Όχι στην φιλοσοφία του κενού

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ - ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
Όχι στην φιλοσοφία του κενού

Η σημερινή αντιπολίτευση στηρίζει ως τώρα την στάση της στην μαρξίζουσα λογική ότι όλα είναι χρήμα. Μου παίρνεις κάτι από τον μισθό μου, άρα είσαι «κλέφτης» και εγώ αγανακτώ. Η αγανάκτηση είναι ψεύτικο στοιχείο έλεγε ο Νίτσε. Γιατί δεν δομείται στη λογική. Η λογική της μαρξίζουσας αγανάκτησης είναι το κενό. Που σημαίνει πρακτικά ζούμε μόνο για τις υλικές χρηματικές μας ανάγκες. Και οι αξίες του πνεύματος, ο θεός, η πατρίδα, η οικογένεια, η φύση; Όλα αυτά είναι πολυτέλεια μπροστά στο γεγονός ότι κόπηκαν οι μισθοί. Και όμως αν το προσωπικό θέμα δεν αντιμετωπιζόταν έτσι αλλά σαν θυσία που πρέπει να κάνει ο πολίτης για την χώρα του, η στάση θα ήταν διαφορετική. Γιατί την θέση του «κενού», θα έπαιρνε η πληρότητα, σκέψης και αναγκών πνεύματος και ύλης.

Οι σοφοί πρόγονοί μας το είχαν καταλάβει για αυτό και έδωσαν πρωταρχική θέση στην φιλοσοφία. Τι έλεγε αυτή; Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί με τους άλλους, με την Φύση. Αυτό είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός. Η ισορροπία, η φιλία, η αδελφότητα, η παρουσία, η πνευματική ανάγκη, δηλαδή ο διάλογος πνευματικού, ανθρώπινου και φυσικού χρόνου, οδηγούν σε μία μορφή ευτυχίας, αυτήν της πληρότητας. Ο Περικλής έφτιαξε ταυτόχρονα την Δημοκρατία και τον Παρθενώνα αφιερωμένα στην θεά της Σοφίας, την Αθηνά. Οραματίστηκε μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα ζουν συνδυάζοντας πνευματική, υλική και μυστηριακή ζωή. Δόθηκε έτσι δυνατότητα έκφρασης στην φυσική ανθρώπινη ανάγκη για αναζήτηση μέτρου μεταξύ πάθους και λογικής, μεταξύ ζωικών και θεϊκών δυνάμεων. 
Η μαρξίζουσα σημερινή ιδεολογία είναι αρρωστημένη. Για αυτήν προέχει μόνο το χρηματικό. Μας ωθεί να ζούμε στο κενό. Και μας λέει ότι ο άνθρωπος είναι ολομόναχος, επιβεβαιώνοντας τον Σαρτρ που έλεγε ότι «ο άνθρωπος εφεύρε τον άνθρωπο». Όχι. Δεν είναι έτσι στους Έλληνες. Στην φιλοσοφία τους η Πόλη, ο Κόσμος, η Φύση, η ισορροπία ΟυρανούΓης, θεατούαθεάτου, πρότεινε μία στάση ζωής, όπου η αναζήτηση της πληρότητας ήταν ταυτόχρονα πνευματικός και υλικός όρος για την Σοφία. Οι άθεοι υλιστές δεν το δέχονται αυτό. Θα ήθελαν να εξαφανίσουν τον κόσμο, την Ανθρωπολογία, την Θεολογία. Κι όμως χρειαζόμαστε το ιερό, χρειαζόμαστε την πληρότητα. Οι λάτρεις του «κενού» οι «θεολόγοι» της αθεΐας, κάνουν λάθος. Για αυτό και ο Νίτσε μίλησε για «θάνατο Θεού» όχι δηλαδή για ανυπαρξία του. 
Η Φιλοσοφία των Ελλήνων εφεύρε την Δημοκρατία και την ίδια στιγμή την κριτική της. Ο Πλάτων είναι το παράδειγμα. Πρώτος μας προειδοποίησε για την κοινωνία του θεάματος, τον συλλογικό ναρκισσισμό, την δημαγωγία, το απολυταρχικό πάθος του εγώ. Στηρίχτηκε στην θανάτωση του Σωκράτη, που εισήγαγε την δημοκρατία του διαλόγου, που θέλησε να ενεργοποιήσει την «Αγορά», και για αυτό τον σκότωσαν. Σήμερα, που ζούμε τον κυνισμό της μαρξίζουσας αποδόμησης, που όποιος πει ότι αγαπά την πατρίδα ή την θρησκεία, θεωρείται «φασίστας», «αντιδημοκράτης», «αντιροοδευτικός», από την αριστερόστροφη λογική, η οποία επιτρέπει τα ελεύθερα ήθη αλλά όχι την ελεύθερη σκέψη, σήμερα λοιπόν, να ξαναδιαβάσουμε τους Έλληνες. Για να χαρούμε την ζωή, να παθιαστούμε με την τέχνη, με την εσωτερική αναζήτηση, την αλληλεγγύη, την συγκίνηση μπροστά στην ομορφιά, την αναζήτηση της αλήθειας, την θεραπεία της πικροχολίας. Για να ξαναβρούμε την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, την ευγνωμοσύνη που είμαστε ζωντανοί, να τιμούμε τα ιερά, την χαρά της δημιουργίας, για να απολαύσουμε το μυστήριο της ενστικτώδους λογικής που ενυπάρχει στην Φύση.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΑΒΒΕΤΑ

 

      Γεννημένος
στην Αθήνα, ζει και εργάζεται μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Αποφοίτησε από τη
Νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και είναι διδάκτωρ
Αισθητικής του Πανεπιστημίου
PARIS VIII (Διευθυντής Διδακτορικού ο Michel Deguy). Διδάσκει Αισθητική, ως τακτικός καθηγητής
στο Πανεπιστήμιο
IESA στο Παρίσι, Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Strate College και Creapole στο Παρίσι. Παραδίδει μαθήματα Φιλοσοφίας της Τέχνης,
Ιστορίας της Τέχνης, Φιλοσοφίας της Μόδας και του
Design στο New York College Αθηνών. Τέλος, διδάσκει, ως
επισκέπτης καθηγητής, Τέχνη και Πολιτική στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Από το 2009
είναι αναπληρωτής
Tομεάρχης Πολιτισμού στη Νέα Δημοκρατία, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια
διατελεί καθήκοντα Ειδικού  Συμβούλου του
Πρωθυπουργού επί των πολιτιστικών θεμάτων.

       Ποιητής και συγγραφέας, ζωγράφος και performer γράφει ήδη από το 1982 άρθρα και δοκίμια για τα
περιοδικά και τις εφημερίδες
Art Forum, Art in America, Art Studio, BeauxArts Magazine, Galleries Magazines, Liberation, Parkett, Risk στις πολιτιστικές στήλες. Από το 2010 αρθρογραφεί
για την εφημερίδα Ελεύθερος Τύπος.

Κατά τη διάρκεια της καλλιτεχνικής του πορείας έχει
πραγματοποιήσει περισσότερες από πενήντα
performances και προσωπικές εκθέσεις ζωγραφικής. Μέχρι σήμερα,
έχει εκδώσει σαράντα έξι λογοτεχνικά έργα, εβδομήντα τρία δοκίμια και
μονογραφίες και πληθώρα άρθρων και ερευνών στο διεθνή και ελληνικό τύπο.

      Τελευταίες του συγγραφικές δουλειές είναι οι εξής: Marina Abramovic, Meditation aux yeux fixes, εκδ. Editions Nicolas Chaudun, Γαλλία, Joseph Beuys, La sagesse moderne, εκδ. Editions Nicolas Chaudun, Γαλλία, Corps diaphanes, επίλογος από τον Michel Deguy, εκδ. Editions du Retour David
Moscovici,
Γαλλία, Στον καθρέφτη του Ορφέα, εκδ. Suis Generis, Αθήνα.

     Σε όλη τη διάρκεια της πορείας του, συμμετέχει στην
σύνταξη καταλόγων και μονογραφιών σημαντικών καλλιτεχνών για Μουσεία, ενώ δίνει
διαλέξεις σε Σχολές Τέχνης και Πανεπιστήμια.

     Μεταξύ άλλων
συνεργάστηκε σε διαφορετικά
projects με τους κάτωθι καλλιτέχνες:

Andy Warhol, Marina Abramovich, Miquel Barcelo, Georg Baselitz, JeanMichel Basquiat, Joseph Beuys, Alighiero Boetti, James Brown, Werner Buttner, Francesco Clemente, Tony Cragg, Enzo Cucchi, Martin Disler, Rainer Fetting, Gilbert & George, Jean Le Gac, William Mackendree, Andre Masson, Mario Merz, Annete Messager, Pavlos, JeanPierre Raynaud, Georges Rousse, Lucas Samaras, Julian Schnabel, Antoni Tapies, Costas Tsoclis, Cy Twombly.

 

ΣΠΟΥΔΕΣ:

1975 -1980   Τελειόφοιτος Νομικής Σχολής του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου    
Θεσσαλονίκης

1998           Διδάκτωρ Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο
PARIS VIII (Διευθυντής Διδακτορικού ο Michel Deguy)

 

ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:

1998               
Λύκειο Τέχνης Μασσαλία

2008               
Athens New York College

2009                Πανεπιστήμιο Creapole Παρίσι

2012                 IESA (International Studies in
History and Business of Art & Culture)
Παρίσι

 

ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:

1991-1994       
Σχολή Καλών Τεχνών Παρίσι – καλεσμένος της
Marina Abramovic

1991-1992       
Σχολή Καλών Τεχνών της
Grenoble

1994-1995       
Πανεπιστήμιο του
Maetz                                                                                          
                           

1996-1997       
Λύκειο Τέχνης
Arles

1997-1998       
Σχολές ΑΚΤΟ

2002-2003       
Σχολή Καλών Τεχνών
Rueil Malmaison

2007-2009       
Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

2008-2009       
Πρόγραμμα Μουσειακών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών

2009-2011       
Strate College Παρίσι

2010-2011      
 Αρχιτεκτονική Πατρών

 

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πήγαινε στην κορυφή