Ο «Παλμός» στη Μόρια όπως ένα χρόνο πριν, του Γ. Πένταρη

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Ο «Παλμός» στη Μόρια όπως ένα χρόνο πριν, του Γ. Πένταρη

Ακριβώς ένα χρόνο πριν, το Οκτώβρη του 2018, είχα γράψει ένα άρθρο για την κατάσταση στην Μόρια συνοδευόμενο και με φωτογραφικό υλικό. Οι εισροές των μεταναστών το προηγούμενο έτος ήταν το 10% των εισροών του αντίστοιχου φετινού μήνα. Βρέθηκα πάλι στη Μυτιλήνη φέτος τέλος Οκτώβρη, αλλά δεν ξαναπήγα στην Μόρια. Βρήκα και μίλησα με δυο στελέχη μιας ΜΚΟ που δραστηριοποιείται στη Μυτιλήνη και με μια ιδιοκτήτρια εστιατορίου που στεγάζεται σε κτήριο που ήταν παλιά, πριν την απελευθέρωση της Λέσβου, τούρκικο καφενείο. Οι συζητήσεις είναι ηχογραφημένες και εδώ θα κάνω μια απομαγνητοφώνηση όχι σε μορφή συνέντευξης, αλλά περιγραφή μαρτυριών ή γεγονότων.

ύμφωνα με τα λεγόμενα, λοιπόν, των στελεχών της ΜΚΟ, υπάρχουν άνω των 14.500 μεταναστών σε μια δομή που αντέχει μόλις 3.000 άτομα. Από αυτούς το 90%, δηλαδή οι 13.000 είναι Αφγανοί και εδώ τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα για το πώς καταφέρνουν γέροι, νέοι, μικρά παιδιά και γυναίκες, να κάνουν ένα ταξίδι 3.000 χιλιομέτρων από Αφγανιστάν – Τουρκία. Σύριοι είναι ελάχιστοι στην Μόρια γιατί τους κρατάνε οι Τούρκοι που χτίζουν μέσω αυτών δεσμούς στη Συρία. Το στρατόπεδο της Μόριας επεκτείνεται στους γειτονικούς ελαιώνες με το αζημίωτο όμως για τους ιδιοκτήτες αυτών των ελαιώνων με χρήματα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Τα στελέχη της ΜΚΟ, μου δηλώνουν απερίφραστα λόγω εμπειριών τους, ότι οι μετανάστες οποιασδήποτε εθνικότητας θεωρούν την Ελλάδα έναν ενδιάμεσο σταθμό στο ταξίδι τους προς Γερμανία κυρίως, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Το μέγα ζήτημα είναι ότι οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες δημιουργούν εμπόδια στην τήρηση της συμφωνίας για αποδοχή μεταναστών και έτσι αυτοί παραμένουν στην Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι η απόδοση ασύλου από την Ελλάδα σε έναν μετανάστη δεν γίνεται αυτόματα αποδεχτή από τη νέα χώρα υποδοχής. Η Γερμανία, για παράδειγμα, αν και έχει αποδοθεί άσυλο από τις Ελληνικές αρχές προχωρά σε επανεξέταση με δικούς της όρους. Όταν απορριφθούν, ως συνήθως, από την Γερμανία ή άλλη Ευρωπαϊκή χώρα, τότε επιστρέφουν εδώ και εμείς θα τους κρατήσουμε θέλουμε δεν θέλουμε και παρά την θέληση των ίδιων των ενδιαφερομένων.
Σε όσους πάρουν άσυλο από τις Ελληνικές αρχές τους χορηγείται Ελληνικό διαβατήριο διάρκειας τριών μηνών και τους επιτρέπεται να ταξιδέψουν στην ΕΕ για τρεις μήνες. Στο διάστημα αυτό πολλοί καταφέρνουν να δικτυωθούν σε παράνομα δίκτυα μαύρης εργασίας και έτσι δεν είναι εύκολη η απέλασή τους προς την Ελλάδα προφανώς.
Αυτή τη στιγμή στη Μόρια μοιράζονται κοντά στις 30.000 μερίδες φαγητό την ημέρα. Οι μερίδες παρασκευάζονται από catering που έχει πάρει την δουλειά μέσω μειοδοτικού διαγωνισμού και οι μερίδες μοιράζονται από τον στρατό. Το ερώτημα είναι αν ο στρατός πληρώνεται για αυτό το έργο ή όχι.
Η Ελλάδα έχει αναλάβει την υποχρέωση να προχωρήσει στην μετεγκατάσταση των μεταναστών στην ενδοχώρα πράγμα που βλέπουμε να έχει αρχίσει να το εφαρμόζει η κυβέρνηση. Έχουμε αναλάβει την υποχρέωση, λόγω της συμφωνίας, οι μετανάστες στην ενδοχώρα να εγκατασταθούν σε σπίτια ή σε δομές που ήδη υπάρχουν ή θα κατασκευαστούν.
Κατά τα λεγόμενα των στελεχών της ΜΚΟ, η Τουρκία είναι ο μεγάλος παίχτης στο παιχνίδι της μετανάστευσης και κάνει ότι θέλει εκβιάζοντας Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να στείλει κόσμο στην Ελλάδα ή να μην στείλει και να χρησιμοποιεί τους μετανάστες στο έδαφός της ως μέσο εκβιασμού και πολιτικών πιέσεων όπως το έκανε με την εισβολή στην Συρία. Εδώ φαίνεται ο λόγος που κρατά τους Σύριους μετανάστες και τους παρέχει άριστες συνθήκες διαβίωσης. Στην Τουρκία υπάρχουν αυτή τη στιγμή γύρω στα 3,5 εκατομμύρια μετανάστες, αλλά δεν ακούμε τίποτα από τον διεθνή τύπο και ΜΜΕ ότι υπάρχουν προβλήματα που κάνουν την ζωή τους αφόρητη όπως λένε για την Ελλάδα. Το ερώτημα είναι πώς έρχονται αυτοί οι μετανάστες στην Τουρκία κατ’ αρχήν και μετά στην Ελλάδα και ποιος είναι ο ρόλος αυτού του κράτους; Οι υποψίες που είχα εκφράσει σε προηγούμενο άρθρο μου επιβεβαιώνονται τώρα από τα στελέχη της ΜΚΟ που όχι μόνο έχουν μιλήσει με μετανάστες, αλλά έχουν πάει και στην Τουρκία και σχημάτισαν προσωπική αντίληψη των γεγονότων.
Μου λένε λοιπόν ότι πολλοί οικονομικοί μετανάστες, που είναι και συντριπτική τους πλειοψηφία, παίρνουν το αεροπλάνο για Τουρκία βγαίνουν από το έλεγχο και εξαφανίζονται (όπως έλεγε η κυρία Τασία του ΣΥΡΙΖΑ) ερχόμενοι σε επαφή με κυκλώματα διακινητών.
Παραμένουν κρυμμένοι σε σπίτια και όταν έρθει η στιγμή τους φορτώνουν στις βάρκες δίνοντάς τους ένα άχρηστο σωσίβιο και τους ξαμολάνε για την ξέφραγη Ελλαδίτσα μας… Έχουν μπει μετανάστες Μαροκινοί, Αφρικανοί, χιλιάδες Αφγανοί, Πακιστανοί, ακόμη και από την μακρινή Αϊτή. Άλλες πληροφορίες λένε ότι όταν φτάσουν στην Τουρκία δουλεύουν παράνομα ώστε να μαζέψουν χρήματα για τον τελικό προορισμό τους που είναι η Β. Ευρώπη. Πολλές φήμες λένε ότι υπάρχουν χιλιάδες μετανάστες στα λιμάνια ή σε άλλους χώρους και τους εκμεταλλεύονται οι Τούρκοι. Θα μου πείτε ότι είναι φήμες. Κατά την γνώμη μου είναι αλήθεια γιατί στην Τουρκία, η οποία είναι σχεδόν φασιστικό κράτος, δεν μπορεί ο ξένος δημοσιογράφος να πάει όπου θέλει όπως γίνεται εδώ και να κάνει ρεπορτάζ.
Κατά τα λεγόμενα των στελεχών τίθεται μεγάλο ζήτημα φύλαξης των θαλασσίων και χερσαίων συνόρων μας. Από την πλευρά της Τουρκίας όμως αν ξεκινήσει μια βάρκα με μετανάστες μπορεί να συλληφθεί πριν καν ξεκινήσει, αλλά αν είναι πολλές είναι δύσκολο μας λένε. Κάθε μετανάστης, για να φτάσει στην Ελλάδα χρειάζεται πάνω από 5.000 δολάρια, τα οποία παίρνουν κυρίως Τούρκοι διακινητές, οι οποίοι διαφημίζουν το έργο τους στις χώρες προέλευσης. Δεδομένου ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή 14.500 μετανάστες στην Μόρια μόνο, αν πολλαπλασιάσουμε με το 5.000 τότε το ποσό είναι 72.500.000 δολάρια. Υπολογίστε τώρα αυτούς που είναι στην Σάμο, στην Χίο, στην Κω κτλ. Αυτά τα χρήματα τα καρπώνεται στο τέλος η Τουρκική οικονομία και γι’ αυτό ο Ερντογάν παίζει όπως θέλει αυτό το παιχνίδι.
Πώς όμως βλέπουν το θέμα οι Μυτιληνιοί; Θυμάμαι το 2015 με την μεγάλη κρίση βρέθηκα στην Μυτιλήνη στις 15 Οκτώβρη και γινόταν χαμός. Τότε όλοι τα οικονόμησαν,. Σήμερα επειδή τα πράγματα έχουν αλλάξει και έχει μπει μια τάξη παρά τα όποια προβλήματα, αν και ο πληθυσμός των μεταναστών είναι ίδιος με αυτόν του 2015, το χρήμα δεν πάει σε όλους τους Μυτιληνιούς. Αυτοί που βγάζουν χρήμα είναι αυτοί που νοικιάζουν σπίτια σε ΜΚΟ για στέγαση μεταναστών, οι μεγάλοι προμηθευτές τροφίμων και οι εταιρείες πώλησης κινητών τηλεφώνων.
Οι Μυτιληνιοί θεωρούν ότι πολλοί από τους μετανάστες, αν και δεν το θέλουν θα μείνουν στην Μυτιλήνη και ανησυχούν για το τι θα γίνει στο μέλλον. Στο νοσοκομείο της Μυτιλήνης γεννάνε 20 μετανάστριες και μια Ελληνίδα. Υπάρχουν μετανάστριες 22 ετών με τέσσερα παιδιά, ενώ στις αντίστοιχες ηλικίες οι Ελληνίδες αρχίζουν σπουδές… Αν οι 14.000 μετανάστες παραμείνουν στην Λέσβο τότε σε δέκα χρόνια θα κυριαρχήσουν επί του τοπικού πληθυσμού. Τι θα κάνουμε;
Τώρα που μετακινούνται μετανάστες στην ενδοχώρα είναι βέβαιο ότι θα έρθουν άλλοι. Ακόμη και να μην έφευγαν θα ερχόντουσαν περισσότεροι αν το αποφασίσει ο Ερντογάν. Στην Μυτιλήνη στο τέλος του 2015 είχαν φτάσει μέχρι και 40.000 άτομα, έπεσαν στις 5.000 και τώρα έφτασαν στις 14.500. Οι μετανάστες δεν γνωρίζουν που πάνε, δεν καταλαβαίνουν τι είναι η Ελλάδα. Στόχος τους είναι η Βόρεια Ευρώπη. Θέλουν να πάνε στην Γερμανία γιατί αυτή η χώρα έχει διαφημιστεί ότι παρέχει πλουσιοπάροχη βοήθεια και ευκολία στην εξεύρεση εργασίας. Η Γερμανία έχει ανάγκη από 5 εκατομμύρια πρόσφυγες, αλλά νέους για να στηρίξει το ασφαλιστικό της σύστημα και έτσι διαλέγει αυστηρά ποιους θα πάρει με κριτήρια την ηλικία τους, την μόρφωσή τους και την εξειδίκευσή τους. Αυτό το πέτυχε γιατί έχει συνολική εθνική πολιτική, ενώ εμείς, τα πολιτικά κόμματά δηλαδή, δεν μπορούν να συνεννοηθούν και δεν αποκλείεται να θυσιάσουν το μέλλον της χώρας στον βωμό των μικροκομματικών τους συμφερόντων. Στο επόμενο τεύχος η συνέχεια.

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή