Το άνοιγμα των σχολείων, του Βασίλη Γιαννακόπουλου

Όλες τις προηγούμενες, πριν την 1η Ιουνίου, ημέρες έγιναν πολλές συζητήσεις γύρω από το θέμα του ανοίγματος ή όχι των δημοτικών σχολείων και των παιδικών σταθμών. Έγιναν παρεμβάσεις από φορείς, συλλόγους, συνδικαλιστές, πολιτικούς και διάφορους δημοσιολογούντες.

Το άνοιγμα των σχολείων την 1η Ιουνίου όπως και το κλείσιμό τους στα μέσα Μαρτίου, το πρότεινε η, υπό την προεδρία του Σωτήρη Τσιόδρα, Υγειονομική Επιτροπή του Υπουργείου Υγείας, και πολύ σωστά έγινε δεκτή η πρόταση από την πολιτική ηγεσία. Αυτοί οι οποίοι γνώριζαν και γνωρίζουν τα δεδομένα γύρω από την εξέλιξη της πανδημίας είναι οι λοιμωξιολόγοι και επιδημιολόγοι και καλά θα κάνουμε όλοι να ακολουθούμε τις οδηγίες τους. Δεν τα έχουμε πάει και άσχημα μέχρι τώρα ακολουθώντας όσα εκείνοι μας λένε.
Υπέρ της επαναλειτουργίας των δημοτικών σχολείων ήταν και ένας δικός μας για πολλά χρόνια δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου και εκπαιδευτικός, ο Νίκος Μαγκανάρης, άρθρο του οποίου δημοσίευσαν τα «Νέα» την Τρίτη 2 Ιουνίου και το οποίο αναδημοσιεύουμε:
«Η πρώτη μέρα επαναλειτουργίας των σχολείων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο την ορθότητα της απόφασης για το άνοιγμά τους, αλλά και την ανάγκη των μαθητών μας, των γονέων και των εκπαιδευτικών να επανέλθουμε στην κανονικότητα με τρόπο που θα είναι ασφαλής για τους μαθητές μας και τους εκπαιδευτικούς ώστε αφενός να αποφύγουμε τυχόν διασπορά του ιού και αφετέρου να δημιουργήσουμε κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας στη σχολική κοινότητα.
»Η μεγάλη προσέλευση των μαθητών, αλλά και το χαμόγελο στα πρόσωπά τους, δείχνει την ανάγκη τους να ξαναβρούν τους φίλους τους, να συναντήσουν τους δασκάλους τους και να συμμετέχουν στα μαθήματά τους.
»Όλο αυτό το διάστημα από τις 11 Μαρτίου και παρά τις όποιες δυσκολίες, οι εκπαιδευτικοί στην πλειοψηφία τους έδειξαν υψηλό αίσθημα ατομικής και κοινωνικής ευθύνης, βρέθηκαν με κάθε δυνατό τρόπο κοντά στους μαθητές τους, αποκαθιστώντας την επαφή με τη μαθησιακή διαδικασία, μέσω της σύγχρονης και ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης και με επαγγελματισμό συνέβαλαν στον περιορισμό του «χαμένου» διδακτικού χρόνου.
»Η επαναλειτουργία των σχολείων ήταν αναγκαία και έγινε στον κατάλληλο χρόνο. Ικανοποιεί ψυχολογικούς σκοπούς επιτρέποντας στους μαθητές μετά τον εγκλεισμό να αποφορτιστούν σε ένα ασφαλές περιβάλλον, να ενημερωθούν και να ξεπεράσουν τυχόν φόβους τους. Μεγαλύτερο κενό θα δημιουργούσε δυσκολότερη προσαρμογή τον Σεπτέμβριο.
»Εξυπηρετεί και παιδαγωγικούς σκοπούς καθώς οι μαθητές στο σχολείο θα καλύψουν σημαντικό μέρος της ύλης με την καθοδήγηση των δασκάλων τους, θα εφαρμόσουν τις οδηγίες του ΕΟΔΥ, τηρώντας τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, που δεν εφαρμόζονται στον δημόσιο χώρο, στις πλατείες και τις παιδικές χαρές, όπως η τήρηση των αποστάσεων στην τάξη και στο προαύλιο για την αποφυγή του συγχρωτισμού.
»Μολονότι οι μικροί μαθητές είναι πιο δύσκολο να πειθαρχήσουν στα μέτρα, είναι ευκολότερο να διαπαιδαγωγηθούν, να αλλάξουν στάσεις και συμπεριφορές. Αυτό προϋποθέτει την προετοιμασία των σχολείων, την εξαντλητική καθαριότητα των χώρων, το συχνό πλύσιμο των χεριών, τη χρήση αντισηπτικών, τον αερισμό και τη διαρρύθμιση των αιθουσών, τον διαμοιρασμό των μαθητών στην τάξη και στο προαύλιο και την τήρηση των οδηγιών. Ταυτόχρονα, ένα ανοιχτό σχολείο δίνει τις ίδιες δυνατότητες εκπαίδευσης σε όλους τους μαθητές που ζουν στην ελληνική επικράτεια και περιορίζει τις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανισότητες που δημιουργεί η έλλειψη ηλεκτρονικού εξοπλισμού σε ομάδες μαθητών.
»Το σχολείο είναι ένας ασφαλής χώρος για τους μαθητές μας και το επιβεβαιώνει η σημερινή ιδιαίτερη συγκυρία.»