Από παράδειγμα προς αποφυγήν, παράδειγμα προς μίμηση, του Βασίλη Γιαννακόπουλου

Την τελευταία δεκαετία η χώρα μας έχει αντιμετωπίσει δύο μεγάλες κρίσεις: την οικονομική, την οποία δεν έχουμε ακόμα ξεπεράσει οριστικά, και τη σημερινή υγειονομική κρίση, από τη δίνη της οποίας αγωνιζόμαστε για να βγούμε. Στην πρώτη είμαστε δακτυλοδεικτούμενοι από τα διεθνή ΜΜΕ και το παράδειγμα προς αποφυγήν. Σήμερα όμως η αναφορά που γίνεται για τη χώρα μας είναι για να πουν ότι είμαστε το παράδειγμα προς μίμηση!

Τί ήταν αυτό όμως που μεσολάβησε και από τα απείθαρχα και ανυπάκουα παιδιά, γίναμε λαός, στην συντριπτική του πλειοψηφία, πειθαρχημένος, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις οδηγίες των ειδικών για την αντιμετώπιση της πανδημίας;
Θα μου πείτε, άλλο η οικονομική κρίση και άλλο η υγεινομική. Το ένα έχει να κάνει με την εξασφάλιση της δυνατότητας για ένα καλύτερο και πιο άνετο τρόπο διαβίωσης και το δεύτερο αφορά το φόβο για τον θάνατο. Ναι έτσι είναι αλλά και μια ενδεχόμενη, πλήρης οικονομική καταστροφή, η οποία θα είχε ως συνέπεια την κατάρρευση όλων των δομών του κράτους, δεν θα έφερνε το θάνατο για πολλούς από εμάς; Σίγουρα ναι. Φανταστείτε τί θα γινόταν, για παράδειγμα, από την έλλειψη των φαρμάκων και θα βγάλετε το απαραίτητο συμπέρασμα.
Αυτό το οποίο κατά την προσωπική μου άποψη έπεισε τους Έλληνες να ακολουθήσουν τις οδηγίες της πολιτείας ήταν ο δημόσιος λόγος των εντολέων. Αυτή τη φορά ήταν και είναι ο δημόσιος λόγος της επιστήμης και των εκπροσώπων της ενώ στην οικονομική κρίση ήταν ο δημόσιος λόγος ορισμένων σαλτιμπάγκων της πολιτικής. Απεδείχθη ότι αν μιλάς απλά, επεξηγηματικά και κυρίως με συμπόνοια και κατανόηση στον πόνο και τη δυστυχία του άλλου, τότε ο λόγος σου γίνεται νόμος και τηρείται πιστά από τους πολίτες.
Ο λόγος και η προσωπικότητα του Σωτήρη Τσιόδρα έχει αγγίξει και έχει πείσει τους πολίτες για την αναγκαιότητα της πιστής εφαρμογής των μέτρων. Αν στη θέση του βρισκόταν κάποιος πολιτικός καριέρας, οποιουδήποτε χρώματος, τότε σίγουρα θα υπήρχε αντίδραση στα μέτρα. Κάποιοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν υποψίες και αμφισβήτηση κατηγορώντας ή ειρωνευόμενοι τον επικεφαλής των λοιμωξιολόγων καθηγητή κ. Σωτήρη Τσιόδρα αλλά έφαγαν κυριολεκτικά τα μούτρα τους! Τα λόγια τους έπεσαν στο κενό και δεν έπεισαν κανέναν παρά μονάχα ορισμένους ορκισμένους συνωμοσιολόγους.
Όταν με το καλό ξεπεράσουμε αυτή την κρίση και βγούμε νικητές απέναντι σ’αυτόν τον ύπουλο εχθρό, αυτό που θα έχουμε κερδίσει ως κοινωνία, σε πολιτικό επίπεδο, πιστεύω ότι θα είναι, αν όχι η εξαφάνιση, τουλάχιστον η μεγάλη πτώση του λαϊκισμού και του ακραίου λόγου. Μέχρι τώρα και στη χώρα μας, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, αλλά και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, οι λαϊκιστές είναι σε υποχώρηση και μακάρι να υπάρξει και συνέχεια.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας ειδικά αλλά και οι άλλοι επιστήμονες λοιμωξιολόγοι, με το λόγο και την συμπεριφορά τους, έχουν δημιουργήσει σχολή. Όποιος από τους πολιτικούς στη μετά-κορωνοϊού εποχή συνεχίσει να καβαλικεύει το άρμα του λαϊκισμού και να εκφέρει ξύλινο πολιτικό λόγο, δεν θα έχει καμία τύχη. Μόνο λόγος τίμιος, αληθινός, πειστικός και ειλικρινής απέναντι στους πολίτες. Αυτός και μόνο αυτός πρέπει να γίνεται αποδεκτός.