Αλέξης Τσίπρας : Για μένα είναι μια ιδιαίτερη βραδιά η σημερινή, καθώς βρίσκομαι στο ίδιο τραπέζι με δυο καλούς φίλους, με τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ζόραν Ζάεφ

Παρέμβαση του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στο 24ο Συνέδριο του Economist. (Λαγονήσι, 15.09.2020) διάβαστε ένα απόσπασμα:

“Φίλες και φίλοι,

Για μένα είναι μια ιδιαίτερη βραδιά η σημερινή, καθώς βρίσκομαι στο ίδιο τραπέζι με δυο καλούς φίλους, με τον Φρανσουά Ολάντ και τον Ζόραν Ζάεφ. Δύο ηγέτες που έπαιξαν σημαντικό, καθοριστικό ρόλο θα έλεγα, σε κρίσιμες στιγμές για την Ελλάδα και οφείλω αυτό να το αναγνωρίσω, όπως οφείλουμε όλοι να αναγνωρίσουμε ότι ήταν εξαιρετικά σημαντικό, σε δυο διαφορετικές περιόδους, που δυο άνθρωποι έπαιξαν έναν θετικό ρόλο, βασισμένοι στις αξίες, στις ιδέες και στις αρχές τους. Δυο αριστεροί ηγέτες οι οποίοι παραμέρισαν πολιτικό κόστος, κέρδη και οφέλη για να υπηρετήσουν κάποιες αξίες.

Ο Φρανσουά τότε, είχε την άποψη ότι η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από μια ακόμα χώρα στην Ευρώπη των 28. Κάτι περισσότερο από μια απλή χώρα. Διότι η Ελλάδα κουβαλάει ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής ιστορίας. Δεν μπορούσε να διανοηθεί ο Φρανσουά -κάποιοι άλλοι συνάδελφοί μας τότε το είχαν διανοηθεί- ότι η Ελλάδα θα έμενε εκτός της ευρωζώνης. Και συνέβαλε καθοριστικά ώστε να έχουμε μια θετική εξέλιξη. Και αυτό δεν το έκανε επαναλαμβάνω ούτε απαιτώντας εμπορικές συναλλαγές και εξοπλιστικά προγράμματα, ούτε υπολογίζοντας κόστη και οφέλη. Το έκανε υπηρετώντας τις αρχές του και τις απόψεις του.

Πολύ αργότερα, σε μια άλλη κρίσιμη στιγμή -όχι τόσο κρίσιμη βέβαια- όταν και βρεθήκαμε μπροστά στη λύση μιας εκκρεμότητας δεκαετιών που έπρεπε να λυθεί, πάλι υπηρετήσαμε τις αξίες μας και δώσαμε λύση σε μια κρίσιμη διαφωνία με τους βόρειους γείτονες μας. Και σήμερα, ακόμα και αυτοί που τότε εδώ στην Ελλάδα μας πολέμησαν γι’ αυτή τη λύση που δώσαμε στο πλαίσιο της εθνικής γραμμής, αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλη αξία έχει τελικά αυτή η εξέλιξη. Διότι με την προκλητικότητα κάποιων άλλων γειτόνων μας στην ανατολή, προκλητικότητα που τη βλέπουμε να κλιμακώνεται το τελευταίο διάστημα, αναλογιζόμαστε το πόσο σημαντικό είναι στο βορρά να έχουμε σταθερούς φίλους, εταίρους. Πόσο σημαντικό είναι να έχουμε σταθερή κυβέρνηση και όχι μια κυβέρνηση που ενδεχομένως θα δεχόταν η χώρα αυτή να μοιραστεί, η χώρα αυτή να μην είναι σταθερή και να έχουμε εν τέλει και στα βόρεια σύνορά μας την παρουσία των επιθετικών και προκλητικών ανατολικών γειτόνων μας. Φανταστείτε το αυτό. Άρα λοιπόν θέλω να πω εξαρχής ότι είμαι συγκινημένος σήμερα που είναι δυο πολύ καλοί φίλοι στο τραπέζι.

Δεν θα πω πολλά λόγια γιατί θα κουβεντιάσουμε πιο αναλυτικά αργότερα, όμως επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις πριν περάσουμε στο κομμάτι της συζήτησης.

Βιώνουμε πρωτόγνωρους καιρούς. H πανδημία ήρθε με τον πιο σκληρό τρόπο να αλλάξει συνήθειες, ζωές, αντιλήψεις και ίσως να επιταχύνει συζητήσεις ή και αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνίες τη βιωσιμότητα, την υγειονομική ασφάλεια, την επιστήμη. Η επιστήμη, αυτή τη στιγμή, είναι ο πρωταγωνιστής. Όλοι οι υπόλοιποι αναμένουμε τη λύτρωση, τη λύση, το εμβόλιο που θα σταματήσει το κακό. Ωστόσο η πολιτική παραμένει πίσω από κάθε λύση αλλά και από κάθε πρόβλημα που ήρθε ή θα έρθει.

Η άποψη μου είναι, ότι η πολιτική και οι πολιτικοί σε αυτές τις συνθήκες, οφείλουμε να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε έχοντας το βλέμμα και το νου όχι στο σήμερα αλλά στο αύριο. Έχοντας το βλέμμα στο μέλλον. Αυτό είναι ένα εύκολο κλισέ να το λες αλλά πολύ δύσκολο στη πράξη να το πετυχαίνεις διότι πάντα το παρόν είναι πολύ απαιτητικό.

Οφείλουμε όμως να κατανοήσουμε ότι η πανδημία δεν είναι μια απλή εξέλιξη. Δεν είναι μια απλή κρίση όπως όλες οι άλλες που βρήκαν το τελευταίο διάστημα. Η πανδημία είναι μια βαθειά τομή στο χρόνο και στην ιστορία. Επανανοηματοδοτεί και σχετικοποιεί έννοιες, απόψεις, κατεστημένες αντιλήψεις. Είναι ένα παγκόσμιο σοκ και όπως κάθε μεγάλο σοκ στην ιστορία της ανθρωπότητας, έτσι και τώρα, είναι ένα σοκ που αλλάζει τους ανθρώπους. Και θα αλλάξει αναγκαστικά και τις πολιτικές ισορροπίες και τις οικονομικές θεωρίες, απλούστατα διότι αλλάζουν ριζικά οι ανάγκες των ανθρώπων. Το καθήκον λοιπόν ενός πολιτικού είναι να διαβλέψει στο που πρέπει να στραφεί αυτή η αλλαγή. Για να είναι πιο κοντά στις αξίες που υπηρετεί.

Κάποιοι βλέπουν την πανδημία ως ευκαιρία να διασπείρουν μίσος απέναντι στον αδύναμο, ψεύδη, αντιεπιστημονικές απόψεις και να επενδύσουν στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Άλλοι βλέπουν τη πανδημία ως ευκαιρία για να επιβάλουν τις ακραίες απόψεις τους για την οικονομία, χωρίς πολιτικές συγκρούσεις, δια της φυσικής και βιολογικής εξολόθρευσης των μικρότερων επιχειρήσεων και των δικαιωμάτων της εργασίας. Και κάποιοι άλλοι, θέλουν να κάνουν τη διαχείριση της πανδημίας εικονική πραγματικότητα για να αποκομίσουν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους που έχει αυτή η στάση τόσο για τους ίδιους, αφού η πανδημία δεν είναι ένα περιστασιακό γεγονός, θα διαρκέσει πολύ άρα σύντομα θα διαψευστούν αλλά κυρίως για τους πολίτες είναι επικίνδυνη αυτή η στάση.

Η δική μου λοιπόν θέση και άποψη και θα ήθελα να την καταθέσω σήμερα ενώπιον σας, είναι ότι η πανδημία είναι η ευκαιρία μας να κατανοήσουμε ότι χρειάζεται πια να σκεφτούμε –και εδώ θα χρησιμοποιήσω μια αγγλοσαξονική έκφραση– out of the box. Να συνειδητοποιήσουμε ξανά, όπως και σε άλλες κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της ανθρωπότητας και μια τέτοια ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπου μετά όλες οι κυβερνήσεις συνειδητοποίησαν την αξία του Δημόσιου χώρου, της ρύθμισης και του κοινωνικού συμβολαίου. Την αξία του κράτους όχι μόνο ως ρυθμιστή αλλά και ως καθοδηγητή της οικονομικής εξέλιξης. Έτσι και τώρα πιστεύω, πρέπει αυτό να το συνειδητοποιήσουμε, προκειμένου να σταματήσει αυτή η φρενήρης διεύρυνση των ανισοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα. Μέσα στις κοινωνίες, μεταξύ των κοινωνιών οι ανισότητες διευρύνονται με τεράστια ταχύτητα τα τελευταία χρόνια.

Είναι λοιπόν ευκαιρία, να συνειδητοποιήσουμε, σε πιο μικροσκοπικό επίπεδο, ότι δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις στα συλλογικά προβλήματα. Ότι δεν υπάρχει εξέλιξη της επιστήμης, της έρευνας αν δεν επενδύσουμε σε δημόσια πανεπιστήμια και δημόσια σχολεία. Δεν υπάρχει υγειονομική ασφάλεια χωρίς ισχυρά και σύγχρονα δημόσια συστήματα υγείας προσβάσιμα για κάθε πολίτη. Δεν υπάρχει εξέλιξη αν οι νέες τεχνολογίες και η καινοτομία είναι προνόμιο λίγων, τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι στον πλανήτη χάνουν τις δουλειές τους επειδή δεν έχουν πρόσβαση σε φθηνό και γρήγορο internet για να εργαστούν από το σπίτι. Δεν υπάρχει, τέλος, μέλλον στον πλανήτη αν συνεχίζουμε να του προκαλούμε ανεπανόρθωτες πληγές στο όνομα μιας εφήμερης ανάπτυξης.

Αυτή λοιπόν η κρίση της πανδημίας, ίσως είναι η ευκαιρία μας. Να σκεφτούμε συλλογικά. Να άρουμε στερεότυπα και παγιωμένες αντιλήψεις και να δούμε στα μάτια το μέλλον. Δεν χρειάζεται, πιστεύω, ακόμα μια σκληρή υπενθύμιση για να συνειδητοποιήσουμε ότι ο δρόμος του αχαλίνωτου κέρδους και της διεύρυνσης των ανισοτήτων, είναι ένας δρόμος αδιέξοδος. Και ότι είναι ώρα να ανιχνεύσουμε συλλογικά, να διεκδικήσουμε έναν εναλλακτικό δρόμο.

Με αυτές τις σκέψεις, όσο πιο σύντομα και περιεκτικά μπορούσα, θα ήθελα και πάλι να ευχαριστήσω, κυρίως να ευχαριστήσω τους δυο φίλους μου που είναι σήμερα εδώ, και είμαι στη διάθεση του οικοδεσπότη μας για τις ερωτήσεις του.

*******

Όπως λοιπόν προείπατε, ζούμε σε πολύ ιδιαίτερες εποχές, εποχές αναταραχής. Νομίζω θα ήταν ενδιαφέρον να ακούσουμε ορισμένα πράγματα. Ξέρουμε επίσης ότι είναι περίοδος αλλαγής και για το κόμμα σας… Πείτε μας δυο πράγματα για τις αλλαγές που ανακοινώσατε για το κόμμα σας.

Με χαρά μου θα έβλεπα ένα αστέρι εδώ να μας καθοδηγεί αλλά είναι επίσης χαρά να βλέπω ότι σας άρεσε το νέο λογότυπο γιατί το βρίσκεται πολύ οικείο και στις δικές σηματοδοτήσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Είναι ένα κόμμα που έχει μάθει να κατανοεί την εξέλιξη, που έχει μάθει να συζητά, να ακούει, να κατανοεί και να αλλάζει. Και επιπλέον, μετά από σχεδόν μια δεκαετία συμμετοχής στην πολιτική ζωή σε κεντρικό ρόλο διαχείρισης, ακόμα και από θέσεις μέγιστης ευθύνης της τύχης της χώρας, καταλαμβάνει με βάση και τα εκλογικά αποτελέσματα δικαιωματικά τον χώρο της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης, όχι ως η μόνη προοδευτική δύναμη αλλά ως η ραχοκοκαλιά, η βασική δύναμη του δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ λοιπόν εξελίσσεται, ανανεώνεται προκειμένου να αντιμετωπίσει με επάρκεια τις νέες προκλήσεις. Γιατί και η ζωή εξελίσσεται και η πραγματικότητα την οποία ζούμε είναι σήμερα διαφορετική, όπως προσπάθησα να την περιγράψω και εισαγωγικά. Πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε έξω από τα πλαίσια και πρέπει και η επικοινωνία μας να είναι έξω από τα πλαίσια και πιο δυναμική. Αυτή η ανανέωση πιστεύω ότι είναι αναγκαία και για το κόμμα αλλά και για την πολιτική ζωή του τόπου μας.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Αυτό δεν αφορά μόνο ένα λογότυπο. Κάνετε αλλαγές και στη δομή του κόμματος. Πως αυτή η ανανέωση θα δούμε να αποτυπώνεται στον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ;

Μια ελληνική παροιμία λέει –δεν ξέρω αν μπορεί να σας την μεταφράσει κανείς επαρκώς– ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Δεν είναι θέμα επικοινωνίας, είναι θέμα ουσίας ο μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα μαζικό κόμμα που να έχει μια διαδραστική επικοινωνία κυρίως με την νέα γενιά και να προσπαθήσει να ενεργοποιήσει, να κάνει ενεργούς πολίτες τους ψηφοφόρους του χώρου, εκείνους που τον στήριξαν και τον στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό όμως που θέλω να επισημάνω είναι ότι αυτός ο αναγκαίος μετασχηματισμός βασίζεται στον άξονα των αξιών εκείνων που τόσο το κόμμα μου όσο και η δημοκρατική παράταξη και η αριστερά εν συνόλω υπηρέτησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Σήμερα παρουσιάσαμε ένα νέο λογότυπο το οποίο όμως βασίζεται σε πέντε σημαντικές αξίες. Αξίες οι οποίες, επαναλαμβάνω, αποτέλεσαν διαχρονικές αξίες ενός μεγάλου κομματιού του λαού μας. Η δημοκρατία, η ελευθερία, η ισότητα, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη. Πιστεύω λοιπόν ότι αυτές είναι διαχρονικές αξίες της αριστεράς, διαχρονικές αξίες του προοδευτικού χώρου και της δημοκρατικής παράταξης στον τόπο μας. Αλλά και αξίες του σήμερα, σε παγκόσμια κλίμακα, που γίνονται ξανά επίκαιρες εξαιτίας των εξελίξεων που έχουμε με την πανδημία και με την οικονομική κρίση που αυτή επιφέρει.

Επί του παρόντος, είστε 18 με 20 μονάδες πίσω από το πρώτο κόμμα άρα πρέπει κάτι δραστικό να κάνετε για να καλύψετε αυτή τη διαφορά μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Τι πιστεύετε ή τι ελπίζετε ότι θα σας βοηθήσει να κλείσετε αυτό το κενό. Ποιοι παράγοντες…

Αυτό το οποίο πρέπει να στοχεύει κανείς είναι στην πολιτική πρόταση. Και η πολιτική πρόταση θα έρθει η στιγμή να γίνει κατανοητή από τους πολίτες και να επιβραβευτεί. Δεν συνηθίζουμε –εγώ τουλάχιστον δεν συνηθίζω– να προσαρμόζω την πολιτική μου πρόταση σε αυτό που οι τάσεις της στιγμής επιδεικνύουν, αλλά προσαρμόζουμε, οικοδομούμε την πολιτική μας πρόταση στη βάση των αναγκών της ελληνικής κοινωνίας και στη βάση των αναγκών της νέας εποχής. Πιστεύω λοιπόν και το επαναλαμβάνω, γιατί το είπα και στην ομιλία μου, ότι οι νέες εξελίξεις απαιτούν ριζικές μετατοπίσεις και αλλαγές προς την κατεύθυνση όμως των αξιών που εκφράζει σήμερα η αριστερά και ο προοδευτικός χώρος σε ευρωπαϊκό και σε εγχώριο επίπεδο. Αργά ή γρήγορα θα φανούν αυτές οι μεγάλες συνέπειες της κρίσης αλλά και οι συνέπειες της αντιμετώπισης της κρίσης με μια πολιτική που αφορά το χθες. Η πολιτική αυτή που έχει σαν βασικό άξονα την μείωση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων, δεν είναι αποτελεσματική ούτε στην περίοδο της κανονικότητας. Μας έφερε σε ύφεση πριν έρθει η πανδημία. Πολύ γρήγορα θα φανεί ότι ήταν τελείως αναποτελεσματική, ιδιαίτερα στις συνθήκες της πανδημίας. Και όχι μόνο αναποτελεσματική αλλά σχεδόν καταστροφική. Η χώρα θα οδηγηθεί πολύ σύντομα, αν συνεχιστεί αυτή η πολίτικη, σε κοινωνικά αδιέξοδα. Κι εκεί η εναλλακτική λύση θα είναι και πάλι να μιλήσουμε για αλληλεγγύη, να μιλήσουμε για κοινωνικό κράτος, να μιλήσουμε για κοινωνική συνοχή. Να μιλήσουμε για στήριξη της εργασίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Να μιλήσουμε δηλαδή γι’ αυτές τις αξίες που εμείς πρεσβεύουμε και που στόχο έχουμε το επόμενο διάστημα να τις μετατρέψουμε σε διακριτή πολιτική πρόταση.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην Ευρώπη. Υπονοήσατε… ασκήσατε κριτική απέναντι στην κυβέρνηση της Ελλάδας. Βλέπετε χώρες στην Ευρώπη όπου η πολιτική απάντηση ήταν αντίστοιχη με τον τρόπο που εσείς θα θέλατε; Δηλαδή αποτέλεσμα μιας σκέψης εκτός των τετριμμένων; Outofthebox? Πείτε μας παραδείγματα καλών πολιτικών απέναντι στην αναταραχή που προκάλεσε ο Covid.

Αναφέρεστε στην διαχείριση της πανδημίας ή γενικότερα;”

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή