Η Αγία Σοφία πάλι τζαμί, του Γιώργου Πένταρη

Για μια ακόμη φορά η θρησκεία γίνεται το μακρύ χέρι της πολιτικής. Αναφέρομαι στην μετατροπή του ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας σε τζαμί, επειδή «έτσι το είχε κάνει ο Μωάμεθ ο πορθητής» όπως είπε ο κοινοβουλευτικός δικτάτορας Ερντογάν. Η χρήση της θρησκείας ως το μακρύ χέρι της πολιτικής είναι αρχαία τέχνη και χρησιμοποιήθηκε ως ηθική δικαιολογία για κατακτήσεις, εξανδραποδισμούς και σφαγές λαών απανταχού της γης.

Πλησιάζουμε στον τέλος του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα και ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου ακόμη είναι φανατικό με την θρησκεία. Οι πολιτικοί «ηγέτες» αυτών των φανατικών τους χρησιμοποιούν ως μέσο επιτυχίας των σκοπών τους που καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα αυτών των ανθρώπων, αλλά με αυτά της άρχουσας τάξης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έγινε και η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί. Το σχέδιο δεν είναι χθεσινό. Στην Τουρκία υπήρχαν από παλιά δυνάμεις που δεν ήθελαν τον κοσμικό χαρακτήρα αυτής της χώρας και βρήκαν πολιτική έκφραση στον Ερντογάν. Ο Ερντογάν και οι δυνάμεις του στρατιωτικοβιομηχανικού πλέγματος που τον στηρίζουν, προχωρούν με ένα συνεπές σχέδιο για μετατροπή της Τουρκίας σε διεθνή παίχτη στην πολιτική σκακιέρα και ως μέσον έχουν επιλέξει από τη μια την θρησκεία και από την άλλη τη ωμή επέμβαση και βία εναντίον της κυριαρχίας και των συμφερόντων άλλων χωρών.
Για να γίνει αποτελεσματικό μέσο διεθνούς πίεσης η θρησκεία θα πρέπει να αλλάξει και ο ιδεολογικός προσανατολισμός του κράτους με ώσμωση μεταξύ των πολιτικών και θρησκευτικών δυνάμεων πράγμα που συμβαίνει στην Τουρκία.
Σε αυτά τα σχέδια του Ερντογάν υπήρχε ένα εμπόδιο που ήταν ο Κεμαλικός προσανατολισμός του στρατού, της δικαιοσύνης και του ανώτερου προσωπικού της δημόσιας διοίκησης της Τουρκίας. Αυτό το εμπόδιο κατάφερε να ανατρέψει ο δικτάτωρ με το πλαστό πραξικόπημα που σχεδίασε το 2016. Με το πρόσχημα του πραξικοπήματος εξουδετέρωσε τις Κεμαλικές δυνάμεις στον στρατό φυλακίζοντας το 70% των αξιωματικών και στην δικαιοσύνη με φυλάκιση άνω των 2.000 δικαστικών. Έτσι κατάφερε να έχει την δικαιοσύνη στο τσεπάκι του και να μπουν στα ανώτερα στρατιωτικά κλιμάκια οι «αδελφοί μουσουλμάνοι». Αν ήταν οι Κεμαλικοί ούτε οι δικαστές, αλλά περισσότερο ο στρατός δεν θα δέχονταν την γελοία απόφαση του δικαστηρίου ότι το διάταγμα του 1934 του Κεμάλ για την Αγία Σοφία ήταν πλαστό. Δεν υπήρχε περίπτωση να περάσει.
Και κατά τον πρώην πρέσβη της χώρας μας στην Άγκυρα (2017-2019) κ. Πέτρο Μαυροειδή, η απόφαση του Ερντογάν «είναι χτύπημα στον Κεμαλισμό και κίνηση ματ εναντίον του δημάρχου Κωνσταντινούπολης Εκρεμ Ιμάμογλου». Πολλοί λένε ότι τα κάνει αυτά για να πάρει με το μέρος του τους ισλαμιστές ψηφοφόρους. Δεν είναι έτσι ακριβώς. Ο Ερντογάν ΕΙΝΑΙ ισλαμιστής και προωθεί το σχέδιό του για την τελική επικράτηση του ισλαμισμού στην χώρα του. Αν γίνει αυτό, τότε η Τουρκία θα είναι η ηγέτιδα δύναμη και εγγυητής όλων των Σουνιτών μουσουλμάνων και θα υπαγορεύει πολιτική όχι μόνο σε αυτούς, αλλά και στις υπερδυνάμεις Αμερική, Ρωσία και ΕΕ. Αν δεν ήταν ισλαμιστής, η γυναίκα του δεν θα φορούσε τσεμπέρι.
Με αυτή την απόφασή του ο Ερντογάν δείχνει άλλη μια φορά την αλαζονεία του, αλλά και την αλαζονεία του Ισλάμ απέναντι στον Δυτικό Κόσμο, η οποία προέρχεται από την στρατιωτική, οικονομική και πληθυσμιακή δύναμη που έχει η Τουρκία. Δυστυχώς ο Δυτικός Κόσμος φοβάται την Τουρκία και δεν αντιδρά με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Η αδράνεια αυτή και ο φόβος πολύ φοβάμαι ότι θα μας οδηγήσουν σε μια μελλοντική πορεία σύγκρουσης μεταξύ θρησκειών. Αυτή τη στιγμή στο Ισλάμ υπάρχει φανατισμός και εν μέρει και στον χριστιανικό κόσμο. Οι προκλήσεις του Ισλάμ είναι πολύ πιθανόν μελλοντικά να αναπτύξουν ως αντίδραση τις φονταμενταλιστικές και ρατσιστικές ιδέες στην Ευρώπη. Μη ξεχνάμε ότι το «τζιχάντ» ζει και βασιλεύει στους μουσουλμάνους και ακόμη περισσότερο δεν πρέπει να ξεχνάμε, ειδικά για την Τουρκία, ότι υπήρξε ο κύριος υποστηριχτής του ISIS. Αν οι άλλες μουσουλμανικές χώρες δεν καταδικάσουν την προσβλητική πράξη του προέδρου της Τουρκίας, τότε συνηγορούν με τον σοβινισμό της και προσυπογράφουν την δήλωση του Ερντογάν ότι «δεν υπάρχει μετριοπαθές και ακραίο Ισλάμ. Υπάρχει μόνο Ισλάμ» και ανοιχτά πλέον υπονομεύουν τη χριστιανική Δύση της οποίας επιδιώκουν την διάβρωση από μέσα.
Όπως έχω ξαναγράψει τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που έχουν επί μέρους διάφορα κράτη με την Τουρκία τα αναγκάζουν να μην αντιδρούν στις τρομοκρατικές προκλήσεις του Ερντογάν και έτσι βλέπουμε την ανοχή τους στην κατάκτηση και σε λίγα χρόνια προσάρτηση μέρους της Συρίας, την απροκάλυπτη παρέμβασή του και ουσιαστικά διοίκηση της Λιβύης του Σάραζ, ο οποίος είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος, την ανάπτυξη στρατιωτικών βάσεων στην Σομαλία, την επέμβαση στο Β. Ιράκ και βέβαια στην αμφισβήτηση όλης της Ελληνικής κυριαρχίας.
Αυτό που λέω αποδεικνύεται από το τελευταίο συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ την περασμένη Δευτέρα, όπου οι Ελληνικές θέσεις για καταδίκη της επιθετικότητας της Τουρκίας και την προσβολή προς την χριστιανοσύνη, βρήκαν σύμφωνους μόνο τις Γαλλία, Λουξεμβούργο, Εσθονία, Σλοβακία, Σουηδία και Αυστρία. Οι μεγάλοι παίκτες Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, Ισπανία, Πολωνία κτλ έκαναν την πάπια γιατί έχουν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα όπως είπαμε.
Όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία όλοι ξεσηκώθηκαν και της επέβαλλαν κυρώσεις μαζί και η χώρα μας λόγω ΕΕ. Ακόμη και το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως πήρε το μέρος της Ουκρανίας δυσαρεστώντας τον Κύριλλο Μόσχας, ο οποίος μας το ξεπληρώνει με την εκκωφαντική σιωπή του για την Αγία Σοφία. Τις κυρώσεις που επέβαλλαν οι Αμερικανοί και οι Εοκικοί εναντίον της Ρωσίας δεν τις ακολούθησε προφανώς η Τουρκία και στις Ρωσικές αγορές τα Τούρκικα αγροτικά προϊόντα αντικατέστησαν τα Ελληνικά…
Η Τουρκία παραπονιέται ότι δεν προχωράν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, αλλά στην ουσία δεν το θέλει γιατί έτσι μπορεί και αλωνίζει. Αν ήταν μέλος της ΕΕ, δεν θα μπορούσε να επεμβαίνει απροκάλυπτα και στρατιωτικά σε άλλες χώρες και θα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθεί την πολιτικής της ΕΕ.
Έτσι λοιπόν ασκεί οικονομική πολιτική και πολιτική που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να μην γίνεται δεκτή από ΕΕ. Την ίδια στιγμή οι ύπουλοι πολιτικοί της παραπονιούνται και από πάνω ότι η ΕΕ δεν τους δέχεται. Είναι τόσο ύπουλοι οι Τούρκοι πολιτικοί που κάνουν το άσπρο μαύρο και δεν διατάζουν μπροστά σε καμιά έννοια δικαίου παρά μόνο αν τους συμφέρει.
Στις 15 του μηνός έβγαλαν NAVTEX για γεωτρήσεις στην Κυπριακή ΑΟΖ και για πρώτη φορά ανακοινώσανε ότι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες θα γίνουν με συνεργασία εταιρειών άλλων χωρών. Είδαν δηλαδή ότι η συνεργασία Ελλάδας – Γαλλίας είχε κάποια αποτελέσματα και τώρα προσπαθούν να βάλουν στο παιχνίδι άλλες χώρες όπως π.χ. την Ιταλία και βέβαια το πιόνι τους την Λιβύη. Σκέφτονται οι Τούρκοι ότι αν δώσουν δικαιώματα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες τότε το παιχνίδι αρχίζει να περιπλέκεται. Υπάρχει το ενδεχόμενο αντίθεσης μεταξύ αυτών των χωρών που θα έχει ως αποτέλεσμα το πάγωμα των ερευνών εκ μέρους τους και κατά συνέπεια αποχώρηση της Γαλλίας. Αυτό επιδιώκει με τις δηλώσεις αυτές η Τουρκία και αν αποχωρήσει η Γαλλία τότε θα αλωνίζει στην Ανατολική Μεσόγειο και θα κοιτάμε σαν τον φτωχό συγγενή.
Κλείνω τονίζοντας ότι η Τουρκική πολιτική βασίζεται στην εξαπάτηση και στην στρατιωτική δύναμη. Αν παραπονιόμαστε για την Αγία Σοφία τώρα που έγινε τζαμί δεν έχουμε λόγο να πηγαίνουμε εκεί και να αφήνουμε τα ευρώ μας να γίνονται όπλα του Ερντογάν εναντίον μας. Ας αντιδράσουμε όπως μπορούμε και αυτό ως Έλληνες πολίτες το μπορούμε.