«Κάθε ποιητής νοιώθει αγωνιστής και ιππότης του πνεύματος», Βασίλειος Βατάλης, ποιητής

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
«Κάθε ποιητής νοιώθει αγωνιστής και ιππότης του πνεύματος», Βασίλειος Βατάλης, ποιητής

«Επί γης ενσαρκώθηκα στις 15/7/1955, νυμφευμένος με την Ευθυμία Σταμκοπούλου, έχω τρία τέκνα και τέσσερα εγγόνια, συνταξιούχος πλέον ΔΕΗ, πολιτεύτηκα το 1998, ιδρυτής της “Ποίησης με Λευτεριά Λόγου”». Έτσι μας συστήνεται ο Βασίλειος Βατάλης, ο ποιητής, και συνεχίζει: «Τον Ιανουάριο του 1997 πραγματοποιήθηκε η παρθενική μου ποιητική βραδιά στη γενέτειρά μου. Το καλοκαίρι του 2005 τιμήθηκα σε Πανελλήνιους Αγώνες και μελοποιήθηκε από τον Σπ. Σαμοΐλη το ποίημά μου “Σ’αφαίρεσα”.» Αλλά ας δούμε τί άλλα έχει να μας πει…


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΜΑΙΡΗ ΓΚΙΩΝΗ – ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ


«ΠΑΛΜΟΣ»: Σε ποιό περιβάλλον μεγαλώσατε; Τί θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΒΑΤΑΛΗΣ: Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη μεταπολεμική Κοζάνη, με όλα τα προβλήματα που άφησε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα, σε μια φτωχική αλλά αγαπημένη πολύ οικογένεια. Οι γονείς μου, Χαρίσιος και Μαλαμάτη, άνθρωποι του μεροκάματου, εργάτης και κεντήτρια.
Τα παιδικά μου χρόνια πολύ δύσκολα εξαιτίας ενός… δρόμου! Εξαιτίας της διαπλάτυνσης της οδού 11ης Οκτωβρίου, που έγινε κατά έξι και πλέον μέτρα προς την πλευρά του σπιτιού μου, αντί τρία και τρία εκατέρωθεν του δρόμου. Έτσι, επτάχρονος κουβαλώ επ’ώμου το κρεβατάκι μου, πέντε σπίτια αλλάξαμε και από τα 8 μου αναγκάστηκα να βγω στο μεροκάματο σε ό,τι υπήρχε. Ώσπου άντρωσα, δίπλα στο σπίτι του Ιερολοχίτη Λασσάνη, ήμουν ένα διανοητικό αλάνι, ένας αγωνιστής κατά του άδικου.

«Π»: Η Κοζάνη, ο τόπος γέννησής σας, πώς σας εμπνέει;
Β.Β.: Η Κοζάνη με εμπνέει ποικιλοτρόπως, κάθε στενό της μου ξυπνάει αναμνήσεις και εικόνες. Ιδιαίτερα ο ήχος του Καμπαναριού συμβόλου της γενέτειράς μου, επειδή βαρούσαμε τις καμπάνες μαζί με το γιο του νεοκόρου που είναι είναι μοναχός στο Άγιο Όρος.

«Π»: Τί είναι για εσάς η ποίηση;
Β.Β.: Θαρρώ ποίηση είναι η ελευθερία της σκέψης, είναι η τροφή της ψυχής. Κάθε ποιητής νοιώθει αγωνιστής και ιππότης του πνεύματος. Η ποίηση είναι φορέας των ιδεών και των αξιών της εποχής του ποιητή, το έργο του οποίου είναι «παιδεύειν ανθρώπους και βέλτιους απεργάζεσθαι» κατά τον Πλάτωνα. Κι όσο ζει ένα ποίημα, ένα δημιούργημα, ζουν και οι ιδέες του ποιητή που απηχούν βέβαια στις αρχές και αντιλήψεις των ανθρώπων της εποχής του. Σύνθημά μου όταν ίδρυσα και πολιτεύτηκα το 1998 στις Νομαρχιακές Κοζάνης, την ποίηση με λευτεριά λόγου, ήταν «Ποίηση – Μύηση – Κύηση».

«Π»: Γιατί γράφετε;
Β.Β.: Γράφω γιατί τα γραπτά μένουν! Οι Λατίνοι – Ρωμαίοι που μας κατέκτησαν πολεμικά, κατακτήθηκαν πνευματικά από τα γραπτά μας και έγραφαν κι αυτοί στους τύμβους μετά και έπαιρναν Έλληνες διδασκάλους στη Μεγάλη Ελλάδα, τη Νότια Ιταλία.

«Π»: Γιατί γράφετε με κεφαλαία γράμματα;
Β.Β.: Γράφω με κεφαλαία γράμματα τα ποιήματά μου γιατί έγραφαν οι πρόγονοί μου και μάλιστα κολλημένα όπως σήμερα τα βλέπουμε στις επιγραφές τους. Έτσι παιδεύεται ο εγκέφαλός μας, εργάζεται ο νους μας και δεν είναι μασημένη τροφή. Σήμερα υφιστάμεθα μια νέα επίθεση με τα «γκρίκλις» που επιβάλλονται στους νέους μας.

«Π»: Ως εύζωνας αναπτύχθηκε η αγάπη σας για την πατρίδα εντονότερα;
Β.Β.: Αγαπώ την πατρίδα μου πιότερο από τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. «Εις οιωνός άριστος αμύνεσαι περί πατρίς» με δίδαξαν οι Σωκράτης, Όμηρος, Ιπποκράτης, αυτών απόγονος είμαι. Την ειδικότητα του Εύζωνα την πήρα στο κέντρο νεοσύλλεκτων Τριπόλεως, μετά έκανα τετράμηνο στην Κέρκυρα ΛΥΒ όπου έγινα λοχίας και ακολούθησαν δύο χρόνια στα σύνορα της Βουλγαρίας και μετά στο Τριεθνές. Σθένος ψυχής είναι η φιλοπατρία.

«Π»: Ποιά είναι η σχέση σας με τα αρχαία ελληνικά;
Β.Β.: Τα αρχαία Ελληνικά εμπλουτίζουν τον εγκέφαλο. Μητέρα των γλωσσών και απαραίτητα στα σχολεία μας, με σημάδεψαν ως μαθητή στην Δ’ τάξη του Γυμνασίου. Με αφορμή αυτή σας την ερώτηση θυμήθηκα ότι είχαν αποβληθεί δια παντός από τα γυμνάσια της Κοζάνης το 1971 γιατί έγραψα με κόκκινα κεφαλαία γράμματα σε γραπτούς διαγωνισμούς. Και η τότε επιτηρήτρια φιλόλογος, εισηγήθηκε αργότερα στην τέλεση της ποιητικής βραδιάς στη γενέτειρά μου, μετά από 28 έτη.

«Π»: Πότε ξεκινήσατε να γράφετε;
Β.Β.: Ξεκίνησα να γράφω όταν ήμουν στρατιώτης, συγκεκριμένα γράφοντας στίχους με συναδέλφους που έπαιζαν κιθάρα. Τα μελοποιούσαμε. Τέσσερα χρονολογικά έτη υπηρετούσα.
«Μελαγχόλησα ξανά για τον καιρό που δεν περνά / Γενάρη του εβδομήντα-οκτώ / πόσο πολύ τον καρτερώ / αυτός ο μήνας σαν θα γίνει / απολυτήριο μου δίνει / τότε ο ήλιος θε να βγει / για μένα στην ανατολή / χαμογελώντας θα μου πει / πέτα τώρα το χακί».

«Π»: Έχετε εκδόσει έξι ποιητικές συλλογές και ποιήματά σας έχουν δημοσιευθεί και βραβευτεί. Τί πραγματεύονται;
Β.Β.: Για μένα η επιβράβευση γίνεται μετά θάνατον, που είναι μεταβατικό στάδιο της αιώνιας ψυχής μας. Πραγματοποίηση θα καταφέρω να έχω εάν εκπληρώσω τη γήινη θητεία μου όπως πρέπει, με το γης ηλιοβασίλεμα και αυτής επουράνιον φίλεμα.

«Π»: Ήθη, έθιμα, θρησκεία, παράδοση, ιστορία. Τί είναι για εσάς;
Β.Β.: «Μηδέ ρίζα, μηδέ κορφή», κρητική αρχαία μαντινάδα. Άμα δεν τηρείς ήθη, έθιμα, παράδοση, δεν κορφολογείς, δεν μεταλαμπαδεύεις γνώσεις στους μεταγενέστερους. Θρησκεία είναι ο πνευματισμός, η πίστη στην ύπαρξη πνευματικού κόσμου, πέραν του υλικού ανθρώπινου κόσμου των πέντε αισθήσεων. Ενός κόσμου μιας άλλης διάστασης. Ιστορία πρέπει να διδάσκεται καλύτερα στην οικογένεια, από γονείς προς τα παιδιά, από τη γιαγιά στα εγγόνια. Τα σχολεία πλέον βγάζουν ανιστόρητους μαθητές.

«Π»: Γιατί σας αποκαλούν ποιητή του λαού;
Β.Β.: Θεωρώ ότι με αποκαλούν ποιητή του λαού γιατί γράφω για το λαό μας και για τους λαούς της υφηλίου, γράφω για όλα τα πελάγη και για όλα τα σημεία του ορίζοντα.

«Π»: Ποιά είναι η μούσα σας;
Β.Β.: Είναι κάθε γυναίκα μούσα για τον ποιητή.

«Π»: Διακρίνουμε το πάθος σας για το ιστορικό και θρησκευτικό παρελθόν της Ελλάδας. Τί σας παρακινεί;
Β.Β.: Δεν είναι πάθος. Απλώς παρατηρώ ότι εκφυλίζεται και εκπορνεύεται το ιστορικό, θρησκευτικό και πολιτισμικό παρελθόν της Ελλάδας. Εθνικός πολτισμός σημαίνει ευημερία σε γενική κλίμακα και όχι να ευημερεί ένα ασήμαντο μέρος του Έθνους και να δυστυχούν οι εννιά στους δέκα. Προορισμός του ιθύνοντος είναι να προβλέπει τα κυριότερα σημεία των αναγκών του λαού και όχι να διαπληκτίζεται για ζητήματα που αφορούν την έμμεση και όχι άμεση εκπαίδευση του λαού, με στόχο την ανύψωση του ηθικού και βιοτικού επιπέδου πάνω και πρώτα απ’όλα. Ο Καποδίστριας πριν 189 έτη προσπάθησε αλλά οι αφανείς ρίζες του κακού, τον δολοφόνησαν…

«Π»: «Σ’αφαίρεσα», τραγούδι ή μάλλον μελοποιημένο ποίημά σας από τον Σπύρο Σαμοΐλη. Μιλήστε μας γι’αυτό.
Β.Β.: Τί εμπειρία! Το 2005, στην Λευκίμμη Κέρκυρας, τελέστηκαν Πανελλήνιοι Ποιητική αγώνες, όπως ακριβώς στην Αρχαία Ελλάδα. Καλεσμένοι ήμασταν δέκα ποιητές και μελοποιήθηκαν τα τρία πρώτα ποιήματα από τον Σπύρο Σαμοΐλη.

«Π»: Ποιά η γνώμη σας για την τεχνολογία και το ίντερνετ σήμερα;
Β.Β.: Η τεχνολογία είναι άριστη για αρχειοθέτηση, βοηθάει στην ομαλή και ποιοτική παραγωγή σε πολλούς τομείς. Όμως απαιτεί μέτρο, γιατί όσο υπέρμετρα αυξάνεται η μηχανική πρόοδο, τόσο πέφτει ο παράγων άνθρωπος. Να μην καταντήσει φορέας εκμετάλλευσης και ηλεκτρονικού φακελώματος.

«Π»: Ποιό θεωρείτε χρέος του ποιητή;
Β.Β.: Χρέος του ποιητή είναι να απηχεί με τη δημιουργία του στον λαό, στις αντιλήψεις και τις αρχές των ανθρώπων του, με επίγνωση του προορισμού του και να παραστέκει στο έθνος του υπεύθυνα. Να είναι αυτός που με το στόμα του, ομιλούν οι Μούσες. Αυτός που είναι δάσκαλος για τα παιδιά και ποιητής για τους μεγάλους.

«Π»: Πιστεύετε ότι είμαστε επάξιοι της κληρονομιάς του ελληνικού πολιτισμού;
Β.Β.: Είμαστε επάξιοι της Ελληνικής Κληρονομιάς, έστω και ελάχιστοι από εμάς, διότι δημιουργούμε υψηλές αξίες, κοινωνικά, πολιτισμικά αλλά δεν θα ενταφιαστεί η Ελληνική Παιδεία και η διανοητική υγεία μας. Πρέπει να αντισταθούμε σ’αυτή τη νέα εποχή που ζούμε όπου τα πόδια βαράνε την κεφαλή.

«Π»: Παγκοσμιοποίηση;
Β.Β.: Η παγκοσμιοποίηση επεκτείνεται σε όλα τα επίπεδα της ζωής, είναι μια διαδικασία μετατροπής της οικουμένης σε μια ενιαία οικονομική πολιτική, πολιτιστική επικράτεια, μέσω της σταθερής πτώσης της σημασίας των εθνικών πολιτικών ορίων και της γεωγραφικής απόστασης. Όπως και η πανθρησκεία της νέας τάξης πραγμάτων και το τσουβάλιασμα της πολυπολιτισμικότητας που οδηγεί στην αλληλοεξάρτηση και στον έλεγχο των υπερκυβερνήσεων επί της υφηλίου.

«Π»: Τί ετοιμάζετε;
Β.Β.: Ετοίμασα «φιλοσοφερωτικά», «κοινωνική φιλοσοφία» … και διάφορα άλλα τα οποία ανεβάζω στις σελίδες μου και ετοιμάζω να τα εκδώσω συμπληρώνοντας εννέα ποιητικές συλλογές όσες και οι μούσες Πιερίδες.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή