«Η μελέτη και η έρευνα είναι απαραίτητες για να είναι κάποιος ενεργός στην τέχνη του», Βασίλης Τσαντήλας, Συνθέτης – Πιανίστας

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
«Η μελέτη και η έρευνα είναι απαραίτητες για να είναι κάποιος ενεργός στην τέχνη του», Βασίλης Τσαντήλας, Συνθέτης – Πιανίστας

Ο Βασίλης Τσαντήλας είναι πιανίστας, καθηγητής πιάνου και συνθέτης. Σπούδασε πιάνο, ανώτερα θεωρητικά, σύνθεση στο Ωδείο Athenaeum και μουσική τεχνολογία και πληροφορική στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Έχει παρακολουθήσει πολυάριθμα σεμινάρια μουσικής ερμηνείας και μουσικής παιδαγωγικής. Είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (ISME) και της Ελληνικής Ένωσης για τη Μουσική Εκπαίδευση (Ε.Ε.Μ.Ε).
Έχει συμμετάσχει σε συναυλίες, ηχογραφήσεις ως πιανίστας και έχει ασχοληθεί με τα σύγχρονα ρεύματα της κλασικής μουσικής. Έργα του για πιάνο έχουν παρουσιαστεί σε συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η αγάπη του για την εκπαίδευση αντικατοπτρίζεται στην πολυετή εμπειρία του στη διδασκαλία πιάνου σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Συνεργάστηκε στην παραγωγή του ένθετου cd του βιβλίου «4+1 Μύθοι τοι Αισώπου λένε ΟΧΙ στο κάπνισμα» της Δήμητρας Μπουσίου, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας. Μελοποίησε το ποίημα του Κωστή Παλαμά «Στον Δάσκαλο», για το 15ο Μαθητικό Συμπόσιο ASPNET UNESCO, που διοργάνωσαν τα Εκπαιδευτήρια Γείτονα, στις 26-27 Φεβρουαρίου 2015.
Το 2019 κυκλοφόρησε η σύνθεση του «Dust Cave», βασισμένη στη νουβέλα «Σκόνη στο πρόσωπο» του Νίκου Ιατρού (εκδόσεις Ιωλκός). Ακολούθησε η σύνθεση για πιάνο «Solace» που ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας (Απρίλιος 2020). Τον Ιανουάριο του 2021 κυκλοφόρησε η νέα του σύνθεση «Butterfly’s Life».
Δουλειές του Βασίλη Τσαντήλα θα βρείτε στις ιστοσελίδες:
https://bit.ly/YouTubeVasilisTsantilasTopic
https://bit.ly/YouTubeVasilisTsantilas


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ


«ΠΑΛΜΟΣ»: Σε ποιό περιβάλλον μεγαλώσατε και πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;
ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΝΤΗΛΑΣ: Μεγάλωσα στο Κορωπί, μια πόλη που τότε σχεδόν όλοι ήταν γνωστοί μεταξύ τους. Η περιοχή ζούσε από τους αμπελώνες. Οι κάτοικοι παρήγαγαν και κατανάλωναν κρασί με ζήλο.
Ήμουν παιδί που δεν μαζευόταν σπίτι. Όταν δεν έπαιζα με τους φίλους μου στη γειτονιά, έκανα τον μικρό αγρότη στη φάρμα των παππούδων μου. Η φροντίδα των ζώων και οι καλλιέργειες με χαροποιούσαν.

«Π»: Τι σας ώθησε στη μουσική;
Β.ΤΣ.: Σε μικρή ηλικία τραγούδαγα αυτά που άκουγα στο ραδιόφωνο. Φίλοι μου λέγανε ότι ήμουν καλός στο beat box. Οι γονείς μου με ενθάρυνναν με την αγορά ενός πιάνου και άρχισα να ξεδιπλώνω τις μουσικές στα πλήκτρα.

«Π»: Τι είναι η μουσική για εσάς;
Β.ΤΣ.: Τα πρώτα χρόνια η μουσική ήταν συνδεδεμένη με τα γλέντια και τις γιορτές. Η οικογένεια είχε μουσική παράδοση. Θυμάμαι τον παππού μου που έπαιζε λαούτο και τραγούδαγε. Σήμερα οι μουσικές που επιλέγω δεν είναι απαραίτητα χαρούμενες και γιορτινές, έχω όμως καταλάβει ότι είναι συστατικό της μνήμης μου.

«Π»: Πώς βιώνετε στο χώρο της μουσικής την κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού, δεδομένου ότι μόλις βγήκαμε από την δεκαετή οικονομική κρίση;
Β.ΤΣ.: Οι άνθρωποι που βιοπορίζονται από την μουσική σίγουρα αντιμετωπίζουν οικονομικό πρόβλημα. Στον αντίποδα, ο χρόνος της αναγκαστικής ανεργίας ίσως φανεί ωφέλιμος δημιουργικά για κάποιους.

«Π»: Η κλασική παιδεία στη μουσική δυσκολεύει το ευρύ κοινό που ζητά την ευκολία; Πιστεύετε θα αντέξει την πίεση αυτή το σύστημα;
Β.ΤΣ.: Η κλασική παιδεία δεν ήταν ποτέ δημοφιλής. Η διαδικασία της μάθησης είναι επίπονη και την αξία της την κατανοεί κανείς μετά το πέρας των σπουδών. Ως εκπαιδευτικός, επιλέγω και νέες μεθόδους όπως της Rockschool & RSL Classical. Η κλασική παιδεία δεν έχει υποκατάστατο, ενίοτε όμως χρειάζεται κάτι ελκυστικότερο.

«Π»: Ποιά τα ακούσματά σας;
Β.ΤΣ.: Κλασική, τζαζ, παραδοσιακή, ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι, ορχηστρική και ηλεκτρονική μουσική.

«Π»: Σας ενδιαφέρει ο μουσικός πειραματισμός;
Β.ΤΣ.: Ο πειραματισμός είναι το γλυκό που σου δίνουν μετά από μια κουταλιά μουρουνέλαιο. Η σπουδή σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο είναι κουραστική και χρονοβόρα. Ο πειραματισμός είναι η επιβράβευση. Ένα παιχνίδι συνδυασμών των όσων απέκτησες, που σε ξεκουράζει.

«Π»: Οι συνθήκες διαμορφώνουν την εξέλιξη της μουσικής;
Β.ΤΣ.: Το ιστορικό πλαίσιο και οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες διαμορφώνουν την αισθητική της κάθε εποχής.

«Π»: Πιστεύετε στο ταλέντο;
Β.ΤΣ.: Ως δάσκαλος πιάνου, συναντώ γονείς που περιμένουν αγωνιωδώς να αποφανθώ για το χάρισμα των απογόνων τους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο κοινότοπο. Η ουσία δεν κρύβεται στη διερεύνηση του έμφυτου χαρίσματος, αλλά στην επιλογή του μέσου και του τρόπου. Η τέχνη είναι το πεδίο που διαμορφώνεται η ψυχή. Η ύπαρξη ή η ανυπαρξία του ταλέντου είναι μια δύσκολη άσκηση για τους γενετιστές, όχι για τους δασκάλους.

«Π»: Ο καλός πιανίστας πώς ξεχωρίζει, τι θυσίες κάνει και ποιες οι απαιτήσεις για τον δεξιοτέχνη;
Β.ΤΣ.: Η άρτια τεχνική είναι αναγκαία προϋπόθεση για τον δεξιοτέχνη. Ωστόσο μόνη της δεν είναι αρκετή για να κάνει έναν πιανίστα να ξεχωρίζει. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του, σχετίζονται με τον τρόπο που μπορεί να αφηγηθεί μέσω της μουσικής. Πώς είναι κάποιος καλός παραμυθάς;

«Π»: Μουσική και τεχνολογία, μιλήστε μας για αυτήν.
Β.ΤΣ.: Η μουσική ανέκαθεν ήταν συνδεδεμένη με την τεχνολογία. Για παράδειγμα, με είχε εντυπωσιάσει ο μηχανισμός του αερόφωνου Ύδραυλις, προγόνου του εκκλησιαστικού οργάνου. Προσωπικά, μου αρέσει να χρησιμοποιώ σύγχρονα εργαλεία για την παραγωγή μουσικής, όπως και για τη διδασκαλία της.

«Π»: Τα έργα σας Dust Cave (2019), Solace (2020), Butterfly’s Life (2021) τί περιλαμβάνουν και ποιά η αποδοχή τους στο κοινό;
Β.ΤΣ.: Η ορχηστρική σύνθεση Dust Cave είναι βασισμένη στη νουβέλα «Σκόνη στο πρόσωπο» του Νίκου Ιατρού (εκδόσεις Ιωλκός). Η μουσική ακολουθεί την πορεία των πρωταγωνιστών στις δαιδαλώδεις και σκοτεινές διαδρομές του σπηλαίου, όπου θα αναμετρηθούν με τις αντοχές, τις ενοχές και τις απώλειες τους.
Το Solace, κομμάτι για σόλο πιάνο, προέκυψε ως ιδέα μετά από απογευματινούς περιπάτους στη θάλασσα.
Η σύνθεση Butterfly’s Life πραγματεύεται τη δύναμη της μεταμόρφωσης που υπάρχει στη φύση. Η πεταλούδα έχει έναν κύκλο ζωής φαντασμαγορικό, είναι αρχέτυπο σύμβολο της ψυχής και της δημιουργίας. Όσον αφορά την κριτική του κοινού, με χαροποιεί ιδιαίτερα που χαρακτηρίζει τις συνθέσεις μου κινηματογραφικές και πλήρεις εικόνων.

«Π»: Διδάσκετε μουσική, έχετε μεγάλη εμπειρία, στην εποχή μετά κορωνοϊό βλέπετε να υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον στους μαθητές για τις πολυετείς σπουδές στη μουσική; Όπως είδαμε οι τέχνες επλήγησαν περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο.
Β.ΤΣ.: Από την αρχή της πανδημίας επέλεξα να εμπλουτίσω τις γνώσεις μου στη διαδικτυακή διδασκαλία. Το πρόβλημα που παρουσιαζόταν, δεν ήταν η έλλειψη επιθυμίας των μαθητών μου αλλά η κάλυψή της. Παρατήρησα ότι αυξήθηκε η ανάγκη τους, αλλά παράλληλα και η δική μου ανάγκη να παρακολουθήσω διαλέξεις και βιντεομαθήματα.
Οι άνθρωποι που δουλεύουν για την τέχνη και την εκπαίδευση επλήγησαν οικονομικά, εν αντιθέσει με την ίδια την τέχνη που στην ουσία της είναι η επικοινωνία.

«Π»: Η Ελλάδα με τον τεράστιο πολιτισμό γιατί δεν τον εξάγει; Πού υστερούμε;
Β.ΤΣ.: Είμαι από αυτούς που θεωρώ ότι το μέγεθος του πολιτισμού αποτιμάται στις αντιφάσεις που τον συνθέτουν. Η χώρα είναι ευρωπαϊκή, μεσογειακή, βαλκανική με διακριτά σημάδια ανατολιτισμού. Ο πολιτισμός της είναι πεδίο συγκρούσεων. Η υστέρηση οφείλεται σε ενδογενείς δυνάμεις που επιθυμούν την στατικότητα και παράλληλα εμπορευματοποιούν το αρχαιοελληνικό του κομμάτι. Το ευχάριστο πρόσωπο της Ελλάδας βρίσκεται σε αυτούς που συνεχίζουν να βλέπουν τον πολιτισμό ως κάτι ενεργό και με την τέχνη και τη στάση τους τον διαμορφώνουν.

«Π»: Ποιός ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Β.ΤΣ.: Από τους κλασικούς ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, από τους Έλληνες ο Μάνος Χατζιδάκις και από τους σύγχρονους ο Μαξ Ρίχτερ.

«Π»: Ποια η σχέση σας με το διαδίκτυο;
Β.ΤΣ.: Χρησιμοποιώ καθημερινά το διαδίκτυο για την πληροφόρηση, την επικοινωνία, τη διασκέδαση, όπως και στη μουσική μου εργασία. Μέσω διαδικτύου, έχω συνεργαστεί με συναδέλφους άλλων χωρών πάνω σε διάφορες μουσικές ιδέες.

«Π»: Έχετε ξεπεράσει τα όρια στον χρόνο μελέτης; Πόσες ώρες απαιτούνται καθημερινά;
Β.ΤΣ.: Ως μαθητής μελετούσα στο πιάνο τέσσερις ώρες την εβδομάδα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών ο χρόνος μελέτης ήταν τρεις με τέσσερις ώρες καθημερινά, διαδικασία που κράτησε μια δεκαετία μέχρι την απόκτηση του διπλώματος δεξιοτεχνίας. Η ζωή του μουσικού είναι συνδεδεμένη με την μελέτη και την έρευνα, διαδικασία απαραίτητη για να είναι ενεργός στην τέχνη του.

«Π»: Έχετε ως πρότυπο κάποιον πιανίστα;
Β.ΤΣ.: Ο πιανίστας που με έχει επηρεάσει περισσότερο είναι ο Κιθ Τζάρετ. Ολοκληρωμένος μουσικός με τεράστιο έργο στο χώρο της τζαζ και της κλασικής μουσικής και ικανότατος στον αυτοσχεδιασμό.

«Π»: Τι ετοιμάζετε;
Β.ΤΣ.: Ετοιμάζω κάποιες συνθέσεις που ευελπιστώ να εκδοθούν στις αρχές της επόμενης χρονιάς.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή