Μέτρα τώρα πριν είναι αργά, του Βασίλη Γιαννακόπουλου

Στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου, όταν ο αριθμός των κρουσμάτων του κορωνοϊού άρχισε να παίρνει την ανηφόρα, έγραφα γιατί η κυβέρνηση καθυστερεί να πάρει τα επιβαλλόμενα μέτρα για να μπει φρένο στην περαιτέρω εξάπλωση της πανδημίας. Αναρωτιόμουν γιατί δεν αποφασίζει να επιβάλλει την υποχρέωση της μάσκας παντού και γιατί δεν απαγόρευε την κυκλοφορία τις νυκτερινές ώρες από τη στιγμή που μέχρι και τα περίπτερα ήταν κλειστά. Η απόφαση της κυβέρνησης για τα περιοριστικά μέτρα ήρθε με καθυστέρηση, όμως, περίπου 20 ημερών.

Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται και σήμερα. Ο αριθμός των κρουσμάτων του κορωνοϊού σε όλη τη χώρα αυξάνεται επικίνδυνα με την Αττική να καταγράφει σχεδόν τα μισά από το σύνολο των κρουσμάτων. Πριν είναι αργά και το Εθνικό Σύστημα Υγείας χτυπήσει κόκκινο, πριν φτάσουμε στα επίπεδα της Πορτογαλίας, επιβάλλεται εδώ και τώρα η κυβέρνηση να πάρει νέα περιοριστικά μέτρα. Όχι αύριο, σήμερα! Γιατί κάθε μέρα που περνάει ο αριθμός των κρουσμάτων αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς. Αυτό θα έχει ως συνέπεια μετά από 10 μέρες περισσότερες εισαγωγές στα νοσοκομεία και τις ΜΕΘ.
Λόγω της δουλειάς κυκλοφορώ κάθε μέρα αφού παίρνω, όπως επιβάλλεται, τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Αυτό το οποίο βλέπω να συμβαίνει στους δρόμους δεν θυμίζει καθόλου μα καθόλου lockdown. Το μποτιλιάρισμα των αυτοκινήτων φέρνει στη μνήμη, όχι μόνο τη δική μου, την προ-κορωνοϊού εποχή.
Τα πεζοδρόμια σε καθημερινή βάση είναι γεμάτα καθόλη τη διάρκειας της ημέρας από πεζούς. Δεν φαντάζομαι πως όλοι αυτοί που κυκλοφορούν έξω έχουν όλοι κάποια συγκεκριμένη δουλειά. Καταλαβαίνω πως όλη αυτή η κατάσταση των περιορισμών, η οποία κλείνει ένα χρόνο, μας έχει όλους κουράσει. Θα πρέπει όμως να κάνουμε υπομονή και να είμαστε πολύ προσεκτικοί και σχολαστικοί, θα έλεγα, στην εφαρμογή των μέτρων προστασίας, ειδικά τώρα που υπάρχει φως στον ορίζοντα.
Αν όλα κυλήσουν ομαλά, μέχρι το καλοκαίρι θα έχει εμβολιαστεί το 35% με 40% του πληθυσμού και θα έχει χτιστεί σε μεγάλο βαθμό η περιβόητη ανοσία της αγέλης.
Παρεμπιπτόντως ο εμβολιασμός όσων εργάζονται σε δομές υγείας πρέπει να γίνει υποχρεωτικός. Δεν είναι δυνατόν το 40% των υγειονομικών να μην θέλει να εμβολιαστεί. Πώς θα πειστεί στο τέλος και ο υπόλοιπος πληθυσμός ο οποίος δεν διαθέτει και τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις;

Για να προλάβουμε λοιπόν τα χειρότερα, επιβάλλεται η κυβέρνηση να πάρει επιπλέον μέτρα για να αναχαιτιστεί η εξάπλωση της πανδημίας. Αν θέλουν οι κυβερνώντες να κρατήσουν ανοιχτό το λιανεμπόριο – στο οποίο συμφωνώ – θα πρέπει να περιοριστεί η κινητικότητα. Αυτό μπορεί να γίνει, για παράδειγμα, με την εκ περιτροπής κυκλοφορία των πολιτών ανάλογα με το τελευταίο ψηφίο της αστυνομικής τους ταυτότητας. Δευτέρα – Τετάρτη – Παρασκευή να κυκλοφορούν όσοι η ταυτότητά τους λήγει σε ζυγό αριθμό και Τρίτη – Πέμπτη – Σάββατο αυτοί με μονό αριθμό. Με εναλλαγή κάθε βδομάδα των ημερών κυκλοφορίας. Θα εξαιρούνται φυσικά της απαγόρευσης οι εργαζόμενοι και όσοι για λόγους υγείας θα πρέπει να επισκεφθούν γιατρό ή νοσοκομείο.
Αυτό που συμβαίνει σήμερα, επαναλαμβάνω, δεν είναι καραντίνα. Όλοι κυκλοφορούν ελεύθερα όσες ώρες την ημέρα θελήσουν. Από τη στιγμή που υπάρχει η δυνατότητα ανανέωσης της δίωρης άδειας, όσοι το επιθυμούν στέλνουν επαναλαμβανόμενα μηνύματα στο 13033 και είναι όλη την ημέρα στους δρόμους. Γι’ αυτό μέτρα τώρα πριν είναι αργά.

Υ.Γ.: Αυτές οι γραμμές γράφονται Τετάρτη απόγευμα. Δεν γνωρίζω τί θα ανακοινωθεί στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου της Πολιτικής Προστασίας την Παρασκευή.