Ο «πόλεμος» των 20 ημερών

Καλή χρονιά, φίλες και φίλοι, και χρόνια πολλά. Είπα να λείψω για λίγες μέρες, ως είθισται κάθε χρόνο, για να μαζέψουμε τις ελιές, εξασφαλίζοντας το λαδάκι της οικογένειας, και επιστρέφοντας βρέθηκα σε προεκλογική επερίοδο. Είναι η πρώτη φορά, απ’ ό,τι θυμάμαι τουλάχιστον εγώ, που μες το καταχείμωνο γίνονται βουλευτικές εκλογές. Προεκλογική περίοδο μαζί με τα κάλαντα δεν έχουμε ξαναζήσει. Θα έπρεπε προφανώς να το ζήσουμε κι αυτό. Ας είναι…

Την ευθύνη για τις πρόωρες κάλπες λίγο πολύ την έχουν όλοι οι πολιτικοί ηγέτες. Πρώτα απ’ όλους όμως ο πρωθυπουργός, ο οποίος μέσω των εκλογών μάλλον επιδιώκει να κάνει ηρωϊκή έξοδο. Αν ήθελε πραγματικά ο Αντώνης Σαμαράς να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα είχε προκαλέσει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια και εκεί θα έθετε το θέμα. Θα ΄έπρεπε μάλιστα να προτείνει στον ΣΥΡΙΖΑ να επιλέξει το πρόσωπο το οποίο θα θεωρούσε κατάλληλο για τη προεδρία και όχι να προτείνει ο ίδιος ο Σαμαράς τον Σταύρο Δήμα, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος της Ν.Δ.!
Αν ο Αλέξης Τσίπρας αρνιόταν, αυτό θα τον εξέθετε στην κοινωνία. Θα έπαιρνε αυτός στις πλάτες του όλη την ευθύνη για τις πρόωρες εκλογές. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε κάθε δικαίωμα ο πρωθυπουργός να τονίζει ότι «εγώ προσπάθησα αλλά οι άλλοι δεν ήθελαν».
Ο δεύτερος υπεύθυνος της μη εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και της πρόωρης κήρυξης εκλογών είναι ο Φώτης Κουβέλης. Είναι η δεύτερη φορά που ο κ. Κουβέλης γίνεται η αιτία για να προκηρυχθούν εκλογές. Η πρώτη ήταν το Μάιο του 2012 όταν αρνήθηκε τη συμμετοχή της ΔΗΜ.ΑΡ. στην τρικομματική κυβέρνηση με την Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ την οποία (συμμετοχή της ΔΗΜ.ΑΡ.) βέβαια δέχτηκε μετά τις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου. Τώρα αν οι βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. είχαν ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σίγουρα θα είχαμε αποφύγει τις εκλογές.
Αλλά ο μπάρμπα Φώτης βαρύνεται και με τη μεγάλη ευθύνη για τη μη συγκρότηση σε έναν πολιτικό φορέα της λεγόμενης κεντροαριστεράς. Ήταν ο πρώτος που απαξίωσε την Κίνηση των 58 – και μετά βέβαια έβαλε το χεράκι του ο Βενιζέλος. Αν τότε είχε πει ναι, θα είχε παρασύρει όλες τις κινήσεις και τις προσωπικότητες του χώρου στη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα που θα τους στέγαζε όλους. Γι’αυτή τη συμπεριφορά του βέβαια η ΔΗΜ.ΑΡ. από το 6,5% έχει φτάσει στο 1%! Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις.

Στα επόμενα φύλλα μέχρι τις εκλογές θα πούμε περισσότερα. Θα αναφερθούμε και στο νέο κόμμα του Γ. Παπανδρέου – ή μάλλον Κίνημα για να μην στεναχωρώ κάποιους φίλους. Μεχρι την επόμενη Παρασκευή θα υπάρχουν και περισσότερα στοιχεία από τις δημοσκοπήσεις που θα δημοσιευθούν.

 Έμεινε μόνο 4 μέρες

Ξηλώθηκε η τεράστια διαφημιστική πινακίδα, η οποία είχε τοποθετηθεί αυθαίρετα από κάποια εταιρεία στη συμβολή των οδών Βεΐκου και Χαρ. Τρικούπη. Τοποθετήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 2 Ιανουαρίου και ξηλώθηκε το βράδυ της Τρίτης 6 Ιανουαρίου.
Για την τοποθέτησή της, προφανώς, επιστρατεύθηκε μεγάλος γερανός και θα έκλεισαν και οι λωρίδες της Λ. Βεΐκου. Και αναρωτιόμαστε: κανείς δεν είδε την παράνομη ενέργεια να ειδοποιήσει την Αστυνομία να συλληφθούν επ’αυτοφόρω οι δράστες; Η αδιαφορία μας, πιστεύω, για ο,τιδήποτε κοινό επέτρεψε στη διαφημιστική εταιρεία να λειτουργήσει χωρίς καμία ενόχληση. Κάποιος είπε ότι είδε την όλη ενέργεια από το μπαλκόνι του αλλά περίμενε να επέμβει η δημοτική αρχή. Λες και η δημοτική αρχή μύρισε τα νύχια της ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Θα έπρεπε, δηλαδή, κατά τη λογική του δημότη ή της δημότισσας, ο Δήμαρχος να περιπολεί όλη τη νύχτα τους δρόμους της πόλης.
Το γεγονός αυτό της παράνομης τοποθέτησης της πινακίδας ήταν αρκετό για ορισμένους, οι οποίοι ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν την ήττα τους, να ρίξουν και πάλι τη χολή τους κατασκευάζοντας ενόχους που μόνο στο μυαλό τους υπάρχουν.