Ο Πικραμμένος πρωθυπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης

   Oι Έλληνες επιστρέφουμε στις κάλπες την Κυριακή 17 Ιουνίου αφού η εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου και οι πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν δεν κατέστησαν εφικτή τη δημιουργία μιας βιώσιμης κυβέρνησης. Τώρα, ποιό θα είναι αυτό το διαφορετικό αποτέλεσμα που θα βγάλει η κάλπη σε λιγότερο από ένα μήνα από τώρα, μένει να αποδειχθεί…

   Η αλήθεια πάντως είναι πως τα απανωτά «ναυάγια» στις συνομιλίες μεταξύ των αρχηγών των τεσσάρων πρώτων κομμάτων, των κυρίων Αντώνη Σαμαρά, Αλέξη Τσίπρα, Ευάγγελου Βενιζέλου και Φώτη Κουβέλη – καθώς η κα Αλέκα Παπαρήγα είχε εξ’αρχής ξεκαθαρίσει τη θέση της πως δεν επιθυμεί να λάβει διευρυνητική εντολή – με στόχο το σχηματισμό κυβέρνησης, έχουν πολώσει το κλίμα πολύ περισσότερο σε σχέση με την εκλογική αναμέτρηση της 6ης Μαΐου. Τότε ο κυρίαρχος λαός τιμώρησε (για να το θέσω επιεικώς) τον δικομματισμό και μοίρασε την πίτα της εξουσίας σε περισσότερα και κατά πολύ μικρότερα κομμάτια. Μήνυμα που οι μέχρι σήμερα εξελίξεις αποδεικνύουν περίτρανα ότι ο πολιτικός κόσμος, όχι μόνο δεν διάβασε, αλλά δεν έλαβε καν! Γι’αυτό και έστησε ένα νέο, ακόμα πιο πολωμένο πολιτικό σκηνικό με φόντο πάντα τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, όπου, όπως όλα δείχνουν, θα κονταροχτυπηθούν δύο νέοι μονομάχοι: η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά (στο χωριό μου λέγεται και ως «άλλαξε ο Μανωλιός…»). 

   Στην τελευταία, λοιπόν, συνάντηση που είχαν οι έξι πολιτικοί αρχηγοί με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, απορρίφθηκε η πρόταση του Κάρολου Παπούλια να παραμείνει στη θέση του, ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, ο Λουκάς Παπαδήμος, και οι πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν να δοθεί εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης, στον κ. Παναγιώτη Πικραμένο, πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας. 

   Επικαλούμενος την κρισιμότητα της οικονομικής κατάστασης που βρίσκεται η χώρα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρότεινε την παραμονή του Λουκά Παπαδήμου, ως υπηρεσιακού πρωθυπουργού. Την πρόταση Παπούλια αποδέχθηκαν οι κ.κ. Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αντιπρότεινε για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού, τον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, Γεράσιμο Αρσένη. Τότε αντέδρασε έντονα ο κ. Βενιζέλος, καταλογίζοντας στον κ. Τσίπρα συναλλαγή με την κα Λούκα Κατσέλη. Μετά τη σφοδρή αντίδραση Βενιζέλου, ο κ. Τσίπρας αναδιπλώθηκε, σημειώνοντας ωστόσο ότι ο κ. Αρσένης έχει εμπειρία και αποτυπώνει τους νέους πολιτικούς συσχετισμούς. Ο κ. Τσίπρας τάχθηκε τότε υπέρ της πρότασης Παπούλια, για την παραμονή του κ. Παπαδήμου. Στη νέα τοποθέτηση Τσίπρα αντέδρασε ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ., Φώτης Κουβέλης, ο οποίος κάλεσε να σημειωθεί ότι ο κ. Τσίπρας πρότεινε την παραμονή Παπαδήμου. Η κα Αλέκα Παπαρήγα διαφώνησε με την παραμονή πολιτικού προσώπου στη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού και ζήτησε τη συγκρότηση αυστηρά υπηρεσιακής κυβέρνησης. Ο Παναγιώτης Καμμένος συμφώνησε να οριστεί υπηρεσιακός πρωθυπουργός, αλλά πρότεινε συγκεκριμένα πρόσωπα για τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών. Οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί διαφώνησαν, λέγοντας ότι την κυβέρνηση θα την ορίσει ο νέος πρωθυπουργός. 

   Έτσι κατέληξαν στο πρόσωπο του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας κ. Παναγιώτη Πικραμένου, ο οποίος το βράδυ της ίδιας ημέρας ορκίστηκε πρωθυπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία οδηγεί πλέον τη χώρα στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.

   Ο νέος υπηρεσιακός πρωθυπουργός της Ελλάδας, Παναγιώτης Πικραμμένος, είναι πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας.

   Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και είναι γιός του Όθωνα Πικραμμένου, ιδιοκτήτη της «Εταιρίας Ελληνικού και Ξένου Τύπου», με καταγωγή από την Πάτρα. Από την πλευρά του πατέρα του παππούς του είναι ο Τάκης Πικραμμένος, ιδρυτής της εταιρείας, ενώ από την πλευρά της μητέρας του κατάγεται από την παλιά οικογένεια Χαιρέτη.

 Ο Παναγιώτης Πικραμμένος σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή Αθηνών του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με θέμα το Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Παρισίων ΙΙ. Ακολούθησε καριέρα δικαστικού διοριζόμενος στις 5 Ιουνίου 1976 εισηγητής του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 1978 προήχθη σε πρωτοδίκη, το 1981 σε πάρεδρο, το 1993 σε σύμβουλο και το 2007 σε αντιπρόεδρο υπαγόμενος στο Ε΄ τμήμα του Σ.τ.Ε. Το 2010 επελέγη για την προεδρία του Συμβουλίου της Επικρατείας, θέση στην οποία θα παραμείνει μέχρι το 2014 οπότε και θα συνταξιοδοτηθεί.

   Στο βιογραφικό του Παναγιώτη Πικραμένου εντάσσεται ότι την περίοδο 2005 – 2010 διετέλεσε γενικός διευθυντής της Εθνικής Σχολής Δικαστών. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές ενώ την περίοδο 1992 – 1993 εργάστηκε στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού.

   Ως δικαστικός έχει εκδόσει σημαντικές αποφάσεις. Έκρινε αντισυνταγματική την προσωποκράτηση για χρέη ενώ ήταν εισηγητής στην υπόθεση του δασικού νόμου (2003), στην υπόθεση του Μουσείου της Ακρόπολης και στην υπόθεση του γηπέδου της Α.Ε.Κ. απαγορεύοντας την κατασκευή του.

Η σύνθεση της κυβέρνησης έχει ως εξής:

Πρωθυπουργός: Παναγιώτης Πικραμμένος

Υπουργός Διοικητικής Μετταρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Παύλος Αποστολίδης

Υπουργός Εσωτερικών: Αντώνιος Μανιτάκης

Υπουργός Οικονομικών: Γεώργιος Ζαννιάς

Υπουργός Εξωτερικών: Πέτρος Μολυβιάτης

Υπουργός Εθνικής Άμυνας: Φράγκος Φραγκούλης

Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας: Ιωάννης Στουρνάρας

Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: Γρηγόριος Τσάλτας

Υπουργός Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Αγγελική – Ευφροσύνη Κιάου

Υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Σίμος Σιμόπουλος

Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Αντώνιος Ρουπακιώτης

Υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Χρήστος Κίττας

Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Ναπολέων Μαραβέγιας

Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Χρήστος Γεραρής

Υπουργός Προστασίας του Πολίτη: Ελευθέριος Οικονόμου

Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού: Τατιάνα Καραπαναγιώτη

Υπουργός Επικρατείας: Αντώνιος Αργυρός