Ο ΣΠΑΤ ΚΑΙ ΟΙ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Ο ΣΠΑΤ ΚΑΙ ΟΙ ΤΙΜΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Γράφει ο ΝΕΣΤΩΡ ΧΑΤΖΟΥ∆ΗΣ


Στις 30-3-2015 η ∆ιοίκηση του ΣΠΑΤ (Σύνδεσµος ∆ήµων για την
Προστασία και Ανάπλαση των Τουρκοβουνίων)
µοίρασε σωρεία τιµητικών διακρίσεων
σε πολίτες των γειτονικών στα Τουρκοβούνια ΟΤΑ καθώς και σε κρατικούς
παράγοντες για τη συµβολή τους στην προστασία και ανάπλαση των περιαστικών
εκτάσεων της περιοχής µας.
 Ως γνωστόν οι ειδικοί έπαινοι απονέµονται σε ανθρώπους για την ιδιαίτερα σηµαντική προσφορά τους σε έναν συγκεκριµένο τοµέα.
Στην περίπτωση που µας αφορά οι πλειονότητα των διακρίσεων αφορούσε σε πρόσωπα
που η όποια προσφορά τους αποτελούσε αυτονόητη υποχρέωση στο πλαίσιο των
θεσµικών τους αρµοδιοτήτων (∆ήµαρχοι, Νοµάρχες, ∆ηµ. Σύµβουλοι, Στελέχη της
∆ιοίκησης).

 Ενώ δεν κρίθηκαν άξιοι ούτε απλής αναφοράς Συλλογικοί Κοινωνικοί
Φορείς και απλοί πολίτες των όµορων ∆ήµων, που στην αποφασιστική, απόλυτα
ανιδιοτελή, συµβολή και τις πολύχρονες συνεχείς προσπάθειές τους οφείλεται
κυρίως η προστασία των Τουρκοβουνίων. Ιδιαίτερα δε εκκωφαντική υπήρξε η
απουσία οποιασδήποτε αναφοράς σε απλούς πολίτες Γαλατσιώτες.

Θυµίζω µερικά
ονόµατα:

Κώστας Αναστόπουλος (Ροντίνης), Ίκαρος Πετρόπουλος, Κώστας Καλεσάκης, Ειρήνη Αστήθα, Νίκος Χωριανόπουλος, Παύλος ∆ερµετζάκης και φυσικά ο
πρωτεργάτης και συντονιστής Βασίλης Ζαφειράκης και οι συλλογικοί Φορείς
«Κίνηση Πολιτών Γαλατσίου» και «∆ΡΑΣΗ».

 ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
Το
πρώτο, µετά τη κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας (1974), αιρετό ∆.Σ.
Γαλατσίου µε δύο οµόφωνες αποφάσεις του (1975 και 1978) και µία κοινή απόφαση
µε τα Κοινοτικά Συµβούλια Ψυχικού και Φιλοθέης (1979) ζητούν να κηρυχτούν τα
Τουρκοβούνια αναδασωτέες εκτάσεις, να προστατευτούν και να αναδασωθούν. Οι
παρεµβάσεις αυτές, σε συνδυασµό µε αντίστοιχες του ∆ήµου Ν. Ιωνίας, οδήγησαν το
Υπ. ∆ηµ. Έργων στη συγκρότηση (1979) Οµάδας Μελέτης για την «Ανάπλαση
Τουρκοβουνιών Οµορφοκλησιάς» και Επιτροπής για την παρακολούθηση του έργου
της από υπηρεσιακούς παράγοντες και τους ∆ηµάρχους και κοινοτάρχες των όµορων
ΟΤΑ. Ο ∆ήµαρχος Ν. Ιωνίας ∆οµνάκης θέτει, σε σύσκεψη της Επιτροπής αυτής,
στην οποία συµµετείχε και ο Πρωθυπουργός Κ. Καραµανλής, θέµα διερεύνησης του
ιδιοκτησιακού καθεστώτος των εκτάσεων. Η µελέτη Ανάπλασης ολοκληρώθηκε και
παρουσιάσθηκε στην Κυβέρνηση, το ΤΕΕ, την ΤΑ και τον Τύπο στις 16-9-1980.

Κανείς δεν νοιάστηκε για την υλοποίησή της… 1980. Αρχίζει ουσιαστικά η
παρέµβαση του κοινωνικού παράγοντα των γειτονικών ΟΤΑ. Με βάση στοιχεία
ερευνών  Συλλόγων και δηµοτών (Οικονοµίδης) του ∆ήµου Ν. Ιωνίας – ο ∆ήµαρχος
∆οµνάκης απευθύνεται στο Υπουρ. Οικονοµικών (6325/12-10 1982) και θέτει θέµα
δικαιωµάτων κυριότητας του ∆ηµοσίου στο Κτήµα Βέικου.

Στο Γαλάτσι αρχίζει,
για το θέµα αυτό, η δυναµική παρέµβαση του Συλλόγου Λαµπρινής (Β.
Ζαφειράκης) και της δηµοτικής κίνησης ∆ηµοκρατική Ενότητα. Ανάλογη
δραστηριότητα για τα Τουρκοβούνια αναπτύσσουν και οι Σύλλογοι των Κοινοτήτων
Ψυχικού και Φιλοθέης.
Το Φεβρουάριο του 1983 το Υπ. Οικονοµικών ζητά από το
Γνωµοδοτικό Συµβούλιο ∆ηµοσίων Κτηµάτων (ΓΣ∆Κ) να ερευνήσει το ιδιοκτησιακό
της έκτασης του Κτήµατος Βέικου. Ενώ συνεχίζεται η έρευνα του ΓΣ∆Κ, εντείνεται
η προσπάθεια ενηµέρωσης των κατοίκων για το πρόβληµα και τη σηµασία της
επίλυσης του. Στο Γαλάτσι, οι οργανώσεις που προαναφέραµε, µε ενηµερωτικά
φυλλάδια, συγκεντρώσεις, προσκλήσεις ειδικών και µέσω της τοπικής εφηµερίδας
«∆ηµοκρατική Αλλαγή» εκδότης Κ. Αναστόπουλος (Ροντίνης) – προβάλλεται άµεσα
κάθε θετική ή αρνητική πληροφορία προκειµένου να ευαισθητοποιηθούν οι Γαλατσιώτες για το θέµα και να ασκηθεί πίεση στο ∆ήµαρχο Β. Παπαδιονυσίου που περιέργως
αδρανεί. Μέσω δε του κεντρικού Τύπου και του Ραδιοφώνου επιχειρείται η
ενηµέρωση και ευαισθητοποίηση των κατοίκων του συγκροτήµατος της Πρωτεύουσας.


Στις 16/1/1985 συγκαλείται σύσκεψη στο θέατρο της Ν. Ιωνίας µε θέµα την
αξιοποίηση των εκτάσεων του Κτήµατος Βέικου. Συµµετέχουν από τους γειτονικούς
ΟΤΑ ∆ήµαρχοι, Κοινοτάρχες, Σύµβουλοι και κοινωνικοί Φορείς καθώς και
βουλευτές και εκπρόσωποι από ΥΧΟΠ* και Νοµαρχία. ∆ιαπιστώνεται απουσία συγκεκριµένων ενεργειών από τους θεσµικούς φορείς, σηµειώνεται η αδιαφορία της ΚΕ∆ΚΕ
και καταγγέλε- ται από το Κοινοτάρχη Ψυχικού η απραξία της ΤΕ∆ΚΝΑ «παρότι ο κ.
Παπαδιονυσίου είναι πρόεδρός της». 1987. Ολοκληρώνεται η έρευνα του Ανωτάτου
Γνωµοδοτικού Συµβουλίου ∆ηµοσίων Κτηµάτων και η γνωµοδότησή του, σύµφωνα µε
την οποία η έκταση ανήκει στο Ελληνικό ∆ηµόσιο, γίνεται δεκτή από το Υπ.
Οικονοµικών (Υπ. Τσοβόλας) ( ∆.3954/756 /20-7-1987).

 Η τοπική εφηµερίδα
«∆ηµοκρατική Αλλαγή» κυκλοφορεί εκτάκτως µε τίτλο
 «∆ΗΜΟΣΙΑ ΕΚΤΑΣΗ ΤΟ “ΚΤΗΜΑ
ΒΕΙΚΟΥ”». Η ∆ηµοτική Κίνηση «∆ηµοκρατική Ενότητα» υποβάλει αίτηµα στη
∆ιοίκηση του ∆ήµου Γαλατσίου να αναλάβει πρωτοβουλία συγκρότησης διαδηµοτικού
Φορέα των όµορων ΟΤΑ για να εξασφαλι- στεί η αποτελεσµατική ολοκλήρωση των
γραφειοκρατικών διαδικασιών και να προωθηθεί η κοινωνική αξιοποίηση των
εκτάσεων. Περιέργως, αυτή η τόσο σηµαντική απόφαση του Υπ. Οικονοµικών δεν
αξιοποιείται πολιτικά, διοικητικά και νοµικά, ιδιαίτερα από το ∆ήµο Γαλατσίου. Αντίθετα το Σεπτέµβρη του 1987 µε µια προκλητικά λαϊκίστικη κίνηση παρουσιάστηκε ως κατάληψη  ο ∆ήµαρχος µπαίνει µε µηχανήµαταστο χώρο, που σήµερα βρίσκεται το ΠΑΛΑΙ, για να κατασκευάσει
γήπεδο ποδοσφαίρου…

Παρεµβαίνει ο Εισαγγελέας και ο «καταληψίας» τα
µαζεύει.
Ένα χρόνο αργότερα συνάπτει σύµβαση Χρησιδανείου µε τους Κληρονόµους
Βέικου και εγκαθιστά στο Λόφο Κόκκου το γκαράζ των Απορριµµατοφόρων µε τη
γνωστή κατάληξη. Την ίδια περίοδο αρχίζει τις πολυετείς (1988-2002) προσπάθειες του για να εξασφαλίσει τη κατασκευή ολυµπιακών υποδοµών στην έκταση,
αποτέλεσµα των οποίων υπήρξε το ΠΑΛΑΙ. (Για όλες τις παραπάνω ενέργειες το ∆.Σ.
ενηµερώνονταν εκ των υστέρων). 1991. Οι κληρονόµοι Βέικου, που αµφισβητούν
την εγκυρότητα της απόφασης του Υπ. Οικονοµικών «περί δηµοσίου χαρακτήρα της
έκτασης», µε Εξώδικη Πρόσκληση τους εγκαλούν όλους του ∆ηµοτικούς Συµβούλους
Γαλατσίου ως συνυπεύθυνους για τις αυθαίρετες πράξεις του ∆ηµάρχου. Ο δηµ.
Σύµβουλος Ν. Χατζούδης, µετά την ανεξήγητα επιµονη άρνηση του ∆ηµάρχου να δοθεί
από το ∆Σ συλλογική απάντηση στους κληρονόµους, απαντά µόνος του στο εξώδικό
τους (1992).

Παράλληλα αλλεπάλληλες αιτήσεις δηµ. Συµβούλων της αντιπολίτευσης
για συζήτηση και χάραξη συγκεκριµένης, συνολικής πολιτικής του ∆ήµου για τις
εκτάσεις απορρίπτονται ασυζητητί. Αυτή η ανεξήγητη αδιαφορία, επιτρέπει
στους κληρονόµους να ενοικιάζουν ανενόχλητοι τµήµατα του Κτήµατος σε δεκάδες
Επιχειρήσεις. Προκειµένου να παρθούν µέτρα περιορισµού αυτής της επικίνδυνης
τακτικής, ο δηµοτ. Σύµβουλος Ν. Χατζούδης επιδίδει (Ιούνιος 1992) εξώδικη
πρόσκληση στον τότε Υπ. Οικονοµικών Παλαιοκρασσά καταγ- γέλλοντας «εγκληµατικές
παραλή- ψεις και ανυπολόγιστη ζηµία του ∆ηµοσίου από τη µη προστασία του
Κτήµατος Βέικου». Το Εξώδικο, παράλληλα µε τις δεκάδες καταγγελίες της
Κίνησης Πολιτών στο Τύπο και το ραδιόφωνο δροµολόγησαν την αποµάκρυνση όλων των
εταιριών περί τις 30 και την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων τους.

 Ο Β.
Ζαφειράκης και η «Κίνηση Πολιτών Γαλατσίου» παρεµβαίνουν σχεδόν καθηµερινά
(καταµετρήθηκαν περισσότερες από 150 καταχωρήσεις) µε πληροφορίες για το θέµα
στα ΜΜΕ και µε αναφορές υποµνήµατα στους αρµόδιους κρατικούς Φορείς και τη
Βουλή. Τα στοιχεία που έρχονται στο φως για τις αυθαιρεσίες στην περιαστική
έκταση προκαλούν την παρέµβαση του Εισαγγελέα που αρχίζει προκαταρτική
εξέταση (1993).
Στις 24 Μαρτίου 1993 επείγον Fax καταγγελία του Ν. Χατζούδη
ταυτόχρονα στους όµορους ΟΤΑ, τη Νοµαρχία και τα Μέσα Ενηµέρωσης, έχει ως
αποτέλεσµα την ανάκληση Οικοδοµικής Άδειας που χορηγήθηκε στην Εταιρία ΒΙ- ΤΜΕΝ
για την κατασκευή κέντρων εστίασης και ψυχαγωγίας σε έκταση του Κτήµατος. Με
ανάλογες παρεµ- βάσεις της «Κίνησης Πολιτών Γαλατσίου» και των «Φίλων του
∆άσους Ν. Ιωνίας» αποτρέπεται η κατασκευή ελικοδροµίου κατασκευαστικής Εταιρείας δίπλα στην Αγ. Ειρήνη και η οικοδόµηση 4 στεµµάτων στα όρια της
Φιλοθέης. Μετά από πιέσεις συγκαλείται (1993) κοινή συνεδρίαση των ∆.Σ. Ν.
Ιωνίας και Γαλατσίου. Αποφασίζονται κοινές ενέργειες για την προστασία και
αξιοποίηση των εκτάσεων καθώς και κοινή επιτροπή από Συµβούλους των δύο ∆ήµων
και εκπροσώπους Συλλόγων.
Οι αποφάσεις ξεχάστηκαν απολύτως και η Επιτροπή δεν
συνεδρίασε ούτε µία φορά. Το 1994 δηµοτικοί σύµβουλοι της αντιπολίτευσης και
Οικολογικές Κινήσεις των ∆ήµων Ν. Ιωνίας και Γαλατσίου, δίνουν συνέντευξη
τύπου στην αίθουσα του ΤΕΕ για το κίνδυνο που διατρέχουν οι περιαστικές εκτάσεις.
 Συµµετέχουν ο Πρύτανης και καθηγητές Πολεοδοµίας του ΕΜΠ, εκπρόσωπος του
ΤΕΕ και εκπρόσωποι των Συλλόγων Χωροτακτών, Πολεοδόµων, ∆ασολόγων και
κοµµάτων. Στόχος η ενηµέρωση και ευαισθητοποίηση των κατοίκων της Αθήνας. Για
το ίδιο θέµα κοινωνικοί Φορείς από τους όµορους ΟΤΑ οργανώνουν ηµερίδα στο
κλειστό γυµναστήριο της Φιλοθέης µε κεντρικό εισηγητή τον Καθηγητή
Συνταγµατικού ∆ικαίου Γιώργο Παπαδηµητρίου. Το 1994 οι περιαστικές εκτάσεις
της περιοχής επαναχαρακτηρίζονται δασικές αναδασωτέες και γίνεται η πρώτη
αναδάσωση από το ∆ήµο Ν. Ιωνίας
. Από τη «Κίνηση Πολιτών» προβάλλεται µε
ιδιαίτερη ένταση το θέµα της ΛΑΤΩ και επιτυγχάνεται δικαστικά η αποβολή της.
Ανάλογες επιτυχίες σηµειώνει το Ψυχικό κατά του ΚΕΚΡΩΠΑ. Ευτυχώς τελικά, η
ανάγκη αισθητικών παρεµβάσεων στον ευρύτερο χώρο ενόψει των Ολυµπιακών Αγώνων του 2004, παράλληλα µε τις επερχόµενες δηµοτικές εκλογές (2002) και τις
ψηφοσυλλεκτικές ανάγκες του εµφανώς υστερούντα επικοινωνιακά Συνδυασµού του ∆ηµάρχου Β. Παπαδιονυσίου… άνοιξαν το δρόµο για την αναδάσωση σηµαντικής
έκτασης στα όρια του Γαλατσίου. * Υπουργείο Χωροταξίας Οικισµού και
Περιβάλλοντος

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή