ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ

Μας συμβαίνουν τόσα πράγματα και κυρίως δυσάρεστα, που κάποιος καλόπιστος δυσκολεύεται να βρει κάτι καλό για τα τεκταινόμενα στην χώρα. Είναι πράγματα που είτε ανήκουν στην σφαίρα της πολιτικής, είτε της οικονομίας, της παιδείας ή της κοινωνικής ζωής γενικότερα. Στα επόμενα θα αναφερθώ σε δύο αντίθετα μεταξύ τους γεγονότα των τελευταίων ημερών που απασχολούν την δημοσιότητα και τα οποία αποδεικνύουν την αλήθεια του παραπάνω ισχυρισμού μου, αλλά και των δυνατοτήτων της ελληνικής κοινωνίας αν δεν εμποδίζεται βέβαια από πολιτικές σκοπιμότητες.

Ξεκινώ λοιπόν με το πρώτο θέμα που δεν είχε την δημοσιότητα που του άξιζε κάνοντας όμως μια μικρή εισαγωγή. Όλοι λένε ότι για να περάσουμε στο στάδιο της ανάπτυξης πρέπει, εκτός των άλλων, να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τα φυσικά πλεονεκτήματα της χώρας και ένα από αυτά είναι οι κλασικές σπουδές. Αλλοδαποί φοιτητές θα μπορούσαν να σπουδάζουν μέσα στο φυσικό περιβάλλον του κλασικισμού και θα έκαναν την πρακτική τους σε πραγματικές ανασκαφές. Όμως το Ελληνικό κράτος, δια του υπουργού παιδείας, φοβάται μήπως γίνει πολιτιστικά ιμπεριαλιστικό και απέρριψε, ως γνωστόν, την πρόταση του ΕΚΠΑ για δημιουργία σχετικού τμήματος για φοίτηση μερικών δεκάδων Κινέζων φοιτητών με δίδακτρα.
Ο φόβος του υπουργού μήπως ανατραπεί το status quo της «σοσιαλιστικής παιδείας», έβαλε εμπόδια σε μια διαφορετική ανάπτυξη του πανεπιστημίου με ότι αρνητικές συνέπειες έχει αυτό για την οικονομία, την μελλοντική ανάπτυξη των σπουδών και βέβαια την δημιουργία φίλων της χώρας που τόσο έχουμε ανάγκη.
Σε αντίθεση λοιπόν με τα παραπάνω, διάβασα την προ-περασμένη Κυριακή στην Καθημερινή μια πολλά υποσχόμενη προσπάθεια, που γίνεται ερήμην του σοσιαλιστή υπουργού παιδείας. Ο τίτλος έλεγε: «Ο χαρισματικός Εντμουντ Κίλι απαγγέλλει φιλελληνική και νεοελληνική ποίηση στην φιλόξενη αθηναϊκή εστία του πανεπιστημίου Πρίσντον». Για όσους τους θυμίζει κάτι το όνομα, είναι όντως ο αδελφός του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Ρόμπερτ Κίλι, ο οποίος μιλούσε άπταιστα Ελληνικά και είχε βοηθήσει πολύ στην εξομάλυνση των σχέσεων Ελλάδας-ΗΠΑ μετά την πτώση της χούντας. Η ελπιδοφόρα είδηση είναι ότι το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον απέκτησε στέγη-εστία στην Αθήνα με σκοπό την υποστήριξη υψηλού επιπέδου έρευνας στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, καθώς και στην προώθηση των Ελληνικών σπουδών και ονομάζεται Αθηναϊκό Κέντρο Ερευνών και Ελληνικών Σπουδών.
Τονίζεται ότι είναι η πρώτη φορά που το Πρίνστον πραγματοποιεί ένα τέτοιο άνοιγμα σε άλλη χώρα. Καρδιά του εγχειρήματος είναι ο επικεφαλής του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πρίνστον κος Δημήτριος Γόντικας. Αν δεν γνωρίζετε το Πρίνστον, είναι το Πανεπιστήμιο όπου δίδασκε ο Αϊνστάιν και όπου το γραφείο του παραμένει όπως το άφησε λίγο πριν πεθάνει. Δεν έχει βεβηλωθεί, δεν έχει κτιστεί και δεν έχει γενικά καταστραφεί επειδή ανακάλυψε ο «παλιάνθρωπος» τον τύπο της ατομικής ενέργειας, όπως θα είχε γίνει στο μικρό κράτος της ανομίας που λέγεται Ελλάδα.
Έχω γράψει πολλές φορές, με κίνδυνο να χαρακτηριστώ ότι επαναλαμβάνομαι, ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να δώσει δωρεάν το κτήριο του Πολυτεχνείου στην Πατησίων σε ένα Πανεπιστήμιο του εξωτερικού π.χ. Πρίνστον, Χάρβαρντ, Οξφόρδη για να οργανώσουν κανονικές σπουδές κλασικές ή μη. Δυστυχώς όμως δεν γίνεται γιατί, ρε παιδί μου, που θα φτιάχνονται ο βόμβες μολότοφ και να κάνουμε τώρα στο Πολυτεχνείο τέτοια πράγματα και να αφήσουμε τις Σαββατιάτικες μάχες «αντιεξουσιαστών» και ΜΑΤ; Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα!!!… Παρ’ όλο το δυσμενές κλίμα, μερικοί φωτισμένοι άνθρωποι ξεκίνησαν και είμαι βέβαιος ότι όταν ξεδοντιαστεί και το τελευταίο στοιχείο κρατισμού και συντηρητισμού των πολιτικών κομμάτων πρώτα και της κοινωνίας μετά, πράγμα που έρχεται καλπάζοντας, οι κλασικές σπουδές θα βρουν το φυσικό τους περιβάλλον και θα ευδοκιμήσουν.
Στα παραπάνω ως θλιβερή αντίθεση έρχονται οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού παιδείας ως απάντηση στην καταγγελία 471 φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου ότι το ίδρυμα έγινε κέντρο πώλησης ναρκωτικών και κλοπών και επικίνδυνο για την ασφάλεια των φοιτητών.
Τι απάντησε ο Γαβρόγλου, ο υπουργός παιδείας; Πρώτον ότι οι φοιτητές υπερβάλουν, δεύτερον ότι είναι αναρμόδιος, αν και τελευταία πέθαναν δύο άτομα από ναρκωτικά μέσα στους χώρους του ΑΠΘ, και τρίτον μίλησε ως πολιτικός ινστρούχτορας λέγοντας ότι «ένα ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα θα δώσει τη λύση και όχι οι αστυνομικές αρχές». Αν είναι αναρμόδιος, ας αφήσει τότε την αστυνομία να μπει μέσα να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, διότι διαπράττονται εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου και η αστυνομία υποχρεούται να επέμβει. Ποιος μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί δεν επεμβαίνει η αστυνομία και ο εισαγγελέας μετά την ενυπόγραφη καταγγελία πεντακοσίων σχεδόν φοιτητών; Αν δεν υπάρχει «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» κατά Γαβρόγλου, υπάρχουν θαρραλέοι φοιτητές και φοιτήτριες που εμφανίζονται στην τηλεόραση με κίνδυνο να μαχαιρωθούν από τα ρεμάλια που λυμαίνονται το πανεπιστήμιο.
Τι θέλει να μας πει ο Γαβρόγλου μιλώντας για «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα»; Μου θυμίζει την ορολογία των πολιτικών κομμάτων για το φοιτητικό κίνημα των δεκαετιών μετά την πτώση της χούντας, τότε που οι φοιτητές χρησιμοποιήθηκαν ως πολιορκητικός κριός για την σοσιαλιστική επανάσταση. Μεταξύ αυτών βέβαια ήταν και ο γράφων… Τι θα επιθυμούσε ο Γαβρόγλου να κάνει σήμερα το «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα» και πως θα ήταν ρωμαλέο; Θα οργάνωνε ομάδες κρούσης και θα τα έβαζε με τους διακινητές ναρκωτικών που έχουν πάνω τους μαχαίρια και πιστόλια; Μήπως θα έκανε εκδηλώσεις ομιλίες και συναυλίες για να φύγουν οι εμπόροι και θα κατηγορούσαν τον καπιταλισμό προωθώντας τις λενινιστικές ιδέες του ΚΚΕ και του πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στα αμφιθέατρα; Και οι αντιεξουσιαστές που πολλοί από αυτούς είναι και φοιτητές τι θα έκαναν; Μήπως θα ερχόντουσαν σε σύγκρουση διάφορες ομάδες στο πανεπιστήμιο με αποτέλεσμα τον διχασμό των φοιτητών και την οριστική αποδιοργάνωση του πανεπιστημίου; Ποιος είπε του Γαβρόγλου ότι το παιδί του κάθε φτωχού που το έστειλε να σπουδάσει θα πρέπει να μπει στο ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα για ανατροπή του καπιταλιστικού κράτους και για να δουλέψει για το χτίσιμο μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας και με ποιο δικαίωμα το απαιτεί; Δεν πάει να το πει σε κανέναν αγρότη ή βιοπαλαιστή να δούμε αν θα φύγει σώος και αβλαβής; Τα τομάρια που πουλάνε τα ναρκωτικά καλύπτονται πίσω από το άσυλο, το οποίο αντί να είναι άσυλο πανεπιστημιακής έρευνας και προβληματισμού, έχει γίνει με την ανοχή του κράτους άσυλο εγκληματιών και πωλούν ναρκωτικά ανενόχλητα. Πώς θα πάνε να τα βάλουν μαζί τους εικοσάχρονα παιδιά;
Είδα στην τηλεόραση φοιτητές και φοιτήτριες να είναι τρομοκρατημένοι και να δηλώνουν ότι αν δεν έχουν παρέα δεν πάνε σε βραδινά μαθήματα γιατί φοβούνται. Φανταστείτε το εξής σενάριο που πιστεύω ότι το πρώτο μέρος έχει γίνει πραγματικότητα: Έρχεται ένα παιδί από ένα χωριό άβγαλτο στην κοινωνία και περνά καθημερινά δίπλα από τους ναρκοέμπορους. Αυτοί για να βγάλουν την δόση τους μηχανεύονται διάφορους τρόπους να δημιουργήσουν νέους πελάτες-θύματα και πέφτει στην παγίδα ο φοιτητής μας. Ασφαλώς γνωρίζετε ότι μετά έρχεται σε αυτόν και στην οικογένειά του η καταστροφή. Αυτό είναι το πρώτο μέρος.
Το δεύτερο τώρα. Ο τρελός πατέρας ζητά από μόνος του εκδίκηση και στρέφεται εναντίον όλων. Το νομίζετε απίθανο αυτό το δεύτερο μέρος του σεναρίου; Εγώ όχι. Και είναι πολύ πιθανό να δούμε παραδείγματα αυτοδικίας που για μια πολιτισμένη κοινωνία είναι απαράδεκτα και κατακριτέα, αλλά πως θα προστατευθούμε από Γαβρόγλους που εν ονόματι του ασύλου στην παρανομία δεν επεμβαίνει το κράτος στο πανεπιστήμιο; Ο Γαβρόγλου και οι όμοιοί του κοιτάνε να επιβάλουν την ιδεολογία τους στα πανεπιστήμια χωρίς να παίρνουν υπ’ όψη τους τις πραγματικές ανάγκες του λαού και ως λαϊκιστές επανέφεραν τους αιώνιους φοιτητές και με τον νέο νόμο επαναφέρουν την συνδιοίκηση του πανεπιστημίου με τους φοιτητές (ποιους όμως;) και βάζουν χέρι και στα μεταπτυχιακά που με την υποβάθμιση που θα υποστούν θα καταστούν περίγελως της Ευρώπης. Κύριοι μη παίζετε με τα παιδιά του κόσμου και μη μας εμπαίζετε.