30 Σεπτεμβρίου 2000 – 30 Σεπτεμβρίου 2015 : Σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια τα κορίτσια του ανσάμπλ κατακτούν το χάλκινο ολυμπιακό μετάλλιο στο Σίδνευ

“Ήταν 30 Σεπτεμβρίου 2000 στο μακρινό Σύδνεϋ …Η Γερμανία εκτελούσε
το πρόγραμμα της…η καθεμία από εμάς προσπαθούσε να συγκεντρωθεί…Εγώ
σε στάση releve με την πετσέτα να σκουπίζω τα ιδρωμένα χέρια μου από το
άγχος μου στην κορύφωση να προσεύχομαι…Η Χαρά δίπλα μου να κοιτάζει με
μάτια ορθάνοικτα την κ. Ελένη στις τελευταίες οδηγίες που έδινε…Η Εύα
λίγο πιο δίπλα να κοιτάζει την κ. Βάσω που κάτι της έλεγε…Η Άννα να
εκτελεί μια ισορροπία…η Μαρία να προσεύχεται….και η Κλελια να κρατεί
τις μασκότ της ομάδας…Και ήρθε η στιγμή που έπρεπε να
ετοιμαστούμε…. Τα 3/4 της κερκίδας απόδημοι έλληνες όρθιοι και να
φωνάζουν: “ΕΛΛΑΣ-ΕΛΛΑΣ”….(ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που
αισθάνθηκα λιποθυμία από το βάρος…Ήξερα ότι όλοι οι Έλληνες σε όλο το
κόσμο περίμεναν να παρακολουθήσουν την προσπάθεια μας και να
πανηγυρίσουν την επιτυχία μας….)

Ξέραμε ότι έπρεπε να εκτελέσουμε σωστά το πρόγραμμα…Δύσκολο για μια
Ολυμπιάδα….και η φωνη της κοπέλας από τα μικρόφωνα λέει…”The next
team…HELLAS…GREECE…”…. Ησυχία σε όλο το στάδιο. Μόνο πέντε φωνές
ακουστήκαν…ΟΙ 5 ΜΑΜΑΔΕΣ ΜΑΣ…Τα μάτια μας γέμισαν δάκρυα και ένα
ρίγος διαπέρασε το σώμα μας….και η ήρθε η μεγάλη ώρα. Η ώρα της
εκτέλεσης του προγράμματος…Η ώρα που ήξερες ότι είχες δουλέψει
πολύ…Τις θυσίες, τους πόνους, το κλάμα, την κούραση…και άλλα
πολλά…Το μπιμπ της μουσικής ξεκίνησε και κάτω από τους ήχους του
τραγουδιού “Τα παιδιά του Πειραιά” εκτελέσαμε σωστά το πρόγραμμα…19733
έδειξε ο πίνακας…Η μεγαλύτερη βαθμολογία του αγώνα…Το όνειρο μας
έγινε πραγματικότητα…Η ΕΛΛΑΔΑ στο τρίτο σκαλί του βάθρου…Κλάματα,
χαρά, συναισθήματα μοναδικά…Η ελληνική σημαία να υψώνεται ψηλά…Δεν
θα πω τίποτα άλλο…Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους τους ανθρώπους που
ήταν δίπλα μου….Ένα ευχαριστώ στους γονείς μου….τον αδελφό μου…τις
αδελφές μου Χριστοδούλου Εύα, Χαρά Καριάμη, Μαρία Γεωργάτου, Κλέρια
Πανταζή σας αγαπώ….κ. Μαρινα, κ. Βασω, κ. Μαρία Παχτα Έφη Πανταζίδου,
Σοφία Μπούρα, Χρύσα Γεωργακάκη, Δημήτρη Δημητρόπουλε σας
ευχαριστώ…Άγγελε μου ΑΝΝΑ, μας λείπεις…κ. ΕΛΕΝΗ να προσεχετε η μια
την άλλη εκεί ψηλά που είστε”.

 Εύα Χριστοδούλου:

“15χρονια ….περηφάνια…. Και πριν και μετά!
Ότι αξίζει…. Πονά…. Και είναι δύσκολο!
Αυτό όμως είναι και το ωραίο. Τα δύσκολα είναι ενδιαφέροντα….. Είναι πρόκληση…. Είναι κίνητρο.
Αυτή “ήταν” η ομάδα μου.Η οικογένεια μου. Το στήριγμα μου. Αυτή είναι!
Δυνατή…. Γιατί έτσι έμαθε. Το χρυσό μας το έδωσε ο κόσμος τελικά! Μας
το δίνουν οι γονείς που φέρνουν τα παιδιά τους στην προπόνηση. Μας το
δίνουν οι καθηγητές και οι μαθητές όταν επισκεπτόμαστε κάποιο σχολείο.
Μας το δίνουν συνάδελφοι αξιωματικοί… Γυμναστές… Δάσκαλοι….. Οι
γείτονες! Γιατί τελικά το αξίζαμε. Σας ευχαριστούμε όλους”.

 Χαρά Καρυάμη:

“Το facebook ήθελε σήμερα να μου θυμίσει μία σημαντική μου στιγμή…πριν
15 χρόνια πολλοί τίτλοι ακούστηκαν προς τιμήν της ομάδας μας…”Χρυσά
Κορίτσια” “Το πιο στεναχωρημένο Ολυμπιακό Μετάλλιο”….”Αξιζαν το
Χρυσό” και διάφορα άλλα ειπωμένα με πολύ αγάπη προς το πρόσωπό μας! Αυτό
που κρατάω είναι ότι εκείνη την ημέρα “τα κορίτσια έγραψαν ένα νέο
κεφάλαιο στα εγχειρίδια αθλητικής ψυχολογίας…” Η ομάδα του ensemble
είχε δώσει τα διαπιστευτήρια της χρόνια πριν…..και στο Sidnei απλώς
απέδειξε ότι άξιζε και με το παραπάνω τον τίτλο του Ολυμπιονίκη! Το
ταλέντο είναι στην καρδιά και την ψυχή…τα προσόντα είναι στο σώμα…η
καρδιά και η ψυχή κερδίζουν…κι εμεις είχαμε ..μακάρι να ήμασταν ακόμη
όλοι εδώ… Ευχαριστώ όλους που το ζήσαμε! Βάσω Καλαμπουκά Μαρίνα
Φατεεβα Μαρία Πάχτα……. Ελένη Πολυχρονίδου….. Άννα…..”

Κλέλια Πανταζή:

“Το ημερολόγιο δειχνει 30 Σεπτεμβρίου 2015.. Σαν σημερα λοιπον πριν 15
ολόκληρα χρονια, έζησα μαζι με τις συναθλητριες μου και συνοδοιπορους σε
αυτο το δύσκολο μα πετυχημένο ταξίδι, την μεγαλύτερη στιγμη της ζωής
μου.. Την στιγμη που ονειρεύεται καθε αθλητής.. Την κατάκτηση ενός
Ολυμπιακού μεταλλίου.. Ευχαριστω ολους, που ζήσαμε το “ταξίδι” αυτο..
(Ξερετε πολυ καλα ποιοι ειστε..) .. Αννα.. μου λείπεις απίστευτα πολυ..

Υ.Γ. Και κάπως ετσι συνειδητοποιείς πως την μιση σου ζωή κουβαλάς έναν τεραστιο τίτλο πανω σου.. ‪#‎throwback‬ ‪#‎tb‬ ‪#‎Sydney_2000‬ ‪#‎olympic_games‬ ‪#‎15years‬ ‪#‎rhythmic_gymnastics‬ ‪#‎ensemble‬ ‪#‎TeamHellas‬”.

Σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας αυτές τις όμορφες στιγμές από την κατάκτηση του ολυμπιακού μεταλλίου και σας ευχόμαστε πολλές προσωπικές επιτυχίες…