Πράγματι… Γράφει ο Νέστορας Χατζούδης

…η ανάγκη και η άγνοια· η ανευθυνότητα, η ρουσφετολογία, η ψηφοθηρία και η διαπλοκή που διαχρονικά χαρακτηρίζουν το πολιτικό μας σύστημα· και η απληστία, ο ωχαδερφισμός και η αδιαφορία μας για το δημόσιο χώρο, που μερίδιό τους αναλογεί σε όλους μας, σωρευτικά συνέθεσαν το πολεοδομικό αδιέξοδο στο Μάτι.

Πράγματι …
…ο εμπρησμός δεν αποκλείεται (εξάλλου πάντοτε αναφέρεται ως πιθανή αιτία των δασικών πυρκαγιών)· οι ασύμμετρες διαθέσεις του Αιόλου δεν είναι απόλυτα προβλέψιμες· η οικονομική κρίση δεν επέτρεπε το καλύτερο εξοπλισμό της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας· οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στο κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς δυσκόλευαν ή και απέκλειαν κάθε δυνατότητα κατάσβεσης ή έστω ελεγχόμενης επέκτασης του.
Πράγματι …
…όλ’ αυτά πιθανόν να διεκδικούν μερίδιο στη διαμόρφωση των ακραίων συνθηκών της πυρκαγιάς στο Μάτι και επ’ αυτού δεν διαφωνεί κανείς.
Πράγματι όμως…
…και τίποτα απ’ όλ’ αυτά δεν εμπόδιζαν την ύπαρξη στοιχειωδών μέτρων πρόληψης. Δεν δικαιολογούν την απουσία του Κράτους από τον τόπο της καταστροφής. Την απουσία των αρμοδίων οργάνων του, που στοιχειώδης πρόνοια και πρόβλεψη επέβαλε να βρίσκονται έγκαιρα, με ένα υποτυπώδες έστω σχέδιο διάσωσης στα χέρια, στον τόπο όπου ορμούσε το φλεγόμενο ποτάμι για να εκτρέπουν από τα αδιέξοδα τους κυνηγημένους της πυρκαγιάς· να δείχνουν τη κατεύθυνση των όποιων διεξόδων· να ενθαρρύνουν και να βοηθούν τους ανήμπορους· να απαγορεύουν – όπου επιβαλλόταν – τη χρήση του αυτοκινήτου και να κρατούν τις όποιες εξόδους διαφυγής ανοιχτές· να συντονίζουν τα πλωτά και τα άλλα σωστικά μέσα για την ασφαλή, στο μέτρο του εφικτού, εκκένωση του φλεγόμενου οικισμού.
Και ναι…!
…και μόνο γι’ αυτό. Γι’ αυτή την ολιγωρία της. Γι’ αυτή την απουσία της από το φλεγόμενο Μάτι, τις τραγικές στιγμές της Εκατόμβης των νεκρών, ευθύνεται η Κυβέρνηση. Για την εγκληματική απουσία της την ώρα που οι κυνηγημένοι έψαχναν το χέρι της να τους οδηγήσει έξω από τη πυρακτωμένη κόλαση, και μόνο γι’ αυτό, είναι υπόλογος απέναντι στο λαό. Τα επικαλούμενα άλλοθι και οι δικαιολογίες είναι βαριά προσβολή και ασέβεια στους νεκρούς και στων συγγενών τους το πόνο …!
Αυτό, όμως, η ηγεσία του κόμματος που ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας, δεν μπορεί να το καταλάβει. Δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τις ευθύνες της. Γι’ αυτό και μπροστά στους νεκρούς και το λαό που πενθεί αρνείται το ποιο ανθρώπινο: την έκφραση συγνώμης. Γι’ αυτό και ο Πρωθυπουργός δεν …δέχεται αλλά και ούτε επιβάλλει παραιτήσεις, ούτε καν για τα μάτια..!
Δεν είναι τυχαίο! Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πάσχει από το σύνδρομο της μοναδικότητας, του αλάθητου, του αναντικατάστατου. Της μεσσιανικής αποστολής να σώσει το λαό από τα δεινά των καπιταλιστών και των διεφθαρμένων πολιτικών οργάνων τους. Απόρροια της ψευδούς αριστερής συνείδησης που δόμησαν με τις ιδεοληψίες, τις ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες τους. Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να κάνει λάθη, δεν είναι δυνατόν οι πράξεις της να βλάπτουν το Λαό…!
Τώρα, αν σκεφτούμε ότι αυτή η εμμονή για μια κατηγορία από αυτούς που ήρθαν σε επαφή και γεύτηκαν και το «γλυκό» της «κυβερνησιμότητας», αποτελεί και βολικό «ηθικό» άλλοθι για την αγκίστρωση τους στην εξουσία, εύκολα εξηγούνται πράξεις και συμπεριφορές που μας αφήνουν άναυδους…! Που δεν τις χωράει ο νους…!
29/7/2018