Greek #metoo – κι εμένα μου την έκαναν, του Γιώργου Πένταρη

Εμφύλιος πόλεμος έχει ξεσπάσει μεταξύ κίναιδων και τροφοδοτείται από τα ΜΜΕ όπως η φωτιά από το φυσερό του γύφτου. Είναι γεγονός ότι η Μπεκατώρου έσπασε ένα πραγματικό απόστημα της κοινωνίας μας, αλλά βρήκαν την ευκαιρία και διάφορα άτομα κυρίως του καλλιτεχνικού χώρου που είχαν θαφτεί στην καλλιτεχνική λήθη, να βγουν στην επιφάνεια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο επισκιάζοντας το πραγματικό πρόβλημα.
Οι καταγγελίες πήραν έντονη πολιτική χροιά με πρωτοβουλία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης εκμεταλλευόμενη την περίπτωση του κ. Λιγνάδη.
Πριν απ’ όλα θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ρητό που είναι πάνω από κάθε έδρα δικαστηρίου: «Μηδενί δικήν δικάσεις πριν αμφοί μύθον ακούσεις». Οπότε δεν θα καταδικάσουμε κανέναν, αλλά από τα σχόλια που γίνονται στα ΜΜΕ θα κοιτάξω να τοποθετήσω τα πράγματα σε μια πραγματική βάση.

Οι καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση στον καλλιτεχνικό χώρο σήκωσαν τόσο κουρνιαχτό που επισκίασαν την υπόθεση της εντεκάχρονης αθλήτριας που ουσιαστικά βιαζόταν από τον προπονητή της και όταν γίνει η δίκη θα δούμε και τον ρόλο των γονιών της. Καταγγέλλεται ότι 22άχρονος βιάστηκε από συνομήλικο του και ο Λιγνάδης βίασε κάποιον όταν ήταν στα δεκαπέντε του. Άκουσα και κάποιον Δ.Α. στο ραδιόφωνο, ο οποίος ήταν ομοφυλόφιλος, να καταγγέλλει τον Λιγνάδη ότι του «την έπεσε» όπως λένε στην πιάτσα. Ένα σωρό άλλα βρωμερά βγαίνουν στην επιφάνεια και απορώ με το Πειθαρχικό του Σωματείου Ηθοποιών γιατί δεν είχε δώσει νωρίτερα τα στοιχεία που κατείχε και τα πήγε στον εισαγγελέα σήμερα 24/2/2021; Αν ο Λιγνάδης νάρκωσε και βίασε ανήλικο, προφανώς θα πρέπει να καταδικαστεί, αν «βίασε» 25άχρονο χωρίς να τον ναρκώσει ή να τον δέσει δεν το καταλαβαίνω… Όλοι μας λένε τώρα ότι ήταν γνωστά αυτά που γινόντουσαν στον χώρο των ηθοποιών, αλλά κανείς δεν μιλούσε. Φαίνεται ότι τώρα βρέθηκε η ευκαιρία να ξεκαθαριστούν διάφοροι λογαριασμοί μεταξύ καταγγελλόντων και καταγγελλόμενων, βιαστών και βιασθέντων, σεξουαλικά παρενοχλούντων και παρενοχλούμενων.
Επανέρχομαι λίγο στην περίπτωση της καταγγελίας για τον Λιγνάδη που λένε ότι βίασε έναν δεκαπεντάχρονο. Πού τον βρήκε ο Λιγνάδης και πώς τον παρέσυρε; Μήπως πρέπει να θυμηθούμε τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ με τις λεγόμενες «έμφυλες ταυτότητες» και τις εκδηλώσεις που προώθησε σε όλα τα σχολεία της χώρας όπου μας έλεγε ότι το δεκαπεντάχρονο θα αποφασίζει το φύλο του;
Όταν έχουμε μια τηλεόραση όπου κάθε καλλιτέχνης και πολλοί πολιτικοί εδώ και πολλά χρόνια βγαίνουν και λένε «δεν με ενδιαφέρει τί κάνει στην κρεβατοκάμαρά του», να βγαίνουν στα ραδιόφωνα παρουσιαστές και να λένε επί λέξει «και τί έγινε αν ένα αγοράκι φιλήσει ένα άλλο αγοράκι στο στόμα» και τον τελευταίο καιρό η ΕΡΤ1 στην σειρά της η «Τούρτα της μαμάς» να παρουσιάζει και να προσπαθεί να μας πείσει, ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι φυσιολογικό, παρουσιάζοντας έναν λοχαγό του Ελληνικού στρατού ως ομοφυλόφιλο και σε μια δύο εκπομπές να αφήνει υπονοούμενα και για ανωτέρους αξιωματικούς τί πρέπει να περιμένουμε;
Σε καμία περίπτωση δεν θα υποστηρίξω τα πεπραγμένα του κ. Λιγνάδη και πιστεύω ότι η υπόθεση θα έρθει τάχιστα στο ακροατήριο ώστε να επιβληθούν οι ποινές που αρμόζουν στα αδικήματα, αλλά αναρωτιέμαι όμως και για τον ρόλο των γονιών. Πώς ένα δεκαπεντάχρονο βρέθηκε να κυκλοφορεί τις νύχτες και να το παρασύρει ο Λιγνάδης ή κάθε Λιγνάδης; Με την αναθεώρηση του Π. Κώδικα από τον ΣΥΡΙΖΑ το αδίκημα του Λιγνάδη είναι πλημμέλημα και θα καθαρίσει γρήγορα να μην σας πω ότι θα αθωωθεί…
Άκουσα στο ραδιόφωνο ότι ένας ηθοποιός 22 χρονών βίασε έναν άλλον συνομήλικό του και αυτός τον καταγγέλλει τώρα στα 37 χρόνια του. Είναι αυτό στο πλαίσιο της λογικής; Θυμάμαι το 2011, γύρω στις 10 το βράδυ, περίμενα τον ηλεκτρικό στην Ομόνοια και με πλησίασε ένα νεαρό παιδί γύρω στα 16 και μου έπιασε την κουβέντα. Τον ρώτησα τι δουλειά κάνει και μου είπε ότι πάει να μάθει ηθοποιός και αυθόρμητα του είπα «τι θες και μπλέκεις εκεί ρε που οι περισσότεροι είναι π…δες»; Η απάντησή του ήταν «κύριε δεν έχετε ιδέα τί γίνεται…» και τον συμβούλευσα να πάει να γίνει υδραυλικός να τα οικονομάει.
Ας δούμε όμως τώρα το θέμα με την Μενδώνη. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα έχει βάλει μαζί της και ζητά από τον Μητσοτάκη να ζητήσει συγγνώμη από τα θύματα. Άκουσον, άκουσον!!! Για να κατηγορήσει τον Πρωθυπουργό η ΑΥΓΗ δημοσίευσε φωτογραφία της Μενδώνη, του Λιγνάδη και τους ζεύγους Μητσοτάκη στην Επίδαυρο σε θεατρική παράσταση σκηνοθεσίας Λιγνάδη. Μόνο που στην φωτογραφία ήταν και η τότε υπουργός προκάτοχος της κας Μενδώνη, η κα Κονιόρδου. Κατά την προσφιλή σοσιαλφασιστική τακτική η φωτογραφία της Κονιόρδου αφαιρέθηκε.
Επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μου είχαν ζητήσει να αφαιρέσω από φωτογραφία που είχα βάλει στο site του Υπουργείου Ανάπτυξης, ένα άτομο που έπεσε στην δυσμένεια του ξαδέλφου Τσίπρα. Το ίδιο έκανε και ο Στάλιν. Όποιον καθάριζε από το «Πολιτμπιρό» τον καθάριζαν και από τις φωτογραφίες από δημόσιες εμφανίσεις που ήταν με τον Στάλιν. Η παράδοση συνεχίζεται…
Έπρεπε να ξέρει η Υπουργός, λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ποιόν του Λιγνάδη και ακόμη περισσότερο δείχνουν ως υπεύθυνο τον Μητσοτάκη γιατί ήταν λένε επιλογή του. Αν αφήσουμε το γεγονός ότι ο Λιγνάδης ήταν στο Εθνικό και επί ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει ότι ο Πρωθυπουργός που διορίζει υπουργούς ή οι υπουργοί που αποδέχονται και διορίζουν σε διάφορες δημόσιες θέσεις διάφορους πολίτες, θα πρέπει να τους περνάνε σε ένα είδος clearance που λένε στην Αμερική; Εξέταση δηλαδή όλης της προηγούμενης ζωής του ατόμου; Δηλαδή θα έλεγχαν και τις σεξουαλικές προτιμήσεις των ατόμων που καλύπτονται από τον νόμο περί προστασίας αυστηρών προσωπικών δεδομένων και απαγορεύεται αυστηρά; Αν ο κάθε υπουργός ή ο πρωθυπουργός έκανε κάτι τέτοιο, πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι άλλοι ξεχασμένοι από την δημόσια και καλλιτεχνική ζωή θα έβγαιναν να πουν ότι καταργούνται οι προσωπικές ελευθερίες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε την ευκαιρία να δηλητηριάσει το πολιτικό κλίμα προσάπτοντας στην Υπουργό πράγματα που δεν έχει κάνει και ακόμη περισσότερο έκανε καταγγελίες ο ΣΥΡΙΖΑ και για προσφυγόπουλα που πήγαιναν να μάθουν θέατρο και ότι τα «προωθούσε» ο Μητσοτάκης στον Λιγνάδη. Αποσιώπησαν όμως το γεγονός ότι αυτό γινόταν επί δικής τους κυβέρνησης.
Η ουσία είναι ότι με την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στην κοινωνία μας υπάρχει ανάγκη ένας ενεργητικός ή παθητικός ομοφυλόφιλος να βρει κάποιον να ικανοποιήσει την ανάγκη του και επειδή δεν είναι ομοφυλόφιλοι όλοι οι Έλληνες ψάχνει εδώ κι εκεί και προσπαθεί να παρασύρει με κάθε τρόπο νέα παιδιά που θέλουν να γίνουν καλλιτέχνες και πιστεύουν ότι θα γίνουν αν θα είναι ομοφυλόφιλοι, αφού ρε παιδί μου δεν είναι και κάτι κακό όπως μας λένε στην τηλεόραση… Συνεπώς εδώ έχουμε ένα κοινωνικό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί με τον τρόπο των ιεροδούλων που επιτελούν κοινωνικό έργο, γιατί αν δε ήταν αυτές δεν θα τολμούσε καμιά γυναίκα να βγει στο δρόμο.
Ας εξετάσει λοιπόν η κυβέρνηση την περίπτωση να ανοίξουν οίκοι ανοχής (μπουρδέλα) ομοφυλοφίλων με τσατσά και νταβατζή, ώστε κάθε Λιγνάδης να ξεχαρμανιάζει εκεί και να μην κυνηγά τα παιδάκια στους δρόμους ή νεαρά προσφυγόπουλα να εκπορνεύονται στα στενά σοκάκια της Αθήνας σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΡΤ1.

Υ.Γ.: Η συνέχεια του άρθρου για τις πατέντες, στο επόμενο φύλλο.