Και πάλι η παιδεία

Για τα προβλήματα της παιδείας έχω αναφερθεί πολλάκις, επειδή θεωρώ το θέμα ως την κύρια συνιστώσα της ύπαρξης της χώρας. Θεωρώντας λοιπόν το θέμα σοβαρότατο, θα ασχοληθώ άλλη μια φορά με αυτό ξεκινώντας από το ζήτημα των αντιδράσεων καθηγητών και ΜΜΕ στο θέμα της τιμωρίας σε κοινωνική εργασία δύο μαθητών στην Κρήτη, διότι έκαναν κατάληψη στο σχολείο τους.

Διαβάζουμε σε μια εφημερίδα ότι: «Τη σφοδρή αντίδραση του εκπαιδευτικού κόσμου, αλλά και του υπουργού Παιδείας προκάλεσε απόφαση δικαστηρίου, με την οποία τρεις μαθητές καταδικάστηκαν σε κοινωνική εργασία στον τοπικό δήμο, λόγω της συμμετοχής τους στις καταλήψεις που είχαν γίνει σε Γυμνάσιο του Ρεθύμνου τον περασμένο Σεπτέμβριο». Κατηγορήθηκαν ως μέλη της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης, δηλαδή οργάνωσαν την κατάληψη και ο διευθυντής του σχολείου, άριστα πράτων, τους κατήγγειλε στη δικαιοσύνη ως προφανώς πρωταιτίους εξ ου και η καταδίκη. Να μην γράψουμε για τον τύπο, αλλά για τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας που δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να χαϊδέψουν αυτιά και βέβαια να μην ανατρέψουν τον θεσμό (των καταλήψεων εννοώ) που γέννησε τον πρωθυπουργό του.
Είναι ντροπή για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας να υπάρχουν άνθρωποι που συγκρίνουν τις καταλήψεις που έγιναν για πρώτη φορά ως αντίδραση στην χούντα με τις σημερινές. Τι νόημα έχει σήμερα η κατάληψη από δεκαπεντάχρονα και γιατί γίνεται; Σας παραπέμπω σε σχετικό άρθρο μου για κατάληψη σε λύκειο της Πεύκης πριν ένα χρόνο όπου οι καταληψίες δεν ήξεραν να γράψουν μια σελίδα κειμένου με σωστό νόημα, ορθογραφία και συντακτικό για να εκφράσουν τα ανερμάτιστα επιχειρήματα τους για αυτήν την κατάληψη.
Η ήσσονα προσπάθεια έχει καταστρέψει τα θεμέλια του εκπαιδευτικού συστήματος που αντανακλάται στην ποιότητα της προσωπικότητας των σημερινών ελλήνων με ότι αυτό συνεπάγεται για την ύπαρξή μας ως κοινωνία, οικονομία και έθνος γενικότερα. Στην προκειμένη περίπτωση ο διευθυντής του σχολείου, που είχε το σθένος να κάνει καταγγελία, έπεσε βορά στα καταστροφικά ΜΜΕ, στον υπουργό, στους καιροσκόπους συνδικαλιστές καθηγητές και στους ανόητους και αδιάφορους γονείς που στο μέλλον θα παραπονούνται για την ανεργία των καλομαθημένων βλαστών τους. Η συνέπεια είναι ότι κάθε σοβαρή προσπάθεια ή φωνή στο σχολείο θα καταπνιγεί από τους ανόητους και καιροσκόπους.
Το θέμα βέβαια της παιδείας είναι πολύ βαθύτερο και μου δίδεται η ευκαιρία να ασχοληθώ, όσο μου το επιτρέπει ο χώρος της εφημερίδας, με το νομοσχέδιο για την Ανωτάτη Εκπαίδευση που βγήκε στην διαβούλευση, την οποία, μην ξεχνάμε, την θέσπισε το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου. Κατεβάζει λοιπόν η κυβέρνηση νέο νόμο για την «Ανωτάτη Εκπαίδευση, την έρευνα και άλλες διατάξεις», όπως τον ονομάζει, και προφανώς θα ανατρέψει τον ψηφισμένο από 255 βουλευτές νόμο της Διαμαντοπούλου με 153 ψήφους της ισχνής κυβερνητικής πλειοψηφίας.
Εδώ επισημαίνω το πρόβλημα του δημοκρατικού μας πολιτεύματος όπου ανατρέπονται οι νόμοι κατά το δοκούν από την εκάστοτε κυβέρνηση ακόμη και αυτοί που σχετίζονται με την ύπαρξη και πρόοδο του έθνους. Κανονικά θα έπρεπε νόμοι που άπτονται εθνικών θεμάτων, όπως η άμυνα και η παιδεία για παράδειγμα, να ψηφίζονται με ισχυρή πλειοψηφία, π.χ. 250 βουλευτές, και να αλλάζουν με την ανάλογη πλειοψηφία. Κάτι ανάλογο κάνει η «χαζή» Αμερική με τα δύο νομοθετικά σώματα που διαθέτει και έτσι έχει σταθερότητα και συνέχεια στην κυβέρνηση και στην κοινωνία της.
Όπως λέγανε οι αρχαίοι μας «εξ ιδίων τα αλλότρια», θα αρχίσω με τα δικά μου που ο γιός μου τελειόφοιτος του Πολυτεχνείου Πατρών στην πληροφορική, κλείνει δεκαετία χωρίς να έχει πάρει το πτυχίο του. Παρ’ ότι είναι καλός στην επιστήμη του γιατί δουλεύει σε αμερικάνικη εταιρεία πληροφορικής, δεν πιέζεται να τελειώσει γιατί υπάρχει ο θεσμός του αιωνίου φοιτητή που επανέφερε ο ΣΥΡΙΖΑ καταργώντας τους περιορισμούς του νόμου Διαμαντοπούλου. Ο νέος νόμος δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με την διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών ενώ ασχολείται ειδικά με τις μεταπτυχιακές σπουδές. Το ένα τρίτο των άρθρων που προτεινόμενου νόμου ασχολείται με τις μεταπτυχιακές σπουδές λες και αυτό μόνο είναι το πρόβλημα της Ανωτάτης Εκπαίδευσης στην χώρα.
Θα μείνω στο θέμα της χρηματοδότησης των μεταπτυχιακών που ανατρέπεται εντελώς με την ουσιαστική κατάργηση των διδάκτρων που θα έχουν ως συνέπια την ισοπέδωση αυτών των σπουδών. Αν σας ενδιαφέρει, διαβάστε λίγο το άρθρο 35 του νομοσχεδίου σχετικά με την χρηματοδότηση και θα διαπιστώσετε ότι αυτό θα προκαλέσει την υποβάθμιση και τελικά θα γίνει η ταφόπλακα των μεταπτυχιακών σπουδών στην Ελλάδα. Επανέρχεται η συμμετοχή των φοιτητών στη διοίκηση των πανεπιστημίων και μαζί με αυτό η συναλλαγή και η επικράτηση των ελασσόνων. Οι μνήμες είναι νωπές όσον αφορά αυτό το θέμα. Ο νόμος δεν αναφέρει τίποτα σχετικά με την σύνδεση των ΑΕΙ με τις επιχειρήσεις γιατί «ως σοσιαλιστές δεν μπορούμε να δεχτούμε τέτοια πράγματα!!». Οι επιχειρήσεις, βλέπετε, είναι μπαμπούλας για την «ακαδημαϊκή έρευνα», αλλά μετά τις κατηγορούμε γιατί δεν προσλαμβάνουν κόσμο και έχουμε ανεργία. Σε κανένα μέρος του κόσμου δεν υπάρχει αυτή η αποσύνδεση επιχειρήσεων και σπουδών κυρίως δευτέρου και τρίτου κύκλου. Δεν νοείται στο εξωτερικό διδακτορικό χωρίς την εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον ιδιωτικό τομέα.
Ερχόμαστε τώρα στο άρθρο 3 για τις ακαδημαϊκές ελευθερίες όπου αναφέρεται στο πανεπιστημιακό άσυλο γράφοντας ότι: «Στα Α.Ε.Ι. κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και στη διδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών. Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των δημοκρατικών αξιών, των ακαδημαϊκών ελευθεριών στην έρευνα και στη διδασκαλία, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.» και συνεχίζει με την παράγραφο 2 ότι μπορεί η αστυνομία να επεμβαίνει σε περιπτώσεις πλημμελημάτων η κακουργημάτων. Ρωτώ. Υπάρχει αυτή τη στιγμή νόμος για το άσυλο; Υπάρχει, είναι η απάντηση. Γιατί λοιπόν δεν επεμβαίνει η αστυνομία στο πολυτεχνείο που έγινε κατασκευαστικός χώρος μολότοφ, αποθήκευσης πυρομαχικών και ορμητήριο αντιεξουσιαστών και αντικοινωνικών ατόμων; Πόσες ζημιές έχουν γίνει στην δημόσια περιουσία και δεν επεμβαίνει η αστυνομία; Με τον νέο νόμο θα επεμβαίνει όπως λέει το άρθρο 3; Αν το κάνει θα παραβλέψω όλες τις ελλείψεις του νόμου και θα δεχτώ μόνο αυτή τη διάταξη.
Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω την παντελή απουσία αναφοράς σε συνεργασία με εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού. Ξέρετε τι υποκρύπτει αυτό; Την μετριότητα. Την μετριότητα του διδακτικού προσωπικού που σίγουρα αυτό επεξεργάστηκε τον νόμο και δεν μπορεί να αντέξει την σύγκριση με τις αυθεντίες του εξωτερικού ελληνικής ή όχι καταγωγής. Τίποτα δεν αναφέρεται για την δημιουργία ειδικών ενεργειών και τμημάτων για προσέλκυση ξένων φοιτητών. Μια προσπάθεια έγινε από το ΕΚΠΑ και ο Γαβρόγλου την απέρριψε από τον φόβο μην κατηγορηθούμε ως πολιτιστικοί ιμπεριαλιστές. Τελειώνοντας, θέλω να επισημάνω ότι νόμοι αυτής της κατηγορίας δεν προτείνονται από ένα κόμμα και δεν ψηφίζονται από ισχνές πλειοψηφίες γιατί έχουν συνέπειες που ξεπερνούν την χρονική ύπαρξη μιας κυβέρνησης.

Υ.Γ.1. Στα τόσα που έχουν γραφτεί για τις τρομοκρατικές επιθέσεις, θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση. Κανένας ηγέτης και κανένα ΜΜΕ δεν απαίτησε από τους μουσουλμάνους ηγέτες, ιμάμηδες, προέδρους συλλόγων και γονείς να βγαίνουν τακτικά στα ΜΜΕ και να καταδικάζουν την ιδέα της τρομοκρατίας. Η σιωπή τους, είναι στην προκειμένη περίπτωση, συνενοχή.
Υ.Γ.2. Στον υπότιτλο των τελευταίων άρθρων μου γράφω για το «Ποιος θα καθαρίσει το Κυλώνειο άγος της ΔΕΗ». Να λοιπόν άλλο ένα άγος από τις δηλώσεις των συνδικαλιστών που για να καλύψουν τις εγκληματικές καθυστερήσεις και αβελτηρίες που έκαναν την τελευταία δεκαπενταετία, έρχονται να γίνουν αρωγοί του Τραμπ για την κλιματική αλλαγή. Δεν βλέπουν οι κακομοίρηδες στα ντοκιμαντέρ τα παγόβουνα που λιώνουν, τις απότομες καταιγίδες και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας που πήρε τα σπίτια της πρώτης γραμμής στην Σπιάντζα του Πύργου Ηλείας; Δεν πάνε εκεί να πνιγούν;