Δεν γνωρίζω πότε θα ανοίξει η …εστίαση!, του Θανάση Καμπισιούλη

«Παράταση του lockdown, νέα περιοριστικά μέτρα, αυστηρότερα μέτρα, δεν τηρούνται σωστά τα μέτρα, ο κόσμος έχει κουραστεί, νέα αύξηση κρουσμάτων». Αυτές είναι μερικές φράσεις από την καθημερινότητά μας. Αλήθεια είναι, αλλά είμαστε σίγουροι ότι αυτή είναι η πραγματικότητα; Είμαστε σίγουροι ότι αν τον τελευταίο χρόνο της πανδημίας ασχολούμαστε σε καθημερινή βάση με αυτά τα θέματα, εμβαθύνοντας και μαθαίνοντας κάθε λεπτομέρεια, κάνουμε το σωστό; Είναι ένα παγκόσμιο θέμα η πανδημία, αλλά πόσο χρόνο από την ζωή μας πρέπει να αναλώνουμε για την «εμπεριστατωμένη και σε βάθος» ενημέρωσή μας;

Αρκετοί φίλοι μου, σε καθημερινή βάση, ασχολούνται με το πότε θα ανοίξουν τα καταστήματα στο λιανεμπόριο. Δεν περιμένουν την επίσημη ανακοίνωση της Επιτροπής. Υπάρχουν γονείς που ξέρουν ήδη τι θα γίνει με τα σχολεία. Πριν και από την Υπουργό Παιδείας… Άκουσα συζήτηση, σε απογευματινή επίσκεψή μου στην Πλατεία Μανδηλαρά, για το πότε θα ανοίξει η εστίαση και πώς. Οι γιατροί διαβεβαιώνουν ότι είναι νωρίς και δεν γνωρίζουν ούτε το πότε, ούτε το πώς θα ανοίξει η εστίαση. Η παγκόσμια κοινότητα δεν γνωρίζει τι θα γίνει το καλοκαίρι, αλλά ο Αλέκος από το μπακάλικο, μου είπε τι θα γίνει με τον τουρισμό με κάθε λεπτομέρεια.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Κάποιοι φίλοι μου δεν γνωρίζουν τίποτα από τα παραπάνω. Γνωρίζουν βέβαια τί μέτρα ισχύουν και τί πρέπει να κάνουν για να προφυλαχθούν οι ίδιοι αλλά και οι γύρω τους. Πόσο χρόνο αφιερώνουν για αυτή την ενημέρωση; Μπορεί και πέντε λεπτά την ημέρα να είναι πολλά. Σίγουρα, από ότι μου λένε, δεν παρακολουθούν τα δελτία ειδήσεων. Αλλωστε η χρήση μάσκας, η αποφυγή συγχρωτισμού και το πλύσιμο χεριών είναι κάτι που μας το είπαν πολλούς μήνες πριν. Τα μέτρα που ανακοινώνονται κάθε 15 ημέρες περίπου, δεν χρειάζονται πάνω από 10 λεπτά για να αντιληφθείς τί μπορείς να κάνεις και τί απαγορεύεται.
Βέβαια αν δεν «σπαταλήσεις» τον πολύτιμο χρόνο σου καθημερινά στο «φλέγον» θέμα της πανδημίας, τί άλλο θα μπορούσες να κάνεις; Πώς θα συνεισφέρεις σε μια συζήτηση όταν όλοι μιλούν γι’ αυτό; Άλλωστε σωστός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης! Δεν θα διαφωνήσουμε, αλλά γιατί πρέπει να ασχολούμαστε όλη τη μέρα με φήμες, ανούσιες λεπτομέρειες, εικασίες και υποθέσεις; Μας κάνει καλό η πολύωρη καθημερινή ενημέρωσή για τον ιό; Όχι μόνο δεν μας κάνει καλό, αλλά έχει παρατηρηθεί ότι η υπερπληροφόρηση δημιουργεί προβλήματα στη μνήμη και στην ικανότητα να μαθαίνουμε και να παίρνουμε αποφάσεις, αυξάνει το άγχος και τα ψυχοσωματικά προβλήματα.

Συν τοις άλλοις η πανδημία, η αντιμετώπιση του ιού και τα περιοριστικά μέτρα είναι κάτι που δεν μας προκαλεί χαρά και ηρεμία. Έτσι, με την πολύωρη συγκέντρωσή μας σε δυσάρεστα γεγονότα κατακλύζουμε το μυαλό μας με αρνητικά συναισθήματα. Μήπως όμως αυτό είναι αναπόφευκτο αφού ζούμε μια παγκόσμια πανδημία; H δική μου απάντηση είναι ότι δεν είναι αναπόφευκτο, ούτε λογικό. Καθόλου φυσιολογικό δεν είναι να επιτρέπουμε σε ένα άσχημο γεγονός, όσο μεγάλο και αν είναι, να κάνει άσχημη όλη τη ζωή μας. Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές, οι χαραμάδες ελπίδας πάντα υπάρχουν. Και το παρελθόν έχει δείξει ότι μια χαραμάδα αρκεί. Η συνεχομένη ενημέρωση δημιουργεί απαισιοδοξία στη διάθεση και στον τρόπο σκέψης. Μας κάνει να μην βλέπουμε ούτε τη χαραμάδα…
Μπορούμε λοιπόν, ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες, να επιλέξουμε να δούμε την αισιόδοξη πλευρά της ζωής. Μια χρονιά που εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821 δεν θα μπορούσαμε να βρούμε καλύτερα παραδείγματα. Όχι μόνο οι ήρωες της Επανάστασης αλλά και η μετέπειτα πορεία της πατρίδας μας αυτό δείχνει. Σε δύσκολους καιρούς πάντα υπήρχαν άνθρωποι που έβλεπαν με αισιοδοξία την επόμενη ημέρα. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και εμείς τώρα. Δεν θα βρεθεί πιο κατάλληλη στιγμή να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα για τη ζωή μας.

Έχω δει τελευταία κάποια καταστήματα να κλείνουν, αλλά και κάποια να ανακαινίζονται. Έχω δει συνανθρώπους που είχαν μείνει άνεργοι να κάνουν καινούργιο ξεκίνημα και μάλιστα να ασχολούνται με αυτό που είχαν ονειρευτεί. Έχω δει μαθητές να έχουν απαλλαγεί από το άγχος και την πίεση του σχολείου και εκτός από τα μαθήματα, να ασχολούνται με το ταλέντο τους και με αυτό που αγαπούν. Εργαζόμενους να δουλεύουν από το σπίτι τους και να είναι πιο αποδοτικοί από ότι ήταν κατά την εργασία στο γραφείο. Σχολεία και εκπαιδευτικούς να στέλνουν μηνύματα συμπαράστασης και να λύνουν απορίες των μαθητών τους την Κυριακή το απόγευμα.
Όλοι μπορούν να κάνουν περισσότερα. Όλοι πρέπει να παλέψουν για την καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους. Μόνο τότε το αύριο θα είναι όπως το έχει ονειρευτεί ο καθένας. Μην περιμένουμε να ανακοινωθεί στην απογευματινή ενημέρωση των 6, τί πρέπει να κάνουμε για το αύριο που όλοι ελπίζουμε. Αρκεί ο καθένας να φτιάξει έναν καλύτερο εαυτό. Απάντησε κάποιος όταν τον ρωτήσαν τί πρέπει να κάνουμε σήμερα για να φτιάξουμε μια καλύτερη ανθρωπότητα: «Ξεκινήστε κάθε πρωί με το να στρώνετε ωραία το κρεββάτι σας. Αν κάθε μέρα το στρώνετε καλύτερα, θα έρθει και το καλύτερο αύριο!»

Για πολλούς το διάστημα της καραντίνας ήταν και είναι δύσκολο και επίπονο. Οφείλουμε να τους βοηθήσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε. Για κάποιους άλλους η καραντίνα ήταν η ευκαιρία να ξαναδούν τη ζωή που ζουν και να ξεκινήσουν τη ζωή που θέλουν. Ό,τι από τα δυο κι αν μας συμβαίνει, πρέπει να ξέρουμε πως η καθημερινή ενασχόληση με τα κρούσματα και τα μέτρα, δεν ευνοεί ούτε την καθημερινότητα μας, ούτε τον σχεδιασμό της νέας ζωής που θέλουμε να ζήσουμε. Στο κάτω κάτω σε μια επόμενη συζήτηση είναι προτιμότερο να πούμε πως δεν γνωρίζουμε πότε θα ανοίξει η εστίαση, καθώς την περασμένη εβδομάδα αντί για «ενημέρωση», αφιερώσαμε το χρόνο μας για να διαβάσουμε την Ασκητική του Καζαντζάκη…

• Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com