Σύλλογος Γυναικών Γαλατσίου: «8 Μάρτη Σύμβολο Αγώνα – Θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα»

ΝΕΑ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
Σύλλογος Γυναικών Γαλατσίου: «8 Μάρτη Σύμβολο Αγώνα – Θα μας οδηγεί και τούτο τον αιώνα»

111 χρόνια από την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας από την Διεθνή Συνάντηση Σοσιαλιστριών Γυναικών στην Κοπεγχάγη, μετά την πρόταση της Κλάρας Τσέτικν, το μήνυμά της παραμένει ζωντανό και επίκαιρο γιατί η ανισοτιμία της γυναίκας ζει και βασιλεύει.
Καθώς οι γυναικείοι εργατικοί αγώνες του 19ου και του 20ου αιώνα φωτίζουν την σημασία της συλλογικής διεκδίκησης, το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα στη χώρα μας, ακολουθώντας τα χνάρια τους, καλεί τις γυναίκες να σπάσουν τις αλυσίδες του ατομικού δρόμου, να δυναμώσουν τον συλλογικό αγώνα για υγειά και ζωή με δικαιώματα. Ατομικά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα αδιέξοδα της καθημερινότητας, της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Η φετινή 8 Μάρτη μας βρίσκει σε πρωτοφανείς συνθήκες, μιας και η κυβέρνηση, μετά από ένα χρόνο πανδημίας, επιλέγει τον εγκλεισμό, την καταστολή, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο θωράκισης του δημόσιου συστήματος υγείας, που βρίσκεται μόνιμα πια στο «κόκκινο». Φτάσαμε στους εμβολιασμούς, που ακόμα κι αυτούς τους χρησιμοποιεί ως άλλοθι για την απραξία της. Ανάμεσα στις μυλόπετρες των ανταγωνισμών των φαρμακευτικών ομίλων, των πολιτικών της ΕΕ και των κυβερνήσεων, δοκιμάζεται η σωματική και ψυχική μας υγεία.
Σήμερα, τον 21ο αιώνα, που υπάρχει τέτοια ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, φαίνεται καθαρά ότι η υγεία των οικογενειών μας είναι ασύμβατη με τους νόμους της αγοράς και του κέρδους. Γι΄αυτό δεν ανεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την πλήρη κάλυψη των αναγκών μας. Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο από αυτό που θα εξασφαλίσει την ισοτιμία μας.
Σήμερα αναδεικνύεται η ανάγκη αγωνιστικής διεκδίκησης ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας και Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγειάς, που θα καλύπτει και τις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών , αλλά και των παιδιών για πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση και προαγωγή της υγείας.
Οι αγώνες των εργατριών για δουλειά με δικαιώματα και ανθρώπινα ωράρια εργασίας τον προηγούμενο αιώνα, που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της, φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών.
Σήμερα βιώνουμε νέες επιθέσεις στα εργασιακά μας δικαιώματα. Εντατικοποίηση και ευελιξία κάθε μορφής, ακανόνιστα ωράρια, η γενίκευση της τηλεργασίας, χιλιάδες απολυμένες ή με αναστολή συμβάσεων. Οι όροι εργασίας είναι όλο και χειρότεροι, ιδιαίτερα της νέας εργαζόμενης που δυσκολεύεται να συνδυάσει τη μητρότητα και την εργασία. Σε αυτό το εχθρικό οικονομικά και κοινωνικά περιβάλλον, εκτεθειμένες στην εργοδοτική βία και τρομοκρατία, που φτάνει μέχρι την σεξουαλική παρενόχληση, καλούμαστε να σταθούμε όρθιες. Έχει χαθεί κάθε διάκριση ανάμεσα στον εργάσιμο και στον ελεύθερο χρόνο. Όλη η κατάσταση επιδρά πολύ αρνητικά στην σωματική και ψυχική μας υγειά.
Ετοιμάζουν νέα μέτρα για να μας εκμεταλλευτούν πιο άγρια, για να δουλεύουμε 10ωρα, όταν το απαιτούν οι εργοδότες, με αύξηση των υπερωριών και επέκταση της δουλειάς την Κυριακή, και να «αμειβόμαστε» με ρεπό, άδειες…όποτε και αν αυτοί αποφασίσουν. Ετοιμάζουν νέα μέτρα για να χτυπήσουν τη συμμετοχή στα εργατικά σωματεία, το δικαίωμα στην απεργία, τη συνδικαλιστική δράση, γιατί μας θέλουν απομονωμένες, φοβισμένες.

Όσα μέτρα και να πάρουν δεν θα καταστείλουν τους αγώνες μας. Η κρατική και εργοδοτική βία δεν θα μας κλείσει το στόμα. Ο αγώνας μας για το μέλλον το δικό μας και των οικογενειών μας πρέπει να μας βρει δυνατές και μαχητικές. Να πάρουμε θέση στο συλλογικό αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα στη σταθερή εργασία με μείωση του εργάσιμου χρόνου, με μέτρα Υγειάς και Ασφάλειας στο χώρο δουλειάς, με μέτρα προστασίας του γυναίκειου οργανισμού και της μητρότητάς που αποτελούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις της γυναίκειας ισοτιμίας. Τα καλυμμένα στόματα έχουν και φωνή και δύναμη και μπορούν να διεκδικήσουν όλα όσα τους ανήκουν.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή