Ο Δούρειος Ίππος, του Γιώργου Πένταρη

Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω την πολιτική που σχεδίασε και ακολουθεί η κυβέρνηση του Μητσοτάκη για να αντιμετωπίσει την πολύπλευρη επιθετική πολιτική της Τουρκίας. Οι Τούρκοι του παλιού ποδοσφαιριστή Β’ κατηγορίας κ. Ερντογάν εδώ και σχεδόν ένα χρόνο ενορχήστρωσαν πολύπλευρη επίθεση εναντίον της χώρας μας, αρχομένης από τα γεγονότα του Έβρου. Νόμισαν ότι θα μας φόβιζε η Τουρκική μηχανή και με αλαζονεία προσπάθησαν να εκβιάσουν Ελλάδα και ΕΕ. Η σθεναρή στάση, όμως, της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη, όχι μόνο έκανε τον Ερντογάν να χτυπήσει τοίχο μπετόν αρμέ, αλλά αφύπνισε και την ΕΕ για το τι θα πρέπει να περιμένει από τους Τούρκους εκβιαστές.

Μετά την αποτυχία αυτής της απόπειρας, είχαμε μια κλιμάκωση με τις NAVTEX και με συνέπεια αυτών ένα γενικά θερμό καλοκαίρι που μας έφερε στα όρια της σύγκρουσης. Δεν μπορώ να πω ότι δεν έγιναν λάθη στην στρατηγική μας επειδή δεν είμαι επαΐων, αλλά ούτε και να κατηγορήσω την κυβέρνηση για λανθασμένη στρατηγική, όπως βγαίνουν και λένε στα ΜΜΕ διάφοροι ανεκδιήγητοι τύποι και πολιτικά κόμματα. Αυτό που είχα γράψει σε παλαιότερο τεύχος του «ΠΑΛΜΟΥ» ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να αγοράσει χρόνο ώστε να καλύψει το εξοπλιστικό κενό ήταν μια πολύ καλή στρατηγική που εφάρμοσε και εφαρμόζει η κυβέρνηση και αποδίδει καρπούς.
Η αποφασιστική στάση του Πολεμικού μας Ναυτικού και της Αεροπορίας μας και σε συνδυασμό με τις επιτυχίες της κυβέρνησης για τις ΑΟΖ μεταξύ της χώρας μας και των Αιγύπτου, Ιταλίας και Αλβανίας έδειξαν ότι απομυθοποιήσαμε και ανατρέψαμε μια μακρά περίοδο της εξωτερικής μας πολιτικής που στηρίζονταν στο δόγμα να μην ενοχλούμε τον γείτονα και να μην παίρνουμε πρωτοβουλίες.
Ας θυμηθούμε ότι η Τουρκική Εθνοσυνέλευση στις 8 Ιουνίου του 1995, ψήφισε ότι αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μίλια θα είναι αιτία πολέμου και μας έβαλε σε καθεστώς ομηρίας. Τέτοια ομηρία που συμπεριλάβαμε από μόνοι μας και τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο, στο Κρητικό και Λιβυκό πέλαγος, Νότια της Πελοποννήσου καθώς και σε άλλες περιοχές. Αν δεν είχαμε το φοβικό σύνδρομο και είχαμε επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Λιβυκό Πέλαγος, δεν θα έκανε η Τουρκία το σύμφωνο με την Λιβύη. Τότε επικρατούσε η πολιτική του όλα ή τίποτα γιατί αν το κάναμε τμηματικά όπως έγινε τώρα, θα αναγνωρίζαμε, όπως έλεγε η μια σχολή της διπλωματίας του ΥΠΕΞ, ότι υπάρχει πρόβλημα στο Αιγαίο. Η Τουρκία όμως επέκτεινε εδώ και χρόνια τα χωρικά της ύδατα στον Εύξεινο Πόντο. Εμείς όμως λόγω του φοβικού συνδρόμου αφήσαμε το πρόβλημα στις καλένδες και κακοφόρμισε όπως έδειξε η συμφωνία Λιβύης – Τουρκίας. Παρεμπιπτόντως να υπενθυμίσω ότι η πολιτική του «όλα ή τίποτα» κυριάρχησε στο Παλαιστινιακό όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και βλέπουμε σήμερα πού είναι το Ισραήλ και πού η Παλαιστίνη. Η ίδια πολιτική επικράτησε και στο θέμα του Μακεδονικού από την εποχή του Δούρειου Ίππου.
Αυτή την πολιτική λοιπόν ανέτρεψε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και για να είμαστε δίκαιοι διατυπώθηκε για πρώτη φορά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πολιτική στηρίζεται σε τρεις πυλώνες. Πρώτα έκανε κοινωνό του προβλήματος που δημιουργεί η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δεύτερον υπογράφοντας συμφωνίες για ΑΟΖ με Αίγυπτο, Ιταλία και συμφωνία με Αλβανία, η οποία αν δεν τελεσφορήσει θα πάμε στην Χάγη. Η Τουρκία βέβαια βάζει τρικλοποδιές και στην συμφωνία με Ιταλία και στην Αλαβανία, αλλά πιστεύω ότι τελικά οι συμφωνίες θα υπογραφούν από τις χώρες αυτές. Ο τρίτος πυλώνας είναι το μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα που ξεκίνησε η χώρα μας κάνοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις μας το μακρύ χέρι της διπλωματίας μας. Η απόρριψη του φοβικού μας συνδρόμου έγινε αισθητή στην Τουρκία, είδε ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα με νταηλίκια και έτσι συμφώνησε να ξεκινήσουν πάλι οι διερευνητικές επαφές. Η ανατροπή του φοβικού συνδρόμου μου θύμισε αυτό που μας έλεγαν οι καθηγητές μας της ιστορίας στο λύκειο για το 1821. «Οι Έλληνες μόλις σκότωσαν τους πρώτους τούρκους αποτίναξαν τον φόβο τους γιατί μέχρι εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαν να διανοηθούν ότι θα σήκωναν χέρι απάνω τους».
Βέβαια δεν ελπίζουμε κάτι θετικό από τις διερευνητικές επαφές, με την έννοια ότι θα τεθούν οι βάσεις για επίλυση των διαφορών επειδή υπάρχουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις της Ελληνικής και τουρκικής διπλωματίας. Οι Τούρκοι θέλουν συζήτηση άνευ όρων, πράγμα που υπονοεί ότι νικηθήκαμε και θα πάμε σε διαπραγματεύσεις χωρίς όρους, πράγμα απαράδεκτο. Λίγο πριν ξεκινήσει ο νέος γύρος των διερευνητικών επαφών στην Κωνσταντινούπολη και συγκεκριμένα στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σαμαράς έδωσε συνέντευξη που, ως Δούρειος Ίππος, ουσιαστικά τορπίλισε την αρχή των νέων διερευνητικών επαφών. Δεν περιμέναμε να πας πει ο κ. Σαμαράς ότι δεν πάμε σε διερευνητικές επαφές με το ένα μέρος να συμπεριφέρεται πειρατικά. Η κυβέρνηση των Σαμαρά – Βενιζέλου είχε συνεχίσει τις διερευνητικές επαφές και τώρα έρχεται να μας πει ότι κάνει λάθος η κυβέρνηση που τις συνεχίζει; Το ίδιο ισχυρίζεται και για το Μακεδονικό υπονοώντας την πολιτική του όλα ή τίποτα.
Πώς είναι δυνατόν να ξεχάσουμε, και ειδικά η ΝΔ, την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη λόγω του Μακεδονικού; Ο Σαμαράς που πρώτα γέμισε την Ελλάδα με ανεξέλεγκτες στρατιές Αλβανών ως υπουργός Εξωτερικών, μετά ανέτρεψε την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εντελώς καιροσκοπικά βλέποντας την μεγάλη αντίδραση του λαού που συμπαρασύρθηκε από τον Α. Παπανδρέου, θεώρησε ότι υπάρχει μεγάλο πεδίο εκμετάλλευσης για την δημιουργία πολιτικού κόμματος και ίδρυσε στις 30 Ιουνίου του 1993 την Πολιτική Άνοιξη. Αν τότε δεν είχε επικρατήσει η πολιτική του «όλα ή τίποτα» και αν δεν υπήρχε στη χώρα μας από τα πολιτικά κόμματα προτεραιότητα στα κομματικά συμφέροντα παρά στα Εθνικά, το θέμα θα είχε λυθεί από την εποχή του Γκλιγκόρωφ χωρίς να υπάρχουν αλυτρωτικά συντάγματα, ζητήματα γλώσσας κτλ. Αυτή την αποτυχημένη πολιτική συνεχίζει να πρεσβεύει ο κ. Σαμαράς.
Ποτέ ο Σαμαράς δεν έθεσε το εθνικό συμφέρον πάνω από το κομματικό και αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από την ανατροπή Μητσοτάκη, αλλά και με την πολιτική που άσκησε με τα Ζάππεια 1, 2 και 3, όπως θα θυμάστε. Αν τότε ο Σαμαράς, το 2011, είχε συνεννοηθεί με τον Παπανδρέου να βρεθεί μια λύση για το θέμα του χρέους δεν θα είχαμε στην πλάτη μας τρία μνημόνια. Δυστυχώς προτίμησε επί της ουσίας να ανατρέψει την κυβέρνηση Παπανδρέου για να έρθει αυτός και να υπογράψει άλλο ένα μνημόνιο. Θα σκίζω τα μνημόνια έλεγε… Διαφέρει από τον Τσίπρα με το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης που θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο; Αυτός είναι ο Σαμαράς. Ο Καραμανλής ο μικρός μαζί με τον Αλογοσκούφη που εκτόξευσαν τις δημόσιες δαπάνες και το χρέος, έχουν καταλάβει το λάθος τους και προτίμησαν να σιωπούν. Ο Σαμαράς από την άλλη άναψε με την συνέντευξή του μια μικρή θρυαλλίδα στα θεμέλια της ΝΔ και ήδη άρχισαν διάφορες δηλώσεις Σαμαρικών, όπως του κ. Γκιουλέκα, για τις δίκαιες θέσεις του Σαμαρά, αλλά και έδωσε και νέα επιχειρήματα στον ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Μητσοτάκη.
Όπως διαφάνηκε στην συνέντευξή του, ο Σαμαράς τουλάχιστον θα απουσιάζει από την ψηφοφορία για τις συμφωνίες για το Μακεδονικό για να μην πω ότι θα καταψηφίσει και θα ανατρέψει για άλλη μια φορά άλλον ένα Μητσοτάκη. Έτσι θα αποδειχτεί για άλλη μια φορά η δράση του Σαμαρά ως Δούρειου Ίππου.