Καλό ταξίδι, παλικάρι μου, του Βασίλη Γιαννακόπουλου

Τα σχόλιά μου, αγαπητοί αναγνώστες, από αυτή τη στήλη για πρόσωπα και καταστάσεις πάντα έχουν σκοπό τη δική σας ενημέρωση. Η σημερινή, όμως, αναφορά μου σε ένα τραγικό γεγονός, το οποίο συνέβει την προηγούμενη εβδομάδα και που είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια ενός νέου ανθρώπου μόλις 34 ετών, υπαγορεύεται περισσότερο από τη δική μου εσωτερική ανάγκη. Εξάλλου πήρε τόση διάσταση σε όλα τα ραδιοτηλεοπτικά και διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης, που φαντάζομαι πως όλοι θα το έχετε ήδη πληροφορηθεί.

Μιλάω, αγαπητοί φίλοι, για το θάνατο του Κώστα Μελιγκώνη, αλεξιπτωτιστή Μόνιμου Λοχία Ειδικών Δυνάμεων, ο οποίος υπηρετούσε στη Μονάδα Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων. Ο άτυχος νέος έχασε τη ζωή του την προηγούμενη Πέμπτη 3 Σεπτεβρίου, προς Παρασκευή, όταν σε νυκτερινό άλμα ελεύθερης πτώσης παρασύρθηκε από ριπή ανέμου, έπεσε εκτός πεδίου ρίψης στη θάλασσα και τραυματίστηκε θανάσιμα.
Για τα πώς και τα γιατί αρμόδιοι είναι να απαντήσουν άλλοι και φαντάζομαι ότι θα δωθούν οι δέουσες απαντήσεις μετά την ολοκλήρωση των ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη. Εγώ θα σας πω δυο λόγια για τον Κώστα, τον δικό μου Κώστα, τον οποίο γνωρίζω από μικρό παιδί γιατί τυγχάνει μαζί με τον αδερφό του Νίκο και τον άλλο της παρέας, τον Βασίλη, να είναι παιδικοί φίλοι με τον γιο μου, τον Πέτρο.

Αυτή η παρέα, λοιπόν, των τεσσάρων ακολούθησε την ίδια διαδρομή από το νηπιαγωγείο μέχρι την ένταξή τους στις Ειδικές Δυνάμεις. Ένταξη η οποία ήταν περισσότερο μια νεανική τρέλα, παρά στόχος για επαγγελματική αποκατάσταση. Παρά τις σφοδρές αντιρρήσεις όλων των γονιών, εκείνοι έκαναν αυτό που έλεγε η καρδιά τους.
Μετά από σκληρή και επίπονη εκπαίδευση, η οποία συνεχίζεται, έγιναν άξια στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων. Η Μονάδα Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων στην οποία υπηρετούν, συγκροτείται από στελέχη τα οποία είναι άρτια εκπαιδευμένα, ικανότατα για όλες τις δύσκολες αποστολές.
Έτσι εκπαιδευμένος ήταν και ο Κώστας. Ήταν πολύ αθλητικός, με ένα σώμα «νταμάρι» αλλά συγχρόνως ευαίσθητος και λάτρης του γυναικείου φύλου.

Το Σάββατο 5 Σεπτεμβρίου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία του Κώστα στον Ι.Ν. Αγίας Ευθυμίας στην Ν. Χαλκηδόνα και η ταφή έγινε στο Κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου. Στην τελετή παρευρέθηκαν η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τον υπουργό Νίκο Παναγιωτόπουλο και τον υφυπουργό Αλκιβιάδη Στεφανή, η στρατιωτική ηγεσία με πρώτο τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνο Φλώρο – ο οποίος την προηγούμενη μέρα είχε επισκεφθεί για μία ώρα και τους γονείς του Κώστα στο σπίτι του – αντιπροσωπείες από Ναυτικό και Αεροπορία, βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου ως εκπρόσωποι των κομμάτων, οι συνάδελφοί του από τη Μονάδα σε μοτοπορία και πλήθος κόσμου.
Κατά τη διάρκεια της ταφής άγημα των Ενόπλων Δυνάμεων απέδιδε τιμές στον εκλιπόντα πυρόβολοντας στον αέρα. Με την κραυγή της μάνας και τον βουβό πόνο του πατέρα να καλύπτουν ακόμα και τον ήχο των όπλων… Η ελληνική σημαία που σκέπαζε τον Κώστα, αφού τυλίχτηκε προσεκτικά από τον επικεφαλής του Αγήματος, παραδώθηκε στους γονείς του.
Την Δευτέρα 7 του μήνα οι συνάδελφοί του για να τιμήσουν την μνήμη του πραγματοποίησαν άλμα ελεύθερης πτώσης και στατικού ιμάντα στη ζώνη ρίψης Μεγάρων. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ, στη δραστηριότητα, που πραγματοποιήθηκε με αεροσκάφος C130 και ελικόπτερο, συμμετείχε σύσσωμο το προσωπικό της Μονάδας, ο διοικητής, και επιτελείς της Διακλαδικής Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων.
Τα θερμά συλλυπητήρια προς την οικογένεια εξέφρασαν μέσω προσωπικής της επιστολής η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και μέσω τηλεφωνήματος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Χρήστο, Διονυσία, Νίκο, Πηνελόπη, θερμά συλλυπητήρια και από εμένα και κουράγιο.