Ποιός νίκησε στις ευρωεκλογές; Γράφει ο Β. Ντάλης

Ποιό κόμμα πέτυχε στις ευρωεκλογές τη μεγαλύτερη, τηρουμένων των αναλογιών, νίκη; Η πρωτεύσασα Νέα Δημοκρατία; Το ΚΙΝΑΛ που κατάφερε να αποφύγει τα χειρότερα και να καταταγεί τρίτο; Μήπως ο μέχρι χθες «τελειωμένος» Βαρουφάκης με το ΜέΡΑ 25 που άγγιξε το 3%; Ή μήπως του Κυριάκου Βελόπουλου που έκανε την έκπληξη εκλέγοντας ευρωβουλευτή;

Κανένα τους, αν και ισχύουν τα προαναφερθέντα. Το Τουρκικό κόμμα είναι η απάντηση κι ας κάνουμε πως δεν το είδαμε, πως δεν το καταλάβαμε. Μα υπάρχει τουρκικό κόμμα στην Ελλάδα; Δεν υπήρχε επισήμως πριν τις εκλογές αλλά μετά την εκλογική του επιτυχία ο φερετζές έπεσε, τα προσχήματα δεν τηρούνται και ο αυτοπροσδιορισμός «μουσουλμανικό και τουρκικό κόμμα» είναι πλέον επίσημος δια της επικεφαλής του. Μειονότητα που πριν ήταν θρησκευτική, τώρα έγινε εθνική. Κι αυτό είναι η μεγαλύτερη νίκη, ιστορικής σημασίας που βάζει υποθήκες για το μέλλον, πέρα από τα φετινά υψηλά ποσοστά και τις πρωτιές του.
Το όνομα του ΚΙΕΦ ή DEB – Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και τη Φιλίας. Πρόκειται, ουσιαστικά για τη μειονοτική παράταξη η οποία εκπροσωπεί τους μουσουλμάνους που ζουν στη Δυτική Θράκη. Συγκεκριμένα στον νομό Ροδόπης το ποσοστό του ΚΙΕΦ έφτασε το 38%, ενώ στην Ξάνθη το 25%. Τα ποσοστά του, μάλιστα, είναι πεσμένα σχετικά με εκείνα του 2014, καθώς τότε στη Ροδόπη είχε αγγίξει το 42% ενώ στην Ξάνθη το 25,91%. Η πρόεδρος του ΚΙΕΦ, Τσιγδέμ Ασάφογλου, μίλησε για τις εντυπώσεις τους από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής των ευρωεκλογών. «Οι πρώτες εκτιμήσεις μας είναι ευχάριστες καθώς αποδείξαμε την ύπαρξη της μουσουλμανικής – τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη. Στείλαμε ένα ισχυρό μήνυμα προς την Αθήνα και την Ευρώπη. Όπως είδαμε όλοι, ο χάρτης της χώρας είχε τρία χρώματα μπλε, ροζ και το γκρι του ΚΙΕΦ» σημείωσε χαρακτηριστικά. Κάτι σαν τις «γκρι ζώνες» που διεκδικούν οι Τούρκοι στο Αιγαίο ας πούμε…
Το ζήτημα της αναγνώρισης «μουσουλμανικής – τουρκικής» μειονότητας στην περιοχή είναι το κεντρικό αίτημα του ΚΙΕΦ εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όμως η συγκεκριμένη απαίτηση συνοδεύεται με την εκλογή μουφτή στην περιοχή και την αναγνώριση των μουσουλμανικών περιουσιών στη Δυτική Θράκη, οι οποίες αποτελούν κόκκινο πανί για την ελληνική πλευρά.
Οι συνεχόμενες πρωτιές του ΚΙΕΦ βρήκαν μουδιασμένους την εκλογική νύχτα τα media και τους πολιτικούς, οι οποίοι προσπάθησαν να μην αναφερθούν ιδιαίτερα στο θέμα και όταν το έκαναν, επεσήμαναν πως το συγκεκριμένο κόμμα πρέπει να απομονωθεί, καθώς κάνει κακό στα εθνικά συμφέροντα… Αυτό, τίποτα άλλο… Για κανά-δυό μέρες κάποιοι είπαν κάτι και τώρα το θέμα έχει «ξεχαστεί». Μέχρι να έρθει η επόμενη «είδηση» και τότε όλοι πάλι θα αρχίσουν να μιλάνε. Χωρίς να κάνουν κάτι όμως την επόμενη. Αυτή είναι η τακτική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες. Στρουθοκαμηλισμός.
Ταυτόχρονα κάποιοι υπερπατριώτες σηκώνουν τις σημαίες και τα λάβαρα του «πολέμου» αλλά με μοναδικό στόχο να ψαρέψουν «πατριωτικές» ψήφους στα θολά νερά του εθνικισμού. Βγάζουν εθνικιστικές κορώνες και το μόνο που καταφένουν είναι να συσπειρώνουν το μουσουλμανικό πληθυσμό της Θράκης ο οποίος σπεύδει για προστασία στο υπερπρόθυμο τουρκικό προξενείο.
Αυτό θέλουν και οι Τούρκοι. Να αφομοιώσουν όλους τους μουσουλμάνους της Θράκης σε μία μειονότητα. Να βάλουν κάτω από τη σκεπή τους όλους τους τουρκογενείς, τους Πομάκους, τους Ρομά και να τους αποκαλούν Τούρκους. Η μειονότητα στη Θράκη είναι κοντά στις 140.000 αλλά μόνο οι μισοί θεωρούν τους εαυτούς τους τουρκογενείς. Το πρόβλημα δεν είναι ότι υπάρχει μία ή και περισσότερες μειονότητες. Ούτε το αναφαίρετο δικαίωμά τους να αυτοπροσδιορίζονται. Όμως το κόμμα αυτό έχει μια εθνικιστική ρητορική, η οποία διχάζει την τοπική κοινωνία, ακριβώς επειδή κάνει διακρίσεις με βάση το θρήσκευμα ή την καταγωγή.
Η κ. Ασάφογλου ρωτήθηκε επ’ αυτού. «Ο αυτοπροσδιορισμός αποτελεί δημοκρατικό δικαίωμα για κάθε Έλληνα πολίτη, επομένως και για εμάς. Το ότι εκφράζουμε τα αιτήματά μας και υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της μουσουλμανικής – τουρκικής μειονότητας αποτελεί φιλοτουρκική πολιτική; Η ελληνική μειονότητα που ζει στην Αλβανία όταν εκφράζει τα δικαιώματα της ακολουθεί την πολιτική της Αθήνας ή ασκεί φιλελληνική πολιτική;» διερωτάται.
Στόχος όμως δεν είναι τα δικαιώματα αλλά η ακύρωση στην πράξη της συνθήκης της Λωζάννης που, όπως είναι γνωστό, ρυθμίζει τα θέματα των μειονοτήτων, μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Μέρος συνολικού σχεδίου που βλέπουμε να εξελίσσεται στην Κύπρο και στο Αιγαίο. Μόνο που η τουρκική πολιτική δεν έχει ορίζοντα τετραετίας όπως η ελληνική αλλά δεκαετιών. Πίσω από τον βαρύγδουπο και «φιλειρηνικό» τίτλο του ΚΙΕΦ κρύβεται ιστορία χρόνων. Ιστορία που έχει να κάνει με τη μεθοδική προσπάθεια της Τουρκίας να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη ότι στη Θράκη υπάρχει «τουρκική» μειονότητα.
Το μειονοτικό κόμμα ιδρύθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1991 από τον Αχμέτ Σαδίκ. Όταν το 1995 σκοτώθηκε σε τροχαίο τα ηνία του κόμματος ανέλαβε η σύζυγός του, η οποία παρέμεινε πρόεδρος μέχρι το 1999. Η Αθήνα κοιμόταν ή έκανε πως κοιμάται… Από το 1999 μέχρι και το 2007 πρόεδρος ανέλαβε ο Αχμέτ Χατζηοσμάν. Γιατί έφυγε; Έγινε βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου με το ΠΑΣΟΚ! Αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα ήταν υποψήφιοι στελέχη του τα οποία δήλωναν Τούρκοι. Κι όταν ως εκλεγμένοι βουλευτές το δήλωσαν και στη Βουλή, έγινε απλά φασαρία …
Τον περασμένο Ιανουάριο το μειονοτικό κόμμα έκανε και συνέδριο στο οποίο εξελέγη πρόεδρος η Τσιγδέμ Ασάφογλου. Τι υποστηρίζει το κόμμα όσων επιθυμούν τουρκοποίηση της Θράκης; Θέτουν θέμα ακόμη και για «ανεξάρτητη δημοκρατία της Θράκης» και προπαγανδίζουν σε όλη την Ευρώπη ότι η Ελλάδα καταπιέζει τους μουσουλμάνους! Και έχουν πείσει. Εδώ και δέκα χρόνια.
Το 2008 με απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδικάσθηκε η Ελλάδα για τη στάση της έναντι της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης». Την ίδια χρονιά στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, σε κλειστή συνεδρίαση, τέθηκε, εμμέσως πλην σαφώς, θέμα απαξίωσης της Συνθήκης της Λωζάνης. Ο Γάλλος βουλευτής Ινώ ήταν ο εισηγητής, μίας έκθεσης – πακέτο, για την εξέταση της κατάστασης της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία αλλά και της μουσουλμανικής μειονότητας την Δυτική Θράκη. Η επιστημονική άποψη της επιτροπής ήταν ότι, εκ των πραγμάτων, το 2008, δεν μπορεί, θέματα μειονοτήτων να ρυθμίζονται με βάση μία Συνθήκη που «γεννήθηκε» το 1923. Δεν μπορεί, στις μέρες μας, είπαν η Συνθήκη της Λωζάνης να εξακολουθεί να αποτελεί θέσφατο…
Το 2008 επίσης σε Ψήφισμα που ενέκρινε η Ολομέλεια της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, κατοχυρώθηκε ο όρος «τουρκική», ως προσδιορισμός της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη. Στο πλαίσιο της συζήτησης της έκθεσης Γκρος, για την κατάσταση της ελληνικής μειονότητας σε Ιμβρο και Τένεδο εγκρίθηκε, τροποποιημένη, από τον εισηγητή, τροπολογία Τούρκου βουλευτή, με βάση την οποία τα μειονοτικά σχολεία στη Δυτική Θράκη θα αποκαλούνται σχολεία «της τουρκικής μουσουλμανικής κοινότητας, για άτομα τουρκικής προέλευσης, Πομάκους και Ρόμα».
Ποιός είπαμε ότι κέρδισε στις ευρωεκλογές;

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή