Ήταν εύκολα ή δύσκολα τα θέματα των πανελλαδικών;

Χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες τα θέματα της Νεοελληνικής Γλώσσας για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ, με τα οποία έγινε η πρεμιέρα των φετινών πανελλαδικών. Με το ίδιο μάθημα και με ανάλογη ευκολία ξεκίνησαν τη δική τους προσπάθεια οι απόφοιτοι των Γενικών Λυκείων.

Oι υποψήφιοι – απόφοιτοι των ΕΠΑΛ εξετάστηκαν σε κείμενο και τα θέματα κρίνονται βατά κατά κοινή διαπίστωση καθηγητών, φροντιστών και υποψηφίων. Σε διασκευή ομιλίας με θέμα την επιστήμη, ως «αέναο αγώνα» του ανθρώπου για την κατάκτησης της γνώσης, εξετάστηκαν οι υποψήφιοι των Γενικών Λυκείων. Τα θέματα προέρχονταν μέσα από το σχολικό εγχειρίδιο και από τους φιλολόγους θεωρούνται βατά.
Σύμφωνα, μάλιστα, με την Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, «το κείμενο είναι απλό, σαφές και κατανοητό. Οι ερωτήσεις που συνοδεύουν το κείμενο είναι επίσης σαφείς και κατανοητές. Το ίδιο ισχύει και για το προς ανάπτυξη θέμα της Έκθεσης».
Οι Πανελλαδικές εξετάσεις για τους μαθητές της τρίτης τάξης των Γενικών Λυκείων συνεχίστηκαν με το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών και των Μαθηματικών. Πρόκειται για μαθήματα προσανατολισμού, οι επιδόσεις των οποίων θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό τις βάσεις εισαγωγής.
Σύμφωνα με την Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία, τα θέματα ήταν «σαφώς δυσκολότερα από τα αντίστοιχα περσινά» και παράλληλα, οι υποψήφιοι έπρεπε να έχουν καλή γνώση της ύλης προηγούμενων τάξεων, καθώς «αρκετά ερωτήματα ήταν επικεντρωμένα σε συγκεκριμένο κεφάλαιο που αναφέρεται σε προηγούμενες τάξεις».
Όσον αφορά τα Αρχαία, η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων χαρακτήρισε τα θέματα «σαφή και κατανοητά», ιδιαίτερα τα ερωτήματα που συνόδευαν το διδαγμένο κείμενο.
Είναι όμως αυτό το πραγματικό ερώτημα;
Δεν συνεχίζουμε την περιγραφή και με τα υπόλοιπα μαθήματα καθότι οι προηγούμενες περιγραφές απηχούν το πνεύμα σχεδόν όλων των μέσων ενημέρωσης, όταν αυτά κάνουν ρεπορτάζ για τα θέματα των πανελλαδικών εξετάσεων. Είναι στο ίδιο μήκος κύματος με το ερώτημα γονέων, φίλων και συγγενών υποψηφίων, όταν αυτοί βγουν από το εξεταστικό κέντρο: «ήταν εύκολα τα θέματα;». Είναι όμως αυτό το ερώτημα, η απάντηση του οποίου θα κρίνει την εισαγωγή καθενός υποψηφίου στις ανώτερες σχολές;
Πριν μισό αιώνα, περίπου, αριστούχοι μαθητές ήταν αυτοί που συγκέντρωναν μέσο όρο βαθμολογίας 15-16 ενώ στις εισαγωγικές για την Ιατρική αρκούσε ένα 10 για να περάσεις! Ουδείς δυσανασχετούσε γι’ αυτή τη χαμηλή «βάση» αλλά ούτε και θεωρούσε τους τότε φοιτητές της Ιατρικής κατώτερων επιστημονικών ή άλλων προσόντων από αυτούς της τελευταίας δεκαετίας που γράφουν κατά μέσο όρο πάνω από 19 για να γίνουν γιατροί!
Τα μέσα ενημέρωσης όμως δεν θέλουν ήπιες και συνετές προσεγγίσεις. Θέλγονται από πομπώδεις τίτλους, αγωνιώδη ρεπορτάζ και κραυγές αγανακτισμένων υποψηφίων, γονιών, ενίοτε και καθηγητών. Προκρίνουν ένα κλίμα πανικού, φοβίας και τρόμου περί της «μάχης των μαχών» για τους απόφοιτους των λυκείων. Όποιος πάρει σοβαρά αυτά τα ρεπορτάζ αποκτά την εντύπωση ότι οι πανελλαδικές είναι οι σημαντικότερες εξετάσεις στη ζωή ενός ανθρώπου. Αν πετύχει εξασφάλισε τη ζωή του, αν αποτύχει καταστράφηκε. Κυρίως, όμως αποπροσανατολίζουν κι από τον άμεσο χαρακτήρα αυτών των εξετάσεων.
Αρχικά, να πούμε ότι δεν είναι εξετάσεις. Είναι διαγωνισμός! Εξετάσεις γίνονται για την απόκτηση πτυχίου πιάνου, ξένων γλωσσών, διπλώματος οδήγησης και την πιστοποίηση άλλων δεξιοτήτων. Σε αυτές τις εξετάσεις κρίνεται μόνο η ικανότητα του εξεταζόμενου κι αναλόγως παίρνει ή δεν παίρνει πτυχίο. Μπορεί, σε μια τέτοια εξέταση, να πάρουν πτυχίο όλοι οι εξεταζόμενοι, μπορεί και κανένας! Δεν υπάρχει περιορισμός. Αν ο υποψήφιος αποδείξει τις ικανότητές του τότε αποκτά το πτυχίο, ανεξάρτητα από την επιτυχία των συνυποψηφίων του.
Στους διαγωνισμούς, αντίθετα, υπάρχει ένας περιορισμένος αριθμός θέσεων. Οι «καλύτεροι» των διαγωνιζομένων θα καταλάβουν όλες τις προσφερόμενες θέσεις, ανεξαρτήτως του επιπέδου τους. Ακριβώς όπως συμβαίνει, στις πανελλαδικές εξετάσεις εισαγωγής ΑΕΙ-ΤΕΙ. Ένας συγκεκριμένος αριθμός θέσεων προσφέρεται στους υποψήφιους και οι «καλύτεροι» από αυτούς θα τις καταλάβουν. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο!
Γι’ αυτό και είναι απορίας άξιον πώς κάθε χρόνο γίνεται η ίδια συζήτηση για την «ευκολία» ή τη «δυσκολία» των θεμάτων. Καμία σημασία δεν έχει για την επιτυχία. Ψυχολογικά, ίσως, έχει αξία για τα παιδιά, τα οποία είναι συνηθισμένα από τους βαθμούς του σχολείου να θεωρούν ότι οι όποιοι βαθμοί αντιστοιχούν στην «αξία» τους. Το διάβασμα και όλη την προσπάθεια που έχουν κάνει στο τετράμηνο ή πριν από ένα σχολικό επαναληπτικό διαγώνισμα. Αυτό όμως τελειώνει με την ανακοίνωση των βάσεων. Έτσι, ζούμε κάθε χρόνο το ίδιο έργο, σε δύο παραλλαγές.
Όταν τα θέματα είναι «εύκολα», τις πρώτες μέρες έχουμε χαρές και πανηγύρια. Όταν ανακοινώνονται οι βαθμοί και τα πρώτα στατιστικά, η χαρά αυτή μετριάζεται καθώς γίνεται αντιληπτό ότι πολλοί άλλοι συνυποψήφιοι έχουν γράψει καλά. Με την ανακοίνωση των βάσεων διαπιστώνεται ότι η επιτυχία δεν αντιστοιχεί ακριβώς στην πρόβλεψη.
Στο δράμα «έπεσαν δύσκολα», η πορεία είναι αντίστροφη. Αρχικά απογοήτευση και «κλάμα». Με την ανακοίνωση των βαθμών αρχίζουν οι ελπίδες και με την ανακοίνωση των βάσεων έρχεται η ανακούφιση και η χαρά! Τουλάχιστον για την πλειοψηφία των εξεταζομένων οι οποίοι, συνήθως, είναι στη μέση του βαθμολογικού πίνακα.
Η πικρή αλήθεια είναι όμως μία κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε με εύκολα ούτε με δύσκολα θέματα: οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι από τις προσφερόμενες θέσεις ! Αν μάλιστα, ως «θέσεις» λογίσουμε μόνο των σχολών που έχουν ζήτηση, τότε οι υποψήφιοι είναι πολλοί περισσότεροι από αυτές. Πρέπει (…) να υπάρξει ένα φιλτράρισμα. Ένας τρόπος να ξεχωρίσουν οι «καλύτεροι». Αυτός λοιπόν ο τρόπος λέγεται «πανελλαδικές εξετάσεις» και όσα ονόματα κι αν αλλάξει δεν θα χάσει ποτέ το χαρακτήρα του φίλτρου!
Το μόνο επίφοβο για το χαρακτήρα αυτού του διαγωνισμού είναι το διαβλητό ή αδιάβλητό του. Ευτυχώς, μέχρι τώρα δεν υπάρχει καμία σκιά, καμία υποψία. Όλα τα παιδιά εξετάζονται στα ίδια εύκολα ή δύσκολα θέματα. Δεν απαιτείται να αριστεύσουν. Αρκεί να γράψουν καλύτερα από τους συνυποψήφιούς τους.
Πόσο «καλά» έχει γράψει κάθε υποψήφιος/α, θα το διαπιστώσουμε στο τέλος Αυγούστου, με την ανακοίνωση των βάσεων. Αν οι βαθμοί του τον εισάγουν στη σχολή που επιθυμεί τότε είναι καλοί, όσο χαμηλοί κι αν είναι και το αντίστροφο.
Γι’ αυτό παιδιά, φετινοί διαγωνιζόμενοι, αφήστε τα κομπιουτεράκια, πάρτε πετσέτες, γυαλιά ηλίου και καπέλα και ξαμοληθείτε στις παραλίες. Χρειάζεστε ξεκούραση. Αρκετές έγνοιες είχατε φέτος, αρκετό άγχος και πίεση. Κάνατε πολλή δουλειά. Δικαιούστε ξεκούρασης.
Καλές διακοπές!