Η αξία των ανθρώπων είναι ανάλογη με αυτό που γνωρίζουν και όχι με αυτό που κάνουν, του Θανάση Καμπισιούλη

Στην Οικονομική επιστήμη ο όρος Αξία χαρακτηρίζει τη σημασία την οποία έχει ένα αγαθό για την ικανοποίηση των αναγκών του ανθρώπου αλλά και η ικανότητα που έχει αυτό προκειμένου να ανταλλαγεί με άλλα αγαθά. Εννοείται ότι η Αξία με την Τιμή δεν πρέπει να συγχέονται. Από την άλλη, το Κόστος είναι ένα αριθμητικό μέγεθος που αντιπροσωπεύει τα ποσά που επενδύθηκαν για την απόκτηση υλικών ή άυλων αγαθών και υπηρεσιών με σκοπό τη χρησιμοποίηση τους για την πραγματοποίηση εσόδων από πωλήσεις ή για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών. Μόνο από τον ορισμό των δυο αυτών εννοιών, αντιλαμβανόμαστε ότι χρονικά προηγείται το κόστος που πρέπει να καταβάλει κάποιος για να μεγαλώσει την αξία ενός μεγέθους.

Ακόμη και σαν επένδυση να το δούμε, καθώς επένδυση είναι η δέσμευση κεφαλαίων για ένα χρονικό διάστημα, η οποία αναμένεται να αποφέρει πρόσθετα κεφάλαια στον επενδυτή, διαπιστώνουμε ότι αν κάποιος επιθυμεί να δώσει αξία στον εαυτό του πρέπει σε αρχική φάση να πληρώσει ένα κόστος, να επενδύσει στον εαυτό του για να μπορέσει να απολαύσει σε δεύτερη φάση τα αποτελέσματα της επένδυσης αυτής. Ελάχιστοι όμως θεωρώ ότι ακούγοντας περί επενδύσεων στο μυαλό τους φέρνουν την επένδυση προς τον εαυτό τους. Συνήθως μιλάμε για επενδύσεις σε μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και ακίνητα. Ακόμη κι αν γνωρίζουμε ότι η ασφαλέστερη επένδυση αφορά τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ζητήθηκε από έναν τεχνικό ηλεκτρονικών υπολογιστών να επισκευάσει τον βασικό υπολογιστή μιας εταιρείας, αξίας πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ. Μετά από μισή ώρα αναλυτικού ελέγχου της κεντρικής μονάδας του υπολογιστή, ο τεχνικός έβγαλε ένα μικρό κατσαβίδι από την τσέπη του και γύρισε κατά μιάμιση στροφή μία μικροσκοπική βίδα. Ύστερα, ξανά άνοιξε τον υπολογιστή και διαπίστωσε ότι λειτουργούσε τέλεια. Ο υπεύθυνος από την εταιρεία ζήτησε να ενημερωθεί για το κόστος της επισκευής αυτής και δυσανασχέτησε φανερά όταν άκουσε από τον τεχνικό το ποσό των 1.000 ευρώ. «Μα εργάστηκες μόλις μισή ώρα», απάντησε στον τεχνικό. «Μια βιδούλα βίδωσες! Καταλαβαίνω πως ο υπολογιστής αξίζει 10 εκατομμύρια ευρώ, όμως 1.000 ευρώ μου φαίνονται πάρα πολλά. Τέλος πάντων, στείλτε μου σας παρακαλώ το τιμολόγιο και έναν αναλυτικό λογαριασμό και θα σας εξοφλήσουμε», είπε στον τεχνικό.
Ο τεχνικός συμφώνησε και έφυγε. Το επόμενο πρωί, έστειλε το τιμολόγιο και έλαβε αμέσως τα χρήματα του! Το τιμολόγιο έγραφε: «Παροχές υπηρεσιών: Στρίψιμο βίδας: 1 ευρώ, Γνώση του ποιά βίδα ήθελε στρίψιμο: 999 ευρώ.» Ο τεχνικός λοιπόν είχε επενδύσει στον εαυτό του και είχε όλες τις απαραίτητες γνώσεις επισκευής μεγάλων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είχε πολλές ώρες εμπειρίας για να μπορεί να εντοπίζει τις βλάβες αλλά και τις αιτίες που τις προκαλούν. Όλα αυτά βέβαια έγιναν κάποια χρονιά πριν από την επίσκεψη στην εταιρεία. Αφιέρωσε χρόνο, πλήρωσε το ανάλογο κόστος, αλλά στο τέλος η επένδυση που έκανε του απέφερε και του αποφέρει τα αντίστοιχα κεφάλαια. Το ίδιο γίνεται με όλους τους υπόλοιπους επαγγελματίες. Η γνώση και η εμπειρία είναι αυτά που θα σε οδηγήσουν σε αναγνώριση και επαγγελματική επιτυχία. Θα αυξήσουν την επαγγελματική αξία σου.
Αυτό όμως που μας φαίνεται ξεκάθαρο στην επαγγελματική αξία και επιτυχία δεν είναι τόσο φανερό όταν μιλάμε για την προσωπική καταξίωση. Λίγοι άνθρωποι μεταφέρουν τα βήματα που ακολουθούν στα επαγγελματικά τους και στις προσωπικές τους επιλογές. Δεν προγραμματίζουν, δεν επενδύουν, δεν εργάζονται σοβαρά. Έτσι, δεν δίνουν αξία στον εαυτό τους, διστάζουν να επωμιστούν το αρχικό κόστος. Τα αποτελέσματα δεν είναι αυτά που ανέμεναν και ύστερα αναζητούν στους άλλους τις αιτίες της αποτυχίας τους. Είναι κουραστικό να διαβάσεις ένα βιβλίο αλλά αν διαβάσεις μια σελίδα κάθε ημέρα στο τέλος του έτους μάλλον θα έχεις τελειώσει δυο-τρία βιβλία! Είναι αρκετό αν σκεφτούμε πως η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν διαβάζει δυο βιβλία το χρόνο. Αν δεις ένα μικρό βίντεο προσωπικής ανάπτυξης την εβδομάδα, στο τέλος του έτους θα έχεις δει περισσότερα από 50 τέτοια βιντεάκια. Όσο για το κόστος όλων αυτών; Πολλά βίντεo και σεμινάρια είναι δωρεάν ενώ για τα δυο βιβλία ίσως χρειαστεί να δώσεις 2,5 ευρώ το μήνα!
Δικαιολογία όπως η έλλειψη χρόνου δεν ισχύει αφού ξέρουμε καλά ότι αν θέλουμε κάτι πραγματικά, βρίσκουμε το χρόνο. Ούτε η άλλη δικαιολογία ισχύει, δηλαδή τα λιγοστά χρήματα που θα απαιτηθούν αφού δεν θα λείψει σε κανέναν ένας καφές το μήνα. Ας μην ξεχνάμε ότι η επένδυση στη γνώση είναι η ασφαλέστερη επένδυση. Το κόστος για την δική μας ανάπτυξη μας προσθέτει αξία που δεν θα χαθεί ποτέ!
Χαρακτηριστική είναι η ιστορία με τον καθηγητή που μπαίνει στην αίθουσα και ρωτάει τους μαθητές του: – Ποιος θέλει αυτό το χαρτονόμισμα των 50 ευρώ;
Όπως είναι λογικό όλοι το ήθελαν. Ο καθηγητής το τσαλάκωσε και ξαναρώτησε με όλους τους μαθητές να θέλουν το 50ευρο. Ύστερα το πέταξε κάτω και το πατούσε με μανία. Επανέλαβε την ερώτηση για το τσαλακωμένο και βρώμικο χαρτονόμισμα. Όλοι εξακολουθούσαν να το θέλουν! Αμέσως ο καθηγητής εξήγησε ότι το χαρτονόμισμα είμαστε εμείς! Στη ζωή θα μας τσαλακώσουν, θα μας ποδοπατήσουν, θα μας λερώσουν αλλά η αξία μας παραμένει η ίδια.
Πάντα «θα μας θέλουν» διότι η ουσία κρύβεται εσωτερικά, όχι στην επιφάνεια και στο εξωτερικό περίβλημα. Πρέπει να βλέπουμε πίσω από καταγωγή, τίτλους και ρούχα. Εκεί θα βρούμε την αληθινή αξία των ανθρώπων. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την αξία μας. Μόνοι μας την δημιουργούμε, μόνοι μας την μεγαλώνουμε.
Αξίζουμε όσο εμείς πιστέψαμε και όσο προσπαθήσαμε μέχρι και σήμερα. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Αν χάσαμε λίγο χρόνο, αν καθυστερήσαμε να ξεκινήσουμε, ποτέ δεν είναι αργά! Ξεκινάμε τώρα! Όχι από Δευτερά, ούτε από Σεπτέμβριο… Σήμερα! Τώρα! Με την πρώτη σελίδα από το πρώτο βιβλίο… Γιατί «η αξία του ανθρώπου είναι να ζητάει, να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο και να είναι σίγουρος ότι θα το φτάσει!»

* Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μου: eetsi@windowslive.com.