Εβδομήκοντα δισ.!, του Γιώργου Πένταρη

Παρά την ένταση στο Νότιο Αιγαίο που προκαλούν οι ύπουλοι Τούρκοι, δεν θα ασχοληθώ μαζί τους γιατί έχω γράψει πολλές φορές στον ΠΑΛΜΟ αρχίζοντας από το 2016, τότε που ο Ερντογάνης μίλησε για πρώτη φορά για τη Γαλάζια Πατρίδα. Οι δηλώσεις των Τούρκων από το 2016 και μετέπειτα είχαν ως αντικειμενικό σκοπό αυτό που γίνεται σήμερα.

Η Ελλάδα, γνωρίζοντας την αδυναμία της, στρέφεται στους συμμάχους που δεν είναι άλλοι από την αδύναμη ΕΕ να βοηθήσει να σταθούμε όρθιοι μπροστά στην επικρεμάμενη απειλή των «Τουρκών», όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης.
Από την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου είναι γνωστό ότι η δυνατότητα αντιμετώπισης μιας εξωτερικής απειλής εξαρτάται κατά κύριο λόγο από το πόσο εύρωστη είναι η οικονομία της χώρας. Ακριβώς αυτή η πραγματικότητα βρίσκει εφαρμογή στη σημερινή ισορροπία δυνάμεων με την Τουρκία, η οποία εδώ και χρόνια έχοντας μια ισχυρή οικονομία επένδυσε στον στρατιωτικό τομέα, ο οποίος έχει και εξαγωγικό προσανατολισμό. Εμείς αντίθετα λόγω λανθασμένων εκτιμήσεων για τη μακροπρόθεσμη πολιτική της Τουρκίας, αλλά και λόγω λανθασμένων πολιτικών βρεθήκαμε, μετά από μια δεκαετή οικονομική κρίση, αλλά και κρίση αξιών, με την πλάτη στον τοίχο πιεζόμενοι στρατιωτικά από την γείτονα. Γνωρίζοντας η Τουρκία ότι βρισκόμαστε σε αδυναμία ηθικά και στρατιωτικά, προσπαθεί να επιβάλει με την λογική των κανονιοφόρων τις απόψεις της πέραν από κάθε έννοια δικαίου.
Η οικονομία λοιπόν είναι το κλειδί για κάθε κίνηση στρατιωτική, πολιτική ή κοινωνική και αυτή την οικονομία πρέπει να προσέξουμε και να αναπτύξουμε. Όπως έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες «ουδέν κακόν αμιγές καλού», ήρθε το κακό του κορωνοϊού, αλλά κατοχυρώθηκαν για εμάς 70 δισεκατομμύρια ευρώ από την ΕΕ για ενίσχυση της χώρας λόγω του οικονομικού πλήγματος από τα lockdown. Είναι παραδεκτό ότι είναι ένα ανέλπιστα μεγάλο κονδύλι που αν το χειριστούμε σωστά, μέσα σε μια πενταετία θα αλλάξει το πρόσωπο της χώρας.
Αν διαχειριστούμε σωστά αυτά τα χρήματα θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε μια δυνατή οικονομία, η οποία με τη σειρά της θα μας δώσει την δυνατότητα του εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, ώστε να επανέλθει η ανατραπείσα ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή μας.
Στην Ελλάδα μέσω ΜΟΜ, Πακέτων Ντελόρ, Κοινοτικών Πλαισίων στήριξης και ΕΣΠΑ, έχουν εισρεύσει τεράστια χρηματικά ποσά και θα είχαν εισρεύσει ακόμη περισσότερα αν οι κρατικές υπηρεσίες ήταν καλλίτερα οργανωμένες και αποτελεσματικές. Από τα ποσά που έχουν εισρεύσει στην Ελλάδα μόνο το μέρος που έχει πάει στις υποδομές θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι έχει προσφέρει πραγματικά στην οικονομική μας ανάπτυξη. Τα ποσά που έχουν διατεθεί μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (ΕΚΤ) καθώς και από άλλες δράσεις ουδείς γνωρίζει την συνεισφορά τους στην οικονομική ανάπτυξη γιατί δεν υπάρχει η λεγόμενη αξιολόγηση των σχετικών δράσεων. Μπορεί τα χρήματα αυτά να πήγαν σε εκπαίδευση, επιμόρφωση στελεχών, καταπολέμησης της ανεργίας κτλ, αλλά δεν έγιναν δράσεις οι οποίες θα είχαν ένα μόνιμο παραγωγικό αποτέλεσμα. Εκτός αυτών είναι βέβαιο και όλοι οι Έλληνες το πιστεύουν, ότι πολλά χρήματα πήγαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο στον καιάδα της διαφθοράς, η οποία δεν έχει γενεσιουργό αιτία τα πρόσωπα, αλλά το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει το δημόσιο σε όλο του το εύρος.
Όπως είπε ο Πρωθυπουργός, δεν θα σκορπίσουμε τα χρήματα ως νεόπλουτοι, αλλά θα τα διαθέσουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να πιάσουν τόπο. Πολύ σωστή η δήλωση και πολύ σωστή και λογική η επιθυμία του κ. Μητσοτάκη, αλλά στην πράξη να δούμε τί θα γίνει…
Πώς οι υπάρχουσες υπηρεσίες του δημοσίου θα διαχειριστούν αυτά τα τεράστια κονδύλια όταν κάθε χρόνο και κάθε κυβέρνηση εδώ και χρόνια κατηγορείται για την μεγάλη έλλειψη απορροφητικότητας του ΕΣΠΑ και των κοινοτικών κονδυλίων γενικότερα; Είναι ένα ζήτημα που ξεπερνά την τρέχουσα κυβέρνηση γιατί μελλοντικά ένα μέρος των κονδυλίων θα το διαχειριστούν άλλοι.
Αυτό σημαίνει ότι από τώρα θα πρέπει να επεξεργαστεί η κυβέρνηση και να φέρει στην Βουλή και να ψηφιστεί ομόφωνα ένα ρεαλιστικό και συνεκτικό σχέδιο με συγκεκριμένους αντικειμενικούς σκοπούς, ώστε να αναμορφωθεί η Ελληνική οικονομία και να μην εξαρτάται από εύθραυστους τομείς όπως είναι ο τουρισμός ή η υπερβολική για το ΑΕΠ αναλογία του τομέα της παροχής υπηρεσιών.
Πολλοί λένε ότι ένας τομέας που θα πρέπει να αναπτυχθεί είναι η βιομηχανία και η μεταποίηση και συμφωνώ μαζί τους. Πώς όμως θα γίνει αν δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη βιομηχανική πολιτική; Και για να υπάρχει μια τέτοια πολιτική είναι προϋπόθεση η ύπαρξη ενός συναφούς Υπουργείου. Δυστυχώς για την χώρα δεν υπάρχει, υπάρχει μια Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας που επί ΣΥΡΙΖΑ είχε επικεφαλής κάτι «μανάβηδες» που δεν πίστευαν στην βιομηχανία γιατί οι βιομήχανοι «πίνουν το αίμα του εργάτη». Ακόμη και σήμερα δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι τα πράγματα είναι καλλίτερα όχι μόνο ως προς την πολιτική ηγεσία, αλλά και ως προς την δομή και ικανότητα της εν λόγω υπηρεσίας.
Ένα άλλο σοβαρότατο ζήτημα είναι ο τρόπος που οργανώνονται οι διαγωνισμοί προμηθειών έργων και υπηρεσιών στο δημόσιο. Η ροή των χρημάτων είναι προφανές ότι πρέπει να ελέγχεται και παρακολουθείται μέσα από κρατικούς μηχανισμούς. Όμως οι μηχανισμοί που υπάρχουν σήμερα σε συνδυασμό με τον τρόπο λειτουργίας του δημοσίου δεν εγγυώνται σε καμιά περίπτωση ότι τα χρήματα θα διατεθούν με τον σωστό τρόπο και έγκαιρα.
Οι παραπάνω επισημάνσεις δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου του τρόπου λειτουργείας του δημοσίου. Με δυο λόγια απουσία η πολιτικής και η κακή, κάκιστη απόδοση του δημόσιου τομέα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν πριν από κάθε άλλη κίνηση για την χρησιμοποίηση των συγκεκριμένων κονδυλίων.
Η κυβέρνηση λοιπόν θα πρέπει να κάνει, κατά τη γνώμη μου τρεις θεμελιώδεις κινήσεις.
Η πρώτη θα πρέπει να είναι ένα γενικό σχέδιο για το προς τα πού θα πάει η χώρα τα επόμενα είκοσι χρόνια.
Η δεύτερη είναι ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν νέες υπηρεσίες όχι κατ’ ανάγκην στελεχωμένες με δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίες θα εξειδικεύσουν και επεξεργαστούν τις επί μέρους πολιτικές.
Τέλος, η τρίτη πλήρης αναμόρφωση του νόμου περί προμηθειών του δημοσίου καθώς και δομική αναμόρφωση όλων των υπηρεσιών προμηθειών και οικονομικών του δημοσίου.
Μερικοί τομείς που θα μπορούσε να στραφεί η οικονομία μας είναι ο πρωτογενής τομέας, αλλά όχι με την σημερινή του μορφή. Θα πρέπει να ευνοηθούν η ποιότητα της παραγωγής, η εξωστρέφεια, η πολυμετοχικότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και η γεωργία ακριβείας με χρήση των νέων τεχνολογιών GPS, Drone κτλ.
Ένας άλλος τομέας είναι η βιομηχανία και η μεταποίηση με έμφαση στις νέες τεχνολογίες όπως νανοτεχνολογία, έξυπνα υλικά κτλ. Ανάπτυξη του τομέα των ψηφιακών τεχνολογιών και της τεχνητής νοημοσύνης. Ακόμη ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας, η οποία είναι ισχυρός παράγοντας οικονομικής ανάπτυξης με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, αλλά και ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας.
Θέλω να επισημάνω ότι θα ήταν μεγάλο λάθος της κυβέρνησης να διαθέσει τα κονδύλια για την καταπολέμηση της ανεργίας και για επιδοτήσεις εργαζομένων που χτυπήθηκαν από τον κορωνοϊό. Ο λόγος είναι ότι οι ενισχύσεις αυτές θα γίνουν καταναλωτικά αγαθά και θα μηδενιστεί η δυναμική τους για παραγωγή νέου χρήματος. Αυτά τα κονδύλια ενίσχυσης θα πρέπει να διατεθούν μόνο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Κλείνοντας θα πρότεινα να δει η κυβέρνηση και τις άλλες χώρες πώς θα διαθέσουν τα δικά τους κονδύλια για να έχουμε και εμείς έναν μπούσουλα.