NICK SANSIS, Μουσικός Κιθαρίστας – Nick Sansis Stratospher:Θέλω να παίζω κιθάρα και να γράφω μουσική

«Δεν χρειάζονται μεγαλοπρεπή και αναλυτικά κείμενα για να παρουσιάσουμε το group μας Nick Sansis Stratosphere. Αρκετοί από εσάς μας ξέρετε, οι υπόλοιποι θα μας γνωρίσετε, όταν μας ακούσετε… Ο ήχος μας θα μείνει ανεξίτηλος μαζί σας…
»Δημιουργήσαμε το group μας το 2013 με στόχο μας να ταράξουμε με πολλά db σε όλες τις περιοχές της Αθήνας.. Είμαστε μια παρέα από την περιοχή Κυψέλης που συνεχίζουμε τη ROCK και BLUES παράδοση. Πριν από κάποια χρονιά μπορούσες να μάθεις κιθάρα πίνοντας καφέ στην Φωκίωνος Νέγρη…» Έτσι, μας σύστησε το συγκρότημά του ο Nick Sansis, ο οποίος απάντησε στις ερωτήσεις μας με ιδιαίτερο πάθος.

«ΠΑΛΜΟΣ»: «Πρίν απο κάποια χρόνια μπορούσες να μάθεις κιθάρα πίνοντας καφέ στην Φωκίωνος Νέγρη»… Μιλήστε μας για αυτή την φράση σας και περιγράψτε την εποχή που έφυγε.

NICK SANSIS: Η Φωκίωνος Νέγρη ήταν πάντα η περιοχή εξέλιξης της τέχνης. Όλο το στυλ ξεκίναγε απο εκεί! Όλοι οι διάσημοι μουσικοί, συνθέτες και ηθοποιοί της Αθήνας, έπιναν καφέ στη Φωκίωνος Νέγρη. Όλα τα rock clubs ήταν δίπλα στην πλ. Βικτωρίας και στην πλ. Αμερικής. Δεν χρειαζόταν να δώσεις ώρα συνάντησης. Απλά διασχίζοντας τον δρόμο, συναντούσες φίλους και γνωστούς. Οποιδήποτε ώρα. Τα τραπέζια στις καφετέριες ήταν πάντα γεμάτα. Καθόμασταν ατέλειωτες ώρες και συζητάγαμε. Οι πληροφορίες για την κιθάρα και το κάθε είδος μουσικής μεταφέρονταν απο τον έναν στον άλλον. Όποιος είχε μάθει να παίζει κάτι στην κιθάρα το έδειχνε στους υπόλοιπους. Επέστρεφες σπίτι σου και έπαιζες κιθάρα με τις ώρες, μέχρι να καταφέρεις αυτή την τεχνική ή το κιθαριστικό riff. Την επόμενη μέρα, ξανά συζητάγαμε.
Όλες μας οι πληροφορίες ήταν από βινύλια που ακούγαμε ατέλειωτες ώρες και από κάποια ξένα περιοδικά. Επίσης μέσα από τις συζητήσεις μπορούσες να μάθεις όλες τις καλές μάρκες κιθάρας και όλα τα μοντέλα κιθάρας. Ένας Αμερικάνος καθόταν όλη την μέρα σε ένα παγκάκι της Φωκίωνος Νέγρη και έπαιζε κιθάρα ασταμάτητα… Γραφικός τύπος.
Κατά τύχη το 1964 ο Eric Clapton, είχε μείνει τρεις μήνες στην περιοχή και, άγνωστος τότε, έπαιζε στο club Igloo, στην οδό Δροσοπούλου. Μόνο αυτή η πληροφορία έδινε μουσική αναφορά στην περιοχή. Αργότερα ως πλέον επαγγελματίες μουσικοί, συναντιόμασταν στην Φωκίωνος Νέγρη και βρίσκαμε προτάσεις για δουλειά. Σίγουρα με την πάροδο του χρόνου η Φωκίωνος Νέγρη έχασε την μαγεία της. Έγινε τελείως εμπορική και έχασε το χρώμα της. Έγινε μουντή… Θα παραμείνει όμως λαμπερή στη μνήμη μας.

«Π»: Πώς ήταν τα παιδικά σας χρόνια;

N.S.: Τα παιδικά μου χρόνια ήταν καταπληκτικά!! Οι γονείς μου, μου αγόραζαν ότι ήθελα. Είχα απόλυτη ελευθερία και πήγαινα μόνος μου στον κινηματογράφο από μικρή ηλικία. Ο μπαμπάς μου, μου είχε μάθει πώς να προστατεύω τον εαυτό μου και να είμαι ανεξάρτητος. Ήμασταν μία μέσης τάξεως οικογένεια, που όμως περνάγαμε απίστευτα καλά. Η μητέρα μου έβαζε πάντα διπλά σερβίτσια στο φαγητό και κεντητά τραπεζομάντηλα. Κάθε καλοκαίρι κάναμε τρείς μήνες διακοπές σε κάποιο νησί. Με την αδελφή μου παίζαμε πίνγκ- πόνγκ στο τραπέζι της κουζίνας.

«Π»: Ποιά ακούσματα σας οδήγησαν στην καλλιτεχνική σας πορεία;

N.S.: Είμουν 6-7 χρονών όταν ο θείος μου Νύσης (Διονύσης Σάνσης) που έμενε στο διπλανό διαμέρισμα, ήρθε με ένα τρανζιστοράκι Sony που έπαιζε σε φούλ ένταση το «Love me do» των Beatles. «Νικολάκη άκου… Love, love me do…» !!!! Γύρναγα το ραδιόφωνο συνεχώς για να ακούσω ξανά αυτό το τραγούδι. Ξεφυλίζοντας περιοδικά, είδα μία φωτογραφία του Jimi Hendrx… Αυτό ήταν το εθέθισμα! Έπρεπε να παίξω μουσική… Να παίξω κιθάρα!

«Π»: Τι σημαίνει Ροκ – Μπλούζ για εσάς;

N.S.: Συναίσθημα και τρόπος ζωής.

«Π»: Ποιούς θεωρείτε καλούς ροκάδες Έλληνες;

N.S.: Σίγουρα τους Socrates. Ήταν το συγκρότημα που παρακολουθούσα σε κάθε τους εμφάνιση. Με επηρέασαν ώστε να παίξω κιθάρα. Επίσης παρακολουθούσα τα «Μπουρμπούλια» που ήταν οι μουσικοί του Σαββόπουλου. Συναντώ συχνά τον Νίκο Τσιλογιάννη, από αυτό το σχήμα, στχνά στην Φωκίωνος Νέγρη. Ο «Εξαδάχτυλος» του Δημ. Πουλικάκου ήταν επίσης ένα δυναμικό σχήμα. Εκεί έπαιζε κιθάρα ο Δήμης Παπαχρήστου. Παρακολουθούσα τον Δήμη από μακριά και προσπαθούσα να αντιγράψω το παίξιμό του δια μνήμης… Αρκετοί μου είπαν ότι ο ήχος και το παίξιμο μου μοιάζουν με το δικό του. Δυστυχώς δεν είναι πλέον στη ζωή. Ωφείλω πολλά σε αυτόν.

«Π»: Τι σηματοδοτεί στη μουσική το 1960;

N.S.: Η εποχή του 1960 αλλάζει την ροή της μουσικής. Το Rock & Roll σηματοδοτεί τη μουσική. 1961 και οι Shadows με την εκπληκτική κιθάρα του Hank Marvin κάνουν νούμερο 1 επιτυχίες σε όλο τον κόσμο, με την κιθαριστική σύνθεση «Apache»!!! Η μελωδία των Beatles και η δυναμική των Rolling Stones εξελίσει την δομή της Rock & Roll μουσικής. Τα συγκροτήματα γίνονται γνωστά και εξελίσονται σε όλες τις χώρες. Η ηλεκτρική κιθάρα αλάζει τα πάντα στην μουσική.

«Π»: Παίζετε και τραγουδάτε μπλούζ. Ο Ροβήρος Μανθούλης λέει δεν υπάρχουν μπλούζ, γιατί δεν υπάρχουν σκλάβοι.

N.S.: Έχω δει την ταινία του Ροβήρου Μανθούλη, με την αναφορά του στο μπλούζ, όταν πρωτοπαίχτηκε στους κινηματογράφους. Λίγοι ήξεραν τότε ότι υπάρχει η μπλούζ μουσική. Το μπλούζ είναι τι αισθάνεσαι, είναι συναίσθημα και έκφραση.

«Π»: Jimi Hendrix, τι του χρωστάμε;

N.S.: Χρωστάμε στον Jimi Hendrix όλη την εξέλιξη της ηλεκτρικής κιθάρας.

«Π»: Ποιές είναι οι δικές σας επιρροές;

N.S.: Θεωρώ ως βάση την κλασική μουσική σε συνδιασμό με την έκφραση των ροκ και μπλούζ κιθαριστών. Βασίζομαι στη κλασική αρμονία και στην δεξιοτεχνία της ηλεκτρικής κιθάρας. Παρακολουθώ και επηρεάζομαι από όλους τους δεξιοτέχνες κιθαρίστες. Οι Wishbone Ash και οι Thin Lizzy είναι από τα συγκροτήματα που έχω επηρεαστεί. Επίσης έχω επηρεαστεί από το βαρύ και δυναμικό παίξιμο του Robin Trower.

«Π»: Τί σας μαγεύει;

N.S.: Μία κιθάρα Fender Stratocaster ή μία Gibson Les Paul, συνδεδεμένη σε έναν ενισχυτή Marshall με την ένταση στο 11! Ο συνδυασμός αυτός κάνει την νύχτα μαγική στα live.

«Π»: Η επανάσταση του ροκ: Lou Reed, Bob Dylan, Johnny Cash, Jim Morrison, Iggy Pop… Ποιό είναι το δικό σας ίνδαλμα;

N.S.: Ο Eric Clapton είναι το βασικό μου ίνδαλμα!! Τόσες μουσικές παραλαγές και τόση πολυτάραχη ζωή. Πενήντα πέντε χρόνια παραμένει θρύλος της κιθάρας. Legend!

«Π»: Ποιές συνεργασίες έχετε κάνει; Ποιά ξεχωρίζετε;

N.S.: Είμαι επαγγελματίας μουσικός και έχω συνεργαστεί με πολλούς γνωστούς και αξιόλογους καλλιτέχνες της χώρας μας διαφορετικών ειδών μουσικής. Θα ξεχωρίσω την συνεργασία με την κυρία Δούκισσα!!
Η συνεργασία μου επί δώδεκα χρόνια με τον σπουδαίο μαέστρο Νέστορα Δάνα είναι σημαντική και μου έδωσε πάρα πολλά!!
Επίσης η συνεργασία μου στην Ρώμη (Ιταλία) με την ορχήστρα του μαέστρου Enzo San Maritano ήταν εκπληκτική! Συνοδεύαμε τους Platters τότε.
Κάποια βραδιά είχα ανοίξει την συναυλία του Rory Gallagher. Σπουδαία εμπειρία!! Μία άλλη φορά είχα παίξει jam με τον Αlbert King. Μου είχε ζητήσει ο ίδιος να παίξουμε. Μεγάλη τιμή!! Μία άλλη φορά είχα παίξει jam με τους Motorhead.Mαγικές στιγμές, ανεπανάληπτες…!

«Π»: Πώς επιλέγετε ένα τραγούδι;

N.S.: Επιλέγω ένα τραγούδι βάσει της αρμονικής του δομής και δυναμικής.

«Π»: Δισκογραφία;

N.S.: Έχω έτοιμα πάρα πολλά δικά μου τραγούδια και ορχηστρικά μουσικά θέματα. Κάποια από αυτά όπως το «Stratosphere’s Blues», το «Riding The Stars» και το «Skirts Up» έχουν γίνει ήδη γνωστά από τους φίλους μας που παρακολουθούν τις εμφανίσεις του group μου «Nick Sansis Stratosphere». Δεν νομίζω ότι κάποια δισκογραφική εταιρεία στη χώρα μας θα ενδιαφερθεί να επενδύσει σε ρόκ και μπλούζ μουσική. Σύντομα όμως θα έχω δισκογραφική δουλειά με πλούσιο υλικό. Θα κάνω δική μου παραγωγή.

«Π»: Ποιόν καλλιτέχνη θέλετε να παρακολουθήσετε live ;

N.S.: Τους έχω δεί όλους. Ειδικά όσους μου αρέσουν. Θέλω να δώ τον Eric Clapton ξανά, πρίν αποσυρθεί απο τις συναυλίες. Επίσης τον Dave Meniketti με τους «Y&T». Θα πάω ειδικά στο Λονδίνο τον Σεπτέμβριο για να τον δω.

«Π»: Πόσο βοηθάει η εμφάνιση, το ιδιαίτερο στυλ στη δουλειά σας;

N.S.: Έχω ιδιαίτερο στυλ και εμφάνιση. Δεν το προσπαθώ. Αυτή είναι η καθημερινή μου εμφάνιση και στύλ. Σίγουρα το ιδιαίτερο στυλ δίνει μαγνητισμό στα live. Όταν δεν το προσπαθείς και απλά έτσι εκφράζεσαι, δηλαδή είσαι ο εαυτός σου, είναι ακόμα καλύτερα!

«Π»: Υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές στη μουσική;

N.S.: Υπάρχει καλή και μέτρια μουσική. Αυτό όμως είναι για τους μουσικούς. Ο κάθε ακροατής επιλέγει να ακούει και να παρακολουθεί το είδος μουσικής που του αρέσει. Κάποια τα είδη μουσικής μπορούν να συνδιαστούν μεταξύ τους χωρίς διαχωριστικές γραμμές, π.χ. η κλασική μουσική μπορεί να συνδεθεί με την ρόκ μουσική.

«Π»: Είστε εύκολος άνθρωπος; Πώς διαμόρφωσε τον χαρακτήρα σας η μουσική ;

N.S.: Θεωρώ πως είμαι ευχάριστος και φιλικός άνθρωπος. Σαν χαρακτήρας όμως είμαι δύσκολος. Μου αρέσει το στυλ και τα ιδιαίτερα πράγματα. Δεν κάνω πολλές δουλειές. Νευριάζω να πηγαίνω στο super market. Δεν μιλάω στους γείτονες. Ακούω μουσική στο σπίτι μου σε ένταση club! Είμαι περισσότερο διακοσμητικό στοιχείο και το μόνο που κάνω είναι να παίζω κιθάρα και να γράφω μουσική.

«Π»: Μελλοντικά σχέδια;

N.S.: Πολλά live. Σε club της Αθήνας που είναι stage clubs. Προτιμώ να παίζω σε μεγάλους χώρους. Το group μου δεν είναι φτιαγμένο για μικρά μαγαζιά. Έχουμε δυναμικό ήχο. Σύντομα θα δημοσιεύσω δισκογραφική μου δουλειά, με αρκετά δικά μου τραγούδια. Υπάρχει και ένα πρόγραμμα για εμφάνιση μου με συμφωνική κλασική ορχήστρα. Επίσης σύντομα θα εκδώσω ένα βιβλίο που γράφω, με τίτλο «Rock Iστορίες». Δεν είναι βιογραφικό. Είναι απλά ένα ευχάριστο διήγημα.