περιβάλλον να επηρεάσει το δικό σου σενάριο. Δεν υπάρχει λόγος να βρίσκονται στο κοινό μας άνθρωποι που δεν ενδιαφέρονται ούτε για εμάς, ούτε για την ταινία μας, επειδή απλά πλήρωσαν ένα εισιτήριο. Αν παρόλα αυτά βρεθούν στο κοινό και μερικοί περίεργοι, φρόντισε τουλάχιστον να δουν την ταινία χωρίς να ενοχλούν τους ηθοποιούς ή τους άλλους θεατές.
Έχει μεγάλη σημασία η έναρξη της ταινίας. Τα πρώτα λεπτά και οι πρώτες ώρες θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τη συνέχεια. Αν δεν ξεκινήσεις καλά, θα έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο και εύκολα θα διαπιστώσεις ότι δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Στη συνέχεια να είσαι σύντομος με αυτά που δεν είναι σημαντικά. Οι κομπάρσοι της ταινίας πρέπει να έχουν το χρόνο που τους αντιστοιχούν. Να απολαμβάνεις όμως, δίνοντας χρόνο και προτεραιότητα, τα σημαντικά πλάνα της ταινίας σου. Με αυτό τον τρόπο θα οδηγηθείς σε ένα απολαυστικό επίλογο στο τέλος της ημέρας. Απολαυστικό για εσένα και όχι για τους κριτικούς. Το αποτέλεσμα θα φανεί αν το βράδυ ρωτήσεις τον εαυτό σου: «αν αυτή ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής μου, έτσι θα επέλεγα να την περάσω;»
Ο Κάρολος Κουν έλεγε ότι ο σκηνοθέτης είναι ο συντονιστής όλης της θεατρικής δουλειάς. Είναι δάσκαλος των ηθοποιών με τους οποίους συνεργάζεται στη διάπλαση των ρόλων και του ύφους της παράστασης. Χρειάζεται ευαισθησία, εξυπνάδα, καλλιέργεια, μόρφωση, ώστε να μπορεί να διδάσκει. Φανατισμό στη δουλειά του, που είναι μεγάλη και βαριά, αλλά και αντοχή. Όλα αυτά χρειαζόμαστε κι εμείς για να σκηνοθετήσουμε τη μέρα μας αλλά και τη ζωή μας. Λάθη επιτρέπονται, αρκεί να ξέρουμε ότι ο χρόνος μας δεν είναι άπειρος. Και βέβαια να πιστεύουμε σε εμάς. Μόνο αν πιστέψουμε στα θαύματα, θα συμβούν!
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε είναι πως η σημερινή ημέρα είναι η ζωή μας. Μην χάνουμε στιγμή! Να την ζήσουμε σαν να είναι η τελευταία μας ημέρα. Να την ευχαριστηθούμε αφού είναι το πιο ωραίο δώρο μας. Να την διαμορφώσουμε όπως θέλουμε εμείς. Να την γεμίσουμε με αυτά που μας γεμίζουν και να την ομορφύνουμε με αυτά που θεωρούμε όμορφα. Να χωρέσουν μέσα σε μια μόνο ημέρα όσο περισσότερες στιγμές επιθυμούμε να χαρούμε. Να βοηθήσουμε έστω κι έναν ηθοποιό να ταυτιστεί με το ρόλο και να υιοθετήσει στοιχεία του ρόλου στη δική του ζωή. Να συμπαρασύρουμε έστω κι έναν άνθρωπο ακόμη για να χαρεί την ημέρα και τη ζωή του.
Κάθε πρωί να ξυπνάς με χαμόγελο και ευγνωμοσύνη για όσα έχεις, με λαχτάρα και πάθος για αυτά που είσαι έτοιμος να ζήσεις. Κάθε πρωί να λες: «Θεέ μου, δώσε μου την δύναμη να αλλάξω αυτά που μπορώ, την υπομονή να αντέξω αυτά που δεν μπορώ, και την σοφία για να γνωρίζω την διαφορά μεταξύ τους».

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com