Παιδεία και Τουρκία, του Γιώργου Πένταρη

Θα ρωτούσε κάποιος έχει σχέση η παιδεία, η Ελληνική παιδεία που παρέχεται από τα πανεπιστήμια μας, με την Τουρκία και τα προβλήματα που μας προκαλεί; Μια απλοϊκή απάντηση θα ήταν ότι είναι πράγματα άσχετα αλλά, κατά την γνώμη μου, είναι βαθύτατα συσχετισμένα όπως θα δούμε στο τέλος του άρθρου. Εδώ και δύο εβδομάδες λοιπόν η Βουλή ασχολείται με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο αποπειράται να κάνει μια μικρή αλλαγή στα πανεπιστήμια. Ως ήτο φυσικό, η βαθιά συντηρητική μειοψηφία που δείχνει προς τα έξω ότι εκφράζει το φοιτητικό κίνημα μαζί με τα κόμματα της αριστεράς, αντιδρούν σφόδρα στην ψήφιση του νομοσχεδίου.

Σήμερα που γράφω το άρθρο (10/2/2021), έγινε συγκέντρωση στα Προπύλαια από 5.000 το πολύ συμμετέχοντες που ούτε οι μισοί δεν θα ήταν φοιτητές κανονικοί, όπως μου λέει η πείρα μου. Η μεγάλη τους αντίδραση είναι το ειδικό αστυνομικό σώμα που δημιουργείται και το οποίο θα συνεργάζεται με την «Μονάδα Ασφαλείας και Προστασίας» που ιδρύεται από προσωπικό του κάθε ιδρύματος και η οποία θα συνεργάζεται με το σώμα της αστυνομίας. Αν διάβαζε η εκπρόσωπος του ΚΙΝΑΛ κα Κεφαλίδου το νομοσχέδιο, δεν θα έλεγε παρλαπίπες στο ραδιόφωνο, όπως προσωπικά άκουσα, ότι συμφωνούν μεν με το αστυνομικό σώμα φύλαξης, αλλά ότι θα πρέπει κάπου αυτό να λογοδοτεί. Τα άρθρα 9, 10 και 11 του νομοσχεδίου προβλέπουν αυτή τη λογοδοσία. Ας είμαστε σοβαροί, να ενημερωνόμαστε και μετά να μιλάμε…
Το θέμα της φύλαξης είναι πολύ σοβαρό, κατά την γνώμη μου, γιατί θα φέρει στα πανεπιστήμια την ηρεμία που είναι αναγκαία για την ομαλή λειτουργία τους. Και δεν είναι μόνο αυτό, τα άλλα μέτρα που ανάλυσα και στο προηγούμενο άρθρο μου είναι προς την κατεύθυνση αναβάθμισης των πανεπιστημίων. Σήμερα τα πανεπιστήμια είναι μηχανές παραγωγής ανέργων. Αιτιάται η αντιπολίτευση ότι θα μπουν φέτος 25.000 λιγότεροι φοιτητές και πολύ σωστά κατά την γνώμη μου. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 25 τμήματα λογιστικής που παράγουν καλώς εχόντων των πραγμάτων άνω των 2000 λογιστών ετησίως. Πού θα απορροφηθούν αυτοί, τώρα που το 60% των λογιστικών εργασιών γίνεται από υπολογιστές; Κάτι ανάλογο γίνεται και σε άλλες ειδικότητες επειδή η δημιουργία τμημάτων και η εισαγωγή φοιτητών γίνεται καθαρά με πολιτικάντικους όρους και όχι με τις ανάγκες της αγοράς, η οποία εγγυάται την μελλοντική εξεύρεση εργασίας. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει σχολή ειδική για νοσηλευτές οίκων ευγηρίας, τους οποίους έχουμε ανάγκη. Δεν υπάρχουν σχολές τεχνικών επαγγελμάτων όπως παλιά που κάλυπταν ένα ευρύτατο πεδίο απασχόλησης των νέων. Αυτά πρέπει να δούμε. Θα πρέπει να μειωθούν τα πανεπιστημιακά τμήματα, να εκσυγχρονιστούν τα προγράμματα σπουδών και να αυξηθούν οι σχολές τεχνικών επαγγελμάτων. Στην εταιρεία πληροφορικής που εργάζεται ο γιός μου ζητούν εδώ και τρεις μήνες τέσσερα άτομα, αλλά δεν μπορούν να βρουν επειδή η πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση είναι ανεπαρκής. Όποιος έχει πραγματικές σπουδές και εξειδίκευση, μπορεί πιο εύκολα να βρει εργασία σε σύγκριση με έναν που κουτσοπέρασε το πανεπιστήμιο με την παγκόσμια φοιτητική σταθερά, το 5 δηλαδή που λέγαμε και στα χρόνια μου.
Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε την γείτονα Τουρκία να προωθεί πολύ εξειδικευμένες σπουδές στα δικά της πανεπιστήμια και πολυτεχνεία. Για παράδειγμα, έχουν επενδύσει πάρα πολύ στην τεχνολογία νέων υλικών. Στις τηλεπικοινωνίες και στην χημεία. Θα ρωτήσετε τι είναι αυτά τα νέα υλικά για παράδειγμα; Είναι η έρευνα για παραγωγή νέων κραμάτων και χημικών συνθέσεων που θα τα χρησιμοποιήσουν στην πολεμική τους τεχνολογία. Εδώ συνδέεται η παιδεία μας με την Τουρκία. Αν σε μια μελλοντική σύγκρουση μας νικήσει η Τουρκία σε μεγάλο βαθμό θα οφείλεται στην κακή κατάσταση της παιδείας μας. Αυτό πρέπει να δούμε και, όπως έχω πει πολλές φορές, θα πρέπει όλη η κοινωνία να καταλάβει την σοβαρότητα του προβλήματος της παιδείας, ώστε επιτέλους να επιβάλει στα πολιτικά κόμματα να έχουν μια μόνιμη συνεργασία για αυτό το θέμα. Δεν μπορεί ένας νόμος που πέρασε με 250 ψήφους να ακυρώνεται με 155 όπως έγινε με τον νόμο Διαμαντοπούλου από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως έχω γράψει πολλές φορές, το ζήτημα της παιδείας μας είναι όρος επιβίωσης του έθνους. Σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έθεσαν δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τον Άρη. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι αποκόμισε το Ντουμπάι από αυτό το εγχείρημα!! Έγιναν συνεργασίες με τα πανεπιστήμιά του, ερευνητικά ιδρύματα εσωτερικού και εξωτερικού και η τεχνογνωσία που απέκτησε είναι τεράστια. Εμείς κάτι πήγαμε να κάνουμε με την διαστημική υπηρεσία που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κάναμε screw up, όπως λένε οι Άγγλοι.
Ο Ερντογάν σήμερα τα έβαλε με την Ελλάδα και τον πρωθυπουργό γιατί, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω, μιλά από πλευράς ισχύος που του την δίνει και η τεχνολογία που κατέχει και η προσπάθειά του να προσποριστεί νέες τεχνολογίες ακολουθώντας τα βήματα της Κίνας. Όπως έχω γράψει πολλές φορές, οι Τούρκοι πολιτικοί διακρίνονται για το ύπουλο των ενεργειών τους και της πολιτικής που ακολουθούν. Αυτή τη στιγμή ο Ερντογάν με τις δηλώσεις του και με τις δηλώσεις του Ακάρ πριν δύο μέρες, απειλεί την χώρα μας με πόλεμο και με τις δηλώσεις τους προσπαθούν να μας φινλανδοποιήσουν. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την δήλωση του Ακάρ ότι τους προκαλούμε επειδή Έλληνες αξιωματούχοι πάνε στα Ελληνικά νησιά; Δηλαδή δεν μπορούμε να πάμε Χίο για παράδειγμα; Αυτό τι είναι; Μη τον παίρνετε αψήφιστα, φίλοι αναγνώστες. Αυτές οι δηλώσεις θα εξελίσσονται συνεχώς.
Πάρτε για παράδειγμα το όνομα του Αιγαίου Πελάγους που το άλλαξαν σε θάλασσα των νήσων. Αυτό είναι πρόταση Τούρκου καθηγητή που είχε πει ότι επειδή η λέξη Αιγαίο είναι Ελληνική, σηματοδοτεί ότι το Αιγαίο Πέλαγος είναι Ελληνικό και επειδή εμείς θέλουμε να το πάρουμε πρέπει πρώτα να του αλλάξουμε ιδεολογική υπόσταση. Αυτό δεν θα γίνει βέβαια αύριο, αλλά ήδη η προσπάθεια εκ μέρους των Τούρκων έχει αρχίσει.
Μας λέει ο Ερντογάν ότι τον προκαλεί ο Μητσοτάκης χωρίς να αναφέρει ποια είναι η πρόκληση, έτσι αόριστα. Πάνω σε αυτή την αοριστία αρχίζει να αμφισβητεί την συνέχιση των διερευνητικών επαφών. Η ιδέα που μένει είναι ότι δεν πήγα στις διερευνητικές γιατί με προκάλεσε ο Μητσοτάκης. Τι θέλει να πει ο δικτάτορας όταν μας λέει να γνωρίζουμε τα όριά μας; Ποια είναι τα όρια αυτά που θέλει να μας επιβάλει και θα μας κάνει ντα αν τα περάσουμε; Και τι τον ενδιαφέρει αν μας εγκατέλειψαν οι ισχυροί που στηριζόμασταν; Δεν είδαμε κάτι τέτοιο.
Την ίδια μέρα τα έβαλε και με τον Πρόεδρο Μακρόν αποκαλώντας τον «αυτό το άτομο». Οι απλοϊκές αναλύσεις θα έλεγαν ότι ο άνθρωπος είναι τρελός, αλλά στο βάθος αυτή η έκφραση εναντίον του Μακρόν είναι προσπάθεια να δείξει στην Γαλλία ότι δεν την υπολογίζει. Πιστεύει στην δύναμή του και αυτή την δύναμη του την έδωσε η ανάπτυξη της τεχνολογίας και της πολεμικής βιομηχανίας. Και τέλος τι θέλει να μας πει λέγοντας ότι θα γνωρίσουμε καλά τους τρελούς τούρκους; Δηλαδή θα μας κάνει πόλεμο; Είναι σίγουρο ότι η Τουρκία με κάθε μέσο προσπαθεί να μας παρασύρει σε πόλεμο και με τέτοιο τρόπο ώστε να φανούμε και επιτιθέμενοι. Είπαμε. Το ύπουλο είναι στο αίμα του Τούρκου…
Όλες αυτές οι δηλώσεις έχουν σαν στόχο την διακοπή των διερευνητικών επαφών ώστε να του λυθούν τα χέρια για να αρχίσει πάλι τις προκλήσεις με τα γιαβούζ. Οι προκλήσεις είναι η ευκαιρία που ίσως κάποια στιγμή μας οδηγήσει στα όριά μας και αναγκαστούμε να μπλέξουμε σε πόλεμο που τον ονειρεύεται μέρα νύχτα και εκφράζεται η επιθυμία του μέσα από τις δηλώσεις του ίδιου και των μελών της κυβέρνησής του. Γιατί ο στόχος που έχει βάλει η Τουρκία για τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μπορεί να επιτευχθεί με μια πολεμική μας ήτα. Η απειλή θα είναι μακροχρόνια και μακροχρόνια θα πρέπει να σχεδιάζουμε και εμείς και να πράττουμε. Ένα λοιπόν από αυτά που πρέπει να πράξουμε είναι να αναβαθμίσουμε στο ανώτατο επίπεδο την παιδεία μας και να συνδέσουμε όλους τους Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού με μια εθνική δομή ώστε να μπορέσουν μέσω αυτής να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους στη χώρα μας ως οφείλουν, επειδή αυτή η χώρα τους έδωσε τα πρώτα εφόδια. Μην παρασυρθείτε εδώ, αυτοί όλοι είναι μια μικρή μειοψηφία σχετικά με τον όγκο αυτών που τελειώνουν τα Ελληνικά πανεπιστήμια και μένουν άνεργοι. Αυτοί όπως και να είχε το πράγμα θα τα έκαναν αυτά που έχουν κάνει γιατί το έχουν μέσα τους, αλλοίμονο σε πολλούς άλλους που είχαν τις ικανότητες, αλλά χάθηκαν στον δρόμο των καταλήψεων, των απεργιών, των αντιεξουσιαστών και της αποδιοργάνωσης των Ελληνικών Πανεπιστημίων.