Χριστούγεννα «εν κλειστώ», του Γιώργου Πένταρη

Κατά παράφραση του γνωστού «εν κρυπτώ και παραβύστω» που σημαίνει στα κρυφά, έτσι θα γιορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα. Βέβαια κάπου θα γίνουν εν κρυπτώ ρεβεγιόν και κάπου εν κρυπτώ θα συνεχίσει να διασπείρεται ο κορωνοϊός. Δεν έχω διαβάσει στην ιστορία να έχουν γίνει Χριστούγεννα κεκλεισμένων των θυρών (εκκλησιών και οικιών), παρά μόνον στα μαύρα χρόνια της τουρκοκρατίας.

Φτάσαμε λοιπόν σήμερα σε μια κατάσταση που αν η πανδημία μείνει ανεξέλεγκτη, θα διαρραγεί η κοινωνική συνοχή όχι σε τοπική, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα και καθώς υπάρχει μεγάλη αλληλεξάρτηση των οικονομιών λόγω παγκοσμιοποίησης, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά που μπορεί να υπονομεύσουν τα θεμέλια των σύγχρονων κοινωνιών.
Στα επόμενα θα κάνω κάποιες σκέψεις σχετικά με τις στιγμές που ζούμε, οι οποίες στιγμές θα γραφτούν με ξεχωριστά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας του ανθρώπου.
Πανδημίες έχουν γίνει πάρα πολλές στην ιστορία της ανθρωπότητας και θα αναφέρω τρεις λίγο – πολύ γνωστές. Η πρώτη είναι ο λοιμός που έπεσε στην Αρχαία Αθήνα το 430 π.Χ. αποδεκατίζοντας τον Αθηναϊκό πληθυσμό με θύμα και τον Περικλή, η πανούκλα του 1400 μ.Χ. που αποδεκάτισε τον ευρωπαϊκό πληθυσμό και η γρίπη του 1919 με πάνω από 50 εκατ. θύματα. Και στις τρεις περιπτώσεις ο άνθρωπος κυριολεκτικά ήταν πλήρως ανίσχυρος όχι απέναντι σε μια δύναμη της Φύσης, αλλά απέναντι σε ένα άλλο είδος ζωής που και αυτό θέλει να συνεχίσει να ζει, αναπαραγόμενο εις βάρος του ξενιστή του που στην περίπτωσή μας είναι ο άνθρωπος. Ο ιός, όπως και κάθε μικρόβιο, σε καμιά περίπτωση δεν ξέρει ότι για την επιβίωσή του καταστρέφει τον ξενιστή του. Απλώς εκείνο που «ξέρει», η δύναμη που έχει μέσα του, έχει ως σκοπό μόνο την επιβίωσή του μέσω αναπαραγωγής. Είναι η δύναμη που έχει μέσα της κάθε ζωντανή ύπαρξη για επιβίωση, αναπαραγωγή και ανάπτυξη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο λειτουργούν όλα τα έμβια όντα, μικρόβια, φυτά και ζώα και του ανθρώπου συμπεριλαμβανομένου. Πολλοί πιστεύουν ότι η γενεσιουργός αιτία των όντων είναι η Τύχη σε συνδυασμό με την εξέλιξη, αλλά πολλοί περισσότεροι πιστεύουν ότι η ύπαρξη οφείλεται στο Θείο. Αν πάρουμε αυτούς που πιστεύουν στην Τύχη, τότε τα όντα αναπτύσσονται μέσα από έναν κύκλο γένεσης και φθοράς χωρίς να υπάρχει κάποια εξωτερική δύναμη που να αλλοιώνει αυτό τον κύκλο. Αν πάρουμε τώρα αυτούς που πιστεύουν στο Θείο, δεν μπορούμε να πούμε ότι το Θείο θα παίρνει το μέρος κάποιου εκ των δημιουργημάτων του, όπως οι περισσότεροι πιστεύουμε για την προνομιούχα απέναντι στον Θεό ανθρώπινη ύπαρξη. Ο Θεός σε καμιά περίπτωση δεν θα έπαιρνε το μέρος του ανθρώπου σε μια διένεξη με άλλα είδη γιατί θα υπέσκαπτε θα θεμέλια της δημιουργίας Του, δείχνοντας έναν εγωιστικό χαρακτήρα που δεν είναι γνώρισμα του Θείου. Έτσι λοιπόν σε όλες τις περιπτώσεις των λοιμών, όπως και άλλων περιστατικών, δεν είναι δίκαιο απέναντι στον Θεό να περιμένουμε την επέμβασή Του εναντίον ενός δημιουργήματός του. Είναι λογικό λοιπόν να πούμε ότι παρά τις θυσίες, τις προσευχές και λιτανείες, τα πράγματα έκαναν τον κύκλο τους και το ανθρώπινο είδος επιβίωσε με πολλά μεν θύματα, αλλά όχι περισσότερο από αυτά που προκάλεσε αυτό το είδος στον εαυτόν του με τους πολέμους.

Δίκαιο να ισχυριστούμε λοιπόν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, ο οποίος χρειάζεται μια κατά κάποιο τρόπο αναγέννηση. Μια τέτοια αναγέννηση ήταν και η Γέννηση του Χριστού που θα γιορτάσουμε και πάλι φέτος, αλλά όπως είπαμε στην αρχή, με διαφορετικό τρόπο. Εκείνη την εποχή η ανθρωπότητα ήταν σε ένα σημείο καμπής με τα 2/3 του πληθυσμού δούλους που δεν όριζαν τον εαυτόν τους. Χρειάστηκε μια αναγέννηση της ανθρωπότητας που ξεκίνησε με την Γέννηση του Χριστού, την σύνδεσή του με υπερφυσικά φαινόμενα και την δημιουργία μιας νέας κοινωνίας που είχε ως θεμέλια αρχή την Αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Δεν έγιναν όλα από την μια μέρα στην άλλη, αλλά μέσα από πολλούς αγώνες και θυσίες μέχρι που ο Χριστιανισμός έπεσε σε λάθος χέρια και χιλιάδες σκοτώθηκαν στο όνομά του και πολλοί κάηκαν γιατί πίστεψαν στην επιστήμη. Όπως ήταν λίγοι αυτοί που ξεκίνησαν τον Χριστιανισμό, λίγοι ήταν και αυτοί που ξεκίνησαν την Αναγέννηση το 1500 μ.Χ με τον Γαλιλαίο, τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και λοιπούς. Τότε τέθηκαν και τα θεμέλια της σύγχρονης επιστήμης, τότε που ο Γαλιλαίος τόλμησε να κοιτάξει με το μικρό του τηλεσκόπιο τις ουράνιες σφαίρες και κόντεψε να πάει στην πυρά της Ιεράς Εξέτασης. Από τότε η επιστήμη άρχισε να καλπάζει με πολλούς όμως αγώνες και θυσίες, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ύμνος προς την δημιουργία. Την δημιουργία που πολλοί όπως είπαμε αποδίδουν στην Τύχη και πολλοί περισσότεροι στο Θείο.
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, η ανθρωπότητα χρειάζονταν μια νέα αναγέννηση και αυτή τη φορά ήρθε από την Τύχη και αυτή τη στιγμή αλλάζει την ανθρωπότητα εκ θεμελίων. Όπως όταν ήμαστε μέσα στην διαδήλωση ή μέσα στην φωτιά δεν μπορούμε να δούμε το σύνολο των γεγονότων, έτσι και τώρα με τον κορωνοϊό, δεν μπορούμε να δούμε σε παγκόσμιο επίπεδο τις αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σε κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό, πολιτικό και επιστημονικό επίπεδο. Μετά τον κορωνοϊό θα γεννηθεί ένας νέος κόσμος και θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί που ζούμε αυτές τις στιγμές. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να δράσουμε θετικά για να επιβιώσουμε ώστε να δούμε τις αλλαγές που έρχονται ακάθεκτες.
Μια από αυτές τις μεγάλες αλλαγές είναι το εμβόλιο για τον κορωνοϊό. Είναι για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία και ιστορία της επιστήμης που δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ζωής μέσα στα εργαστήρια. Οι θεμέλιοι λίθοι της ζωής, αυτά που λέμε RNA και DNA ανακαλύφτηκαν γύρω στη δεκαετία του 1970, αλλά τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος κατάφερε να τα αναλύσει.
Με την ανάλυση αυτή κατάφερε να φτιάξει το εμβόλιο που το λένε mRNA για την καταπολέμηση του κορωνοϊού. Το πρόθεμα m στο mRNA προέρχεται από την λέξη message = μήνυμα και πρακτικά σημαίνει πως ότι μήνυμα δώσουμε στο RNA αυτό θα πράξει μέσα στο σώμα. Αντίθετα με τα κλασικά εμβόλια που ήταν εξασθενημένοι ιοί με σκοπό την δημιουργία αντισωμάτων, αυτό το εμβόλιο δίνει στα κύτταρά μας μια μνήμη για τον ιό και πώς θα τον καταπολεμήσουν. Αυτή η τεχνολογία μπορεί να αναπτύξει μελλοντικά εμβόλια για κάθε ιό, αλλά και για κάθε μικρόβιο που ουσιαστικά θα έχουν ως αποτέλεσμα την επέκταση του μέσου όρου ζωής των ανθρώπων με ότι συνέπειες έχει αυτό.
Όταν έσκασε η πρώτη ατομική βόμβα, κάποιος επιστήμονας είπε ότι έχουμε στα χέρια μας την ενέργεια του Θεού, τώρα με το mRNA πλησιάζουμε να έχουμε στα χέρια μας την δύναμη της Δημιουργίας, να γίνουμε μικροί θεοί. Όπως ίσως θα γνωρίζετε, αυτές τις μέρες συμβαίνει ένα φαινόμενο που λέγεται σύνοδος των πλανητών, των δύο μεγαλύτερων στο ηλιακό μας σύστημα του Δία και του Κρόνου, το οποίο είχε καταγραφεί από παρατήρηση του ουρανού το 1226 μ.Χ. Πολλοί αστρονόμοι ισχυρίζονται ότι ήταν το Άστρο της Βηθλεέμ. Ήταν δεν ήταν, για μένα είναι ένα μυθικό γεγονός που με συνόδεψε στα παιδικά μου χρόνια και πάντα θεωρούσα ότι έφερνε ένα μήνυμα. Εύχομαι το μήνυμα που θα φέρει φέτος το άστρο να είναι η δύναμη που έχει ο μικρός θεός να μην στραφεί εναντίον του εαυτού του όπως το μαχαίρι στο ποίημα του Καββαδία.

Παίδες, εύχομαι καλά Χριστούγεννα, υγεία και στο χέρι μας είναι να επιβιώσουμε του κορωνοϊού. Μάσκες παντού παιδιά, ακόμη και όταν πίνουμε ένα καλό ουίσκι Macallan. Τα θεσπέσια αρώματά του περνάνε μέσα από τη μάσκα, αλλά όχι ο ιός.